1 mei 2009 door Elise de Bree
Onze zoon (5 jaar) heeft een psychologische test gehad. Daaruit kwam naar voren dat zijn intelligentie goed was (score 127) maar zijn senso-motoriek niet (score 87). Volgens de psycholoog allemaal niks ernstigs. Alleen wil school dat er een actieplan komt.
Wij lopen al bij fysiotherapie (voor zijn fijne en grove motoriek) en bij logopedie (voor zijn articulatie). De fysiotherapeut wil hierbij dat wij nog naar een andere therapeut gaan voor massage. En daar zou dan ook nog iets bijkomen voor die senso-motoriek.
Wij raken het spoor een beetje kwijt. We willen namelijk ook dat hij nog gewoon tijd heeft om te spelen (hij is tenslotte ook gewoon kind!). Wat voor advies kunt u ons geven?
Hoewel ik een aantal dingen niet goed begreep (waarover straks meer) heb ik in ieder geval twee adviezen voor u.
Ten eerste lijkt het me verstandig dat één professional de regie over de verschillende behandelingen op zich neemt. Ik krijg namelijk de indruk dat alle therapeuten een beetje langs elkaar heen werken en uzelf heeft inmiddels het overzicht verloren.
Zo'n coördinerend professional kan zijn: een ambulante begeleider, maar ook – bijvoorbeeld – de psycholoog of een remedial teacher. Zo komt er duidelijkheid over het doel van al die therapieën, de therapieën zelf, het effect ervan, en de belasting die dit allemaal vormt voor uw zoon.
Ten tweede ben ik het met u eens dat te veel behandelingen voor uw zoon niet plezierig en waarschijnlijk zelfs té belastend kunnen zijn. Het moet dus helder worden welke behandeldoelen er zijn (wat wil je eigenlijk bereiken) en of die doelen na korte intensieve programma's behaald zijn of niet. Hier is een coördinerende persoon ook zeker bij nodig. Dat geeft uw zoon de kans om ook te blijven spelen en niet van therapie naar therapie te hoeven.
Maar verder riep uw vraag toch vooral veel wedervragen bij mij op. Ik zal die hieronder op een rijtje zetten. De bedoeling daarvan is dat u ze ook aan uzelf stelt (en zonodig aan school of degene die de behandelingen gaat coördineren). De antwoorden kunnen u helpen om wat meer vat op de problematiek te krijgen.
De belangrijkste vraag is waaróm uw zoon zoveel verschillende therapieën nodig heeft, en waaróm de school een actieplan wil. Oftewel: wat is nu eigenlijk het probleem dat opgelost moet worden?
Met een score van 87 is zijn motoriek van gemiddeld niveau (dus niet uitgesproken slecht) en met een IQ van 127 is zijn intelligentie bovengemiddeld. Dus daar zijn in ieder geval geen duidelijke problemen.
Verder vroeg ik mij af of uw zoon al langer behandeld wordt voor zijn articulatie en zijn motoriek. Is de effectiviteit van die behandelingen inmiddels al vastgesteld? Is er vooruitgang?
En nog meer vragen: is hij door articulatieproblemen moeilijk te verstaan en heeft dat gevolgen voor zijn sociale en intellectuele ontwikkeling, bijvoorbeeld? Of heeft hij bijvoorbeeld een lichamelijke handicap, waardoor extra massage nodig is?
Het lijkt me dus van groot belang dat u helder krijgt waarom de school een actieplan wil. Pas dan kan duidelijk worden welke behandelingen echt nodig zijn, en welke trajecten zinvol zijn. Iemand die dit alles coördineert kan daarbij heel nuttig zijn.
Succes gewenst!
