Schoolreis, mcdd en ik ben boos
Kind (McDD) gaat op schoolreis naar de Efteling. Op school gaat het niet heel goed en hij loopt regelmatig weg en heeft regelmatig agressieve buien.
Nu vroegen we ons af wat juf geregeld heeft voor het schoolreisje en hoe ze een eventuele calamiteit gaat aanpakken.
Ik ben uiteindelijk zelf naar school gegaan. Het antwoord was dat hij een brief had waar alles op stond. De vertrektijden, lunch, dat soort dingen. Dit antwoord geeft eigenlijk voor mij aan dat juf geen idéé heeft.
Ik heb doorgevraagd. Wat doe je als hij wegloopt? Hij had dan het telefoonnummer van de juf. Ja geweldig, alleen heeft mijn kind van 9 geen telefoon en no way dat hij als hij in een driftbui zit de juf gaat bellen. Wat doe je als hij driftig of agressief wordt? Ze heeft kind zelf in haar groepje. Er loopt niemand los in de zin van een volwassene zonder groepje, dus ik vroeg nogmaals hoe ze dat voor zich ziet, met vijf kinderen in de Efteling achter mijn kind aan.
Juf ziet geen problemen, het is besproken met de andere mensen en er gaan al vijf begeleiders mee. Het kan goed gaan, maar het kan ook mis gaan. De kinderen met wie hij in het groepje zit heeft hij áltijd conflicten, er zit geen één vriendje bij. Alleen de kinderen die hem (en hij hun!) triggeren. Ik vind het wel goed dat juf alle lastige kinderen zelf neemt, maar ik denk dat ze het ernstig onderschat. Het lastige van het verhaal is dat het ook waanzinnig goed kan gaan, dat weet je met deze stoornis nooit.
Ik heb aangegeven dat we als het hun nodig lijkt mee kunnen. Dat we er niet op zitten te wachten, dat we niet mee willen om het schoolreisje (zo leuk en ontspannen is dat niet) maar puur voor ons kind en de rest van de groep. Ze heeft overleg met de directeur gehad, er was een plaatsje vrij in de bus dus het kan als wij dat willen maar het is niet persé nodig. De entree moeten we zelf betalen.
Eigenlijk ben ik heel boos. Boos dat ze het nog steeds niet snapt. Boos dat ze aan ons niets heeft gevraagd. Boos dat ze zo'n geweldig risico neemt met mijn en andermans kinderen. Boos omdat ze weet dat ze maar met haar vingers hoeft te knippen en wij dan alles op alles zetten om mee te kunnen voor ieders rust en veiligheid. Boos omdat een eenvoudig biebbezoekje laatst compleet mislukt is.
Boos omdat ze niet snapt dat die bus flauwekul is, als het mis gaat moet kind gewoon in een auto worden afgevoerd.
Overdrijf ik, sla ik door?
Rosa van der Zanden
Niet meteen boos worden
Maar mijn eerste vraag is: wil je wel dat je kind meegaat? Loop je niet een te groot risico dat het misgaat en als het mis gaat kan het natuurlijk goed mis gaan, want als hij wegloopt kan ze er niet achteraan rennen.
Natuurlijk snap ik dat je graag wil dat je kind ook meegaat, want het is heel erg als de hele klas op schoolreis gaat en hij niet mee mag. Maar als ik dit zo lees, heeft je kind in zo'n omgeving - grote menigten, soms harde muziek of onverwacht geluid en chagrijnige mensen omdat ze moeten wachten - een op een begeleiding nodig.
Als ik jou was zou ik zelf meegaan. Die entree zou ik betalen, al verwacht ik dat er groepskaarten zijn en het dus niet uitmaakt of er een meer of minder meegaat, maar daar zou ik het twistpunt niet van maken(al kan ik niet in jouw portemonnee kijken).
Ik heb ook een kind met een handicap (lichamelijk weliswaar), maar liever te bezorgd dan een ongeluk.
Sterkte met de beslissing.
Helena
En nu citeer ik karmijn eens...
"De school en de juf hebben slechte executieve vaardigheden en zijn dus niet in staat te plannen voor alle eventualiteiten. Jij wel, dus moet jij ze daarin begeleiden."
