Moet ik het loslaten? Gamen versus huiswerk

Niet compleet loslaten.

Als je het loslaat gaat idd alle tijd voorbij aan de computer. Maar iedere dag ruzie in de hut over gamen, daar wordt het zeer ongezellig van.

Toch met liefde blijven sturen, aanspreken op hun verantwoording, proberen tot afspraken te komen over een slimme tijdverdeling. Huiswerk op een vaste plek, computer en andere apparatuur uit de buurt. Ik heb ook al jaren een haat/liefde verhouding met zoon wat betreft de apparaten. Mijn opvoedresultaten vallen in de praktijk vaak toch tegen, ik hoop dat het jou wel lukt om ze tot inkeer te brengen

lastig

'Discipline om te leren hebben ze niet. Het IQ om gymnasium te doen hebben ze heel goed.'

Dat maakt het meteen zo lastig. Want zonder discipline zullen ze ook de vervolgopleiding(en) en het werk op dat niveau waarschijnlijk niet aankunnen. Ook al zijn ze er slim genoeg voor. En je kunt ze moeilijk de komende 45 jaar achter hun broek aan zitten.
Je kunt je dus afvragen wat het nut dan is van een gymnasium-opleiding, als hun interesses ergens anders liggen. Afstromen is misschien niet de oplossing, maar misschien zijn ze meer op hun plek op het atheneum of een technasium? Er zijn middelbare scholen die veel doen aan digital science of andere technische vakken, misschien is de drempel dan lager om huiswerk te maken?

Ik laat niet los

Sommige vaardigheden komen (veel) later, zeker als het kinderen met "een diagnose" betreft. Ik zit wat vroeger in het proces, zoon in brugklas heeft beslist de intelligentie en interesses, maar nul executieve vaardigheden. Concentratie houdt niet over, discipline mag ook wel een tandje bij. Ik doe heel veel: help met structureren, plannen, nakijken, et cetera. Ik blijf dat doen, weet gewoon dat hij wel wil, maar nog niet kan. Ik vermoed dat bij hem de vaardigheden ook wel sterker zullen worden, maar langzamer en later dan bij anderen.
Hierna komt broer met ass, die nog veel langer mijn hulp nodig zal hebben.

Herkenbaar

Hier drie vwo, ruim het iq maar zelfdiscipline is lastig. Ik beschouw het als een biologisch gegeven. Bij jongens kan het tot hun 24e duren voordat de hersenen volgroeid zijn dus hij heeft nog ff hulp nodig. Wij voeren veel gesprekken over wat hij zelf wil en hoe graag hii dat wil en wat we er voor over hebben daar te komen. We proberen nu huiswerkbegeleiding. In overleg met hem. Net begonnen dus kan je nog niet vertellen of het werkt . Ik vind het wel fijn dat ik ontslagen ben als huiswerkpolitieagent. Althans als hoofdagent want het is niet dat wij de andere kant op kunnen kijken ofzo.

en als je

Ik denk maar gewoon mee, ervaring heb ik niet echt.
Ik denk dat ik ze niet los zou laten in deze situatie.
Strijd is echter ook niet fijn.
Dus eens kijken hoe je het simpeler kunt gaan maken?
Bijv geen discussie over schermen meer, ze zijn er gewoon niet? (tijdens leren)
Of alleen onder bepaalde voorwaarden niet, bijv bij het leren van een vak waarbij ze geen voldoende staan? Of geen 7, of liefst een doel dat je samen afspreekt. En ze verder veel ruimte geven, maar de uiterste grenzen dus naar je toe trekken.

niet loslaten

Hier een soortgelijke situatie. Zoon 'met diagnose' in 2 gymnasium. Loslaten zou betekenen: laten verdrinken. Hij KAN gewoonweg nog niet goed genoeg zwemmen. Dus loslaten is geen optie.
Onze zoon gaat iedere middag naar huiswerkbegeleiding. Is dat voor jullie ook een optie? Het kost wat, maar het geeft enorm veel rust. Hij gaat er direct na school naar toe, er is veel begeleiding, hij wordt overhoord en krijgt zo nodig inhoudelijke hulp. Soms moet hij 's avonds thuis nog wat doen (en in het weekend altijd) en dat kost hem veel meer moeite dan bij het huiswerkinstituut. Veel meer afleiding, het is moeilijk voor hem om zich daarvan af te sluiten.

