5 maart 2011 door Joanna Sandberg
Mijn zoon is 9 jaar en zit in groep 6. Hij heeft altijd al concentratieproblemen gehad. Op school moet hij nu steeds meer zelfstandig gaan werken. Eén op één gaat het heel goed, maar in de groep is hij totaal verloren.
Verleden jaar is hij zijn vader verloren aan kanker. Hij lijkt dat goed op te pakken, maar op school komt nu nog meer het probleem naar voren wat betreft zijn concentratie.
Hij is te goed om een jaar over te doen. En wat betreft zijn ontwikkeling zou hij te ver voor zijn op de rest van zijn klasgenoten, als hij zou blijven zitten.
Hoe kan ik thuis oefenen om een start te maken om mijn zoon te helpen met concentreren?
Ik zou eerlijk gezegd niet goed weten hoe u uw zoon zou kunnen helpen zich beter te concentreren.
Zijn vader (uw partner? Of misschien uw ex-partner?) is vorig jaar overleden, dus dat is pas heel kort geleden. Met concentratieproblemen als begrijpelijk gevolg. Die los je niet 1-2-3 op. Maar u kunt uw zoon wel op een andere manier helpen.
Sommige dingen die u vertelde, begreep ik niet helemaal. U zei bijvoorbeeld dat uw zoon het overlijden van zijn vader "goed lijkt op te pakken". Wat bedoelde u daarmee? Het kan immers verschillende dingen betekenen. Variërend van 'niet huilen' (dapper) tot juist wel huilen (ook heel goed) en van 'overgaan tot de orde van de dag' (niet erover praten), tot juist wél erover praten.
Ook lastig: als u zegt dat uw zoon het overlijden van zijn vader goed lijkt op te pakken, dan bedoelt u daar in ieder geval iets positiefs mee. Wat het ook betekent. Maar daarna zei u dat zijn concentratieproblemen, die er al waren, eigenlijk nog sterker zijn geworden. Dat is weer niet zo positief.
Maar hoe dan ook: concentratieproblemen na het overlijden van een ouder, zijn een heel normaal verschijnsel. Het ligt dus in de lijn der verwachting dat uw zoon, die al concentratieproblemen had, nu nog meer problemen heeft op dit gebied. Overigens gaan dat soort concentratieproblemen meestal vanzelf weer over, na een periode van rouw.
Voor kinderen is het verliezen van een ouder een van de ergste dingen die ze kan overkomen. Daarna gaat het leven wel door. Maar het gaat niet gewoon door, want de overledene is er niet meer. Het is dus niet 'gewoon' meer.
Enerzijds is het goed dat het leven doorgaat. Maar anderzijds hebben kinderen – net als volwassenen – tijd nodig om de dood van hun ouder te beseffen en te verwerken. Daarom is het goed om de gewone dagelijkse dingen te blijven doen, zoals naar school gaan en naar clubjes gaan.
Er moet echter ook tijd en gelegenheid zijn voor uw zoon om het verlies van zijn vader te verwerken. Het is daarom belangrijk dat u en uw zoon praten over zijn vader, en samen het verlies delen (zonder dat u hem met uw eigen verdriet belast).
Vaak willen kinderen de overgebleven ouder niet belasten met hun gevoelens van verdriet, omdat ze zien hoe moeilijk die ouder het zelf al heeft. Het is dus niet goed om te doen alsof er niets aan de hand is. Er is wél iets aan de hand, ook al lijkt uw zoon normaal te functioneren. Denk dus niet dat alles 'gewoon' moet doorgaan zoals het was voor de dood van uw partner.
Als u zelf niet praat over het verdriet, doet uw zoon het ook niet. Hij moet dus van ú leren dat hij mag rouwen. Dat wil zeggen: leren dat hij verdrietig mag zijn, en leren dat hij boos mag zijn dat zijn vader dood is.
Dat is absoluut niet makkelijk. Noch voor hem, noch voor u. Zéker als het uw partner was, maar ook als jullie misschien gescheiden waren. In ieder geval hoop ik dat u steun heeft van uw omgeving, en dat er mensen zijn die u helpen bij de opvoeding van uw zoon.
Het is heel belangrijk voor uw zoon – en voor de verwerking van zijn verdriet – om een goed contact met u te hebben (en te houden). Dat lijkt mij op dit moment het belangrijkste. Schoolresultaten zijn in deze fase minder belangrijk.
Ik ben het met u eens dat het niet goed zou zijn om hem te laten doubleren. Dan zou hij er immers nog een probleem bij krijgen, omdat hij dan in een nieuwe klas zou komen, met nieuwe kinderen. Terwijl het nu juist goed voor hem is om bij zijn vertrouwde klasgenoten te blijven.
Een tip tot slot: maak uw zoon attent op Achterderegenboog.nl, of kijk daar samen naar, en motiveer hem om contact te hebben met lotgenoten van zijn eigen leeftijd.
Succes en sterkte gewenst!