Maar jee, wat frustrerend is dat zeg! De Efteling nota bene, met alle prikkels die daarbij horen.
Het probleem is volgens mij vaak dat het begeleiden bij een schoolreisje wordt gezien als beloning voor goed gedrag. Gedrag van de ouders wel te verstaan, dus koffie schenken, Kerstversieringen aanbrengen, uitjes rijden en vooral niet teveel zeuren.
En vergeet niet dat juf beledigd is als jij suggereert dat zij het misschien niet aankan met je zoon. Hoe je je kind kan helpen zonder op de lange tenen van de juf te gaan staan...ik weet het niet, zelf ben ik er helaas niet goed in. Misschien weet iemand anders iets? Karmijn?
Man gaat mee
We voelden al wat nattigheid omdat we niets hoorden dus keken we wie het makkelijkst vrij kan krijgen.
Uiteraard met eigen vervoer, wat heb je aan een bus die om 16.00 komt als je met een overprikkeld kind zit?
De Efteling an sich is hier geen probleem, hij wijkt dermate van het 'normale' autisme af dat hij dol is op shows, pretparken en veel mensen om zich heen. Het probleem zit in de juf met wie hij op zijn zachts gezegd geen klik heeft en bij wie zijn fantasie aan de haal gaat in wat ze al dan niet gezegd of gedaan zou hebben en de zeer onmogelijke samenstelling van het groepje.
Hij neemt weinig aan van de juf en ik voorzie dat hij in een attractie wil, dat om wat voor reden niet mag en dat het escaleert. Of dat hij geschopt wordt of denkt dat hij geschopt wordt of denkt dat de ander hem eventueel gaat schoppen. Dan gaat het Mis. Ik kan mijn eigen kinderen niet eens samen in de badkamer hebben, dat is al te veel. Verder is de weersvoorspelling slecht en dat is iets waar hij zich dan niet overheen kan zetten.
Om hem niet te laten gaan vind ik ook zo wat. Misschien moet ik het op de dag zelf aan hem vragen en als hij niet wil dat ik dan een andere keer met hem ga.
Man zou overigens ergens op het park zijn, hij gaat niet de hele tijd bij zoon blijven, alleen als er een calamiteit is.
De groepjes zijn nog niet bekend gemaakt, bij andere kind wel. Ik hoop maar dat ze het niet als verrassing gaat doen.
Ik ben erg blij met jullie reacties, geeft me steun en het gevoel dat ik niet helemaal gek ben.
Mail van de juf, zonder namen
Beste ouders van Kind,
Bij de voorbereiding van de schoolreis naar de Efteling hebben we meerdere
keren overleg met het team gehad. Met groep 5/6 gaan vijf begeleiders mee,
zodat er in groepjes van zes leerlingen met een begeleider door het park g
elopen kan worden.
Na jouw vraag heb ik overlegd gepleegd en het zou naar ons idee niet perse
nodig, maar wel fijn zijn als Vader mee zou kunnen.
Het lukt ons budgettair niet (de Efteling is relatief duur en dit zou ook
ten koste gaan van een versnapering voor de kinderen) om de entree te beta
len. Vader kan wel mee met de bus rijden, dat is geen enkel probleem.
We houden contact!
Groetjes Juf
P.S. de beoordeling van zijn spreekbeurt ligt morgen op zijn tafel.
Rosa van der Zanden
Efteling relatief duur?
onzin! Voor schoolreizen is de Efteling 1 van de goedkoopsten.
Ach,
Hij mag tenminste mee, dat is al heel wat. Vader bedoel ik. Is er geen kans dat vader met het groepje van zoon mag meelopen? De keer dat ik mee was kreeg ik juist wel zoon, daar werd niet moeilijk over gedaan. En misschien ontploft één van de andere lastige gevallen juist en is juf dolblij met de hulp van vader, die vaker met dat bijltje heeft gehakt.
Ik zou wel
vader met de groep mee naar binnen laten gaan, betaalt hij het maar aan school, is voordeliger dan zelf een losse kaart kopen!
Rosa!
Ik heb nog zo'n kortingsbon, voor 10 euro korting. Van de AH, gaan we niet gebruiken. Heb er 3.
