22 augustus 2002 door Jeroen Aarssen
Sinds drie maanden zijn wij de trotse grootouders van een kleinzoon. Mijn man is van oorsprong Franstalig. De kleine is één dag per week bij ons. Nu vroeg mijn dochter of mijn man Frans tegen hem wil praten om hem zo iets bij te brengen van deze taal. Heeft dit wel zin? En zo ja, vanaf hoe oud moet je daar dan mee beginnen?
Op de eerste plaats: gefeliciteerd met het grootouderschap. Uit uw enthousiaste woorden begrijp ik dat u erg trots bent op uw kleinzoon. Of het zin heeft als uw man Frans tegen hem spreekt, hangt van een aantal zaken af.
Het maakt bijvoorbeeld veel uit of uw man ook in andere situaties Frans gebruikt. Misschien is hij al jarenlang gewend om (bijna) alleen maar Nederlands te spreken. Kortom: is het voor hem niet vreemd om Frans te praten? Ik vermoed eigenlijk van niet, maar ik kan dat van deze afstand niet precies beoordelen.
Maar los van het feit of uw man nou wel of niet gewend is om Frans te spreken, hij kan er natuurlijk ook gewoon een beetje mee experimenteren.
Het gebruikelijke advies aan ouders is dat ze het beste gewoon de taal kunnen gebruiken waarin ze zich het gemakkelijkst kunnen uitdrukken; de taal van het gevoel. Als ze dat niet doen, kunnen de gesprekken met het kind al snel nogal gekunsteld worden. En dat is niet bevorderlijk voor de communicatie.
Voor grootouders geldt in principe hetzelfde advies. Maar omdat die zich toch iets meer op afstand met het dagelijkse leven van de kleinkinderen bezighouden, kunnen zij misschien eerder dan de ouders afwijken van deze stelregel en – als een soort bewuste strategie – een andere taal spreken tegen het kleinkind.
En natuurlijk ligt het eraan hoe vaak u uw kleinzoon ziet. Dat is eigenlijk wel de belangrijkste factor.
Jonge kinderen leren een taal het beste in zo natuurlijk mogelijke, alledaagse situaties, waarin ze dagelijks worden blootgesteld aan heel veel taal.
Als uw man maar af en toe de gelegenheid krijgt Frans te praten en uw kleinzoon dus maar zelden Frans te horen krijgt, zal het effect daarvan minimaal zijn.
Ik kan me echter niet aan de indruk onttrekken dat u, als trotse en betrokken oma en opa, heel veel met uw kleinzoon zult optrekken. En wie weet, hoeveel Frans hij daardoor zal oppikken!
Ik wens u veel succes,
