10 februari 2000 door Sanderijn van der Doef
Mijn dochter (12) is van het type "muurbloempje". Heel introvert, weinig spraakzaam, bijna schuw. Haar innerlijke gedachtenwereld is heel rijk, maar ze kan dat moeilijk uiten. Ze is dus niet bepaald een getapt of populair type in de klas. Met als gevolg dat ze weinig vrienden heeft, en weinig aantrekkingskracht uitoefent op "de jongens".
Voor ons als ouders is dat naar om te zien. We kunnen haar natuurlijk niet omturnen tot een extraverte persoonlijkheid die de jongens als een magneet naar zich toetrekt, maar we zouden het toch wel fijn vinden als wij ervoor konden zorgen dat ze wat "kansrrijker" wordt. Hoe pakken we dat aan?
Voor ouders is het vaak niet leuk om te zien dat je kind 'alleen' is, weinig vrienden heeft, of niet tot de populairste van de klas behoort. Zeker als je zelf vroeger (en misschien nu nog steeds) verlegen bent geweest, hoop je van harte dat je kind niet zo wordt. Verlegenhied heeft alles te maken met gebrek aan zelfvertrouwen en onzekerheid. En helaas, in de puberteit daalt dat zelfvertrouwen bij de meeste kinderen flink. Het is de bedoeling dat in die puberteit een kind door allerlei positieve ervaringen dat gebrek aan zelfvertrouwen langzaam terugkrijgt en dus ook die verlegenheid (geheel of gedeeltelijk) overwint.
Niet dat iemand dan ook automatisch een populair persoon wordt dat niet op zijn/haar mondje is gevallen. Dat hoeft helemaal niet. Een persoon met voldoende zelfvertrouwen kan nog steeds stil en inrovert zijn, maar is daar verder heel gelukkig mee.
Het is dus belangrijk je kind te helpen een positief beeld van zichzelf te krijgen en voldoende vertrouwen in zichzelf te hebben. Daarmee kun je je kind helpen door hem/haar positief te stimuleren in de dingen die het (goed) doet. Laat je dochter merken dat je trots op haar bent, laat haar merken dat ze bepaalde eigenschappen heeft waarin ze zich onderscheidt van andere kinderen en waardeer haar daarom. Ze kan dan wel stilletjes zijn maar misschien heeft ze wel heel veel oog en aandacht voor de gevoelens van anderen, een hoge sociale of emotionele intelligentie. Een eigenschap die je wel vaker tegenkomt bij verlegen mensen. Maar een eigenschap die hogelijk gewaardeerd moet worden. ('wat ik van jou nou zo goed vind is dat je zo snel aan iemand merkt hoe hij/zij zich voelt. Weet je dat maar heel weinig mensen dat kunnen?').
Door je kind te helpen met het winnen van wat meer vertrouwen in zichzelf, help je haar ook met haar verlegenheid. Ze zal misschien nooit een meisje worden waar de jongens in grote getalen omheen zwermen. Maar juist haar ingetogenheid kan voor sommige jongens/mannen heel aantrekkelijk zijn.
Veel sterkte, maar wanhoop niet!
