17 maart 2006 door Ellen Gerrits
Mijn zoon (5½ jaar) is pas gescreend op school. Hij zit in groep 2 en heeft problemen met het maken van lange zinnen, het uitspreken van langere woorden, en het uitvoeren van bepaalde opdrachten. Als iemand bijvoorbeeld zegt: "Zet de hond voor het huis en het kindje achter het huis", dan zou hij dat niet kunnen.
Hij moet nu naar de logopediste, maar het duurt nog drie maanden voordat hij daar terecht kan.
Mijn vraag is eigenlijk of u misschien oefeningen heeft waarmee ik hem zelf kan helpen.
Eerst zal ik u wat achtergrond-informatie geven over de taalscreening en het probleem dat bij uw zoontje is geconstateerd. Daaruit volgt vanzelf mijn advies, namelijk om nog even geen actie te ondernemen.
Het doel van de taalscreening op school is het opsporen van kinderen met taalproblemen. Omdat een screening in een korte tijd moet worden afgenomen, kan er niet uitgebreid ingegaan worden op alle deelaspecten van de taalontwikkeling.
De resultaten van de screening zeggen dus eigenlijk nog weinig over datgene wat er nu precies mis is met de taalvaardigheid van uw zoontje. Dat zal de logopedist die hem in behandeling neemt, nader gaan onderzoeken met behulp van uitgebreide taaltests.
Ik kan dus niet 1-2-3 zeggen wat er met uw zoontje aan de hand is, maar uw voorbeelden lijken te wijzen op een achterstand in het gebruik en het begrip van complexe taal. Taal wordt 'complex' genoemd wanneer lange zinnen met bijzinnen worden gebruikt en de zinnen uit lange en moeilijke woorden bestaan.
Bij een kind met een normale taalontwikkeling wordt het taalgebruik vanzelf steeds complexer. Vanaf 5 jaar kunnen kinderen lange samengestelde zinnen maken, zoals: "En toen gingen we varen met de boot, want anders kan je niet op Terschelling met vakantie". Op deze leeftijd worden lange woorden – met 3 of 4 lettergrepen – goed uitgesproken.
Het is mogelijk dat uw zoontje altijd al iets achter was in zijn taalontwikkeling, en dat dit nu door de taalscreening is ontdekt.
Maar het kan ook zijn dat hij moeite heeft met het onthouden van talige informatie, waardoor hij nu door de mand valt omdat de zinnen alsmaar langer worden. De logopedist kan dit achterhalen door ook het geheugen voor woorden en zinnen te onderzoeken.
Het is vervelend dat u 3 maanden moet wachten voordat de therapie kan starten. Helaas bent u hierin geen uitzondering. De vraag om logopedische behandeling is in de meeste regio's namelijk groter dan het aanbod, waardoor wachtlijsten onvermijdelijk zijn.
De zorgverzekeraars spelen hierbij een belangrijke rol, want zij bepalen hoeveel logopedische behandelingen er per regio gegeven mogen worden.
Tot zover de achtergrond, nu uw eigenlijke vraag. U vroeg oefenmateriaal om thuis alvast aan de slag te gaan.
Ik kan me heel goed voorstellen dat u staat te popelen om iets te
doen, zeker nu u nog zo lang moet wachten, maar ik raad u af om zelf te gaan oefenen. Het taalprobleem van uw zoon is immers nog onvoldoende in kaart gebracht, waardoor het vooralsnog nog niet duidelijk is wát er dan geoefend zou moeten worden.
Maar dat is natuurlijk maar tijdelijk. Zodra er een behandelplan is opgesteld, zal de logopedist u ongetwijfeld bij de therapie betrekken. Ik verwacht bijvoorbeeld dat u ook oefeningen mee zult krijgen voor thuis.
Ik wens u veel succes!