Meegaan inderdaad
Alleen met kamp gingen we niet mee, dat viel niet mee. Verder gingen ik en mijn exman afwisselend mee met alle schoolreisjes. Gelukkig sprak dat redelijk vanzelf. Als we maar niet zeiden dat er een reden was dat we meegingen. Zoon was nog geen 4 jaar toen hij in zijn wenweek in elkaar geslagen werd in Artis en al zijn spullen kwijt was. Bont en blauw en geschokt kregen we hem thuis. Daarna gingen we altijd mee.
Pas op het voortgezet onderwijs had ik het idee dat er meer vanzelfsprekend begrip was voor de kinderen en dat er meer greep was op het pesten door de leerkrachten.
Mee
Ik vind het een hele domme juf en snap dat je woedend bent. Daar kun je alleen helemaal niets mee. Je hebt gelijk....
Ik vind het heel erg slim dat vader meegaat. Als ik vader was, zou ik met het groepje meelopen. Niet wachten op een calamiteit, maar gewoon als een stabiel zwaartepunt aanwezig zijn. En dan met zoon apart gaan als hij spanning ziet. Als je man op een ander plek in het park is, ziet hij niet als er spanningsopbouw is.
Die juf is oliedom (euhm, mist een aantal executieve vaardigheden) en die heeft nog vier moeilijke kinderen in het groepje. Die gaat het alleen maar merken als je zoon een woedebui krijgt. Omdat ze haar eigen beperkingen niet goed kent, zal ze misschien ook nog wel te laat gaan bellen met je man. En dan is hij al boos, iedereen kijkt naar hem, hij moet stoppen met de activiteit van het moment en heeft hij een nare ervaring.
Als vader meegaat in het groepje, kan hij coachen, gevoelens verwoorden en letterlijk naast je zoon staan. Vader ziet het wel als er spanningsopbouw is en die kan dan samen met je zoon er oplossingen voor zoeken. Dan wordt het geen nare ervaring, maar een leerervaring. Lijkt mij persoonlijk slimmer.
Maar ik ken jullie natuurlijk niet, dus je met doen wat je zelf goed vindt.
Rosa
Is het ook niet gewoon zo dat je een beetje zorgmoe bent. Het is nogal wat, je moet er overal bovenop zitten en in goede banen leiden. Daar heb je niet altijd zin in. Het is niet altijd even leuk als je kind anders is.
Maar de juf heeft x aantal andere kinderen, niet alleen jouw kind. Ik weet niet wat voor onderwijs hij volgt, maar 1 op 1 is niet overal mogelijk. Fijn dat een van jullie mee kan, ik zou hem ook goed voorbereiden en ik hoop dat hij een leuke dag heeft.
Rosa
Ik kan me je boosheid goed voorstellen. Uit dit voorbeeld blijkt dat de juf er weinig van snapt en nog minder mee kan, en ik kan me voorstellen dat een deel van je boosheid voortkomt uit de zorg over wat dit betekent over alle andere dagen van het schooljaar.
Toen mijn zoontje nog op een gewone school zat ging ik altijd mee met uitstapjes. Zoon en ik gingen afzonderlijk met eigen vervoer naar de bestemming en daar liepen wij in de buurt van een groepje, maar met zijn tweeën. Eén keer was er iets waarbij geen ouders mee mochten en toen ging er een extra leerkracht mee voor de rest van de klas en bleef de juf 1-op-1 bij mijn zoon. Dit alles trouwens op initiatief van de juf, die, nog voordat er een diagnose was, had gezien dat mijn zoon in een aantal opzichten heel andere behoeften had dan de rest van de klas.
Vanavond
Vanavond overleg ik even met man, had nu alle kinderen om mij heen en dat vind ik minder handig.
Het is balanceren tussen de gevoelens van de juf met wie we nog heel veel en heel lang te maken hebben en de gevoelens van kind. Deze juf is ook IB-er, vandaar dat ik zo moedeloos ben.
Hij zit in het regulier onderwijs en ik snap dat een-op-een-begeleiding niet mogelijk is, vandaar dat wij aangegeven hebben dat we mee kunnen cq willen. Ik heb de indruk dat juf niet weet hoe heftig een erge driftbui is en heb het gevoel dat ze ons wegzet als overbezorgde ouders.
