Puber vindt medicijnen niet meer nodig

Wel nut

Het heeft wel nut om Medikinet te nemen bij een proefwerk. Het werkt ook voor 1 dag. Tenzij hij geen verschil (meer) merkt.

ik weet dat het werkt

Ik weet dat methylfenidaat direct werkt, maar wat mij dwars zit is het idee dat hij dan eigenlijk vervalt in de categorie jongeren die niks mankeren en ritalin slikken voor hun proefwerken/examens. Natuurlijk mankeert hij zelf wel iets..
Zijn er hier meer jongeren die het zo doen?

Pirata

Heb jíj gemerkt dat hij zijn pillen niet meer gebruikte tijdens de vakantie? De Monitor (tv-programma) is een onderzoek begonnen over ADHD en medicatie en daaruit blijkt dat psychiaters een enorme druk voelen om met recepten over de brug te komen, scholen dringen aan op medicatie e.d.. Als jouw zoon er geen enkel effect van merkt en dat geldt ook voor jou, ben ik geneigd om te denken dat hij typisch zo'n 'geval' is waar medicatie helemaal niet voor nodig is. Mijn dochter heeft op haar 18de de diagnose ADD gekregen, wij hadden twijfels over de totstandkoming van die diagnose. Paar vragenlijsten invullen, paar gesprekken en voila Concerta. Dochter heeft het een tijdje geprobeerd en is er mee gestopt. Ook bij haar kwam het verzoek het eens te laten onderzoeken vanuit school. Scholen willen makkelijke kinderen, de industrie wil geld.

Ik ben er dus kritisch over. Medicatie zal ongetwijfeld voor een aantal mensen helpen, maar het gemak waarmee pillen worden uitgeschreven vind ik geen goede gang van zaken. Als je zoon zonder kan, doen. Wel met de afspraak dat, als er iets merkbaar door verandert in negatieve zin, hij ermee door moet gaan. Laat het hem maar ondervinden.

Leren omgaan

Volgens mij is het vrij normaal dat kinderen in de puberteit leren omgaan met hun tekortkomingen en daardoor minder of geen medicatie meer nodig hebben. Laat het hem maar ervaren, je weet zelf toch wel hoe het zit? En misschien kan hij ook straks de proefwerken zonder maken. Ik hoop zelf ook op zo'n ontwikkeling.

Ook mijn zoon doet in de vakanties en weekeinden zonder, maar omdat hij in gedrag niet problematisch is merk ik dan wel dat hij zijn drukke zelfje is, maar valt het niet echt op. De bottleneck is echt de concentratie op school. Op school probeert hij af en toe ook een kort dagje zonder, maar dat gaat toch nog voor geen meter. Komt dan doodmoe thuis. Hij slikt nu een jaar medicijnen en zit op de helft van de dosering die hij nodig zou hebben volgens zijn gewicht. Meer vindt hij niet prettig. Net voldoende om school en huiswerk vol te houden.

Kaaskopje, ik weet dat die verhalen rondgaan maar ik kan me er niks bij voorstellen. Ik heb zelf ook nooit iets gemerkt van scholen of artsen die aandringen op medicatie (maar misschien is het anders als een kind problematisch gedrag vertoont op school). En dan heb je altijd nog de ouders die er uiteindelijk echt over gaan: welke ouders geven hun kind nu medicijnen als het hiet nodig is? Wat ik al zei: ik kan me er niets bij voorstellen.

Drietje

Mijn eigen dochter is naar een psychiater gestuurd op aandringen van school. Zij vertoont geen problematisch gedrag voor anderen. Ze kan zich in een onrustige omgeving minder goed concentreren, heeft gauw last van gedrag van anderen. Omdat mijn dochter toen al zo oud was, 18 jaar zo'n beetje (ik ben vergeten hoe oud precies), heb ik de beslissing bij haar gelaten.

