Wat is wijsheid, ADD en dreigt vast te lopen op VO

Huisarts en medicatie

Wij hebben een hele goede huisarts, maar het feit dat zij zei dat we een pilletje Concerta eventueel maar moesten doorbreken om op de juiste dosering te komen, doet mij er toe besluiten dat we toch naar de psychiater willen om de dosering juist in te stellen!

Heidi

Gezien jullie problemen op school, zou ik naast een psychiater op zoek gaan naar een goede kinderpsycholoog. Liefst een die al samenwerkt met de psychiater waar je het over hebt. Een orthopedagoog lijkt mij te licht voor de problematiek waar jij mee te maken hebt (problematiek zoon, problematisch school contact). Je schrijft dat de mentor niet reageert, zoek het daarom dus 1 of 2 stapjes hoger op in school. En neem de kinderpsycholoog mee naar dat gesprek. Ga eerst een kennismakingsgesprek aan met beiden aan, informeer bij Balans, vraag om je heen, vraag je eigen netwerk, omgeving (familie, kennissen, vrienden, buren, buurtgenoten) of zij iemand weten. En kies iemand die jij vindt passen bij jouw gezin en jouw kind. Het moet vooral echt iemand zijn die al lang ervaring heeft met de problematiek van jouw kind. En niet iemand die zegt dat die het wel kan want al eens eerder een ervaring.

Wordt het dan geen tijd voor een andere psycholoog? Liefst vrijgevestigd, tweede lijns? In welke regio woon je?

ah!

Daar ging wat fout.

speciaal onderwijs

"Zoon moet van A tot Z bij de hand genomen worden omdat hij niet helemaal weet hoe het werkt."
Helaas hebben wij dat niet hier in Nederland. In de VS schijnt het wel te bestaan. Ik heug me een aflevering van Louis Theroux.
Maar op het speciaal onderwijs komen ze er soms vrij ver in de buurt.
Ik weet niet wie er voor kan zorgen dat je zoon naar speciaal onderwijs kan gaan, maar dat zou je nog kunnen overleggen.
Kijk, of je kunt ambulante begeleiding krijgen die een tijdje elk lesuur meedraait en meehelpt met juist die vragen die je zoon heeft.

AnneJ

HOe kom je aan die ambulante hulp?
Via stichting Mee zijn we doorverwezen naar Bureau Jeugdzorg. Die hebben ons goed aangehoord en we krijgen nu een gesprek eind januair, maar ik word ook ineens heel onzeker of zij de juiste instelling zijn en ik niet opeens wordt gezien als een slechte ouder.

Wat is b.v. REC? Ik snap er eigenlijk helemaal niets van en weet niet of ik de juiste paden bewandel.

Onderwijsconsulenten

Je kunt overleggen met onderwijsconsulenten. http://www.onderwijsconsulenten.nl/
En in Amsterdam ook met onderwijsconsumenten.
http://www.onderwijsconsument.nl/
Er staat ook al veel informatie op de website.
Je kunt ook informeren op een speciale school bij jou in de buurt, wel met het juiste schooltype, hoe je zoon daar geplaatst kan worden.
Maar inderdaad is alles nu dicht.

kortste weg

De kortste weg is niet altijd het inschakelen van nog meer hulpverleners. De vraag naar hulp op school van Heidi is een lastige, die gaan een psycholoog of psychiater niet voor je oplossen.
Maar je kunt er zelf soms veel aan doen, alleen niet erbij in de klas zitten, hoewel ik dat ook weleens heb gedacht. Je gaat dan maximaal met je kind mee.
Het is hier al vaker voorbij gekomen. Samen plannen met je kind. Elke dag de agenda nakijken en samen oplossen welk werk je wanneer gaat doen. Samen naar het huiswerk kijken of je kind wel snapt wat er van hem gevraagd wordt. Zonodig je zoon helpen met het formuleren van een vraag voor school, die in zijn agenda laten schrijven of op een andere manier waar je kind weet hoe hij op de betreffende les of op een andere manier de vraag kan stellen. Controleren of het je kind gelukt is. Zonodig zelf met school bellen.
Met een reguliere school kan dat nogal een bezoeking zijn, maar je kunt soms een heel eind komen.
Ik haalde en bracht mijn kinderen ook bij de aanvang van school zodat we direct weer de school inkonden als er vragen waren.
Als je dat kunt combineren met een goed steunpunt op school, hetzij een ambulant begeleider, een zorgcoordinator, een wel goede en toegankelijke mentor, een andere behulpzame leerkracht, en dan je kind helpen goed door de schoolorganisatie, de planning en de lesstof heen te komen. Soms duurt het even voor het kwartje valt maar het kan een goede investering zijn. Hulp die niet altijd beschikbaar is bij instanties.