Om dichtbij het groepje te blijven vind ik wel een goede, zo had ik er zelf nog niet tegenaan gekeken. Voor kind is het wel fijner als het niet tot een uitbarsting komt. Vanochtend zei hij al dat hij naast kind x wilde zitten, het kind uit mijn zomerdraadje over de schadevader. Tja, hij zit dus wel bij dat kind in het groepje.
Ik heb nog kortingsbonnen liggen, maar bedankt voor het aanbod.
Hij is nu naar school. Studiemiddag, dus waarschijnlijk vanmiddag al een update hoe de juf het gebracht heeft.
Het erge is dat ik er zo genoeg van heb dat ik werkelijk alle zeilen moet bijzetten om iets positiefs over die school te verzinnen.
Rosa van der Zanden
Niet
Kind gaf aan dat hij juist niet naast kind x wil zitten.
Rosa van der Zanden
Tip
Als vader meegaat in het groepje van de juf kan dat groepje ook nog een kind of wat meer bevatten.
De groepjes zijn al gemaakt en het groepje van mijn kind zit vol met Zeer Moeilijke Kinderen. Daar zou eerder eentje uit dan bij moeten.
Rosa van der Zanden
Rosa
Ik snap dat de groepjes gemaakt zijn maar eerst was het 1 juf op 5 moeilijke kinderen. Met jouw man erbij kun je ook draaien op 7 moeilijke kinderen en 2 mensen die samen lopen.
Sowieso wordt hier altijd afgeraden om alleen te lopen, als er maar 1 naar de wc moet blijf je richting wc lopen de hele dag en je kunt ook even splitsen als de ene helft wel in iets wilds wil en de andere helft niet. Dat alleen .vind ik al dom van jullie leerkracht
Rafelkap, wijze woorden
Dat zorgmoe zijn, het zo moe zijn om altijd overal bovenop te zitten en te stroomlijnen en scherpe kantjes afvijlen en dingen voorkomen en opvangen. En niet begrijpen waarom die juf nu *lelijk-woord-naar-keuze* nóg niet begrijpt dat... Fijn inderdaad dat vader mee kan en mag. Ik duim mee dat het toch een prettige schoolreis wordt.
Brugman
De juf snapt er ook niks van omdat zij geen of niet veel ervaring heeft met escalaties van je zoon. Want jullie vangen die namelijk elke keer op 
Jullie zijn de expert, maar volgens mij wordt dit ook wel erkend doordat jullie hulp gewenst is.
Wat fijn dat je zoon goed genoeg is om gewoon onderwijs te volgen, het nadeel is dan wel dat er niet altijd voldoende know-how of begrip is. Dat is de keerzijde.
Ik ben heel blij dat ik daar nu op de school van mijn zoontje (cluster 3, zml-mg) geen problemen mee heb, die vangen hem liefdevol op en hij mag er zijn zoals hij is. Maar met zijn neuroloog heb ik deze week ook weer moeten praten als brugman. Ik word er alleen niet boos van, eerder verdrietig, maar ieder uit zich weer anders.
Onmacht
Ik denk dat mijn frustratie voortkomt uit onmacht. Ik heb in het verleden een aantal keer een rugzak geopperd. Was niet nodig, ze waren niet handelingsverlegen. Okee, dan niet en het ging ook best redelijk. Nu heeft hij een nieuwe juf en met Kaatjes wijze woorden in mijn achterhoofd heb ik in week 1 een gesprek aangevraagd. Was niet nodig, er was heel goed overgedragen. Ik vertelde dat ik alle vertrouwen in de overdracht had maar dat er wat dingen zijn die misschien even wat moeten worden toegelicht. Nee, nee is niet nodig, als er wat is komen we wel. Er was kortom geen tijd of bereidheid om een gesprek aan te gaan. Na vier weken zegt juf, ja goh, Rosa nu ik je toch zie...we weten het eigenlijk niet meer met kind, we zijn handelingsverlegen.
