25 april 2008 door Henk Boeke
Ik ben een alleenstaande moeder met een hartstikke leuk zoontje van 4 jaar. Alles doet hij eigenlijk volgens het boekje. We leiden een leuk leven met goed contact met de vader en mijn oudste dochter van 21.
Maar als hij te abrupt door mij uit zijn spel gehaald wordt, kan hij erg boos worden. Dan gaat hij schreeuwen, slaan en schoppen. Bij andere mensen doet hij dit overigens niet. De manier waarop ik ermee omga, is dat zijn gedrag negeer. Later praten we erover als hij rustig is. Hij biedt dan zijn excuus aan en 'maakt vrienden met mij'.
Nu vertelde een vriendin mij dat het niet normaal was en dat ik met hem naar de huisarts of een psycholoog moest gaan. Ik schrok daar erg van. Is dit gedrag echt zo erg?
Wat jammer dat uw vriendin u zo de stuipen op het lijf heeft gejaagd, want het gedrag van uw zoon is volstrekt normaal. Alleen als hij ouder was geweest, zou er iets bijzonders aan de hand zijn.
Wat u beschrijft, is een geval van 'moeite hebben met veranderingen'. Dat hebben alle kleine kinderen. Het past bij de leeftijd. Je ziet het bijvoorbeeld ook als ze ergens spelen en door hun ouders worden opgehaald. Schoppen, slaan en krijsen is dan schering en inslag.
Het feit dat uw zoontje het alleen doet bij u en niet bij anderen, kan op verschillende manieren verklaard worden, variërend van verlegenheid tot zeer goed kunnen invoelen wat er sociaal van hem verwacht wordt. Bij u thuis is het kennelijk zó veilig en vertrouwd, dat hij het zich kan permitteren om juist daar zo tekeer te gaan. Een goed teken dus!
Naarmate kinderen ouder worden, verdwijnt dit soort gedrag vanzelf. Alleen in een zeer beperkt aantal gevallen verdwijnt het niet, namelijk bij autistische kinderen. Maar autistisch is uw zoontje allerminst, zo te zien.
Kortom: geniet van uw leuke (en volstrekt normaal functionerende) kind, en trek u niets aan van uw vriendin. Ook aan uw eigen gedrag hoeft u verder niets te veranderen, behalve dat het wel zo handig is om 5 minuten van te voren aan te kondigen wat er gaat gebeuren. Maar soms kan dat niet. In dat geval kunt u gewoon blijven doen wat u nu al doet, namelijk negeren en er later nog even op terugkomen.
