28 maart 2008 door Nadia Eversteijn
Wij wonen sinds een half jaar in Israël. Thuis spreken we beiden Nederlands met de kinderen (5 en 2½). Op de kleuterschool en de crèche horen ze Hebreeuws.
Nu begint de juffrouw van de oudste er op aan te dringen dat er 's middags iemand zou moeten komen om hem op een speelse manier bijles in het Hebreeuws te geven. Wij denken zelf dat het nog te vroeg daarvoor is, want wat is nu een half jaar?
Hij kan op zijn manier al converseren met zijn leeftijdgenootjes en hij kan duidelijk maken aan volwassenen wat hij wil.
Hoeveel tijd neemt het ongeveer voor een kind? Als we het nog een jaar aankijken voordat we bijles laten geven, is dat okee?
Gemiddeld duurt het een half jaar voordat kinderen een basis hebben gelegd in de taal van hun nieuwe thuisland. Bijles voor uw zoontje lijkt me dan ook, inderdaad, erg voorbarig.
Er bestaan wel succesverhalen van kinderen die al na drie maanden de taal van hun emigratieland goed konden spreken. Maar vaak gaat het dan om kinderen die naar een Engelstalig land zijn vertrokken, en die ook in Nederland al veel Engels gehoord hadden.
Ook is het zo dat kinderen die al wat ouder zijn (vanaf een jaar of 12), aanvankelijk in het voordeel zijn bij een emigratie, omdat ze in staat zijn om heel bewust en expliciet een taal te leren. Ze kunnen rijtjes woordjes uit hun hoofd leren, en grammaticaregels begrijpen.
Jongere kinderen, zoals die van u, moeten het meer hebben van spontane verwerving van de taal uit hun nieuwe omgeving. En omdat vlak na een emigratie álles nieuw is, dus niet alleen de taal, is dat een hele klus!
Anita Schmidt, auteur van het boek
Emigreren met kinderen, merkt dan ook op: "Het kost ze minimaal een half jaar om een eerste basis te leggen. Maar na een jaar zijn de meeste taalproblemen verdwenen en kunnen ze zich goed redden"
Het spreekt eigenlijk voor zich dat kinderen grote individuele verschillen vertonen in de snelheid waarmee ze zich een nieuwe taal eigen maken. Een extravert en leergierig kind zal bijvoorbeeld sneller leren dan een introvert, teruggetrokken kind.
Ook zal een kind dat niet bang is om fouten te maken, sneller beginnen met spreken, en daardoor verder lijken in zijn taalontwikkeling dan een kind dat eerst de kat uit de boom kijkt, en pas begint met spreken als hij zeker is van zijn zaak.
Uw zoontje is 5, en u vertelde dat hij al op zijn manier in het Hebreeuws converseert met kinderen én volwassenen. Als ik u was, zou ik me dan ook beslist geen zorgen maken, en het in ieder geval nog een (tweede) half jaar aanzien. Veel geluk samen!
