16 februari 2001 door Sanderijn van der Doef
Ik zit met een enorm dilemma. Ik heb onlangs gehoord dat de ouders van een vriendje van mijn zoon (6 jaar) beschuldigd zijn geweest van seksueel misbruik. Ze zijn wegens vormfouten/gebrek aan bewijs niet vervolgd.
Ik voel me er nu niet prettig meer bij als mijn zoon daar gaat spelen, maar ik wil het vriendje ook geen slachtoffer van de (mogelijke) daden van zijn ouders maken.
Bovendien: hoe vertel ik de kinderen en de moeder van het vriendje op een nette manier dat ik liever niet meer heb dat mijn zoon bij haar speelt? Ik vind het prima als het vriendje bij mij thuis komt spelen.
Ik kan me voorstellen dat je schrikt als je zo'n bericht hoort over de ouders van je zoons vriendje. Ik weet alleen niet hoe u dit bericht gehoord hebt.
Daarom zou ik u aanraden eerst eens heel goed te achterhalen wat er eigenlijk precies gebeurd is, en waarom deze ouders niet zijn veroordeeld. Is dat echt alleen maar wegens vormfouten of gebrek aan bewijs? Of zijn ze misschien valselijk beschuldigd maar is dat deel van het gebeuren in de loop der tijd niet (meer) bij iedereen bekend? Het zou zo jammer zijn als er uiteindelijk niets is gebeurd, maar dat dit gezin – ouders inclusief kind(eren) – hier toch door iedereen op afgerekend wordt.
Ik weet niet hoe uw verhouding met die ouders is, maar uiteindelijk kunt u het ook aan hen zelf vragen.
Blijft u toch bij uw besluit om uw kind niet meer bij dat vriendje te laten spelen, dan kunt u tegen uw kind zeggen dat u liever niet meer wil dat hij daar speelt omdat u het niet goed vindt hoe zijn ouders met kinderen omgaan. (Als die ouders geen seksueel misbruik hadden gepleegd maar bijvoorbeeld nooit thuis zijn, of de hele dag alleen maar geweldfilms op de video zaten te kijken, of uw kind volstopten met snoep, dan zou u óók tegen uw zoon zeggen dat hij daar niet meer mocht spelen.)
Bij uw kind zou ik niet dieper ingaan op de exacte reden, omdat u niet weet hoe uw zoon dit kan interpreteren en omdat u niet weet hoe hij ermee om zal gaan. Het vriendje hoeft inderdaad niet de dupe te worden van de daden van zijn ouders.