Over het 'bemoeien': onze insteek is altijd geweest (ook naar andere kind): als je cijfers goed zijn, bemoeien wij ons er niet mee. Blijven de resultaten achter, dan krijg je van ons (verplicht) hulp. Strijd hebben wij er eigenlijk nooit over.

hier ook een diagnose

Maar de begeleiding komt van Stichting Zorgstudent (www.zorgstudent.nl). Want studiebegeleiding is weer in een groep, dus dan deed hij weer niks en hij vond het erg vermoeiend. Een op een werkt beter en het kost ongeveer hetzelfde, omdat het om studenten pedagogiek etc. gaat. Dit meisje windt hem om haar vinger en wij zijn enorm blij met de begeleiding. Het scheelt zo twee rapportcijfers met hoe het eerst was en hij vindt het gezellig.

overigens

kan ik hem ook paaien door te zeggen: als jij later fulltime met computers bezig wil zijn, moet je eerst een goede opleiding hebben. Nu even doorbijten met Frans en Duits, dan kun je later de hele dag computers programmeren. Zoals Drietje al zei: toekomstdromen kunnen helpen. Helaas kan je het niet daarbij laten, omdat die toekomst nog weinig concreet is voor een puber die nú wil gamen. Maar het kan in elk geval de tegenstand wat verminderen.

ja huiswerkbegeleiding

Wij hebben thuis huiswerkbegeleiding ingehuurd. Online. Dus geen groepen en het kind zit gewoon thuis op zijn luie stoel als het dat wil, of aan het bureau.
Nu een dikke maand bezig en wat een opluchting is dit zeg. Voor ons, maar ook voor hem. Nu heeft hij eindelijk rust in zijn hoofd, ze leren hem ook efficienter en effectiever te werken. Hij kan om half 7 a 7 uur zijn boeken dichtklappen en is dan ook KLAAR. Niet meer zoals voorheen niet leren, maar driekwart van de tijd gamen en skypen en chatten, maar gewoon echt aan de slag en daarna vrije tijd.
Wij hebben ons leven weer terug en ons kind ook. En de cijfers gaan ook omhoog, niet onbelangrijk natuurlijk.
Hij kan het met zijn dubbele diagnose gewoon nog niet alleen. Voorlopig. Hoe dat moet als hij van de middelbare school af is zien we dan daarna wel.
Voor deze toetsweek heb je er helaas nog niet zoveel aan, dus jammer genoeg zou ik wel politieagentje spelen deze week als ik jou was.

let op grote taken

Het reguliere huiswerk zal wel loslopen, misschien dat je ze een beetje op weg kunt helpen met een planning. En niet altijd netjes al je huiswerk maken is mijns inziens niet zo'n heel groot probleem. Zo lang de punten maar niet gaan dalen.

Maar, waar je wel op moet letten is uitstelgedrag bij de grotere taken zoals boekverslagen o.i.d. Want dit zijn juist de dingen die waar ze tegenop kijken. Mijn zoon zit nu in het examenjaar en die ontbrekende boekverslagen en andere zaken komen nu bovendrijven en hebben tot een crisis geleid. Nu blijkt pas dat hij nooit moeite heeft gedaan en daar wordt hij nu dus mee geconfronteerd, de deadline, de druk om aan het werk te gaan. Ik heb er spijt van dat ik dat uitstelgedrag nooit eerder gemerkt heb...

Sandra

Goed inderdaad om die langetermijnzaken ook in de gaten te houden. Dat doen ze bij huiswerkbegeleiding gelukkig ook.
Ik begrijp alleen niet waarom je zegt dat het met het reguliere huiswerk wel zal loslopen? TS zegt zelf:"Maar als ik het loslaat weet ik zeker dat school op allerlaatste plaats belandt met alle gevolgen van dien. Zitten blijven of afstromen horen dan tot de consequenties. Voor oudste zou dat echt iets heel moeilijks gaan worden ivm diagnose.".
En hoe wil je ze op weg helpen met een planning, als ze toch iets anders gaan doen dan er in staat?

lange termijn

Bij mijn zoon gaat denk ik 90% van alle huiswerktijd op aan 'lange termijn' dingen, zoals het leren van toetsen. Ik heb begrepen dat op zijn school relatief veel toetsen worden gegeven, wellicht maakt dat het verschil? Voor hem vind ik het 'gewone huiswerk' niet zo spannend.

