Ocs

Dwangstoornissen

Angst- en dwangstoornissen is èèn van de grootste bijwerking van ADHD- medicatie. Als daar nog anti-depressieva medicatie bij gaat komen worden de klachten alleen maar erger.Toen je het expertise centrum belde hebben ze daar met geen woord over gerept en denken ze direct aan een stoornis "erbij"?
Je vraagt om raad van iemand die het herkent, en helaas is dat zo, van zeer dichtbij. Zodra je de concerta gaat afbouwen en op den duur stoppen, verdwijnen de angsten en dwangneuroses van je zoon.
En een 11 jarige is nog niet serieus aan het puberen.Het is misschien wat pubergedrag omdat hij op het vo zit, maar de hormonen zullen nog geen rol spelen neem ik aan.
Je schrijft dat je van alle "peuten" af bent en dat je zoon vergeetachtig en chaotisch is gebleven. Hij doet het verder prima op school en heeft het goed naar zijn zin. Waarom dan nog de medicatie voor ADHD?

Opvallend

Ik vind het wel opvallend, want onze zoon heeft in vakantie geprobeerd om een aantal dagen zonder concerta te zijn. Dat ging altijd steeds een paar dagen goed, maar het eerste symptoom dat het niet goed ging, was dat hij last kreeg van zorgen en angsten.
Niet in de mate die Elisa beschrijft, maar hij krijgt dan hypochondrische trekjes en wordt bang van allerlei wereldgebeurtenissen.
Eliza, is het niet zo, dat je zoon deze klachten ook al had, voor hij aan de concerta begon?
Het is natuurlijk lastig om uit te vogelen, wat door wat komt. Bij onze zoon heb ik altijd de indruk, dat hij van zijn adhd angstig en depressief wordt. Als de adhd kenmerken onderdrukt worden door de concerta, gaat ook de angst en de depressie beter.
In deze link http://www.adhdnetwerk.nl/Content/MeetingAttachments/ADHD%207%20-%20Emotion%20in%20ADHD.pdf staat een onderzoek en uit de conclusies blijkt dat emotionele disregulatie en emotionele impulsiviteit bij adhd horen. Het is onderdeel van de stoornis.
Bij onze zoon komen de ongerustheid, depressieve gevoelens en angsten voort uit die disregulatie en impulsiviteit.
Maar ik weet natuurlijk niet hoe dat voor jullie kinderen werkt...

Karmijn

Mijn zoon zegt zelf ook (en dat heb ik ook gemerkt) dat zonder de Concerta hij gevoeliger is voor prikkels van binnen- en buitenaf; dat hij impulsiever is en vatbaarder voor die rare kronkels in zijn hersenen. Die hypochondrische trekjes herken ik trouwens ook. Dat die "rem" uiteraard weg is. Maar dat is natuurlijk niet het enige; het een triggert het andere en intensiveert het.
Hoe dan ook, hij moet hier begeleiding bij krijgen en vooral op zijn niveau aangesproken worden. Ook al zal eea straks als de school weer begint en hij dus ook weer Concerta gaat gebruiken wel iets beter gaan.

Poeh hee

Poeh, dat is niet niks, Elisa. Geen ervaring hier, maar wat zegt zijn psychiater van het bijstellen van de huidige medicatie? En... je zegt dat hij de hele zomer zonder medicatie heeft gedaan. Kan het dan niet juist door het stopzetten van de medicatie komen, dat hij nu opeens zoveel last heeft?
Ik weet dat het pauzeren van de medicatie bij jouw zoon ook iets te maken heeft met zijn groei en voedselinname, maar misschien heeft hij dus wel een basisdosering nodig om te voorkomen wat er nu gebeurt. Kiezen uit 2 kwaden. Zelf hebben wij de medicatie zo ongeveer gehalveerd in de vakantieperiode.