AnneJ

" Het is hier al vaker voorbij gekomen. Samen plannen met je kind. Elke dag de agenda nakijken en samen oplossen welk werk je wanneer gaat doen. Samen naar het huiswerk kijken of je kind wel snapt wat er van hem gevraagd wordt. Zonodig je zoon helpen met het formuleren van een vraag voor school, die in zijn agenda laten schrijven of op een andere manier waar je kind weet hoe hij op de betreffende les of op een andere manier de vraag kan stellen. Controleren of het je kind gelukt is. Zonodig zelf met school bellen.""

Dit is wat ik al ruim 2 jaar doe. Alles is voorgekauwd, maar hij pakt het maar half of helemaal niet op. Het ligt altijd aan iemand anders, maar nooit aan hem. De leerkracht was ziek en hij kon het niet vragen, vandaag was de les anders en dus kon hij zijn werk niet nakijken terwijl hij eind van de week een toets heeft, de leerkracht viel uit. Ik heb mijn vinger opgestoken, maar ik krijg de beurt niet. de leerkrachten geven de leerlingen die er zo slecht voor staan, geen beurt meer zegt hij. Kortom er is praktisch altijd een reden om niet met het een antwoord op de OPGESCHREVEN VRAAG thuis te komen. Dan mail je weer met de mentor of je even mag bellen (geeft zelf namelijk aan dat dat altijd kan) om vervolgens niets meer te horen. Als je geluk hebt krijg je na 2 weken antwoord.

Ik vind mezelf inmiddels een grenzeloze zeikerd en voel mezelf een roepende in de woestijn. Een superlief en leuk kind waar een blusje vanaf is, al 8 jaar lang A's en B's heeft gescoord en nu helemaal vast loopt vind ik hartverscheurend. Ik wordt teruggestuurd naar de psycholoog en als dat weer is opgelost bedenkt school een ander zoethoudertje. Hafl januari hebben we een gesprek en daarin zal ik de vraag stellen dat ik graag HEEL open en eerlijk van ze wil weten hoe zij de schoolcarriere van onze zoon zien. Ik wil vooruit en niet langer wollig gezanik. Ben gefrustreerd, maar dat was je zeker nog niet opgevallen?
Afstromen vind ik niet erg, als ik maar zeker weet dat hij het dan wel gaat halen en niet nog steeds met een holle blik poppetjes tekent in zijn schrift en na 5 minuten instructie de leerkracht volledig kwijt is.

Het kan toch niet zo zijn, dat als je een kind hebt met een lichte handicap je gewoon in de kou wordt gezet? Omdat hij tussen was en schip valt?

oh ja

....en op die antwoorden van hem dat het altijd aan de situatie ligt waarom hij geen antwoord geeft, heb ik natuurlijk heel duidelijk aangegeven dat informatie niet aan komt waaien en dat je daar zelf altijd achteraan moet.

Hij knikt.

smoesjes

Die 'smoesjes' zijn omdat het je kind echt niet lukt en omdat school echt niet meewerkt. Het initiatief dat gevraagd wordt om dit soort organisatorische zaken op school op te lossen heeft je kind gewoon nog niet. Dat gaat hij ook niet kunnen toveren. Ik vind dat zelf ook vreselijk frustrerend en ik herken helemaal dat gedoe met school. En dan heb je ook nog mentoren en leerkrachten die dan gaan pesten.
Bij het oplossen van een 'ongeoorloofd verzuim' vond mentor dat dochter dat zelf moest gaan oplossen. Dus stuurde ze dochter naar de administratieve medewerkster. Die dezelfde naam had als de gymjuf en die dochter niet kende. Nadat ze 2 dagen had lopen zoeken ben ik zelf maar weer eens gaan bellen.
Maar het was helemaal niet de bedoeling dat het 'ongeoorloofd' verzuim opgelost werd door de mentor. Die wilde daar haar vingers helemaal niet aan branden. Dat was de taak van de administratieve medewerkster.
En daar had ik juist een probleem mee en was om die reden naar de mentor gegaan. Die weer wilde dat mijn dochter dat oplostte.
Afijn, ruim een half jaar thuisgezeten zit mijn dochter tot mijn grote opluchting nu op het speciaal onderwijs.
Maar, ook daar moet ik wel opletten waar de gaten vallen, ook al is het een hemelsbreed verschil en weten ze op school ook heel goed dat je bij dit soort kinderen ook moet controleren of het ze lukt, vinger aan de pols houden en bespreken hoe het anders zou kunnen.