Ik heb ook een (serieuze) test op internet gedaan om te kijken of ik ook add heb. We zijn tenslotte moeder en dochter en ik herken bepaalde dingen. En ja hoor... Dezelfde diepgang als bij die internet-test voelde ik bij de psychiater. De vragen die De Monitor heeft over het voorschrijven van medicatie, bevestigen dat ik niet de enige ben die zich afvraagt waarom er zo makkelijk met Ritalin, Concerta, e.d. wordt gestrooid.

scholen

Scholen zijn er soms heel makkelijk over: of medicatie, of hij gaat naar het speciaal onderwijs. En sinds de invoering van de Wet op Passend Onderwijs hebben ze nog de macht om dat door te zetten ook. Dus ja, ik geloof wel dat die druk op sommige scholen bestaat.

nee, niet echt gepushed door school

Wel hebben we hem uitgebreid laten onderzoeken tegen de tijd dat hij naar groep 3 ging. Want school voorzag wel problemen. Maar wij wisten zelf al jaren dat er "iets" niet klopte.Ik dacht soms zelf ook wel eens "Jee, het lijkt wel een autist". En het onderzoek heeft dagen geduurd, incl. IQ-test.
Medicatie heeft hem goed door de basisschool geholpen, ze zagen daar echt het verschil en hij heeft heel veel kunnen bijleren met hulp van de medicatie. Ook op sociaal gebied.
Het lijkt de laatste weken wel alsof hij een ontwikkeling naar zelfstandiger gedrag doormaakt, jij neemt veel meer initiatief en soms verantwoordelijkheid voor zichzelf.
Goed idee om af te spreken te kijken hoe het gaat en dan kunnen we alsnog overleggen of het zo goed gaat of niet.
Alleen medicatie voor proefwerkdagen is dus niet zo gek? Het is een lage dosering, dus hij zal misschien niet steeds opnieuw hoeven wennen.

oh en Kaaskopje

Hij gebruikt nooit medicatie in weekends en vakanties. Dan is er ook minder stress en drukte.
Ik heb altijd tegen psychiaters gezegd dat hij later geen PDD-Nos meer zou hebben. Uiteraard zeggen ze dat dat niet kan. Maar je kunt wel zo goed ermee leren omgaan dat je er prima mee kunt leven, tenminste zo kijk ik er nu nog tegen aan. Het volwassen leven kan ik nog niet beoordelen natuurlijk.

Pirata

Ik denk dat het een prima idee is van je zoon. Op proefwerken moet je pieken, dan is het voor iedereen lastig de concentratie vol te houden. Ik herinner me nog wel de paniek van: shit, ik zit hier gewoon eindexamen te doen, hoe kan ik nou zomaar wegdromen en hoeveel tijd heb ik nog?

medicijnen

Ik weet niet hoeveel last jouw zoon heeft van zijn ADHD maar hier zou zoiets heel onverstandig zijn. ik spreek liever niet in termen van lichte of zware varianten. Zonder medicijnen is de concentratie te moeizaam en te vluchtig om voor een proefwerk te leren. Het beheren van de agenda en een overzicht van wat je moet doen per dag om zo'n proefwerk te halen, zou ook niet gaan. En medicijnen alleen tijdens het proefwerk, betekent dat de concentratie dan wel goed is, maar wat voor zin heeft dat als je het benodigde werk niet hebt gedaan? Bovendien leidt zoiets hier tot een moeilijk(er) in slaap vallen en een heel ander ritme (een metronoom dat van slag is).
Als ouder kan het duidelijk zijn maar kinderen hebben een andere meetlat en vergeten jouw meetlat (en die van de leerkracht bijvoorbeeld).

Je kan hem niet verplichten maar je kan misschien wel afspraken maken. Bijvoorbeeld als de concentratie te weinig is door de week of als het huiswerk niet af komt, (veel) te laat naar bed en alle dingen die jij aan hem merkt, jij dat bijhoudt en dat hij weer aan de medicijnen gaat als blijkt dat het niet zo goed gaat. Wat helpen kan is om eens een filmpje te maken met medicatie en zonder. Laat hem bijvoorbeeld vertellen over een (drukke) dag: een keer met medicijnen en een keer zonder. Dat zou hier heel tekenend zijn. Laat hem die eens terugkijken als hij zijn medicijnen op heeft.

Kaaskopje

Ik kan mij ook niets voorstellen bij wat je vertelt. Op mij komen dat soort verhalen tendentieus over. Ze duiken overal op... beetje moe word ik daarvan.

