Moeizame vakantie

mari, jeugdherbergen

Wij gaan met de trein naar jeugdherbergen. Dan kan je een hoop verschillende dingen zien en doen en er zijn keurige tabellen voor mijn zoon, zodat hij precies kan zien hoe de reis gaat verlopen. En als hij het onderweg op zijn heupen krijgt, kan hij door de trein gaan lopen.

Afhankelijk van de grootte van je gezin is het niet echt goedkoop, zo'n 20 euro per persoon per nacht, maar ook weer niet zo duur als een cruise. En ze hebben vaak familiekamers (6 personen) waar je met zijn allen in stapelbedden kan slapen, soms zelfs met eigen douche en wc. Wel even opletten bij het boeken: ze hebben niet allemaal een self-catering keuken, en als je niet zelf kookt wordt het alsnog duur.

Het voordeel is dat je niet aan één plek vast zit. Je kan contacten leggen, maar het hoeft niet. Nadeel is dan weer dat er geen sociaal campingleven ontstaat, je bent echt met je gezin. Maar wij hebben dat wel nodig af en toe, omdat iedereen het zo druk heeft. En je moet natuurlijk uitjes verzinnen, wandelingen of musea of zo.

ach Mari

Wat ontzettend sneu voor jullie!
Wees maar extra lief voor je zoon en voor jezelf!
Als je je zoon nog even 'kwijt' wil kan hij misschien nog hier komen logeren, heb een heel leuke, momenteel niet- met -andere-kinderen-matchende-zoon voor hem in de aanbieding!

evalyn

Uitjes plannen wij ook altijd hoor. Onze jongste wil het liefst spelen en onze oudste eigenlijk ook. voetballen of zo. En we hadden voor deze vakantie ook leuke dingen gepland, alleen zoon wilde helemaal niets. Ook thuis wil hij bijna geen leuke uitjes met ons doen, bijv. bioscoop. Dat is niet cool ,omdat met je ouders te doen. (overigens heeft hij ook niet een groot sociaal leven dus met vrienden doet hij ook bijna niets). En dan wordt het wel lastig: contact willen met leeftijdsgenoten maar dat lukt niet. Dan is een vakantie saai en stom, en als hij ook niets met ons wil dan weet ik het ook niet meer.

bilbo

Nou, het heeft me een dag gekost om weer lief te doen zal ik eerlijk zeggen. Dat komt ook omdat het de laatste maanden al erg moeizaam gaat met hem, en zodra er ook maar iets is, ik van hem de volle laag kreeg. Ook al was ik niet betrokken (bijv. hij vergeet sleutels, en dan boos worden op mij). En hoewel ik echt wel weet dat hij het ook niet leuk vindt om de vakantie af te breken, had ik wel zo iets van: "en dan dat ook nog!!!" Maar goed, gemoederen zijn bedaard, we zijn weer lief voor elkaar, en elke dag doen we iets samen, al is het maar een groot ijsje halen bij de lekkerste ijssalon van de stad!

Wellicht kunnen onze zonen kennis maken via ps4?

Mari , contact met leeftijdgenoten

Uiteindelijk heeft mijn zoon op school een echte vriend gevonden. Grappig genoeg houdt hij vol dat zijn vriend "wel normaal" is, terwijl het autisme er echt van af straalt. De hele familie geniet enorm van de vriendschap tussen deze twee originele mannetjes. Mari, ik wens jouw zoon ook zo'n vriendschap toe, waarbij ze op hun eigen manier lol kunnen hebben zonder op hun tenen te hoeven lopen. Hopelijk wordt het wat met de zoon van bilbo!

Evanlyn

zijn vriend is voor hem toch ook 'normaal' al die anderen doen zo raar.

Klopt,

maar hij vindt van zichzelf wel dat hij autisme heeft, dat is het grappige. Maar inderdaad, eindelijk iemand die normaal doet...

Mari,

Als jullie een tuin met een schutting hebben, kun je hem een zakcentje laten verdienen door hem de schutting te laten beitsen. Ik merk dat pubers eerder geneigd zijn iets te doen als het in hun ogen een doel heeft. Een zakcentje is natuurlijk geen voorwaarde maar wel een stimulans om het af te maken.