Meer zelf doen!

Aan de voorbereiding thuis ligt het blijkbaar niet. Je plant, je controleert en je bereidt voor.

En dan moet ie het zelf doen en dan pakt ie het niet op, wordt op school aan z'n lot over gelaten of met een kluitje in het riet gestuurd. Dat kan hij niet zelf oplossen. Daar ligt helaas een taak voor jou.

Blijkbaar werkt het niet om hem met een voorgekauwde vraag op pad te sturen. Dat heeft dan dus ook geen nut. Als je hem dus op pad stuurt zul je er zelf achteraan moeten om ook hier te controleren en bij te sturen. Via de mentor werkt blijkbaar ook niet. Hier op school mag je leerkrachten zelf mailen. Ook met wisselend resultaat, trouwens.

Wat ik zou doen is zelf met de leerkrachten waar iets mee uit te zoeken valt een afspraak maken, en daar samen met kind naar toe gaan. Anders gaat hij de antwoorden nooit krijgen.

Of een andere school zoeken. Want echt fraai is het niet wat school tot nu toe presteert. Hij verzuipt op school. Dat ga je volgens mij niet oplossen met medicatie of een psychiater....

Eens met Ginny

Heidi, wij hebben een aantal gesprekken en email uitwisselingen met leraren van onze zoon gehad. Dat was enorm verhelderend. Ten eerste kunnen wij hen zo met andere ogen naar onze zoon laten kijken.

Oh ja, alle emails cc-en wij naar de laagcoordinator en de mentor. Onder het mom van: Wij willen openheid en dat iedereen weet wat er speelt. Maar daarmee zet je de leraar die niet reageert(wat ik onacceptabel vind), gelijk in zijn hemd. Want dat ziet zijn leidinggevende dan. Vooral dat tweede mailtje: 'dan en dan heb ik u gemaild, maar nog geen antwoord ontvangen. Ik vraag me af wat de reden daarvan is."

Aan de ene kant een ongemotiveerde puber, die lui is en minachting heeft voor alle kennis en aan de andere kant onze onvermogende, worstelende zoon, dat is een zoek-de-verschillen plaatje. Wij kunnen niet verwachten dat die leraren dat zien, dat onvermogen. Want die leraren zien hem maar een paar lesuren per week. En dan nog met een klas vol andere kinderen.

Het kan zo verhelderend zijn, om die toetsen in te zien. Bij ons op school mag dat altijd, even een afspraak maken met een leraar en dan kun je samen kijken naar die toetsen.

Vooral omdat je zoon over de hele linie slecht presteert, krijg ik het idee, dat er iets mis gaat met het formuleren van de antwoorden. Het performale gedeelte dus. Zou het misschien helpen als iemand met veel ervaring met leerproblemen mee kijkt? Misschien een remedial teacher?

Hoe het is gegaan

Zoon gaat naar een havo brugklas en is geen zorgleerling maar heeft wel PDD nos en kenmerken van ADHD.
De gesprekken met de zorgcoordinator leverde op dat wij terug gestuurd werden naar de psych omdat zoon geen vragen durfde te stellen in de klas als hij iets niet begrijpt.
Toetsen die slecht gemaakt zijn kun je zelf gaan inzien in een speciaal daarvoor ingeruimd lesuur, waarvoor je zelf een afspraak dient te maken met de leerkracht. Dat doet zoon lang niet altijd of alleen op instructie van ons en nu is daar geen houden meer aan, want hij haalt alleen maar onvoldoendes.