Met een SO begint hij minimaal drie dagen van te voren met leren. Op dag 1 de eerste helft, op dag 2 de tweede helft, op dag 3 alles herhalen.
Met een repetitie start hij een week van te voren. De stof knippen we in stukjes op en we bouwen genoeg herhaling in. Op de laatste dag wordt er alleen nog maar herhaald. Een heel gepland, maar het werpt wel zijn vruchten af.

toetsen zijn regulier toch

Toetsen en SO's zijn reguliere dingen die in Magister staan. Die boekdingen, die staan er hier niet duidelijk in. Werkstukken etc. ook nogal vaag. Misschien moeten we een opdeling maken in kortetermijn, middellangetermijn en langetermijn-huiswerk?
Juist door bij te blijven met het maakwerk, kosten toetsen je minder energie. Huiswerkbegeleiding begint hier dan dus ook met het maakwerk. Daarna pas stampen. Mijn zoon deed vrijwel niks aan het maakwerk, daarom lukte het hem niet om zich de stof van de SO's en toetsen voldoende eigen te maken.
Nu is hij geen gymnasiumklant, dus dat kan uitmaken. Ik was er vroeger wel een en één blik op een rij woordjes was voldoende voor een 6 bij het SO. Dat was wel lekker natuurlijk. Jammer dat ik nooit iets heb leren uitvoeren, daar heb ik nog jaren last van gehad. Dus persoonlijk zou ik het "gewone huiswerk" niet laten gaan bij mijn kinderen.

Geschikt voor het gymnasium.

Het lastige is dat het niet gaat om het niveau. Mijn zoon heeft ook dagelijks huiswerkbegeleiding gehad maar dat kon afstromen niet voorkomen.
Door het afstromen kreeg hij geen betere motivatie voor schoolwerk. Dus ik zou me zeker (nog) niet afvragen of gymnasium wel bij ze past. Je oudste zit al in de 4e, daar zit hij niet door onkunde. Een kind dat keihard werkt maar toch onvoldoendes haalt is wat anders dan puberende luilakken die begeleiding nodig hebben.,

Als alles in de strijd is gegooid en het wordt toch afstromen, so be it.

huiswerk vs woordjes/toetsen

Oudste (3 havo, add) moet inderdaad leerwerk in brokken hakken. Maakwerk op school (en soms thuis) was onvolledig/niet goed gemaakt, daar kwamen we dan achter tegen de tijd dat hij moest gaan herhalen/leren. Dus eerst onderzocht waarom maakwerk niet goed ging en daar oplossingen voor gevonden.

Dat zou dus ook mijn advies zijn: werk met hem samen om het reguliere huiswerk goed op orde te hebben, het zou zonde zijn van de tijd als hij daar op hangt.

Woordjes leren moet oudste hier vanaf het begin af aan voldoende herhalen en ook op verschillende manieren, zodat er niet te veel 'routine' in kwam. Dat is nu nog steeds wel een dingetje, ik vermoed dat ADD ook niet helpt als zaken té voorspelbaar/georganiseerd worden. Er moet een soort prikkel inzitten om telkens weer die hersenen te dwingen woordjes op te nemen. Quizlet heeft verschillende vormen van leren, dat is wel aardig.

Conceptuelere onderdelen zoals grammatica, wiskunde/natuurkunde/
scheikunde, oorzaken tweede wereldoorlog, etc. , daarvoor is herhalen/stampen niet heel veel nodig omdat het maakwerk voldoende inzicht creëert. Maar daarvoor geldt dus: huiswerk gedurende de weken goed nakijken (we hebben zelf het antwoordenboek scheikunde gekocht omdat leerkracht pas een week voor de toets de antwoorden online zet, terwijl juist eerder nakijken ervoor zorgt dat je eerder weet of het goed is of niet).

Volgend jaar vervallen aantal vakken (2 moderne talen, en AK en GS), dat zal een hoop tijd schelen - denkt hij nu. Ik weet niet hoe de bètavakken worden, daar heb ik weer geen hoofd voor .

gr Angela

imogen

Kom op imogen! Niet iedereen is op jonge leeftijd zwaar gedisciplineerd en gemotiveerd om huiswerk te maken. Ja ook kinderen op t gym. Om dan ts maar gelijk te adviseren om af te stromen.... dan leer je kinderen helemaal achteroverleunen.
Ts het is niet anders , je moet bij blijven sturen. Als ik mijn ouderbegeleider om advies vraag hierover mbt mijn eigen zoon (idem als jouw kids liever achter pc dan hw maken) dan wimpelt hij steevast mijn zorgen weg onder het mom van: Dat heeft iedere jongens puber ...

