1 februari 2008 door Ilse Meezen
Ik zit met een groot probleem, waar mijn zoontje en ik erg verdrietig van worden.
Hij is nu 3 jaar. Tot enkele maanden geleden was zijn spraak uitstekend. Grote woordenschat, hele zinnen, alles duidelijk. Net als mijn 4-jarige dochter, zeg maar.
Eind vorig jaar is hij aan zijn keel- en neusamandelen geopereerd. Deze waren ontzettend vergroot. Sinds die tijd is hij niet meer te verstaan! Hij spreekt nu erg nasaal, en letters en klanken uitspreken gaat niet meer.
Een maand na de operatie zijn wij terug geweest naar de KNO-arts. Die zei (volgens mij) dat de huig niet afsloot, maar dat dat binnen enkele weken helemaal goed werkte en er niets meer aan de hand zou zijn. Logopedie was absoluut niet nodig. Geen doorverwijzing gekregen dus.
Inmiddels zijn we weer een maand verder en er is nog niets veranderd. Ik kan er wel om huilen! Sociaal gaat het ook steeds slechter met mijn zoontje. Hij raakt steeds meer in zichzelf gekeerd.
Help! Wat kan ik doen?
Uw KNO-arts heeft vastgesteld dat uw zoon normaal geneest na de ingreep aan zijn amandelen. Dat betekent dat u zich in principe geen zorgen hoeft te maken. Een verminderde verstaanbaarheid komt wel vaker voor na deze ingreep en is echt meestal van tijdelijke aard, zoals de arts al zei.
In het algemeen zijn dit soort spraakproblemen een gevolg van het feit dat de spieren zich nog onvoldoende aanpassen na de operatie. Ook heb je vaak wat pijn na de operatie. Daardoor is een normaal gebruik van het zachte gehemelte in het begin wat vreemd of wat pijnlijk. Bij uw zoon zal het vooral een kwestie van aanpassing van de spieren zijn, omdat de pijn bij een goed verlopend genezingsproces geen maanden aanhoudt.
Wat is er nu eigenlijk aan de hand? De huig waar uw arts over sprak, is een deel van het zachte gehemelte. Bij onvoldoende gebruik van het zachte gehemelte ontsnapt er te veel lucht door de neus bij het spreken. Dat heeft invloed op de vorming van spraakklanken en dus op de verstaanbaarheid.
Inmiddels zou de spraak weer normaal moeten zijn. Vergelijk het maar met een zere voet. Je gaat anders bewegen als de voet dik is, en het lopen pijn doet. Maar als de voet normaal geneest, loop je na verloop van tijd weer gewoon.
Als uw zorgen nog steeds bestaan, neem dan gerust opnieuw contact op met de KNO-arts. Bespreek met hem of haar wat u merkt aan de spraak, de taal en het gedrag van uw zoon.
Het zou bijvoorbeeld kunnen zijn dat uw zoon nog steeds moeite heeft met praten doordat er een verkeerde gewoonte is ontstaan bij het gebruik van het zachte gehemelte. In dat geval kunt u alsnog een verwijzing naar een logopedist vragen, om daar wat aan te laten doen.