Een dagje zonder medicijnen kan wel eens fijn zijn, afhankelijk wat je die dag moet doen. Is het vakantie, heb je geen plannen of verplichtingen, hoef je niet auto te rijden of een presentatie voor te bereiden, maar de hele dag in een flow zitten, doen waar jij op dat moment zin in hebt, dan heb je misschien ook geen medicijnen nodig. Dan zegt zo'n kind na de vakantie, het was heerlijk zo'n vakantie, daar wil ik meer van (zorgeloos vakantie vieren) en wijt het gebrek daaraan aan het innemen van de medicijnen. Dat merkt een kind misschien zelf veel later maar de omgeving des te meer. Perse van het kind uitgaan, als enig meetpunt, dat is niet per definitie verstandig. En dat is misschien ook wel logisch: want bij ADHD werkt dat deel van het brein dat betrokken is bij verstandige beslissingen niet optimaal. Met als gevolg dat er veel eerder en sneller emotioneel gehandeld wordt. De beslissing van zoon lijkt mij dan ook eerder op emoties gebaseerd dan een afweging gebaseerd op feiten etc..

Een ADHD-geval waar medicatie niet voor nodig is.. eh.... wat voor ADHD is dat dan wel niet? Het ADHD dat geen ADHD is, feitelijk? Dan heb je geen ADHD, lijkt mij. Dat is in tegenspraak.

goed idee

Als hij het gevoel heeft er aan toe te zijn: doen. Lijkt mij een goed idee. Waarschijnlijk merkt hij snel genoeg of hij inmiddels zonder kan. Zou mooi zijn toch? Hier zijn we nog lang niet zover (als het ooit al zo ver komt).

En of het dan nog wel of geen ADHD of PDD Nos heet... ach, ik vind dat zo'n definitie-discussie. Het maakt niet uit hoe het het noemt. De problemen worden er niet anders van. En als je geen problemen meer ervaart, is het alleen maar fijn toch?

verschil

Wij merken zelf altijd ietsje verschil. De scherpe randjes gaan er af door de medicatie.
Op dit moment ervaart hij ook nog geen spanning door school. Misschien door een tikje andere houding, en de proefwerken zijn nog niet losgebarsten.
Dus ik denk dat het nu wel gaat, maar het kan als hij gestressed wordt natuurlijk anders uitpakken. Dat moeten we dus koste wat kost proberen te vermijden, eind van vorig schooljaar was hij zowat overspannen.
Hij wil het niet meer omdat hij pillen vies vindt en hij wil zonder medicijnen leven, als het kan.

Tikje andere houding

Klinkt positief!! Kon ik dat maar zeggen over mijn exemplaar dat vanochtend met frisse tegenzin vertrokken is. Ik zou gewoon kijken wat er gebeurt, hij denkt zelf na en dat alleen al is prijzenswaardig.

Pirata

Ik vind het ook positief dat hij er zo in zit. Het klinkt niet als een impulsieve beslissing. Kan best zijn dat hij in drukke weken toch even iets nodig heeft, maar ik vind het heel positief dat hij naar zijn eigen lichaam en hoofd luistert. Ik zou het wel goed in de gaten houden, zeker omdat je schrijft dat vorig jaar de vermoeidheid toesloeg. Dat is heel herkenbaar!

Fruitella, en toch stoppen de meeste kinderen uiteindelijk in of na de puberteit met medicatie. Er zijn namelijk ook andere manieren om met adhd om te gaan en die leer je meestal als je ouder wordt (daar moet je wel bewust aan werken natuurlijk). Ik zie medicatie als een noodgreep. Een tijdelijke adempauze om jezelf andere strategieen aan te leren. Dat is lastig omdat het schoolleven heel veeleisend is voor een adhd'er. Als je leven goed gaat zonder medicatie wil dat niet zeggen dat je geen adhd meer hebt. Medicatie is niet meer dan een hulpmiddel.

precies Drietje

Zonder medicatie had mijn kind allang niet meer op school gezeten en al helemaal niet op het VWO. Als hij HAVO had kunnen doen zonder medicatie zou ik er zeker voor zijn gegaan, maar ik denk dat geen enkel schooltype er in had gezeten. Nu zit hij op niveau en ondertussen hoop ik dat het kwartje ooit valt. Maar dat is net zozeer een fysieke als een psychische zaak.

