Wat moet ik doen??? Zo moeilijk.....
Ik heb een groot probleem waar ik niet uitkom, dus ik heb wat advies nodig.
Mijn ex en ik zijn ,op en af , zo'n 22 jaar samen geweest.
In het begin was deze relatie nogal onstuimig en is het een aantal keren aan en uit geweest.
Later zijn we getrouwd en hebben we een dochter gekregen samen. Ze is nu 15, heeft een vriend waar ze stapel op is.
Hij is ontzettend lief voor haar en ook ik ben erg op hem gesteld.
Sinds 2 jaar hebben we er een pleegdochter bij.
Vanaf dat moment is alles bergafwaarts gegaan.
Onze pleegdochter komt uit een gezin waarvan moeder is overleden toen ze 4 was en vader op dit moment in de gevangenis zit.
Haar vader ken ik persoonlijk en is een erg narcistische man die vreselijk goed is in mensen manipuleren.
Niet erg raar dat pleegdochter dat trekje heeft overgenomen.
Ze mag graag haar zin doordrukken en als dat niet lukt gaat ze huilen.
Ik ben daar absoluut niet gevoelig voor, maar mijn ex dus wel.
Hij kan er niet tegen als ze huilt en is dan geneigd haar toch haar zin te geven.
Ik ging er tegen in en vertelde haar dat ze "normaal" moest doen
Het duurde dus niet lang voor dat voor wrijvingen tussen haar en mij ging zorgen.
Ik ging de confrontatie met haar aan een dat beviel haar helemaal niet.
We hadden dan ook vaak woordenwisselingen en mijn ex stond daar dan een beetje tussen in, uiteindelijk gaf dat dus ook spanningen tussen ons.
Die zijn zo hoog opgelopen dat we uiteindelijk uit elkaar gegaan zijn.
Hij heeft het uitgemaakt.
Gelukkig wonen we apart, dus we hadden geen gedonder met verhuizen enzo.
Pleegdochter probeerde ons meteen tegen elkaar uit te spelen door mij te vertellen dat ze het niet leuk vind dat we uit elkaar zijn en ex te vertellen dat ze opgelucht is dat het zo is.
Dat maakt het voor mij extra moeilijk dus heb ik mijn contact met pleegdochter op een laag pitje gezet, maar niet helemaal verbroken. Ze was hier ook altijd welkom.
En als ze me nodig had mag ze me altijd bellen appen oid.
Nu mijn probleem:
Om het verhaal iets duidelijker te maken zal ik het hebben over biodochter en pleegdochter om ze uit elkaar te houden.
Pleegdochter heeft sinds ongeveer een half jaar een vriend.
Deze vriend was voor hij iets kreeg met pleegdochter tot over zijn oren verliefd op biodochter.
Biodochter was wel geintereseerd maar bang door ervaringen in het verleden dus ze hield het een beetje af.
Pleegdochter heeft toen achter haar rug contact met hem opgenomen en einde van het liedje was dat ze uiteindelijk iets kregen.
Biodochter vond dat niet erg netjes maar was er verder niet heel erg van van slag.
Biodochter heeft een paar weken erna haar eigen vriend ontmoet, en ze zijn heel happy samen.
Pleegdochter en vriendje zijn meestal ook heel happy samen maar ze is erg jaloers ingesteld en mag hem graag claimen.
Ze heeft ook liever niet dat biodochter veel contact met hem heeft, blijkbaar ziet ze hem als concurentie terwijl daat helemaal geen reden voor is, ze zijn gewoon vrienden, niks meer niks minder.
Maar nu hadden ze besloten dat ze biodochter moesten gaan "testen " omdat ze het idee hadden opgevat dat biodochter, ondanks haar vriendje, gevoelens had voor vriendje van pleegdochter.
Ze hebben dus een val voor haar opgezet.
Biodochter trapte er niet in ,maar voelde zich ontzettend gekwetst door zowel pleegzusje als haar vriendje.
Pleegzusje voelt echt als zusje duscextra pijnlijk , en door het hele akkefietje had ze ook nog haar eigen vriendje kunnen verliezen.
Ex reageerde door tegen pleegdochter te zeggen dat hij dit echt niet vond kunnen, en dat was het dan
Nu wil dochter dus eigenlijk niet meer thuis wonen ( ze wonen beiden bij papa, mijn ex dus), en liever weer bij mij.
