1 januari 2000 door Joanna Sandberg
Ik ben een alleenstaande moeder met drie kids van 9, 8 en 2 jaar. Ik ben er sinds kort met zekerheid achter dat mijn zoon van 8 geld steelt.
Hij nam eerst kleine bedragen weg uit mijn portemonnaie, maar verleden week nam hij fl. 85,- weg. Er was niets meer over. Die dag ben ik niet eens de deur uit geweest en zijn zus was uit logeren.
Ik heb hem er direct mee gecofronteerd. Hij bleef volhouden dat hij het niet had gedaan. De volgende morgen vond ik fl. 25,- in zijn jaszak en hij zei: 'oh ja, dat had ik van mama gejat maar vergeten te zeggen gister'.
Ik ben heel erg geschrokken van de vasthoudendheid en de leugens van mijn zoon. Hij blijft het volhouden dat hij de rest niet heeft of heeft gehad. En over de leugens die hij vertelt met zoveel gemak en snelheid.
Hoe kan ik dit nu het beste aanpakken?
Ik kan me voorstellen dat u erg geschrokken bent van het stelen en het liegen van uw zoon. U schrijft dat uw zoon eerst kleine bedragen stal, weet u hoe vaak dit voorkwam en hoeveeld geld hij stal? En wat was uw reactie? Want met stelen is het namelijk erg belangrijk dat er meteen ingegrepen wordt door een ouder. Er moet dus meteen reactie komen, ook al stelt het bedrag niet veel voor.
U schrijft niet dat er verder problemen zijn met uw zoon. Gaat het goed met hem op school? Heeft hij vrienden? Ik vraag dit omdat stelen nooit uit de lucht komt vallen. Ieder kind pikt wel eens een klein bedrag, maar fl. 85,- is van een andere orde.
Kinderen kunnen gaan liegen en stelen wanneer zij emotioneel in de knel zitten. Mogelijk laat uw zoon door te stelen aan u zien dat het niet goed met hem gaat, of dat hij zich niet begrepen voelt.
U schrijft dat u alleenstaande moeder bent van drie kinderen. Bent u getrouwd geweest, of is wel bekend wie de vader is? U schrijft namelijk helemaal niets over de vader van uw zoon (en dochters). Heeft uw zoon contact met zijn vader, of is vader helemaal uit the picture?
Jongens, meisjes ook natuurlijk, kunnen hun vader erg missen. Vaak vinden ze dat heel moeilijk om te bespreken, zeker met hun moeder. De meeste jongens laten dan ook in hun lastig gedrag zien dat ze zich rot voelen. Meisjes verinnerlijken meestal de problemen, en dan duurt het een tijd voordat de omgeving in de gaten heeft wat er aan de hand is.
Indien u iets herkent uit het bovenstaande, dan zou ik u adviseren om met uw zoon te gaan praten over zijn vader. Probeer er dan achter te komen hoe hij over zijn vader denkt. Ook hoe hij denkt over de gezinssituatie, over uw relatie met zijn vader, etcetera. Wanneer dit moeilijk gaat, kunt u vragen of iemand die uw zoon ook vertrouwt bij het gesprek komt.
Ik kan u ook nog de volgende tips geven:
- Wanneer het u zo goed als duidelijk is dat uw zoon het bedrag van fl. 85,- heeft gestolen (uw dochter van 9 jaar was niet thuis), dan heeft het niet veel zin om hem te vragen of hij het gedaan heeft. Dat is dan naar de bekende weg vragen, waardoor kinderen vaak gaan liegen.
Wanneer u hem aanspreekt, moet u hem zeggen dat u er vanuit gaat dat hij het gestolen heeft. Ouders zijn vaak bang hun kind valselijk te beschuldigen, maar als de feiten zo duidelijk zijn, als in uw geval, dan maak je het een kind nog moeilijker door te vragen om eerlijk te bekennen dat hij heeft gestolen. Een kind zal dan vaak gaan liegen omdat het bang voor straf is, of omdat het zijn ouders niet wil teleurstellen.
Wanneer er eenmaal gelogen wordt, is het heel moeilijk om daar weer op terug te komen.
- Ook gebeurt het wel eens dat een kind steelt om geaccepteerd te worden door de groep. Door bijvoorbeeld snoep of cd's te kopen, koopt een kind zich in de groep. Of het kind wordt onder druk gezet. Daarom is het zo belangrijk om te weten of hij echte (school)vrienden heeft.
- Wanneer uw zoon liegt is het belangrijk om hem duidelijk te maken dat u het liegen op zich al, los van de daad, erg vindt. Maak hem duidelijk dat het het vertrouwen tussen u beiden schaadt. Dat is ook voor hem vervelend.
- Probeer er dus achter te komen waarom hij steelt, maar geef hem ook een passende straf. Hij moet namelijk ook leren, dat al zou hij stelen als uiting van je rot voelen, stelen niet de manier is en bestraft wordt. Dus wijs het stelen af, maar niet zijn persoon.
Een passende straf kan zijn het geld terug te verdienen door klusjes voor u te doen. Samen kan je dan bepalen welke klusjes hoeveel geld opbrengen. Dit kan iets gezamenlijks worden. Dat is goed want tijd en aandacht van u zal hem goed doen, en de negatieve aandacht wordt dan omgevormd in positieve.
