29 april 2011 door Sanderijn van der Doef
Mijn dochter van 13 (bijna 14) wil bij haar vriendje van 18 jaar slapen na het uitgaan. Ze zegt dat ze apart gaat slapen (op een bedbank) maar ik snap ook wel dat ze dit zegt om mij gerust te stellen.
Ik ben zo bang dat ze dingen doet waar ze eigenlijk nog niet aan toe is. Ik ga haar dat natuurlijk ook zeggen en we zullen met elkaar erover praten. Ik ben bang dat als ik het verbied, ze dingen stiekem gaat doen en dat zou ik nog erger vinden. Het is zo moeilijk of ik haar nu moet vertrouwen of juist strakker houden...
Jeetje, ze is ook zo jong. Maar wel een lekkere meid, die zeker van zichzelf lijkt te zijn en daar ben ik ook trots op. Ik weet echt niet wat nou het beste is. Kunt u mij misschien adviseren?
Hoewel elke puber op een gegeven moment op een punt komt waarop hij of zij zelf beslissingen moet nemen op het gebied van seks, spelen ouders tot dat moment nog een belangrijke rol.
Maar waar ligt dan dat punt? En wat is dan de rol van de ouders? Op die vragen zal ik hieronder een antwoord proberen te geven.
In principe ben ik er een groot voorstander van om pubers hun eigen keuzes te laten maken en ze daarbij te helpen door hen de juiste informatie te geven en ze te wijzen op de mogelijke consequenties van hun eigen beslissingen. Voldoende munitie meegeven om ze zelf te laten beslissen, maakt ze sterk en verantwoordelijk.
Maar: de ene puber is daar natuurlijk eerder aan toe dan de andere. Daar is dus geen exacte leeftijd voor te geven. Dat zul je als ouders zelf moeten bepalen, omdat je zelf je eigen kind het beste kent.
Zelf keuzes maken op het gebied van seks is iets wat jongeren ook zelf graag willen. Het gaat immers om hun eigen gevoel en hun eigen lichaam. Ik vind echter niet dat je dan als ouder maar alles goed moet vinden. Denk daarbij aan uitgaan, roken en drinken, maar ook seks.
Voor al die zaken moet je als ouders zelf bepalen wanneer je je kind oud genoeg vindt om daar eigen keuzes in te maken.
Persoonlijk vind ik dat een meisje van 13 nog erg jong is om seks te hebben (ook al zegt ze dat ze apart gaat slapen van haar vriendje).
Vergeet ook niet dat zij 13 is, en hij 18. Hij is dus al een stuk verder in zijn lichamelijke ontwikkeling dan uw dochter. En ook al zegt ze dat ze het geheel uit vrije wil doet áls ze seks gaat hebben: wat is vrije wil als je vriendje 18 is en jij 13?
Kortom: ikzelf zou tegen mijn dochter van 13 zeggen dat ik snap dat ze heel graag bij hem wil blijven slapen, maar dat ik dat voorlopig nog niet goed vind. Dat ik haar nog te jong vind om daarover een goede beslissing te nemen, en dat ik hoop dat ze er nog even mee wil wachten.
Ik zou daaraan toevoegen dat ik het natuurlijk niet kan tegenhouden als ze het echt wil. Maar áls ze het echt wil, dat ze daar dan wel heel eerlijk en open over moet zijn, omdat ik niet zou willen dat ze dan stiekem seks heeft in een portiek of iets dergelijks.
Mocht ze blijven volhouden dat er voorlopig nog niets gaat gebeuren, dan zou ik haar zeggen dat ik haar juist help door het logeren te verbieden, omdat ze kennelijk niet begrijpt dat door bij elkaar te logeren je het alleen maar heel moeilijk krijgt om vol te houden dat je nog even geen seks wilt.
Het bovenstaande zou ik zeggen tegen een 13-jarige. Maar bij een 14-jarige kan dat verhaal wel eens heel anders worden... (afhankelijk van het kind en het soort relatie dat ze heeft met haar vriendje).
Succes ermee!