Vervolgens zijn de gesprekken bij de psych afgerond en zoon durft te spreken in de klas en gaat op dat gebied heel goed vooruit. STerker nog, hij draait daarin normaal mee. Zijn prestaties zijn inmiddels zo slecht dat als hij nu zijn vinger opsteekt voor een vraag, hij de beurt niet krijgt, en zo gaat het met 1 derde van de klas die op afstromen staat. Er wordt geen aandacht meer gschonken aan de kneusjes wat ik ronduit belachelijk vindt en daar zeker nog wat van ga zeggen volgende maand. (dan hebbn we weer een gesprek)
School heeft in leerljaar 1 een counseler aangeboden waarbij ik van de mentor na 3 sessies een mailtje kreeg dat deze man niet wist wat hij aanmoest met deze leerling. Einde oefening en zoek het maar lekker uit.
Wij dachten dat hij vorig jaar zou afstromen, maa rhij heeft het gepresteert om met 1/100e punt over te gaan. De basis is zo zwak dat hij nu helemaal vast loopt.
Hij zit alle dagen zeker 2 uur aan zijn huiswerk met een controlerende en begeleidende moeder in de buurt.
Nu mag hij alle dagen na schooltijd naar het zorglokaal komen en daar checken ze de agenda en vragen ze of hij problemen heeft met leerkrachten. (is 3 keer gebeurd, het was volgens hem vals, maar de inhoud wist hij niet meer) Gelukkig zijn ze daar na een week mee opgehouden, want er zijn nauwelijks problemen, behalve dat leerkrachten hem een klojo noemen (not done!)
Na 5 minuten is hij daar weer weg, want het staat allemaal in zijn agenda en als hij vraagt hoe hij zeker 8 onvoldoende toetsen in kan zien (hoe moet je dat doen met 6 verschillende leerkrachten) krijgt hij een vaag antwoord en ben ik compleet gefrustreerd. Als ik dan de mentor mail of ik even mag bellen op een geschikt moment (zij zou meegaan naar het zorglokaal) hoor ik helemaal niets meer.
Alweer is de commmunicatie ver te zoeken en is het inmiddels alweer bijna januari.

Dan denk je natuurlijk wat een rukschool, haal hem daar weg! Maar hij wil daar graag blijven en het blijven probereren, dat moeten we toch ook respecteren? ONdertussen balanceren wij op een zijden draadje in de communicatie met school, die zeker is verbeterd toen ik eind vorig schooljaar mijn beklag heb gedaan bij de teamleider. Helaas is deze dame met pensioen.

pfffffffff..........dat is eruit!

whaaaaah

Wat een frustrerende zaak zeg! Ongelooflijk.

Bah.

Ik zou niet het gesprek van volgende maand afwachten en nu een gesprek aan gaan met mentor én teamleider. Nu is er nog kans om het tij te keren. Als het maart is, is het te laat.

Is er een zorgcoordinator?

Ze verwachten dingen van je zoon, die hij niet kan. Geven hem niet de kans om te leren. Dat klopt niet. Dat kinderen die op afstromen staan, geen beurt meer krijgen is ronduit belachelijk. Weet de teamleider dat? Is die het er mee eens?

Geen wonder dat een derde van de klas op afstromen staat, met zo'n houding.

Bleuh, Jullie zitten 'between a rock and a hard place'. Sterkte!

jeugdzorg?

En deze school heeft gezegd dat je naar jeugdzorg moet?

Karmijn

Wat bedoel je met het tij keren, in maart is het te laat?

AnneJ

Nee, school heeft ons niet doorgestuurd. Die doen zo weinig dat ik zelf aan het zoeken ben gegaan naar de juiste hulp. Ik ben via stichting MEE bij Jeugdzorg beland.
Ik zoek iemand die hem op school kan begeleiden, dus wellicht dat Jeugdzorg ons alsnog adviseert om een rugzak aan te vragen in plaats van een PGB. Ik weet niet wat wijsheid is, ik ben al lang blij dat ik bij een instantie mijn verhaal kwijt kan en dat er geluisterd wordt en meegedacht.

Zo kan het niet langer.

niet jeugdzorg

Bel jeugdzorg af en neem contact op met onderwijsconsulenten. Jeugdzorg heeft op dit vlak, school en ambulante begeleiding niets te bieden.Onderwijsconsulenten kennen het hulpaanbod in de buurt maar ook de ervaringen die ouders met die voorzieningen hebben. Ze kunnen goed advies geven.
Maar verwacht er ook weer niet teveel van. Je zoon wil niet veranderen maar het klinkt alsof je beter kunt investeren in het zoeken van een school die beter in staat is om zorgleerlingen te begeleiden. Verspil je energie niet aan onzin.

en soms

Helpt het wel als je kind blijft zitten. Ze groeien en krijgen steeds meer vat op zaken. Zo'n extra jaar kan ze de energie geven om juist meer zich te ontwikkelen in zijdelingse schoolse zaken. Dat kun je ook afwachten. En zelf blijven begeleiden van die organisatorische shit. Vooral ook veel voor je kind oplossen en samen oplossen. Als je kind gemotiveerd blijft is dat ook zeker veel waard. Maar je kunt beter ook rekening houden met afstromen of met het kiezen van een andere school. Houd je opties open.