Wil40

"puberende luilakken" moet natuurlijk zijn "Puberende geëtiketteerde luilakken".
Ja, hard werken an sich hoeft niet genoeg te zijn. Afstromen is geen schande natuurlijk. Hoewel, als het komt doordat je liever games speelt zou ik mezelf wel eens achter de oren krabben. Maar ik zie ook wel kinderen die er slecht voorstaan en daarvan zo'n soort air krijgen dat het ze niet boeit, dat ze er slecht voorstaan. En zich juist minder gaan inzetten. Die houden zichzelf natuurlijk puberaal voor de gek.

Pirata.

" Maar ik zie ook wel kinderen die er slecht voorstaan en daarvan zo'n soort air krijgen dat het ze niet boeit, dat ze er slecht voorstaan. En zich juist minder gaan inzetten. Die houden zichzelf natuurlijk puberaal voor de gek."

Dat kan ook vluchtgedrag zijn. Het gevoel hebben dat een 5 niet meer op te halen is naar een 6 en dan de houding hebben van :"nou, dan kan het ook net zo goed een 3 zijn" en er niets meer aan doen. Dan is het tijd voor peptalks, warme chocomel en motiveren. Valt niet altijd mee

Die air is maar een houding, een muurtje. Mijn zoon baalt echt enorm als het niet gaat zoals het hoort. Als het overzicht zoek is raakt hij in de stress en ipv hard aan het werk, doet hij niets meer. Gelukkig prikt school ook door de houding heen.

Tuurlijk

Ja, ik geloof ook niet dat ze het echt leuk zullen vinden om er slecht voor te staan. Inderdaad warme chocomel geven en vooral hulp bij het leren doen van het huiswerk. Gelukkig zegt mijn puber gewoon dat ie baalt van onvoldoendes. Misschien een voordeel van de ASS, hij is een slechte toneelspeler.

Vaste tijden

De kinderen maken het huiswerk op vaste tijden. Mijn man of ik zijn dan ook beschikbaar voor vragen, hulp, aanwijzigen en aanmoediging. Als het goed gaat dan laten we het los. Als het niet goed gaat dan houden we ons aan vaste tijden, vaste plaats en zonder afleiding (telefoon, computer)
Huiswerkbegeleiding hebben we ook twee jaar succesvol ingezet bij onze zoon. Inmiddels is hij zo ver dat hij het zonder professionele begeleiding kan redden. Hij heeft nog wel nodig dat we een vaste tijd en plaats blijven hanteren. Bij helemaal loslaten dan gaat het na een paar dagen weer mis en komt er niks uit zijn handen. Gelukkig krijgt hij wel steeds meer inzicht in zijn eigen manier van werken. We kunnen dus wel steeds meer loslaten. Mijn andere zoon en dochter zijn jonger maar hebben nu al veel minder begeleiding nodig.

Syl

'Kom op imogen! Niet iedereen is op jonge leeftijd zwaar gedisciplineerd en gemotiveerd om huiswerk te maken. Ja ook kinderen op t gym. Om dan ts maar gelijk te adviseren om af te stromen'

Misschien moet je wat beter lezen. Ik adviseer niet om af te stromen, ik adviseer om een VWO-richting te zoeken die dichter bij het gamen ligt.

Hoe stel je je dat dan voor Imogen?

Mijn dochter is helemaal in de ban van Netflix en Youtube. Ik ken zo gauw geen havo die daarbij aansluit.
En dan nog hè, vakken als nederlands, frans, geschiedenis en aardrijkskunde blijven voorlopig toch nog wel even verplicht. Zonder interne motivatie gaat die externe prikkel ook niet helpen.

Duidelijk

Jullie reacties hebben mij overtuigd: ik ga niet loslaten. Voelt ook helemaal niet goed om dat te doen.
Ik ga me niet meer heel druk maken om het gewone huiswerk, maar leg de focus op toetsen en grotere opdrachten. Ik hou het overzicht en stuur bij waar nodig. De jongste is het meeste verslavings gevoelig voor het gamen, maar haalt prima cijfers. Ik baal alleen van het stiekeme. Maar ik wil daarin toch proberen iets los te laten zolang zijn cijfers goed blijven. Hij is wel gedreven om goede cijfers te maken en is eerzuchtig, dus daar kan ik mooi op aanhaken. Ook heeft hij al een opleiding op het oog in de ICT en daar kan ik dus ook over in gesprek met hem.
Jullie meningen vind ik heel waardevol en ik lees veel herkenning. Ook dat doet me goed. Vergeleken met andere moeders voel ik me soms teveel een controle freak, maar ze hebben het nodig hier. Zolang er niet te veel strijd is om het schoolwerk blijf ik me er maar tegenaan bemoeien!

