Parlan / jeugdhulp
wij hebben een zoontje van 6 en een dochter van 15,5.
Ons zoontje zit sinds zijn 4e bij jeugdhulp Parlan omdat hij erg temperamentvol en vaak boos is.
Wat nu erg goed gaat.
Ongeveer een half jaar zit mijn dochter hier ook.. omdat ze niet lekker in haar vel zat en met niemand echt kon praten, dachten we waarom proberen we dit niet. PARLAN is een soort hulplijn dachten mijn ex en ik??? Ze kon eerste instantie goed praten daar. Toen gebeurde er iets bij mijn ex thuis met 1 van zijn kinderen en mijn dochter. PARLAN vind dit seksueel getint en het moet besproken worden... hebben wij ouders uiteraard allang gedaan en mijn dochter vind het goed zo. PARLAN bleef maar tekens de problemen oprakelen tot irritatie van mijn dochter, die ging niet meer naar afspraken hierdoor.
Nu hebben we een gesprek gehad met hun en ze vinden dat wij als ouders gefaalt hebben en samen een traject in moeten.. doen wij dat niet gaan ze een melding maken naar veilig thuis.
Mijn dochter wil stoppen met Parlan maar hun accepteren dit gewoon niet?
Wanneer is het genoeg voor hun!!! We houden enorm veel van ons kinderen en zouden nooit kwaad in de zin hebben... we vinden je kunt als organisatie ook te ver gaan. En dat doen ze nu...
Iemand ervaring met het willen beëindigen van parlan/jeugdhulp. Iets wat overigens vrijwillig is aangegaan....
Ik denk wat goed van die organisatie. Ik denk dat ze best gelijk kunnen hebben . Er is iets seksueels met jullie dochter gebeurd. En jullie als ouders willen geen hulp ?
Waarom eigenlijk niet ?
En waarschijnlijk vinden zij het zo ernstig dat ze veilig thuis in willen schakelen.
Denken jullie er misschien te licht over wat er is gebeurd?
Jullie vinden het niet seksueel getint? Hoezo niet?
Wij denken zeker niet licht hierover..en hebben het op het moment ook heel ernstig serieus genomen en uitvoerig behandeld. Maar als ze er zelf over meld, stoppen nu...moeten we dan iedere keer weer doorgaan...en even duidelijk er is geen seksueel contact geweest... absoluut niet.
Dan hadden we er wel ander werk van gemaakt.
Maar als organisatie vind ik hoor je ook te luisteren naar wat er gezegt word.
Het gaat goed met mijn dochter haalt goede cijfers op school..en heeft weer lol met iedereen bij mijn ex.. en ze wil niet meer verder bij parlan...
Maar jullie moeten als ouders toch in een traject
Of samen met dochter?
Mijn dochter moet ook weer in gesprek met hun
Ikzelf was een flink stuk jonger dan je dochter toen ik slachtoffer werd van seksueel geweld binnen het huishouden (was een pleegzorggezin)
De daaruit opvolgende dwanggesprekken met hulpverleners hebben mij meer kwaad dan goed gedaan
Een slachtoffer van seksueel geweld praat vaak in haar (of zijn) eigen tempo
En soms is een periode van stilte ook even fijn
Ik weet niet wat er gebeurt is, of dat 1 van de 2 überhaupt een slachtoffer is van seksueel geweld, maar aangezien ze 15,5 is en hulpverleners erop aanslaan, lijkt het mij iets vrij heftigs en niet een uitprobeersel van 2 pubers met wederzijdse toestemming
Het kan dus zijn dat ze wel degelijk hulp nodig heeft, want dit soort incidenten kunnen je op je 37e nog steeds achtervolgen
Wat ik zou doen?
Aangeven dat mijn 15,5 jarige zich niet langer veilig voelt bij de desbetreffende instantie om te praten hierover
maar voordat ik dat doe, had ik passende hulp bij een andere hulpverlener (allicht met expertise op dit gebied) gezocht / cq ingeschreven
Praten is immers altijd goed, alleen niet in een onveilige omgeving zonder dwang
En dat ze het daar wel aangekaart heeft in eerste instantie laat zien dat ze toch ergens mee zit
Verlies haar niet uit het oog
Sterkte!