Niet alleen om dit gedoe, maar ook omdat papa blijkbaar niet te genieten is sinds het tussen hem en mij over is ,en dat op de meiden af reageerd.
Er is nog wel meer wat meespeeld maar kortomdebocht is biodochter op dit moment niet gelukkig bij ex in huis.
Pleegzorg weet hier niks van, en we hebben altijd met ze afgesproken dat biodochter niet onder de opvang van pleegdochter mag lijden en dat is nu precies wat er aan de hand is, want bio en pleegdochter kunnen elkaar niet meer luchten en de hele situatie met pleegdochter groeit mijn ex duidelijk boven het hoofd.
Wat moet ik nu doen.
Natuurlijk mag biodochter hier weer komen wonen, geen probleem. Maar ik wil niet dat mijn ex het idee krijgt dat ik hem op deze manier " terug wil pakken" want dat is helemaal niet de bedoeling.
En stel ik pleegzorg op de hoogte van deze situatie???
Ik wil niet met modder gooien maar ik maak me echt bezorgd om mijn biodochter en ik ben bang dat mijn ex zo bezig is met al pleegdochters sores dat hij biodochter een beetje " vergeet"
Wat is wijsheid???
Doemijdieglazenbol schreef op 11-05-2022 om 01:18:
[..]
Tegelijkertijd zet je haar weg als kwade genius, terwijl ze ook een kat in het nauw kan zijn. Manipuleren is een overlevingsskill. Afwijzen kan en mag. en ik snap ook dat je uit zelfbescherming soms niet anders kan. Maar misschien heeft ze gewoon hulp nodig en niet meer afwijzing. Als jullie dat niet kunnen geven, probeer dan een veilige omgeving nog te zoeken. Hoeft geen hulpverlening te zijn. Kan ook een sportclub zijn of een groep muziekliefhebbers.
Het een (kwade genius) sluit het ander (kat in het nauw) niet uit. Maar destructief is het hoe dan ook wel. En of ze open kan staan voor hulp valt nog te bezien.
TO doet precies wat jij zegt: ze neemt afstand van haar zodat ze haar niet meer voortdurend hoeft af te wijzen om haar destructieve gedrag. Tegelijkertijd laat ze de deur open: als pleegdochter wil komen, is ze welkom. Vader is nog niet zover. Daarom woont ze daar nog. Maar bij moeder en biodochter is het elastiekje geknapt. Heel pijnlijk allemaal.
Mija schreef op 11-05-2022 om 01:33:
[..]
Dat kan zo zijn. Maar het kan dus ook zijn dat de problematiek van pleegdochter te fors is om zonder begeleiding binnen een gezin op te vangen. Als ze zo agressief is tegen haar pleegmoeder, is dat een signaal dat ze niet goed functioneert binnen het gezin. Met een vriendje een val opzetten voor je pleegzus is ook bepaald destructief in relaties. Natuurlijk kun je eventueel wat bijbuigen en je verwachtingen naar beneden schroeven maar niet te ver: zonder gezonde grenzen verlies je je eigen veilige thuis en gezin en ben je alleen maar bezig met de problematiek van een gezinslid ten koste van de anderen. Ik heb de indruk dat ze dat al een behoorlijke tijd doen: het gezin valt uit elkaar onder de druk die ze niet aankunnen. Moeder heeft geprobeerd daar hulp bij te krijgen maar vader houdt dat tegen. Wat moeder doen? Zich nog verder laten beschadigen door de situatie? Dat mag toch niet van haar verwacht worden? Nog meer ruzie schoppen en aan de chaos bijdragen? Lijkt me niet. Ik vind dat ze een heel gezonde intuïtie laat zien door afstand te nemen.
Als je tot de conclusie komt dat een kind te beschadigd is om de normale grenzen in acht te nemen, kun je niet doorgaan alsof dat business as usual is. Dan heb je hulp nodig. Voor haar en voor de rest van het gezin. Maar zolang vader daar dwars voorligt, kan dat niet zonder nog meer onderlinge conflicten te veroorzaken. Dan gaat dat gezin nog veel verder kapot.