En zo gaat het steeds. Miscommunicatie, juf denkt dat ze het weet, denkt dat ze de psycholoog begrijpt en doet het dan nét even anders. Dit is al het hele schooljaar zo. Als ze maar eens zou luisteren, niet horen maar luisteren naar wat we zeggen in plaats van zelf het wiel uit te vinden. Voor ons kind bovendien een vierkant wiel, want het werkt niet. Ze stopt echt veel tijd in kind maar pakt het niet handig aan. Dat is een gáve hoor, om dat altijd fout te doen.
Rosa van der Zanden
O en
Ik heb een vriendin in het onderwijs en haar kind zit op een cluster 4. Zij was toch wat teleurgesteld over de kennis op die school, weinig nascholing gedaan en de meeste juffen hebben exact dezelfde opleiding en kennis als zij heeft. Ze had bijna zoiets van: daarvoor hoef ik hem niet op een cluster 4 te hebben.
Mijn kind zou er wel voor in aanmerking komen als ze alles in werking zetten maar ik heb nog niet veel bijzonders over die school gehoord. Misschien moet ik eens gaan kijken. Het nadeel is wel, dat kind slecht reageert op de normale autidingen: picto's en een hele strakke structuur vindt hij vreselijk.
Verder ben ik me er van bewust dat ik heel blij zou moeten zijn dat hij goed genoeg is voor het regulier.
Rosa van der Zanden
Alle groepjes bestaan uit 6 kinderen, ook het groepje van zoon. Als zoon de kuierlatten neemt, moet ze met 5 kinderen in haar kielzog hem gaan zoeken of redden. Of opvegen, maar daar wil ik niet aan denken.
Als man meeloopt zijn ze met zijn tweeën op dat groepje. Ik snap eerlijk gezegd ook deze constructie niet, maar goed dat heb ik wel vaker op school, dat ik de dingen niet zo snap 
.
Rosa van der Zanden
Talentvol
Niet elke juf is even talentvol, in wat voor onderwijs dan ook. Jullie hebben het helaas niet goed getroffen. Goed dat nu de vader meegaat, hoef jij je niet aan haar te ergeren, een hele dag lang. Misschien is het goed je man (of was het ex) vaker mee te nemen naar de gesprekken met de juf. Dit advies wordt vaker gegeven: man meenemen met gesprekken met juf doet 'wonderen' (ok daar geloof ik niet in, maar er kan wel wat inzitten) En blijf afspraken maken en spreek het uit: de communicatie loopt niet goed, wat doen wij eraan. Bedenk ook wel: juf heeft x aantal kinderen met allerhande gebruiksaanwijzingen, ook de 'normale', als zij alleen kritiek voelt en geen enkel begrip (al is het maar een beetje geveinsd) gaat het sowieso niet lukken. Hoe lang zitten jullie nog aan haar vast?
Rafelkap.
Het is man.
Hij is praktisch bij elk schoolgesprek. De orthopedagoog en de psychiater doe ik meestal alleen. Als de psycholoog op school komt is hij er meestal bij.
Deze juf heb ik sowieso tot eind van het schooljaar, misschien ook nog volgend jaar ('zo'n zware groep, ik heb zoveel geïnvesteerd, daar wil ik de vruchten van plukken/jammer als een ander het opnieuw moet opzetten.' Ik hóór het haar bijna zeggen.) én ze is de intern begeleider. Die dus de andere leerkrachten moet aansturen op het gebied van zorg.
Ik ga op mijn handen zitten en bijt op mijn tong en laat man het woord doen. Het is heel moeilijk om iets goeds te vinden vooral omdat ik weet dat wanneer ze het anders had aangepakt we een veel makkelijker jaar gehad zouden hebben.
Als de psycholoog aangeeft dat kind het niet begrijpt en zich dus thuis ontlaadt krijgen we als reactie dat hij het op school wel heeft begrepen. Dan zegt de psycholoog dat het niet duidelijk genoeg is geweest. De juf ontkent het dan. Ze ziet het niet dus het bestaat niet. Zoiets.
Thuis spreken we weinig of enkel positief over juf tegenover kind.