Dosering

Wij hebben geen contact met de psychiater; alleen als we vermoeden dat de medicatie bijgesteld zou moeten worden. Hij zit nu zo'n anderhalf jaar op 27mg. Hoger liever niet; zeker niet omdat hij nu al overdag nauwelijks eetlust heeft en zijn lengte en gewicht daardoor niet al te hard omhooggaat. En lager werkt niet afdoende. Maar het zou wellicht wel een goed idee zijn om hem in de vakanties toch op een minimale dosering van 18mg te zetten en dit in ieder geval te proberen. Wat je zegt, het is en blijft schipperen...

Wil ot

Dat kan heel goed hoor,dat een kind al serieus pubert op zijn elfde, ik heb hier drie kinders die met 11 jaar begonnen met puberen.

Fiorucci

Ja pubergedrag komt op alle leeftijden voor, we kennen zelfs de peuterpubertijd.En je kan veel gedrag afdoen als de pubertijd. Maar de lichamelijke kenmerken van de pubertijd, de hormonale kenmerken beginnen bij jongens toch vaak wat later. Ik vind de meeste jongens in groep 7/8 nog echt kinderen, vooral in vergelijking met de meisjes.

Adhd en puberen

"Niet zo vreemd want kinderen met ADHD puberen eerder"

Daar heb ik werkelijk nog nooit van gehoord. Kinderen met ADHD puberen wel heftiger, maar eerder? Dat is nieuwe informatie voor mij.

Puberteit

Laatst heb ik een onderzoek gelezen waar uit bleek dat veel kinderen met ADHD eerder in de puberteit komen dan kinderen zonder ADHD. Dit zou te maken hebben met het slechter functioneren van de neurochemische "rem" in de hersenen die ervoor zorgt dat jongens in het algemeen later gaan puberen (lichamelijk en geestelijk) dan meisjes. Bij jongens zonder ADHD is die rem beter ontwikkeld dan bij meisjes, vandaar dat meisjes eerder puberen. Ik weet niet meer waar ik het heb gelezen maar het klonk mij heel logisch in de oren.
Maar in het algemeen komen jongens vanaf ongeveer 11 jaar in de puberteit; meisjes van 9 zijn ook al geen uitzondering meer. Vanaf het 10e levensjaar begint de groei en ontwikkeling van de hersenen en worden er nieuwe neurale verbindingen gelegd; de hormonale veranderingen vinden dan iets later plaats. Deze ontwikkeling van de hersenen duurt tot ongeveer de leeftijd van 23 jaar.

Mijn zoon is behandeld voor ocs

Mijn zoon heeft add met een angststoornis. De angsten zijn niet continue aanwezig. Maar heeft een aantal keren heftige periodes doorgemaakt. In groep 8 waarschijnlijk getriggerd door de spanning voor Cito ontwikkelde hij ocs. Hij moest continue zijn mond ver opendoen (kreeg hier zelfs spierpijn van), hard tegen zijn oogballen duwen, riem om zijn nek hoever kun je gaan totdat je geen adem meer kunt halen, continue alles moeten controleren of iets stevig was enz. Hij was erg bang dat andere kinderen het in de gaten hadden, dit was gelukkig niet het geval. Het feit dat hij er niet mee kon stoppen maakte hem depressief, moest veel huilen. Zoals hij zei: "een mus kan me nog aan het huilen maken."

De dwanghandelingen beheerste zijn leven, daarnaast had hij ook dwanggedachtes.

Hij is behandeld door een psychologe en heeft cognitieve gedragstherapie gehad en het gaat nu goed met hem.

Dit alles heeft zo'n 1 1/2 jaar geleden afgespeeld.

Groetjes

Hoofje

Hoofje

Fijn om te horen dat het na behandeling weer goed gaat met je zoon! Hoe lang heeft de therapie geduurd? Slikt jouw zoon ook iets als Ritalin/Concerta of niet?
Ik merk aan mijn zoon dat hij nu al erg opgelucht is dat wat hij heeft niet raar is en dat het goed behandeld kan worden. Hij denkt zelf ook dat als de school weer begint en hij zijn Concerta weer neemt de angsten en gedachten wat minder gaan worden maar hij wil er nu wel echt iets structureels aan doen. Dat komt goed...

