9 juni 2000 door Sanderijn van der Doef
[ bericht ingekort door de redactie ]
Mijn dochter van 10 heeft afgelopen weekend doktertje gespeeld met een nichtje van haast 7. De vader van het nichtje kwam zwaar aangeslagen naar ons toe en vertelde dat mijn dochter doktertje had gespeeld en allerlei dingen had gebruikt. Pincet, schaar... en dat zijn dochter veel pijn had... en dat zijn vrouw verschrikkelijk overstuur thuis zat te huilen.
Mijn man, ikzelf en mijn dochter zijn kort daarop naar hen toegegaan, om te horen hoe het zat. De ouders zeiden allebei dat het niet normaal was wat er gebeurd was, en ze gaven mij het gevoel alsof mijn dochter een doodzonde had begaan.
Mijn dochter is erg geschrokken van dit alles en was bang dat ze nooit meer met het nichtje mocht spelen. Ik heb haar verteld dat ze deze spelletjes maar met kindjes van haar eigen leeftijd moest doen als die dat wilden en dat ze maar geen scharen en pincetten moest gebruiken.
Ik ben nu zelf heel bang dat de zaak heel erg opgeblazen wordt en dat dit ten kosten gaat van twee meisjes die nu met een gevoel zitten alsof ze iets verschrikkelijks hebben gedaan. Ik heb mijn dochter verteld dat doktertje spelen heel gewoon is en dat ik dit vroeger ook heb gedaan. Wel heb ik verteld dat ze met dit spelletje nooit iemand pijn mag doen en dat ze beter iemand van haar eigen leeftijd kan nemen.
Hoe en wat moet ik hier nu verder mee? Moet ik er meer met mijn dochter over praten? Ze weet waar de kindertjes vandaan komen en hoe dit ongeveer werkt.
Wat jammer toch dat sommige ouders zo paniekerig kunnen reageren als hun kind bekent 'doktertje' te hebben gespeeld. Van de andere kant wel begrijpelijk dat ze in eerste instantie schrokken, omdat hun dochter jonger is dan uw dochter en omdat ze waarschijnlijk iets zei over pijn tijdens het spelletje.
Vooral jammer ook, dat ze zich hebben laten leiden door hun eerste emoties. Daardoor voelen de kinderen zich nu schuldig en hebben ze het gevoel dat ze iets heel ergs hebben gedaan. Terwijl -- als je het verhaal goed beluistert -- er in feite weinig is gebeurd.
Ook is het door de emotionele reactie van de ouders haast onmogelijk om met de kinderen nog eens te praten over het voorval. Ze zullen nu te zeer op hun hoede zijn over wat ze zullen vertellen.
Ik denk dat wat u aan uw dochter heeft verteld, goed is geweest. Doktertje spelen mag – dat doen heel veel kinderen – maar daarbij mag je elkaar geen pijn doen en geen dingen doen die het andere kind niet wil. Ook is het altijd beter om dat soort spelletjes met iemand te doen van je eigen leeftijd.
Verder is het goed om uw dochter nog iets uit te leggen over de reactie van sommige volwassenen: niet iedereen vindt dit soort spelletjes goed. Daarom zullen sommige ouders daar boos over worden, maar u zult daar niet boos over worden.
Verder zou ik er niet meer met uw dochter over praten (tenzij ze er zelf over begint, want dan zit er nog iets dwars). Laat het verder rusten. Het geheel heeft al zoveel aandacht gehad dat het voorval daardoor nogal beladen is geworden.
De kans is groot dat de ouders van het andere kind in tweede instantie ook hebben bedacht dat het allemaal wel meeviel, eigenlijk. Zo niet, dan kunt u er misschien nog eens met hen over praten waar de kinderen niet bij zijn.
