30 april 2004 door Justine Pardoen
Gisteren heeft mijn zoontje van 7 samen met een vriendje een spel gespeeld dat Frank's Adventure heet. Hierbij moet de speler voor een bloodblad naaktfoto's van vrouwen verzamelen. Dan moet je bijvoorbeeld cocaïne kopen en aan een vrouw geven, waarvoor je in ruil een naaktfoto krijgt. Het is allemaal getekend en in het Engels.
Ik heb de moeder van het vriendje op de hoogte gesteld, omdat ik zelf ook graag zou willen weten waar mijn kind mee bezig is. Ze heeft samen met haar zoon bij hen thuis gekeken en het blijkt dat de plaatjes bij hen niet te zien zijn omdat ze een of ander programmaatje niet hebben.
Ze vindt dat ik me eigenlijk druk maak om niks en nogal tuttig reageer. Ze wil haar eigen zoon niet verbieden naar naakte vrouwen te kijken, omdat die niet eng zijn of zo.
Ik heb nog geprobeerd uit te leggen dat het mij niet zozeer om de plaatjes ging maar meer om de hele gedachte achter het spel. Ik heb mijn zoon een verbod op spelletjes met bloot/sex en geweld opgelegd. Ik vind gewoon dat hij daar nog te klein voor is.
Maar vraag ik me af of mijn reactie overdreven of normaal is. Natuurlijk verbied ik mijn zoon niet naar blote vrouwen te kijken, die heeft hij trouwens vaak genoeg gezien. Maar ik vind niet dat het een iets met het ander te maken heeft. Kunt u mij helpen?
We zijn het met u eens dat de verhaallijn van het spelletje nou niet bepaald een toonbeeld van rechtschapenheid is. Ons grootste bezwaar daarbij is de rol die vrouwen wordt toebedeeld: alsof het een soort kermis-dieren zijn, die een kunstje doen als je ze een snoepje geeft. Ook zijn we natuurlijk niet enthousiast over de suggestie dat cocaïne iets is dat kennelijk zo aantrekkelijk is, dat je daardoor dingen wil doen die je anders niet zou doen. Dat is geen boodschap die je een 7-jarige wilt geven. Cocaïne is geen snoepje.
Tot zover ons oordeel over de inhoud van het spel. Nu de vraag of je je kinderen zou moeten verbieden om dit spel te spelen. In tegenstelling tot u zijn wij niet voor een dergelijk verbod. Wij zien meer in "erover praten". Mede door de manier waarop het spel is uitgevoerd (als tekenfilm) weet je immers dat het niet echt is. Ook kinderen van 7 realiseren zich dat heel goed. Die zijn immers gepokt en gemazeld door tekenfilms als Tom & Jerry (die elkaar om de haverklap de vreselijkste dingen aandoen) en door sprookjes zoals die van Grimm, waarin ook allerlei wreedheden plaatsvinden. Om van het Oude Testament nog maar te zwijgen. Ons standpunt is dat je je kinderen echt niet hoeft af te schermen daarvoor, zolang het maar niet realistisch is (echte films, echte kranten, etc.) en zolang je er maar samen over blijft praten.
Maar nogmaals: dat is ons eigen standpunt. We hebben respect voor het standpunt van u, en we hopen dat ook uw omgeving dat respect kan opbrengen.