AnneJ

Stel je zoekt een andere school, kan hij dan opnieuw HAVO 3 doen denk je, of stroomt hij automatisch af naar VMBO-tl met deze slechte cijfers?
Of kun je dat overleggen met de andere school?

overleggen

Je overlegt wat het handigste is. Je hebt weinig rechten maar je wordt wel gehoord en soms kun je het treffen dat een school het goed kan aanpakken met je kind.
Ik ken een moeder waarvan het kind wel een aantal keren de brugklas heeft overgedaan. Een keer zelfs op een Luzac. Het ging pas goed op een scholenfabriek die goed georganiseerd was in deelscholen en goede zorgbegeleiders had en die positief omgingen met zorgleerlingen. De andere scholenfabriek in die plaats adverteerde al op de website dat ze niet meer dan x aantal zorgleerlingen aannamen en was ook verder niet geschikt.
Het vinden van een goede leeromgeving kan een bezoeking zijn als je kind niet vanzelfsprekend leert. Het is ook niet als een wonder goed te toveren. Het is een soort kunst en geluk hebben en steeds opnieuw je kansen zoeken denk ik.
Dit soort kinderen heeft een soms wat lastiger schoolcarriere, maar als jij en je kind doorzetten en blijven zoeken komt het wel goed. Je moet denk ik het gedoe ook meer voor lief nemen. Als het je zoon maar helpt. Scholen zijn daarin maar een deel van de oplossing, de beste oplossingen vind je zelf en je kind.

goed

Er zijn geen garanties. Dan heeft je kind een middelbare schooldiploma maar dan volgt opleiding voor een vak. Sommige kinderen blijven daar ook struikelen. Je doet je best. Zolang je kind gemotiveerd is en je ziet opties ga je door. Maar op een gegeven moment wordt het handiger om een iets praktischer opleiding te doen. Jammer dat de technische school en de huishuidschool er niet meer zijn. Sommige kinderen komen pas veel later tot studeren en zouden gebaat zijn met een praktische invullen van hun leeromgeving. Maar het is niet anders.

Gevoelsmatig

..denk ik dat hij beter af is op VMBO-tl en daarna een meer praktische opleiding. Het is geen jongen van de boeken, maar zeker ook geen domme jongen. En dat is wat ik nu net zo jammer vind. Hij scoort 8 jaar lang ruim HAVO niveau en loopt vervolgens helemaal vast op de middelbare school.

Op deze school kun je afstromen naar VMBO-tl en dat wil hij graag, want er stromen zeker nog 10 leerlingen af zoals het er nu voor staat en zoals het de vorige 2 jaren ook ging.

Vandaag had hij een boze bui om iets knulligs en toen kwam ineens in alle hevigheid naar buiten gebruld hoe hij baalt van zijn school en dat hem niets lukt. Voor het eerst in ruim 2 jaar ging hij los! Het waren geen stille tranen, maar hard gebrul en gevloek. Ik was er eigenlijk een soort van blij mee, omdat hij er helemaal niet over wil praten. Is er eindelijk een ingang voor een gesprek, gaat de bel. Hij had met een vriend afgesproken. Moment voorbij....
Alles was ruk (gekuisde versie) en toen ik zei dat het met school zeker goed komt, maar dat het een hobbelige weg wordt, riep hij dat het zeker NIET goed komt. Waarom niet? Dat wist hij gewoon.

Ik laat hem in ieder geval niet vallen.

Oke

Gelukkig denkt je zoon zelf ook mee. Misschien wel goed om af te stromen. Daar is hij in elk geval zelf voor gemotiveerd. Dan blijft het natuurlijk nog steeds gedoe maar hij is in elk geval bereid om er zijn schouders onder te zetten.
Je klinkt als een leeuwenmoeder. Natuurlijk laat je hem niet vallen.

Ik bedoel

Als je nu onvoldoende staat, is er misschien nog wat op te halen. Aan het begin van het tweede rapport.

Als je in maart nog onvoldoendes staat, zit je aan het einde van het tweede rapport, dan wordt het moeilijk, volgens mij.

onze school

Mijn kind dat nu al op VO zit is geen zorgenkind, maar als er wat is, mag ik de leerkracht mailen en krijg ik direct een duidelijk antwoord. Jouw school lijkt me heel frustrerend. Geen wonder dat je zoon het niet ziet zitten, zo'n kind voelt aan dat hij er voor die mensen niet echt toe doet. Hij wil niet weg, maar wat is zijn toekomst hier?