tikje andere houding

Ja hij voelt zich opeens groot, ver verheven boven de brugpiepers.
Of dit beklijft is de vraag, de echte puberteit moet nog toeslaan denk ik.
De mijne was in elk geval zonder medicatie niet op de MAVO gekomen. Dankzij de medicijnen heeft hij de rust gehad om qua persoon te groeien, in plaats van te worstelen.

hulpmiddel

Medicatie is een hulpmiddel of soms zelfs een voorwaarde om (beter en snel) te leren. Ook leren hoe je met je eigen euvels om moet gaan, hoort daarbij. Je hoeft daarvoor niet af te wachten tot na de puberteit. In het boek "Slim maar ..." van Peg Dawson (een versie voor basisschoolleeftijd en een voor vo-leeftijd, voor ouders) kan je daar veel informatie over en handvatten voor vinden.

Een aanrader, ook handig voor nadh-kinderen.

Slim maar

Dat boek hoor ik wel vaker voorbij komen, ook handig voor mijn andere zoon alias verstrooide professor.... Denk dat ik het nu toch maar eens ga bestellen.

eetlust

En nu zei hij ook nog dat hij geen eetlust heeft overdag met die Medikinet. Kan goed kloppen natuurlijk. Man is het ermee eens, we gaan het proberen.

Slim maar... vond ik zelf niet zo geweldig eigenlijk.

Slim maar...

Ik lees ook sterk wisselende recensies. Ik ga het gewoon lenen in de bieb.

Fruitella

Wat is het tendentieuze deel van mijn verhaal?

Mijn dochter zou ADD hebben, dus geen ADHD en merkte niets van het effect van de medicatie. Wij ook niet. Wat zou er dan aan de hand zijn? Heeft ze geen ADD?

Niet iedereen reageert op medicatie

Mijn kind heeft alle varianten geprobeerd, onder begeleiding van een kinderarts gespecialiseerd in AD(H)D, maar zowel thuis als op school was het effect maar van korte duur en dus waarschijnlijk te wijten aan het placebo-effect. We zijn er dus mee gestopt. Kan dus ook best voor jouw dochter gelden Kaaskopje, dat ze gewoon bij die paar % hoort die geen effect merkt van de medicatie. Heeft ze ook Strattera geprobeerd?

hij wordt oud en wijs

Omdat hij diingen slecht onthoudt, wil hij kortwerkend methylfenidaat gebruiken tijdens het leren. Dat als proef. Iemand ervaring of dat helpt?

Zoon doet dat ook wel eens bv in het weekeinde als hij een toets moet leren. Hij is dan meestal max een uur bezig wil dan geen langwerkend medicijn nemen maar neemt 10 mg kortwerkend methylfenidaat. Ik merk dat het snel en goed werkt. Hij kan dan goed concentreren op zijn taak (nou ja, relatief goed dan .

is een optie

Kinderarts Rob Pereira noemt het voor AD(H)D in de alinea onder 'het instellen' ("de derde mogelijkheid"),namelijk gebruik naar eigen bevinden, bijvoorbeeld:

"een volwassen ADHD'er gebruikt het alleen tijdens een moeilijke vergadering, een adolescent alleen nog bij een repetitie."

http://www.spreekuurthuis.nl/themas/adhd/informatie/behandeling_met_medicijnen/ritalin

Je zou met hem een periode symptomen kunnen bijhouden om te behoordelen of hij het inderdaad zonder medicatie kan stellen op school. Ik heb het zelf een tijdje gedaan en vond het heel inzichtelijk.

Groet,
Jo Hanna

link werkt niet

Het gaat om de website spreekuurthuis, onder het thema adhd, informatie, behandeling met medicijnen.

www.spreekuurthuis.nl/themas/adhd/informatie/behandeling_met_medicijnen

Groet,
Jo Hanna

goede link

Goed verhaal over medicatie. Onderaan wel wat verouderd (LGF).

Superlink

Die ga ik bewaren voor als er weer eens een onzinverhaal op Facebook langskomt...