2 april 2010 door Joanna Sandberg
Ik heb een relatie met mijn vriendin, die twee kinderen heeft: een zoon van 16 en een dochter van 15.
Tussen de zoon en mij gaat het helemaal super. Beetje dezelfde hobby's, etc.
Tussen de dochter en mij ging het tot nu toe ook goed, maar gisteren heeft ze tegen mijn vriendin gezegd dat ze het steeds minder leuk gaat vinden dat er "iemand" bij woont. Ze lijkt hiermee haar territorium aan het verdedigen te zijn.
Hieraan is vooraf gegaan dat mijn vriendin een aantal jaren alleenstaand ouder is geweest, en hierbij een heel stuk vertrouwen, veiligheid en vriendschap heeft gekweekt met haar dochter, omdat het op dat moment zo uitkwam. Dit hield ook in dat haar dochter bij haar sliep, etc. Daardoor heeft ze dus een hele hechte band met haar moeder.
Hier komt uiteraard bij dat mijn vriendin het zich enorm aantrekt wat haar dochter haar vertelt.
Ik heb uiteraard gezegd dat wij hier sterk genoeg voor zijn, dat het tijdelijk is, en dat ik er alles aan zal doen om ons hier doorheen te helpen. Hebben jullie hier enige ideeën over?
Eigenlijk gaf u zelf al het antwoord. De hechte band tussen uw vriendin en haar dochter, maakt dat de dochter het niet zo leuk vindt dat er iemand tussen haar en haar moeder is komen te staan. Dat is heel normaal en begrijpelijk.
Overigens kunt u zichzelf troosten: u wordt omschreven als "iemand". Dat is: "de indringer" in het algemeen. Oftewel: uw rol als 'vriend van haar moeder', dus niet om u persoonlijk.
Anderzijds zijn er ook dingen waar u wél over na zou kunnen denken. U zei: "Hier komt uiteraard bij dat mijn vriendin het zich enorm aantrekt wat haar dochter haar verteld heeft."
Hoezo, "uiteraard"? Waarom is het vanzelfsprekend dat uw vriendin het zich zo enorm aantrekt wat haar dochter verteld heeft over u? Zo vanzelfsprekend is dat niet.
Niet dat het niet mag, maar je moet er wel over nadenken. Je ziet zo'n bijzondere band wel vaker bij alleenstaande moeders, want in moeilijke tijden (zoals een scheiding, of het overlijden van een partner) zoeken moeders vaker steun bij hun dochter. Misschien sliep uw stiefdochter wel bij haar moeder in bed omdat uw vriendin het moeilijk vond om alleen te zijn.
Maar sinds u er bent, heeft uw vriendin het gezellig in bed (met u, en zonder haar dochter). Ze heeft de afleiding die haar dochter haar gaf niet meer 'nodig', en daardoor ligt haar dochter nu alleen.
Waarschijnlijk bent u een leuke, begripvolle man, en vindt uw stiefdochter u objectief gezien best leuk (voor haar moeder). Daardoor kon ze u een tijdje tolereren. Misschien ook met het idee dat het tijdelijk was. Maar nu het een serieuze relatie is geworden, wordt dit moeilijker voor haar.
Waarschijnlijk is ze boos op haar moeder. Maar dat is heel moeilijk om te voelen, en zeker om te uiten, als je zo'n hechte (of eventueel té hechte) relatie met je moeder hebt.
Ze is boos omdat haar moeder u heeft binnengehaald, en u haar plek geheel of gedeeltelijk heeft ingenomen (qua vertrouwen, veiligheid en vriendschap). Dat is ook moeilijk voor een kind om te aanvaarden. En het is makkelijker om boos op u te zijn, en te willen dat u weer vertrekt, dan deze gevoelens ten opzichte van moeder te hebben.
U vertelde dat u wel een goede band met haar broer heeft. U doet misschien dingen met hem samen (omdat jullie gemeenschappelijke hobby's hebben), maar dat zou kunnen betekenen dat u minder dingen met uw stiefdochter doet. Dat is een risico. Als je niet oppast, kun je een tweedeling in het (nieuwe) gezin krijgen.
Op zich is het wel een geluk dat u zo'n band heeft met deze jongen, want kinderen houden echt niet opeens van je omdat je als (stief-)ouder toevallig van ze houdt. Het 'houden van' moet je als nieuwe partner ook een beetje gaan verdienen. Daar moet je echt je best voor doen, in die zin dat je het kind – of de kinderen – de tijd en de ruimte moet geven om aan jou te wennen, en om nieuwe posities in te nemen in het nieuwe gezin.
Maar voordat u dat allemaal kunt doen, moet uw vriendin aan de slag, als moeder. Zij moet erkenning geven aan haar dochter voor de steun die ze gehad heeft tijdens de periode dat ze alleenstaand ouder was.
Houd er ook rekening mee dat uw stiefdochter een puber van 15 is, en dat ze zich seksueel aan het ontwikkelen is. Juist voor haar, als iemand die seksueel actief aan het worden is, is het niet makkelijk als je moeder na lange tijd weer een vriend heeft en zelf weer seksueel actief is.
Het is überhaupt vaak lastig voor kinderen om te bedenken dat hun ouders een seksueel leven hebben, maar zeker in dit geval (waarin de moeder enige tijd geen partner heeft gehad) kan dat extra lastig zijn.
Het is goed om over dit soort dingen met elkaar te praten, en rekening te houden met de gevoelens van uw stiefdochter. Maar zo te zien doet u dat al. Succes ermee!