Ho, ik had een crosspost!
Niet zo heftig, maar alsnog iets wat zij aangekaart heeft en allicht heftig genoeg is om haar te achtervolgen
Als ze zich niet veilig voelt bij de 1, dan allicht ergens anders 😊
Toen gebeurde er iets bij mijn ex thuis met 1 van zijn kinderen en mijn dochter.
ja, ligt eraan wat er gebeurde, geen sexueel contact maar wat dan wel ? Iets waardoor er bij hun een belletje ging rinkelen..
'Aangeven dat mijn 15,5 jarige zich niet langer veilig voelt bij de desbetreffende instantie om te praten hierover
maar voordat ik dat doe, had ik passende hulp bij een andere
hulpverlener (allicht met expertise op dit gebied) gezocht / cq
ingeschreven'
Ik denk dat dat de kortste weg is om eruit te komen. Aangeven dat je met een andere hulpverlenende instantie afspraken hebt gemaakt voor gesprekken, waarbij je hun analyse (als die op papier staat, anders vraag je daarnaast) mee zult nemen, maar dat je dochter op dit moment geen vertrouwen heeft in Parlan en dat je voor je dochter een veilige omgeving wil.
Eventueel hierover overleggen met de huisarts.
Tsjor
Het kan ook nog gewoon zo zijn dat Parlan zoekt naar problemen. En dat dat hier ook weer gebeurt op het forum. Het kan zijn dat OP gelijk heeft dat het iets sexueels getint was, allang besproken is, dochter het goed vindt zo, er geen sexueel contact is en er beter gekeken moet worden ondertussen waarom dochter zich niet goed voelt. Het kan dus zijn dat OP gelijk heeft en dat er nu niet goed gekeken wordt naar waarom dochter zich niet goed voelt omdat Parlan te zeker is het gevonden te hebben.
Helemaal eens met Tsjor over wat te doen.
Wat hier natuurlijk meespeelt is dat voor beide kinderen jeugdhulpverlening nodig is. En bij jullie zoon al langdurig. Dat in combinatie met een scheiding en nu dit probleem. Dochter zat niet lekker in haar vel. Is nog maar heel kort gestart met hulpverlening. Er duikt een seksueel probleem op (en wij weten natuurlijk niet wat). En opeens wil iedereen stoppen met de hulpverlening. Dat kan bij hun zorgen voor zorgen. Want dochter is daar niet zomaar. Er speelt wat anders had ze geen hulp. En het is niet eens vreemd dat iemand van 16 haar seksualiteit aan het onderzoeken is of hierin zelfs al actief zou zijn. Dus er is iets voorgevallen wat volgens zowel jullie als de hulpverlening niet akkoord was.
En ook al is de hulp vrijwillig aangegaan ze hebben een signalerende functie en kunnen (soms moeten) melding maken.
Ja, ga gewoon maar het traject in zou ik zeggen. Ze weten heus wat ze doen.
En het feit dat jij hier niet op zijn minst een globale omschrijving geeft van het gebeuren, maar dat in het midden laat, zegt mij dat je dat misschien ook beseft of zelfs bagatalisseert...
Ja hoor, jeugdzorg weet altijd wat ze doen en alles wat ouders zeggen of niet zeggen is verdacht, toch?
Pippeltje schreef op 12-03-2024 om 17:50:
Ja, ga gewoon maar het traject in zou ik zeggen. Ze weten heus wat ze doen.
En het feit dat jij hier niet op zijn minst een globale omschrijving geeft van het gebeuren, maar dat in het midden laat, zegt mij dat je dat misschien ook beseft of zelfs bagatalisseert...
Bepleit jij dat een 15-jarige gedwongen moet gaan praten met een therapeut over iets waar ze niet over wil praten? Onder de dreiging van VT? Hoe ethisch is dat? En is dat juridisch te onderbouwen?
