1 mei 2009 door Sanderijn van der Doef
Twee jaar geleden heeft de zoon (toen 14) van onze oppas seksspelletjes gedaan met mijn zoontje (toen 4). Volgens mijn zoontje wilde de jongen aan zijn piemeltje zitten en moest mijn zoontje bij de jongen "melk drinken" uit de piemel. Over dit voorval heb ik destijds een vraag bij jullie gesteld en antwoord gekregen; dat was erg prettig.
Na het misbruik heeft mijn zoontje regelmatig spelletjes met andere kinderen gedaan. Aanvankelijk merkte ik dat hij het gebeuren imiteerde (ik heb hem eens betrapt), later werd het vooral bekijken (en misschien betasten). Wij hebben toen hulp gezocht bij een deskundige kinderpsychologe. Zij heeft ons tips gegeven hoe wij hiermee om konden gaan. We hebben onze zoon duidelijk gemaakt dat die spelletjes niet altijd leuk zijn en dat hij het beter niet kan doen.
Nu doet hij, voor zover ik weet, heel soms nog zo'n spelletje. Toch schrikken we er iedere keer weer van. Het is zo moeilijk om je geen zorgen te maken over de vraag of het te maken heeft met het misbruik, of dat het juist normaal gedrag is, dat past bij de leeftijd.
Een jaar geleden heeft hij eens doktertje gespeeld met het dochtertje van mijn vriendin. Tegen haar moeder heeft ze gezegd dat ze het niet leuk vond. Wij waren natuurlijk enorm geschrokken, met name doordat mijn vriendin het zo zwaar opvatte. Zij zag het echt als afwijkend gedrag. Wij hebben toen tegen hem gezegd dat we niet wilden dat hij die spelletjes zou doen omdat kinderen het vaak niet leuk vinden.
Nu betrapte ik hem twee weken geleden erop dat hij weer doktertje wilde gaan spelen met dat meisje, maar ik was net op tijd bij ze. Ik heb ze afgeleid door ze naar beneden te halen en ze wat te drinken te geven. Mijn eigen dochtertje van 3 was er ook bij en vindt doktertje spelen ook heel interessant, maar daar maak ik me geen zorgen om.
Mijn vraag na dit lange verhaal (sorry) is dus: is het afwijkend gedrag dat mijn zoontje het na 2 jaar nog steeds leuk en spannend vindt (zo benoemt hij het ook) om doktertje te spelen en elkaars geslachtsdelen te bekijken? Kan dat te maken hebben met het misbruik en hoe moeten we erop reageren? Het gaat overigens hartstikke goed met hem, er zijn helemaal geen problemen. Hij ontwikkelt zich verder prima.
Wat er twee jaar geleden gebeurd is, heeft kennelijk toch meer impact op uw zoon gehad dan we toentertijd dachten. Dat hoeft niet per se traumatisch te zijn, maar uit zijn huidige gedrag blijkt dat hij nog wel bezig is met de verwerking van iets wat destijds tegen zijn zin is gebeurd.
De spelletjes die hij nu nog wil spelen, zijn echter beslist niet afwijkend. Op deze leeftijd zijn er nog genoeg kinderen die ermee bezig zijn.
Op zich denk ik dus niet dat u zich grote zorgen hoeft te maken over hem, te meer omdat u vertelde dat het verder prima met hem gaat. Zijn behoefte aan dit soort spelletjes kan deels komen doordat hij nog met de verwerking bezig is en deels omdat het gewoon bij zijn leeftijd past.
Ik zei dat u zich "op zich" geen zorgen hoeft te maken. Daarmee bedoelde ik dat er wel iets anders is wat aandacht behoeft.
Omdat uw zoon door blijft gaan met doktertje spelen met een kind dat duidelijk heeft aangegeven dat ze dat niet wil, kunt u beter wat directer optreden in plaats van alleen maar afleiden.
Door u te beperken tot afleiden wordt hij er niet expliciet op gewezen dat hij dit niet moet doen bij dit meisje, dat al eens eerder heeft gezegd dat ze het niet wil. Leg hem dat nog eens heel helder uit. En mocht u merken dat hij er wéér mee bezig gaat, treedt dan meteen duidelijk op en herinner hem aan de afspraak.
Ooit is hem iets dergelijks door de zoon van de oppas ook 'afgedwongen'. Het zou dus kunnen dat hij denkt dat je dit soort spelletjes moet afdwingen, ook al vindt de ander het niet leuk. En juist dat afdwingen is iets wat echt niet kan. U zult hem dat duidelijk moeten maken.
Het gaat dus niet zozeer om het spelletje op zich, maar om het doorgaan ermee als een ander het niet wil. Leer uw zoon dat hij altijd eerst moet vragen of de ander wel mee wil doen met wat hij zelf wil. Bij seksualiteit is dat altijd belangrijk, ook later.