Het kind is er pas 2 jaar, dus dit is hooguit 2 jaar aan de gang. En wat verwacht je dan als je een 12-13 jarige in huis haalt die al een shitload aan problemen heeft? En die hulp had ze allang in kunnen roepen natuurlijk
Poepiedoepie schreef op 10-05-2022 om 20:50:
ex en ik zijn getrouwd geweest, 14 jaar geleden gescheiden, 2 jaar geleden opnieuw bij elkaar gekomen en sinds een maand of 2 is het dus weer over.
En of het nou leuk is of niet,daar had pleegdochter een grote hand in.
Pleegdochter kreeg bij haar vader bijna geen aandacht, er werd veel tegen haar geschreeuwd en soms werd ze zelfs geslagen.
Daardoor heeft ze geleerd om aandacht op te eisen en dat gaat dan goedschiks of kwaadschiks.
Meestal door zielig te doen, te huilen als ze haar zin niet krijgt, te liegen of het verhaal in haar voordeel te verdraaien.
Ik trap er niet in,maar mijn ex wel en dat gaf irritaties.
Niet alleen tussen pleegdochter en mij, maar ook tussen ex en mij.
Pleegdochter vond mij hard, ik noem het realistisch, frappant is het dan ook dat de vriendin die mijn taak over genomen heeft ,onafhankelijk van mij , tegen hetzelfde probleem aanloopt.
Pfft zo'n meisje heeft tijd en aandacht nodig, en niet een pleegmoeder die vindt dat ze " zielig" doet.
En dan zou het ook nog haat schuld zijn dat jullie uit elkaar zijn???
Hoe zijn jullie ooit geselecteerd om pleegouders te worden??
Miepjecody schreef op 11-05-2022 om 07:26:
[..]
Pfft zo'n meisje heeft tijd en aandacht nodig, en niet een pleegmoeder die vindt dat ze " zielig" doet.
En dan zou het ook nog haat schuld zijn dat jullie uit elkaar zijn???
Hoe zijn jullie ooit geselecteerd om pleegouders te worden??
Dat vraag ik me dus ook af, kinderen raken alleen maar erger beschadigd zo.
Poepiedoepie schreef op 10-05-2022 om 23:43:
en nee, ik verwacht geen eeuwige dankbaarheid van pleegdochter.
Maar wel het respect te beseffen dat ik niet één van haar vriendinnetjes ben en ook niet zo behandeld wil worden.
Woorden als kutwijf, rotmens, hoer en takkewijf en dergelijke hoef ik van haar niet te pikken.
Dat doe ik ook niet van mijn biodochter, dus ook niet van haar, beschadigd of niet!!
Arm meisje, beschadigd en ook nog lvb
En dan ga jij zo met haar om.
Je hebt er echt totaal geen verstand van.
Ik kan hier zo boos over worden!
pleegkind is en lvb en heeft een hechtings probleem
En jullie hebben geen ondersteuning
Poeh
Dat is gedoemd om te mislukken
Voor nu
Eerst eigen dochter voorop zetten
Wat sneu ook voor haar .
Daarna hulp inschakelen
Het is de vraag of pleegdochter bij jullie constructie geblaat is .
Makkelijk praten mensen. De beste stuurlui staan aan wal. De verklaring is heel eenvoudig: dit zijn weldenkende, aardige mensen die een kind uit hun familie of netwerk wilden opvangen en het is ze boven het hoofd gegroeid. Het kind heeft in toenemende mate complexe problemen, de ondersteuning houdt niet over. Het grootste probleem is dat de ouders elkaar niet hebben kunnen vasthouden. Dat is nu eenmaal de situatie. ‘Had je maar …’, wat heeft dat voor zin? Je kunt er van overtuigd zijn dat je het zelf veel beter zou hebben gedaan, dat je het kind beter zou begrijpen, dat je veel geduldiger zou zijn geweest, dat het jou wel zou zijn gelukt om met de partner op één lijn te komen en dat kind te ‘redden’. Het is zeer de vraag of dat ook echt zo is. Het bestaat gewoon, kinderen die relaties ernstig beschadigen, omdat ze het vermogen missen on zich te verbinden en te vertrouwen. Het idee dat je dat wel even zou fixen als je maar … is niet realistisch. Het is enorm triest voor dat meisje. Maar je kunt dit niet zomaar op het bordje van TO kwakken. Als je niks opbouwends te zeggen hebt, zeg dan niks.
