2 april 2004 door Sanderijn van der Doef
Vanavond heeft mijn zoon van 11 bekend dat hij, toen hij 6 was, aan de vagina van mijn dochter (toen 2 jaar) gelikt heeft. Hij was helemaal over zijn toeren, vreselijk aan het huilen en riep maar dat hij iets heel ergs heeft gedaan. Op mijn vraag of ik toen thuis was, zei hij van niet. Maar wel mijn nichtje van toen 15 jaar.
Omdat mijn zoon er zo overstuur van is, ben ik bang dat hij het misschien heeft moeten doen van mijn nichtje. Is het logisch dat mijn zoon zo over zijn toeren is over iets wat, volgens hem, eenmalig is gebeurd, zo'n lange tijd geleden?
Hij weet er niet zoveel meer van, zegt hij, maar wel dat het hem al jaren dwars zit en dat hij het niet dorst te zeggen.
Hij heeft me gevraagd om er niet meer over te praten, dus ik vind het moeilijk om te vragen of mijn nichtje hierbij betrokken was.
Ik heb hem getroost en gezegd dat ik het knap vind dat hij 't me verteld heeft, maar inwendig ben ik hier enorm van geschrokken. Helemaal omdat hij vanaf de geboorte van zijn zusje stapelgek op haar is. Hij geeft haar nog steeds graag kusjes en omarmt haar veel. Hier heb ik nooit wat achter gezocht en ik haat de achterdocht die ik nu voel.
Wat vreselijk voor uw zoon dat hij vijf jaar heeft rondgelopen met dit geheim. Het is iets wat hem erg heeft dwarsgezeten, gezien zijn reactie.
Of uw nichtje daar wel of niet bij betrokken is geweest, valt niet te zeggen. Het hoeft niet; een kind kan ook uit zichzelf zo overstuur zijn van iets wat hij lang geleden heeft gedaan.
Ik denk wel – gezien zijn reactie – dat het goed zou zijn als hij er meer over zou praten, om zijn schuldgevoelens meer van zich af te kunnen zetten.
Daarom zou u hem kunnen vragen of hij datgene wat er gebeurd is nog eens wil vertellen, omdat u toch echt moet weten wat er precies gebeurt is en om hem te kunnen helpen.
Als hij het nog steeds heel moeilijk vindt om er met u over te praten, zou het 't overwegen waard zijn om eens na te denken over enkele gesprekken met een deskundige. Maar dat is aan u om te beslissen. Voor uw zoon en voor de verwerking van het gebeuren (maar ook voor zijn komende seksuele ontwikkeling) zou zoiets beter zijn. Ik ben alleen bang dat hij zoiets nu nog niet zou willen.
Blijf hem de komende tijd wel een beetje in de gaten houden. Hebt u het idee dat hij er nog mee zit, kaart het dan nog eens aan en leg hem uit dat het belangrijk is om er juist wel over te praten, om het daarna beter te kunnen vergeten.
Overigens is zijn lieve gedrag tegenover zijn zusje alleen maar heel lief en aardig. Ik denk niet dat u daar iets achter moet zoeken.