Elise

Hij heeft ongeveer 3/4 jaar behandeling gehad. Hij slikt geen ritalin/concerta. Wel geprobeerd maar dat had geen goede uitwerking op hem.
Het is niet zo dat hij helemaal geen dwanghandelingen of -gedachtes meer heeft. Maar het beheerst zijn leven niet meer.

hoofje

Sini

Wat fijn ook om van jou te horen dat je er last van had maar dat het nu zo goed gaat...
Ik heb me ondertussen meer verdiept in OCS en ook gelezen dat Clomipramine kan helpen maar dit soort medicatie wordt natuurlijk niet snel voorgeschreven aan kinderen. Hopelijk is cognitieve gedragstherapie door een deskundige, ervaren therapeut voldoende.
De angsten breiden zich uit; hij is nu vooral ook bang dat er iets met mij gaat gebeuren. Zo moet ik 's avonds als ik televisie kijk en hij in bed ligt de lamellen dichtdoen omdat hij bang is dat er iemand door het raam heenschiet... En hij belde mij voor het eerst gisteravond even op toen hij bij een vriendje logeerde om te kijken of alles wel goed met me was. Die arme jongen... Ik wilde dat ik die gedachten en zijn zorgen en angsten kon wegnemen...
Je zegt dat mensen met dwanggedachten hun gedachten nooit uitvoeren maar mijn zoontje is juist heel bang dat hij die gedachten niet meer kan weerstaan en hij wel iets gevaarlijks doet ook al wil hij dat niet. Ik hou vanaf nu mijn hart vast als hij van en naar school fietst, naar het zwembad gaat etc. Ik hoop dat het DAT Centrum morgen contact met me opneemt, anders bel ik ze zelf morgen want er moet wel snel actie worden ondernomen. Hopelijk zal het in de tussentijd iets beter gaan als hij naar school gaat en zijn Concerta weer neemt...

Concerta?

hoi Elisa,
toch sneller met concerta beginnen?
Want of hij er nou over een week mee begint of nu, je moet toch eerst afwachten wat concerta met hem doet voordat je een traject kan starten zou ik denken.
of zijn jullie aan het overwegen om concerta te stoppen en eerst aan angsten te werken?
Groet en sterkte,
Angela

Een vraag

Elisa, ik heb een vraag aan je, maar je hoeft er geen antwoord op te geven hoor. En zie mijn vraag ook als een goedbedoelde poging tot hulp, en beslist niet als beschuldiging.
Ik zie dat je met je zoon al een hele weg hebt afgelegd, ik lees ook over terugkerende problemen, of steeds nieuwe problemen. En ik vraag me af of er niet een onderliggend probleem is, en dan denk ik aan FASD. Ik werk tegenwoordig met kinderen met FAS (en dan in de heftigste variant), en als ik jouw verhaal lees herken in bepaalde aspecten. De hechtingsstoornis, de diagnose adhd, de hooggevoeligheid, de terugkerende emotionele problemen. Mocht het kunnen dat het misschien FASD is, is specifieke hulp wel wenselijk. De problemen zijn dan blijvend, en alle hulp voor ouders en kind is dan zeer welkom.
Hoe dan ook, sterkte!

Pieternel

Wat is er specifiek aan de hulp bij FASD die kinderen met autisme en adhd niet al krijgen?
Ik wil een beetje uit de discussie blijven dat het wel een hele grote beschuldiging is als je met FASD komt. Maar ik ben dan wel benieuwd wat er specifiek is aan de hulp en een reden kan zijn om daar mee in zee te gaan?
En wat is het verschil tussen een kind met FASD en een kind met autisme en of ADHD? Behalve dat de moeder alcohol gedronken heeft?

Angela

Morgen begint school weer en dan gaat hij ook weer Concerta nemen. We hebben er bewust voor gekozen om deze vakantie de Concerta te laten staan zodat hij flink wat meer zou kunnen eten, groeien en aankomen, wat gelukkig ook zo is gegaan.