Mija schreef op 11-05-2022 om 08:33:
Makkelijk praten mensen. De beste stuurlui staan aan wal. De verklaring is heel eenvoudig: dit zijn weldenkende, aardige mensen die een kind uit hun familie of netwerk wilden opvangen en het is ze boven het hoofd gegroeid. Het kind heeft in toenemende mate complexe problemen, de ondersteuning houdt niet over. Het grootste probleem is dat de ouders elkaar niet hebben kunnen vasthouden. Dat is nu eenmaal de situatie. ‘Had je maar …’, wat heeft dat voor zin? Je kunt er van overtuigd zijn dat je het zelf veel beter zou hebben gedaan, dat je het kind beter zou begrijpen, dat je veel geduldiger zou zijn geweest, dat het jou wel zou zijn gelukt om met de partner op één lijn te komen en dat kind te ‘redden’. Het is zeer de vraag of dat ook echt zo is. Het bestaat gewoon, kinderen die relaties ernstig beschadigen maken, omdat ze het vermogen missen on zich te verbinden en te vertrouwen. Het idee dat je dat wel even zou fixen als je maar … is niet realistisch. Het is enorm triest voor dat meisje. Maar je kunt dit niet zomaar op het bordje van TO kwakken. Als je niks opbouwends te zeggen hebt, zeg dan niks.
Ik zeg nergens dat ik het beter doe.
To stelt veel te veel eisen aan een beschadigd kind die ook nog verstandelijk beperkt is.
En ze schrijft zelf dat voorheen haar relatie ook onstuimig was, geef niet het kind de schuld dan.
En ik werk al 30 jaar met mensen met een verstandelijke beperking, dus ik roep niet zomaar wat.
Dat maakt je geen expert wat betreft dit gezin en deze pleegdochter en daarbij kun je ook nog best wat minder aanvallend posten.
Ik werk ook met mensen met een verstandelijke beperking. Geen haar op mijn hoofd om hier zo gaan te zitten oordelen terwijl ik alleen wat summiere info van TO heb.
Waarom heb je dat pleegkind er niet uitgezet toen ze jullie relatie begon te ontwrichten? Nu is je relatie kapot en lijdt je dochter er ook nog ns onder. Weg met pleegkind dus en dochter weer op 1 zetten.
LaFleurNoire schreef op 11-05-2022 om 08:57:
Dat maakt je geen expert wat betreft dit gezin en deze pleegdochter en daarbij kun je ook nog best wat minder aanvallend posten.
Ik werk ook met mensen met een verstandelijke beperking. Geen haar op mijn hoofd om hier zo gaan te zitten oordelen terwijl ik alleen wat summiere info van TO heb.
Ze zegt toch zelf wat ze verwacht? En dat kan dus gewoon niet.
En geeft grotendeels de pleegdochter de schuld van de breuk, sorry dat vind ik echt bizar hoor.
Miepjecody schreef op 11-05-2022 om 08:43:
En ik werk al 30 jaar met mensen met een verstandelijke beperking, dus ik roep niet zomaar wat.
Maar we weten bijna niks van deze specifieke situatie. TO is uit de situatie gestapt omdat ze hem zonder hulp niet kon hanteren en omdat ze het met haar partner niet eens kon worden over het inroepen van hulp. Daar is ze eerlijk over.
Ik weet niks van lvb maar wel iets van borderline en ik herken wel wat dynamieken. Zonder een diagnose te willen stellen: op borderline-achtig gedrag kun je aardig je tanden stukbijten en het kan een zeer destructieve werking hebben op relaties. Gezonde grenzen zijn dan heel belangrijk. Dat is hier duidelijk niet gelukt maar het slaat nergens op om te oordelen dat dat op een makkelijke manier best in orde had kunnen komen als TO maar zus of zo zou hebben gedaan. De pijnlijke werkelijkheid is dat het een puinhoop is geworden, dat het hele systeem in elkaar is gedonderd en dat de gezinsleden elkaar op dit moment veel pijn doen. Daar moet een weg uit worden gezocht, niet nog meer pijn en verwijt aan worden toegevoegd. Wat heeft dat voor zin?
Miepjecody schreef op 11-05-2022 om 09:14:
[..]
Ze zegt toch zelf wat ze verwacht? En dat kan dus gewoon niet.
Dan nog hoef je je mening niet op een nare, veroordelende toon te geven en heb jij nog steeds niet genoeg kennis over TO en het gezin om je daar zo stellig een mening over te vormen.