Rosa van der Zanden
Blogboek
Weet de psycholoog dit? Lijkt me dat die het niet leuk vindt om niet serieus genomen te worden. Is misschien beter dat die twee rechtstreeks contact hebben en niet via jullie. Kan de psycholoog zich er wat meer tegenaan gaan bemoeien?
Iets anders: is dit wat? of is het overdreven: http://www.lotjeenco.nl/vrienden/blogboek.html
Hoe onkundig een juf ook is, je zal toch moeten roeien met de riemen die je hebt.
Knap hoor op je tong te bijten, daar ben ik heel slecht in
Psycholoog
De psycholoog komt op ons verzoek naar school, zij heeft kind ook PMT gegeven. Ze zit bij de gesprekken. De link ga ik zo even bekijken.
Rosa van der Zanden
Breaking news, de groepjes zijn veranderd
Kind heeft bij lio-juf geklaagd over zijn groepje. Of hij nu ergens bij is geplaatst of dat er geruild is is niet duidelijk. Kind heeft het al uit zijn geheugen gewist. Wie zijn begeleider is wordt pas op de dag van het schoolreisje bekend gemaakt.
Vader gaat mee, ben benieuwd.
Rosa van der Zanden
Kapotte grammofoonplaat techniek
Mijn man paste bij school altijd de kapotte grammofoonplaat techniek toe:
'Ja, ongetwijfeld heb je gelijk juf. Maar vanuit zijn beleving heeft zoon ook gelijk. Percepties zijn per definitie waar.'
'Het zou mooi zijn, als zoon het zo kon zien als wij. Maar hij heeft adhd. Dat betekent dat hij leeft in het nu. Niet in gisteren, niet in morgen, in het nu.'
'Hoewel het uiteindelijke gedrag echt niet wenselijk is, moeten we nooit uit het oog verliezen wat de intentie is, die zoon had. Die intenties zijn vaak heel erg goed. Dat moeten we waarderen in hem.'
'Als hij verkeerde dingen doet, moet je dat nooit persoonlijk opnemen. Hij is dan een kat in het nauw, hij denkt niet meer na, maar doet alles om zichzelf te beschermen. En dat kan heel erg naar zijn voor de ontvanger. Maar hij doet het niet omdat hij jou wil kwetsen, hij doet het omdat hij niet anders kan.'
Nou ja, dat soort zinnen. Mijn man heeft dat uitentreure herhaald tegen die leerkrachten.
Schoolreis
Ook wij hebben het gehad met onze zoon op schoolreis naar de Efteling. Onze zoon had dan wel geen Mcdd maar ADHD/DCD.Hij kan ook niet tegen druktes en moet ook begeleid worden in zijn eigen kunnen. Er werd bij ons gevraagd of kinderen met een diagnose standaard de ouders mee willen gaan. Zo mocht ik mee op kosten van school en kon 1 op 1 mijn zoon begeleiden. Wij mochten zelf kiezen of we bij een groep aansloten of dat we zelf op pad gingen. Als de andere ergens in wilde gaan waar hij niet in durfde kon ik zo hem begeleiden naar iets waar hij wel in durfde gaan. Zo kan je bij de efteling ook een "pas"aanvragen voor mensen die niet gewoon in de rij kunnen staan maar dan via de rolstoelingang naar binnen kunnen en dus een rustigere omgeving en kortere wachttijd. Dit geld zowel voor mensen in een rolstoel maar ook voor mensen met een niet voor de buitenwereld zichtbare diagnose zoals onze kinderen. Wij hebben dit toen ook gedaan. Gewoon gebeld met de efteling. Nu was het wel niet nodig omdat er op dat moment geen wachttijden waren maar anders had ik er zeker gebruik van gemaakt.
Fijn dat je man meekan. Succes met alles en hopenlijk kun je lekker genieten ervan.
Andere invalshoek
Jij kijkt zo negatief naar school i.p.v. ook de tekortkomingen van je kind onder ogen te zien. In jullie geval zou ik altijd een ouder mee laten gaan, want je wilt toch helemaal niet dat het escaleert. Kennelijk zit je kind nog op regulier en wil je dat ook graag zo houden, dan zul je ook als ouders hieraan je steentje moeten bijdragen.
...want dit jaar in zoon's groep al 2 kinderen 'afgevoerd' naar SO/SBO