Pieternel

Ehhmm, ik ben nooit verslaafd geweest aan alcohol en ik heb geen druppel gedronken tijdens mijn zwangerschap. Ik drink al zelfs 6 jaar helemaal niet meer en geef zelf ook voorlichting aan jongeren over alcohol. FASD is intriest en kan zo makkelijk voorkomen worden.
Er zijn diverse, reeds bekende oorzaken/redenen voor de problemen van mijn zoon; dankzij de hulpverlening en dankzij mij heeft hij al enorme sprongen vooruit gemaakt maar we zijn er gewoon nog niet.

Geen beschuldiging

..., en niet alleen de moeder kan wat gedronken hebben, als de vader tijdens de conceptie niet nuchter was, kan dat dezelfde gevolgen hebben voor de ontwikkeling van de foetus.
Hulpverlening verschilt in zoverre, dat de deskundigen (door ervaring) weten wat er zoal te verwachten valt aan problematiek in de verschillende levensfasen. Daardoor kun je ook een hoop ellende voorkomen, of zeer tijdig handelen. Het kind met bijv. hevige angsten laat je niet weken of maanden wachten, en dan weer opnieuw zoeken naar het hoe of wat; er kan directer en effectiever hulp worden geboden. Niet iedere nieuwe klacht wordt er dan gehandeld alsof er een geheel nieuw probleem is bij het kind. Het is dan niet nieuw, het past in het complete plaatje.
Kort gezegd: het is minder zoeken, minder afwachten, minder raadsels.
En nogmaals, geen beschuldiging, wat schiet je daar mee op?

Sneller hulp

Dat klinkt wel goed dat je dan sneller gepaste hulp zou krijgen. Maar ik ben toch bang dat dat een sprookje is. Overal zijn wachtlijsten en deskundige hulp is vaak met een lampje te zoeken en hangt ook af van je eigen vaardigheden als ouder. Geen kind in angst zou lang moeten hoeven te wachten en toch is dat de realiteit. En de hulp is ook een kwestie van zoeken wat werkt, cognitieve therapie of medicatie, of een combinatie. Het weghalen van stressoren, het aanleren van vaardigheden en andere manieren van denken. Mijn kind heeft een angststoornis maar denk maar niet dat de psychiater daar destijds ook maar mee bezig was om de angst te verhelpen. Het enig dat de psychiater in anderhalf jaar tijd deed is uitzoeken dat het niet kwam door sexueel misbruik. Daarna mochten we weg. Geen hulp. Kan me niet voorstellen dat het met een FAS diagnose zoveel anders zou zijn. Het is gewoon toeval en behendigheid van jou als ouder of er passende hulp komt. Helaas.
Sneller hulp klinkt als een BJZ praatje.

Sini

Dank je. Ik heb dat boek van Mitzi Waltz opgezocht; het heet Obsessive-Compulsive Disorder: Help for Children and Adolescents. Ga ik binnenkort bestellen. Er is verder gelukkig genoeg te vinden op Internet.

Fas

Het is zeker niet zo dat alcoholgebruik van de vader voor of tijdens de conceptie dezelfde gevolgen kan hebben als alcoholgebruik van de moeder en dus ook FAS kan veroorzaken. Een man die drinkt, rookt of drugs gebruikt in de weken voorafgaand aan de conceptie kan beschadigd sperma hebben; dit kan problemen veroorzaken voor het kind, maar dat is niet hetzelfde als FAS. Anders zou minstens 3/4 van de pasgeborenen iets moeten mankeren.
De ADHD zit zowel bij ons in de familie (mijn zus heeft ADD) en aan de kant van de vader van mijn zoon. Zelf ben ik ook hoogbegaafd en hoogsensitief dus is het niet vreemd dat mijn zoon dat ook is. De hechtingsstoornis was ook te verklaren en daarvan is de gegeneneraliseerde angststoornis een overblijfsel die logischerwijs hardnekkig is omdat deze vooral onbewust is en eigenlijk nooit goed herkend, erkend en opgepakt is door de behandelaars. Die OCS heeft mijns inziens daar direct mee te maken maar dat mag het DAT Expertisecentrum haarfijn uitzoeken. Als zoon maar op relatief korte termijn snel en adequaat behandeld wordt.