Inderdaad normaal

Hier ook een tamelijk sluitend gehalte aan vrienden met een vorm van autisme. Dat is heerlijk onderling dezelfde communicatiepatronen. Eenvoudig communiceren dat als je langere tijd met elkaar doorbrengt dat je even aangeeft dat je rust in je hoofd nodig hebt en dan weet de ander dat die niet onverwacht moet storen, absoluut zonder vergissing. Aan een half woord genoeg hebben waar je in een 'normalere' omgeving vaak onbegrip of weerstand ontmoet.
En samen uren je eigen ding doen maar wel naast elkaar. En onderwerpen waar je allemaal van houdt om dat minutieus te bespreken.
En iedereen heeft een wat grillige schoolcarriere en doet er vaak langer over en ook de ervaringen daarmee de valkuilen de kansen worden besproken.
Ja, dat voelt 'normaal'.

En je hoort nog eens wat. Een van de jongeren gaat naar speciaal onderwijs op MBO niveau. Voor zover ik weet bestaat dat nergens anders dan in Wijk aan Zee. Verder is het allemaal hooguit begeleiding op een reguliere school. Dus als dat niet (meer) past is dat nog een tip.
http://www.reacollegenederland.nl/

Mari ps4?

Ben heel erg blond hoor, maar snap niet helemaal wat je bedoelt. Wij hebben geen ps4, dus dan kan dat niet?
(Zoon hier heeft trouwens een hekel aan voetbal, dus weet niet of het wel matcht?)

bilbo

Nou, is niet heel blond van je hoor (ik ben van mezelf behoorlijk blond!!). Met een playstation 4 (of 3) kunnen ze online kennismaken en spelen. Zoon bouwt zo nog wel contacten op. Dat leek me beter dan meteen een logeerpartij aanbieden aan zoon bij iemand die hij niet kent, want dat gaat hij niet doen schat ik zo in.
Zoon is ook geen echte voetbalfan hoor, maar op campings is dit wel altijd de plek waar hij andere jongens treft.

nee

X box hier, dat gaat natuurlijk niet?
Snap dat je zoon dat niet zomaar wil doen hoor. Maar ik dacht wie weet, is het op deze manier net wat laagdrempeliger of makkelijker.

mindcraft!

Daar heb je geen speciaal spelapparaat voor nodig, maar download je op je pc/laptop (kan ook op tv overigens). En daarmee kun je ook met anderen spelen en communiceren

Bieb

Het is minecraft, niet mindcraft. Van ertsen mijnen, niet van hersenwerk

Oh haha

Niet op de naam gelet, maar wist wel dat het met bouwen te maken had en niet met hersengymnastiek

Lezen?

Ik geloof niet dat ik daar aan toe ben gekomen, hooguit een Margriet maar daar bleef het wel bij. We zijn nu net weer thuis van vakantie. 2 weken in Zuid Limburg geweest op een leuke camping met buitenzwembad en animatie. 3 kinderen mee dus, dochter van 14, loge (meisje) van Europa Kinderhulp uit Nederland, van 11 en zoon van 10. Dochter heeft zich zeker beter vermaakt dan vorig jaar, toen hing ze alleen maar in de caravan met haar Ipad, nu grotendeels met loge samen maar ze gingen ook nog wel eens tennissen of badmintonnen. Loge voetbalde vorig jaar nog wel eens met zoon maar dat was helaas over dit jaar. Zoon hing dus grotendeels bij de meiden rond wat soms goed ging en soms ook minder. Ging niet uit zichzelf naar het voetbalveld terwijl daar kinderen genoeg waren om mee te voetballen. De drempel vindt hij dan toch te groot.
Met dochter veel strijd gehad over: slapen in de tent (ze vond dat wij er maar in moesten slapen en zij met loge in de caravan en het was al helemaal oneerlijk dat zoon wel in de caravan mocht omdat hij met die kletsende meiden geen oog dicht deed), over afwassen en over hangen in de caravan.
We hebben wel leuke uitstapjes gemaakt, dat ging prima. De laatste paar dagen was mijn moeder er ook en dat gaf iets meer rust omdat we toen 2 auto's hadden en dus wat meer konden splitsen.
Toch vond ik het ook wel weer een moeizame vakantie. We hebben gewoon geen campingkinderen zie ik. Maar ik heb nog geen idee wat we volgend jaar moeten. Met zoon alleen zie ik kamperen nog wel zitten, met dochter niet echt. Alternatieven zijn echter veel duurder. Gelukkig hebben we nog even tijd om erover na te denken.