Ginny

'Mijn dochter is helemaal in de ban van Netflix en Youtube. Ik ken zo gauw geen havo die daarbij aansluit.'

Zucht.
TS heeft het over kinderen op het gymnasium die blijkbaar niks met de klassieke oudheid hebben. DIE kinderen zou ik dan niet op een gymnasium zetten, maar op een ander, EVEN HOOG, schoolniveau met een andere invalshoek of een ander accent. En ja, die zijn er. Atheneum bijvoorbeeld geeft in de onderbouw twee vakken minder (namelijk Grieks en Latijn) en dus voor twee vakken minder huiswerk. En dus minder stress voor het hele gezin.

Waarom denk je dat dat advies dan ook voor jouw kinderen zou gelden? Die zitten helemaal niet op het gym.

Imogen

Hoe kom je erbij dat mijn kinderen niks met de oudheid hebben???
Daar heb ik niks over gezegd. Dat is ook het probleem helemaal niet!
Probleem is plannen, organiseren, overzicht houde, discipline om met school bezig te zijn etc. Dat heeft met hun diagnoses te maken.......
Zucht.

Lola

Goede beslissing, succes!

Dat is wat anders Imogen

Vwo is geen gymnasium dat beter aansluit bij gamen. En bovendien hoeft het met afstromen niet per se beter te worden. Dochter zat op vwo op het randje en nu op havo duikt ze naar datzelfde randje.

Niet kunnen plannen

Beste Lola, ik reageer graag even op je post. Enerzijds omdat ik moeder ben van een kind met diagnose, maar anderzijds ook omdat ik puberouders help bij het begeleiden van hun kids o.a. bij schoolwerk.

Bij de meeste pubers is het gedeelte van de hersens dat verantwoordelijk is voor plannen, organiseren, vooruitkijken etc. nog niet ontwikkeld; het puberbrein is pas rond het 23e levensjaar volgroeid.

Maar daarnaast is het zo dat als je kind een diagnose heeft waaruit blijkt dat plannen, organiseren, focussen een probleem is dan is het niet een kwestie van op hun bek laten gaan en van de ervaringen maar leren. NO WAY! Het is dus niet dat ze het niet willen, maar ze kunnen het gewoonweg niet. Maar ze kunnen het wel leren! Dit vergt van jou als ouder heel veel volharding en doorzettingsvermogen.

Ik twijfelde zelf ook wel eens, maar ontving vorig jaar een supertof bericht van een meisje met diagnose. Zij was haar ouders superdankbaar dat ze haar door de middelbare school hadden geloodst en haar steeds waren blijven helpen met plannen ondanks dat het haast een verloren zaak leek. Ze zit nu op een opleiding waar ze haar creativiteit kwijt kan en ze ook gemakkelijker haar aandacht erbij kan houden.

Ook kun je eens een kijkje nemen op onze site: (Link verwijderd door forumbeheer) Gewoon voor herkenbare blogs en handige huiswerktools!

Heel veel succes ! en hou goede moed.

Projectie

Imogen sorry, dat ik je verkeerd interpreteerde, ik projecteerde op jou waarschijnlijk teveel anderen die dan voorstellen om lager in te zetten (onder het mom van 'niet iedereen is een studiebol' oid). Mijn zoon zou net als dochter van Ginny datzelfde randje opzoeken en alleen maar nog gemakzuchtiger worden. Terug naar de slaapstand van de basisschool. Dat wil ik echt voorkomen want alleen maar dingen kunnen/willen doen zolang je het met 2 vingers in je neus kunt en afhaken zodra je maar even wat moeite moet doen of moet nadenken lijkt me een vreselijke grondhouding voor alles wat je in toekomst gaat aanvatten.

Over technasium gesproken: mijn ervaring daarmee is dat daar veel wordt gewerkt in groepjes en met opdrachten. Veel losheid, vaagheid en samenwerken. Dat is doorgaans niets voor ass'ers!

Lola: goede beslissing om toch echt vinger aan de pols te houden. En nee, je bent beslist niet de enige!