Fasd

(FASD kan wel degelijk door vader worden veroorzaakt, en is niet hetzelfde als FAS)
En voor AnneJ: BJZ komt pas in actie wanneer er sprake is van alcoholisme, en dat is wat anders dan het wijntje wat de vrouw drinkt 'ter ontspanning', soms zelfs op aanraden van de verloskundige, . Daarom is er wat mij betreft ook nooit een beschuldigend vingertje naar ouders.
Maar dit allemaal terzijde, het is tenslotte een zijspoor gebleken en gelukkig helemaal niet relevant. Ik ga er daarom ook niet meer op reageren, het is natuurlijk niet de bedoeling dit draadje te kapen voor een heel ander onderwerp.
Elisa, nogmaals sterkte, en excuses voor dit zijspoor (waarvan ik wel vind dat het te onbekend is).

Dosering

Als hij zo gegroeid is (fysiek, mentaal) zou je dan niet (mede) verwachten dat hij hogere dosis nodig heeft?

Judith

Hij doet het goed op deze dosering en aangezien de belangrijkste bijwerking van de Concerta, verminderde eetlust, nu al zo groot is zou een hogere dosering niet aan te raden zijn. Daarnaast is de volgende sterkte 36mg en dat is erg veel voor een kind van 142cm/31kg.

Update

Ik heb net weer contact gehad met het DAT Expertisecentrum. Ik moet een verwijzing vragen aan de huisarts, zoon aanmelden en dan worden we zo snel mogelijk uitgenodigd voor een intake. Ze hebben de urgentie op "hoog" gezet. Het helpt dat er al een dossier ligt over zoon met zijn voorgeschiedenis en behandeling; de psychiater die zijn Concerta monitort zit op dezelfde afdeling dus bekend terrein
Morgeochtend bel ik de huisarts voor een verwijzing en dan afwachten tot we worden uitgenodigd. Pfff. En dan is de school ook weer begonnen...

Update2

Nou, ze zetten er idd vaart achter! Het DAT Centrum belde dat ze zelf intern zoon alvast hebben aangemeld zodat we meteen een afspraak konden maken voor de intake. In eerste instantie zouden we morgenochtend al hebben kunnen komen maar omdat morgen de eerste dag school is, leek me dat niet handig. Het wordt dus volgende week donderdagochtend. Fijn dat het zo snel kan maar balen dat hij meteen al een hele ochtend school moet verzuimen... We moeten met het OV en dat is toch wel bijna een uur heen en een uur terug... Maar goed, dit is wel heel belangrijk. Die lessen haalt hij wel weer in. Wordt vervolgd...

Eetlust

Er zijn twee kanten aan de medicatie: de kritische hoeveelheid en de tijdsduur. Met als bijwerking vaak verminderde eetlust. Bij een hogere dosis veranderd de tijdsduur toch niet(significant) en de eetlust wordt er niet minder (of meer) van? Het is alleen een hogere dosis. Geen verlengde dosis.

Overigens vraag ik me af of de verminderde eetlust ook optreedt bij een hoeveelheid die onder de kritische hoeveelheid zit. Het zou kunnen dat waar je het voor gebruikt niet werkt maar dat de eetlust wel verminderd is.

Judith

Bij een hogere hoeveelheid van een bepaald medicijn kunnen de bijwerkingen uiteraard ook sterker worden. "Of er bijwerkingen optreden, en in welke mate, hangt af van hoeveel en hoe lang u dit middel gaat gebruiken. "De belangrijkste bijwerkingen zijn de volgende: •Bij veel mensen neemt de eetlust af, waardoor gewichtsverlies optreedt. Een lastig probleem, vooral bij ADHD, omdat veel kinderen met ADHD al moeilijke eters zijn. U kunt deze bijwerking verminderen door het middel bij het eten in te nemen."
Is logisch, vandaar dat tijdelijk stoppen met de Concerta (vakantie) ervoor zorgt dat kinderen dan opeens heel veel gaan eten. En als de Concerta 's avonds is uitgewerkt, (vr)eet zoon ook alles wat los en vast zit.