Mijn zoon moet tijdelijk naar een pleegmoeder

-knip- 

Ah, oke, mijn allereerste gedachte was: wat goed dat je je laat behandelen. Maar pejeka dacht: laat ik eens iemand nog verder affakkelen. Misselijk figuur ben je toch.

verder niet veel tips, maar vooral een hart onder de riem en heel veel sterkte. Ik hoop dat je je verslaving kunt overwinnen. De eerste stap is gezet 💪🏻

van cannabis kan je ook erg paranoïde en achterdochtig worden.  Bedenk dat wel.  Wellicht daarom dat je die vrouw niet vertrouwd

focus nu maar op je herstel en bedenk dat je kind beter af is met een gezonde moeder en niet een verslaafde moeder 

Tremain schreef op 18-06-2022 om 10:30:

Ah, oke, mijn allereerste gedachte was: wat goed dat je je laat behandelen. Maar pejeka dacht: laat ik eens iemand nog verder affakkelen. Misselijk figuur ben je toch.

verder niet veel tips, maar vooral een hart onder de riem en heel veel sterkte. Ik hoop dat je je verslaving kunt overwinnen. De eerste stap is gezet 💪🏻

Gaat niet om affakkelen, gaat erom dat dingen in perspectief moeten worden gezien. 

Wat lastig als je geen goed gevoel hebt bij de plaats waar je je kind achter moet laten. Aan de andere kant is dit nog vrijwillig begrijp ik?
Als nu deze kans niet grijpt is er grote kans dat het een gedwongen OTS+ UHP wordt. De termijn zal dan waarschijnlijk veel langer zijn dan een maand. Dan zul je helemaal geen invloed meer hebben op de plek waar je zoon wordt geplaatst.

Wat goed dat je je laat opnemen. Je zoon verdiend een moeder zonder verslaving.

Het is vervelend dat je geen goed gevoel hebt bij de gevonden pleegmoeder. Kun je uitleggen waarom je haar niet vertrouwd? Zijn er dingen gebeurd/gezegd die je vervelend vind?

Geen enkele moeder wil haar kind bij een onbekende achterlaten. Dus het is heel logisch dat je je zorgen maakt. In dit geval telt de lange termijn ook, hoe eerder jij je problemen hebt opgelost hoe beter voor je zoon.  Dus als het enigszins mogelijk is stap over je bezwaren heen en zorg dat dit de laatste opname wordt. Je loopt nu het risico dat als je je problemen niet aan pakt dat je zoon straks niet vrijwillig maar verplicht uit huis wordt gehaald en dan heb je er vrij weinig over te zeggen.

Je kind is daar dus al? En zijn verblijf daar is tijdelijk? Mijn advies: zet het van je af en focus op het belangrijkste. En dat is om over een maand een basis te hebben gelegd voor zijn terugkeer bij een gezonde en stabiele moeder. Dat is het meest verantwoordelijke wat je op dit moment voor hem kunt doen.

Het is ontzettend logisch dat je er moeite mee hebt je kind bij een vreemde achter te laten. Tenzij er ‘zware’ verdenkingen zijn, zou je erop moeten vertrouwen dat mensen in beginsel het beste met elkaar voorhebben en dat de opvang ‘goed genoeg’ zal zijn. Misschien niet helemaal zoals jou voor ogen zou staan als je het helemaal zelf zou kunnen bepalen maar de hele situatie is natuurlijk niet ideaal en het is hoe dan ook een noodgreep. Er is niet zomaar een andere pleegouder uit de hoge hoed getrokken.

Maar nogmaals: wat het zwaarst is, moet het zwaarst wegen en dat is dat jij op de langere termijn je leven op de rit krijgt en een betere moeder voor je kind kunt zijn. Hartstikke goed dat je daarvoor gaat. Je doet je kind echt niet tekort door de zorg voor hem een periode los te laten.

Ik kan me voorstellen dat het heel erg moeilijk is om te focussen op je herstel terwijl jouw kind voor je gevoel niet op een goede plek is. Maar aande andere kant is je kind er het meest bij gebaad als jij zo snel mogelijk weer beter bent en in staat bent zelf voor hem te zorgen. Probeer dus te accepteren dat je zoon de komende maand bij die pleegmoeder zal verblijven en doe er alles aan zo sterk mogelijk uit de behandeling te komen zodat je er uiteindelijk weer zelf voor je kind kan zijn.

Zie het als een extra reden om je best te doen met afkicken. Dan duurt het een maand en kun je daarna met kind weer je leven opbouwen.
zet hem op! 

Maar krijg je hem dan nog wel terug straks?

Het is niet vreemd om dit te voelen. Mijn advies als pleegmoeder: praat met elkaar. Je mag verdrietig, bang, wantrouwend en verscheurd zijn. Als pleegmoeder weet waar jouw pijn zit en vooral waar jij waarde aan hecht bij jouw kind, kan zij daar rekening mee houden. Pleegouders willen graag voor een kind zorgen, die (al dan niet tijdelijk) niet thuis kan wonen. Ze zijn niet specifiek op jouw kind uit. Misschien dat dat gevoel mee speelt? Moeder van onze pleegdochter heeft ook tijd nodig gehad om ons te kunnen vertrouwen. Wat ik helemaal begrijp. Je mag best aangeven dat je ruimte nodig hebt bijv. Of elke dag een foto, een verslagje, of wat dan ook. Laat weten waar jouw behoeften liggen. En ook belangrijk: geef je kind de ruimte om het fijn te hebben. Aangezien kinderen onwijs loyaal zijn, kan je kind onbedoeld het gevoel hebben dat hij het daar niet fijn mag hebben. Geef hem daar 'toestemming' voor. 
Ik wens je alle succes. En een mooie toekomst samen met je kind. 

Battle-Royale schreef op 18-06-2022 om 12:33:

Maar krijg je hem dan nog wel terug straks?

Is dit nodig om dit te benoemen en to hier onnodig mee te belasten? Er is totaal geen reden op basis van de openingspost om te denken dat kind niet meer naar moeder zou gaan! 

Wat goed van je dat je inziet dat je hulp nodig hebt en wat dapper dat je daarin deze oplossing hebt gezocht. 
Kan je aangeven waarom je geen klik hebt? 
En hoe was je zoon eronder?
Mag je in de kliniek contact met buiten hebben? Vaak mag dat eerst niet dus dan lijkt het me dubbel lastig. Ik zou vooral je gevoel ook uitspreken naar de pleegouders en zij hebben vast vaker met dat bijltje gehakt. 

is opname in een gezinskliniek voor jou ook een mogelijkheid? Hier in het noorden in Eelderwolde,  De Borg of De Borch heet dat geloof ik