27 november 2000 door Sanderijn van der Doef
Mijn dochter is 6 jaar. Al vanaf het moment dat ze kon zitten, zat ze vaak te 'wippen' op haar stoel. We wisten toen niet waarom ze dit deed. We maakten ons ongerust en zijn uiteindelijk bij de kinderarts beland. Deze stelde ons gerust dat er niets aan de hand was en dat ze het waarschijnlijk gewoon prettig vond.
Inmiddels doet ze het nog steeds regelmatig, ze zit half op een stoel en duwt haar onderlichaam tegen de rand van de stoel.
Inmiddels is ze ook in staat om te vertellen waarom ze het doet. Het komt erop neer dat ze het inderdaad gewoon lekker vindt en zoals ze het beschrijft krijgt ze soms zelfs een orgasme lijkt het.
Ik zit een beetje in dubio. Aan de ene kant heb ik er geen moeite mee dat ze op die manier zichzelf een prettig gevoel kan geven. Aan de andere kant moet ik haar misschien zeggen dat ze dat beter niet in het openbaar moet doen. Maar ik wil haar daarmee ook niet een schaamtegevoel aanpraten.
Tegelijkertijd wil ik haar ook beschermen, want ik ben bang dat anderen hier op de verkeerde manier mee zullen omgaan, en ze is tenslotte toch nog maar een klein meisje.
Ook wil ik nog even melden dat we wel op een rustige manier hebben geprobeerd haar ervan af te krijgen, maar dat lukt niet echt. Het lijkt haast wel of ze er niet mee kan stoppen. Ze doet het soms echt heel vaak (de laatste tijd dagelijks) en daarnaast zit ze zo scheef dat het me voor haar rug niet echt goed lijkt.
De meeste kinderen die rond hun derde jaar beginnen met gefriemel aan hun geslachtsdelen (en dat kan op heel veel verschillende manieren, ook het wippen op de rand van de stoel komt veel voor), houden vanzelf op. Meestal wordt het al aanzienlijk minder zodra ze naar school gaan, omdat de reacties van andere kinderen (of van de leerkracht) het gefriemel of het wippen doet verminderen en tenslotte doet ophouden.
Soms zie je echter dat ze ermee door blijven gaan omdat ze het zo lekker vinden.
Ook zie je – vooral bij meisjes – nog wel eens dat het gedrag in stand blijft doordat de schaamlippen geïrriteerd raken en gaan jeuken. Waardoor de behoefte aan wrijven blijft bestaan. Is dat laatste het geval (wat je kunt zien aan de schaamlippen die rood en misschien wat gezwollen kunnen zijn), dan kun je er wat vaseline opsmeren.
Het is goed om op een gegeven moment uit te leggen dat het niet de hele tijd moet wippen of wiebelen. Dat zeg je ook bij ander gedrag waarvan je wilt dat het ophoudt.
Als reden kun je aangeven dat je er zenuwachtig van wordt, of dat ze zo scheef zit, of dat ze gewoon eens rustig moet gaan zitten.
Je zegt hierbij niets over de afkeuring van het gevoel dat het gedrag opwekt. Kinderen die in hun neus zitten te peuteren vinden dat ook lekker maar mogen dat ook niet. Het is echt niet erg om een kind op een gewone manier te zeggen dat het moet ophouden met bepaald gedrag.
Het zou wat anders zijn als er gezegd werd: je moet niet wippen want dat vind ik vies, of: dat mag een meisje niet, of iets dergelijks.
Kortom: het is echt niet schadelijk voor de verdere ontwikkeling van het kind als het gevraagd wordt om op te houden met iets wat het lekker vindt. Vervelender is het voor een kind om hiermee gepest te worden door klasgenootjes.
