7 april 2001 door Sanderijn van der Doef
Aanvankelijk twijfelden we over de echtheid van het onderstaande verhaal maar die twijfel was niet terecht. Inmiddels weten we dat het klopt. Zie ook "Hoe het afliep", onderaan de pagina. Verder heeft deze kwestie veel heftige reacties losgemaakt. Zie: Forum, rubriek Seksualiteit, discussie "Sexualiteit bij kinderen", gestart op 9 april 2001.
Onze zoon Simon is 11, enig kind, en altijd al een beetje een teruggetrokken kind geweest. Nooit hebben we noemenswaardige problemen gehad, al was hij nooit bij de sterksten van de klas.
Tijdens de grote vakantie kwam er een paar huizen verder een alleenstaande moeder wonen met een zoon, Karel, van 15 jaar (toen 14). Mijn zoon en deze jongen zijn sindsdien beste vrienden, een onafscheidelijk duo. Het lijkt wel of onze zoon helemaal opbloeit. Hij had voordien wel veel vrienden maar weinig echt diepe vriendschappen. Ook op school haalt hij dit jaar heel erg goede punten, en was hij met kerstmis zelfs de 3de van zijn klas.
Tijdens het laatste weekend van de kerstvakantie bleef Karel bij ons slapen (de twee waren al verschillende keren bij elkaar blijven slapen). Simon in zijn eigen bed en Karel op een matras op de grond ernaast. Rond de klok van elven ging ik hen zeggen dat het praten en lachen nu wel genoeg was geweest en dat het slaaptijd was. Maar toen ik binnenkwam verschoot ik toch wel. Ze hadden de twee matrassen naast elkaar op de grond gelegd, en lagen volledig naakt in een 69 bovenop elkaar en bedreven orale seks.
Ik wist niet goed wat gezegd of gedaan moest worden en ben terug naar beneden gegaan om er met mijn vrouw over te spreken.
De volgende ochtend aan het ontbijt hebben we er niets over gezegd en was het akelig stil. Die namiddag, nadat Karel naar huis was gegaan, kwam Simon zelf naar me toe. We hadden een lang gesprek waarin hij me huilend vertelde dat hij al lang voelde dat hij homo was, maar dat nooit durfde te zeggen en dat hij hoopte dat het overging. Het bleek dat hij en Karel reeds vanaf augustus een seksuele relatie hadden.
Volgens mij is er geen sprake van misbruik. Alhoewel het leeftijdsverschil groot is (10 en 14 bij het begin van de feiten), is onze Simon goed voor op vlak van lichamelijke ontwikkeling, en zijn vriend Karel net niet. En blijkbaar is alles gebeurd met onderlinge toestemming.
Toch vinden mijn vrouw en ik hem te jong voor een dergelijke verregaande beleving van zijn seksualiteit. Wat kunnen wij best doen in deze situatie? Indien wij deze relatie verbieden, leidt dit wellicht tot een traumatische ervaring. Of niet? En kan onze zoon van 11 al weten of hij homo is of niet?
Het is even slikken als je je zoon van 11 in zo'n situatie aantreft. En ik moet u zeggen dat u wijs hebt gereageerd door er geen 'toestand' van te maken. Uw zoon is weliswaar nog maar 11, maar ook kinderen van die leeftijd hebben wel degelijk al seksuele gevoelens. Uit onderzoek blijkt dat kinderen tussen de 7 en 12 jaar met deze seksuele gevoelens ook gaan experimenteren.
Op deze leeftijd weten kinderen echter wel dat je dat maar beter niet aan de grote klok moet hangen, omdat ze inmiddels ervaren hebben dat veel volwassenen seksueel gedrag van kinderen afkeuren en verbieden.
Onderzoeken tonen aan dat ongeveer de helft van de kinderen tot een jaar of twaalf wel eens met een ander kind seksuele spelletjes heeft gedaan. Variërend van elkaars geslachtsdelen bekijken, tot aanraken, strelen en bloot tegen elkaar of op elkaar liggen. Sommige kinderen gaan zelfs nog wat verder in hun seksuele spel.
Wat u gezien heeft bij uw zoon en zijn vriendje komt misschien niet zo vaak voor bij kinderen van die leeftijd, maar is ook niet ongewoon. Zoals u zelf al vermoedde, denk ik ook dat het hebben van orale seks bij elkaar mede is gekomen doordat dat vriendje al wat ouder is.
Aan de andere kant blijkt uit alles dat uw zoon deze vriendschap en de bijbehorende seksuele relatie als positief ervaart. Dat is de belangrijkste reden om deze vriendschap niet te verbieden. Dat hij als 11-jarig kind al duidelijk homoseksuele gevoelens heeft, is heel goed mogelijk.
Veel kinderen ervaren die gevoelens pas later in de puberteit of zelfs pas als ze volwassen zijn. Maar er zijn ook kinderen die dat al heel jong van zichzelf weten. Kinderen kunnen namelijk ook verliefde gevoelens hebben en als een jongen merkt dat dat voortdurend gericht is op andere jongens en niet op meisjes is het voor hem duidelijk.
Ik zou aan uw zoon duidelijk maken dat u zijn homoseksuele gevoelens accepteert en dat u nog steeds heel veel van hem houdt. Het blijkt namelijk dat veel homoseksuele kinderen en jongeren denken dat hun ouders het 'aan de buitenkant' misschien wel accepteren, maar van binnen zwaar teleurgesteld zijn in hun kind. Juist nu heeft uw zoon die onvoorwaardelijke steun en liefde van zijn ouders nodig.
En tot slot: het is belangrijk dat u uw zoon op het hart drukt dat alles wat hij doet met zijn vriend alleen gebeurt als zij het alletwee willen.
Juist omdat zijn vriend wat ouder is dan hij, kan hij makkelijk in een situatie komen waarin hij zich laat overreden tot dingen die hij eigenlijk nog niet wil. Daarmee zult u soms ook voor hem moeten beslissen. Soms kan het voor een kind namelijk moeilijk zijn om tegen zijn beste vriend 'nee' te zeggen.
Blijf er daarom op letten hoe het met hem gaat. Zolang hij er wel bij vaart (zoals tot nu toe), is deze relatie voor hem een positieve ervaring.
