2 maart 2007 door Nanny Gortzak
Mijn zoon is 9 maanden en komt nog steeds om de 3 uur 's nachts. Ik heb eigenlijk nog nooit een nacht door kunnen slapen, omdat hij mij blijft vragen. Als ik hem niets wil geven, wordt hij echt boos en begint hij erg te huilen.
Ik werk 4 dagen in de week, waardoor ik erg moe ben. Ik geef dan maar toe om hem zijn zin te geven. Ook dat huilen vind ik erg gauw zielig.
Is dit abnormaal? Hij eet verder goed overdag. Op de crèche zeggen ze dat hij een sterke wil heeft. Dat klopt wel, want hij wint het van mij!
Is het normaal dat een kind van 9 maanden 's nachts elke drie uur wil eten? Vraag 100 moeders naar hun borstvoedings-ervaring van dat moment, en al die 100 moeders geven een ander antwoord. Het is dus moeilijk aan te geven wat normaal is en wat niet. Toch kan ik wel iets zeggen over voeden in de nacht.
Als een baby net geboren is, kent hij geen verschil tussen dag en nacht. Vaak is een baby zelfs actief in de nacht en slaapt hij veel overdag. In die periode vindt iedereen het normaal dat de baby (ook) 's nachts te eten krijgt.
Na de eerste dagen tot weken verschuift het dag/nacht-ritme al iets. De slaapjes in de nacht worden langer, en overdag zijn er meer en langere wakkere periodes.
Dit ontwikkelt zich zo door tot een baby rond zijn eerste verjaardag ongeveer een of twee slaapjes op een dag heeft. Ná de eerste verjaardag wordt dat vaak één slaapje overdag.
De verschillen kunnen echter groot zijn. Sommige kinderen slapen al op heel jonge leeftijd overdag haast niet, terwijl er ook kinderen van ruim anderhalf zijn, die nog het liefst twee keer op een dag slapen. Plus de nacht.
De slaappatronen in de nacht kunnen net zo verschillen als die van overdag. Vaak maken ouders zich zorgen als een oudere baby de nacht nog niet doorslaapt. Vooral als moeders hun baby's onderling gaan vergelijken, en de ene moeder van de andere hoort dat háár baby al lang doorslaapt, dan kan dat wel eens tot zorgen leiden. Die zorgen zijn echter volkomen onterecht, zoals u inmiddels begrepen zult hebben.
Een baby slaapt 'officieel' door, als hij een periode van 5 uur achtereen slaapt, gedurende de avond of de nacht. Een baby die om 7 uur gaat slapen en dan om 12 uur wakker wordt voor een voeding, slaapt dus al door!
Alleen is dat niet wat doorsnee-volwassenen bedoelen met 'doorslapen'. Wij willen graag dat de slaapperiode van de baby samenvalt met de fase waarin we zelf ook willen slapen. Dát is pas doorslapen...
Maar voor de baby ligt dat anders. Die kan na 5 uur slapen al weer even aan de borst willen, en niet alleen omdat hij dan honger heeft.
Het kan ook zijn dat de baby behoefte heeft om zijn moeder te zien, te ruiken en te voelen. Dat bevestigt zijn gevoel van veiligheid en geborgenheid, wat een kind nodig heeft om zich optimaal te ontwikkelen en te groeien.
Het antwoord op uw vraag of het normaal is dat uw zoon 's nachts nog zo vaak aan de borst wil, is in mijn ogen dan ook: ja, dat is normaal voor een baby van deze leeftijd (hoewel niet elke baby dit nodig heeft).
Volgens de verzorgsters (m/v) op de crèche heeft uw zoon een sterke wil. Ook zei u dat uw zoon het wint van u. Uit eigen ervaring en uit verhalen van andere moeders weet ik dat een baby inderdaad erg dwingend kan zijn, als hij wil drinken. Je moet dat echter niet alleen zien als iets van de baby, maar ook van degene die het observeert of ervaart.
Het huilen van een baby is van nature iets waar vrouwen in het algemeen, en moeders in bijzonder, slecht tegen kunnen. Een baby die huilt, spreekt direct je vermogen aan om te gaan zorgen. Dat is ook goed verklaarbaar, aangezien een moeder lichamelijk reageert op huilen, door het afscheiden van verschillende hormonen. Die zorgen ervoor dat de moeder eerder geneigd is haar baby op te pakken, te troosten, te voeden en te verzorgen.
Als je dat soort prikkels niet opvolgt, leidt tot verhoogde spiegels van stress-hormonen, wat uitputtend kan zijn. Toegeven aan een huilende baby is dus het meest voor de hand liggende wat je als moeder kunt doen!
Of baby's een sterke wil kunnen hebben, is moeilijk te zeggen. In ieder geval is het in hun eigen belang om goed aan te kunnen geven wat hun behoeftes zijn. Ze moeten immers hun voedselvoorziening en veiligheid zien te waarborgen.
Wat ik wél kan zeggen, is dat elke moeder momenten heeft – of zij nu borstvoeding geeft of niet – dat haar baby meer van haar wil dan ze zelf op dat moment denkt te kunnen geven.
De batterij die normaal de energie levert om te zorgen, kan dan gemakkelijk leegraken. Vermoeidheid, irritatie, en het algemene gevoel dat je het niet meer op kunt brengen, zijn dan het gevolg.
Vervolgens moet die batterij weer opgeladen worden om de zorgfunctie weer op je te kunnen nemen. Hoe kom je daartoe, als voedende moeder die ook de nachten op zich neemt?
Stap 1 is dat je leert accepteren dat je baby je nodig heeft in de nacht. Voor werkende moeders kan dat natuurlijk moeilijk zijn. Het gevoel dat die wekker straks weer afgaat, terwijl je nu wakker ligt en eigenlijk zou moeten slapen, kan behoorlijke stress geven. Die stress zorgt er vervolgens weer voor dat je slecht inslaapt (terwijl de baby zelf al lang weer in dromenland is).
Een bijkomend probleem kan zijn dat je baby tijdens een nachtvoeding die stress opmerkt, wat een gevoel van onbehagen kan geven. Dat komt zijn slaapgedrag natuurlijk niet ten goede.
Daarnaast moet je proberen om je slaapgebrek in te halen. Daar zijn tal van mogelijkheden voor, zoals:
Sommige baby's lijken een minimale hoeveelheid aan de borst te moeten hebben per dag. Voor werkende moeders kan het soms helpen om de baby zoveel mogelijk de borst te bieden gedurende de wakkere tijd dat zij samen zijn met de baby.
Op die manier krijgt de baby zoveel voeding als hij nodig heeft gedurende die tijd en ook kan zo de behoefte afnemen om mama 's nachts te voelen.
En tot slot: eten, drinken, warmte, goede hygiëne, veiligheid en geborgenheid zijn basisbehoeften van een baby. Daaraan voldoen heeft niets te maken met verwennen, of toegeven aan een sterke wil. Borstvoeden, ook in de nacht, kan gewoon gezien worden als voldoen aan de basisbehoeften.
