Kind 6 wil niets, doet niets

Op school?

Hoe gaat het op school?
Lid worden van speelotheek en bieb?

leren spelen

Wij (vooral vader) hebben onze zoon al jong "leren spelen", door samen met de Lego te spelen etc.
Dat heeft later zijn vruchten afgeworpen, zoon (nu 7) kan nu heel veel en enthousiast zelf spelen door Lego te bouwen, hele verhalen met poppetjes spelen etc.
Ik vraag me af of jullie die (bij ons tamelijk lange) fase van "leren spelen" niet hebben overgeslagen. Gelukkig heeft hier de vader dat voor een belangrijk deel op zich genomen, want het vraagt best veel tijd en geduld (als je zelf niet zo van met Lego spelen of torens bouwen houdt...).
Overigens spelen we nog steeds met onze zoon, als hij daar om vraagt of met nieuw soort speelgoed. Maar hij kan nu ook heel veel zelf spelen (dat had ik een aantal jaar geleden niet verwacht!).

Ook denk ik dat je de iPad uit moet bannen. Onze zoon speelt hier ook graag met de tablet en laptop, we merken hoe verslavend het is en hoe het het gewone spelen remt, dus we doseren het hier tamelijk streng. En dan hebben wij nog een kind dat wel goed zelf speelt!

Wat ik ook merk is hoe ongelooflijk belangrijk het spelen is voor het emotionele, psychische en fysieke welzijn van onze zoon. Hij leeft heel wat uit in al die verhalen die hij speelt met Lego etc... Als er minder tijd is om te spelen, dan zit onze zoon echter minder lekker in zijn vel, wordt de concentratie minder, maakt hij meer problemen, etc. Is er dan een dag vrij, dan is onze zoon naar hartelust de hele dag aan het spelen. Hij geeft ook aan dat spelen belangrijk is. Het lijkt een belangrijke levensbehoefte voor de regulering van emoties etc.
Zou het kunnen dat het vervelende gedrag van je kind veroorzaakt wordt door dat hij zo weinig speelt?

Het kan natuurlijk ook andersom zijn, dat er een gemeenschappelijke oorzaak is waardoor je kind weinig speelt en lastig is. Daar kun je misschien achter komen als je veel met hem gaat spelen en ziet waar het mis gaat met spelen.

Dus mijn advies is: tablet weg en veel zelf gaan spelen met kind, zoek uit wat hij leuk vindt, laat hem zien hoe je kan spelen, leer hem spelen, doe veel dingen samen.

idd ipad weg

Heb je ruimte voor een trampoline? En hebben jullie al een bal met elastiek om 'alleen' te spelen?
Je kan hem ook wat gereedschapkist geven en stukken hout, eerst samen hem op gang te helpen, hij kan zo zelf aan een eigen 'project' werken, bv een poppenhuis bouwen of vogelhuisje.
De ipad blijven aanbieden (meer dan een half uur per dag) zou ik ook niet doen. Verveling is goed, vind ik, misschien daagt hij je uit totdat je weer de tv voor hem aanzet of de ipad in handen stopt.

Lezen

's avonds lang lezen en het gelezene bespreken en ingaan op zijn vragen? Strips als Donald Duck geven zodat hij kan proberen zelf te gaan lezen.
Clubjes aanbieden waarin veel een op een aandacht is zodat men hem bij de les kan houden. Zoon had veel aan judo en muziekles. Zwemles was ook in een kleine groep met veel individuele aandacht. Maar ook aandacht van opa's en oma's, een op een aandacht. Blijkbaar lukt het hem niet goed om zichzelf aan de gang te houden of zich erbij te betrekken. Dat kan teveel drempels voor hem opwerpen waar hij dan per direct ondersteuning en aansturing bij nodig heeft.
Ik zou samen met hem op de Ipad gaan en programma's zoeken waar hij wat aan heeft.
Zelf heb ik de schermtijd van mijn kinderen niet beperkt. Het gaat juist om het vergroten van de vaardigheden en dat kan ook juist met behulp van zo'n informatiemedium.
We gingen op die leeftijd ook wekelijks naar de bieb. En we hadden veel buitenspeelgoed als zandbak, fiets, step, bal, zwaard, rolschaatsen.
En ik kocht games voor de kinderen van de boeken die ze lazen als Goudvisje e.d.
Ook met vriendjes was het handiger om er 1 kind bij te hebben, een buurkind of familie en dan erbij blijven om te zien hoe het gaat.
Jijzelf bent de beste aanmoediging om dingen te gaan doen, samen met jou. Maar gamen is ook niet slecht. Daar leren ze ook van en worden ze ook door uitgedaagd.

Donald Duck geven zodat hij kan proberen zelf te lezen?

Mensen waar zijn we mee bezig, dit kind zit in groep 2. Mijn zoon kon pas in groep 5 goed de Donald Duck lezen.

Proberen Pieter

Sommige kinderen kunnen vroeg lezen. Gewoon zelf. Zeker als het ondersteunt wordt door plaatjes en er een tekstballon is met een kort zinnetje met een paar woorden. Sommige kinderen gaan later lezen. Allemaal goed. Maar je kijkt waar je kind zich mee kan vermaken, waar de interesse is en waar het van kan leren.
Mijn zoon las in groep 4 hele delen Harry Potter. Even later lazen we Harry Potter in het engels en in het frans. Gewoon thuis.
Ik gaf ze in bad al een plastic boekje.
Niet om ze op te jagen maar om ze een plezier te doen.

groep 1

http://nl.wikipedia.org/wiki/Leesplankje_van_Hoogeveen#/media/File:Aap_noot_mies.jpg

Dochter wilde net als haar broer graag lezen. We hadden een leesplankje en Maan-roos-vis
http://www.veiliglerenlezen.nl/Voor-ouders/Dit-leert-uw-kind/2e-maanversie/Kern-1.htm

We maakten woorden op een krijtbord en leerden haar naam schrijven.
Ik zie haar nog zitten aan de kleine zitkamertafel op haar knieen.

En ook toen bladerde ze al in de Donald Duck of luisterde mee als broer en ikzelf omdebeurt een stukje lazen.

bekend in de familie?

Je kunt ook eens aan je man, je eigen ouders of de ouders van je man vragen of ze dit gedrag herkennen? En wat zij ermee gedaan hebben of niet? En hoe dat verder ging?
Vaak komt het niet uit de lucht vallen.
En denk ook eens aan je gezin van herkomst, broers of zussen met zoiets? of het gezin van herkomst van je man?
Zelf ben ik bepaalde patronen steeds beter gaan herkennen in beide families.

Ja, samen spelen

Samen spelen zou ik inderdaad doen. Met lego bouwen, blokken bouwen of in de zandbak zandkastelen maken. Gezelschapspellen kan ook leuk zijn. Deze kan je ook lenen bij een Speelotheek om uit te proberen wat hij leuk vindt. En dan hopen dat hij steeds meer zelf gaat spelen.
Het ene kind doet dat meer dan het andere. Dochter hier kon al snel heel goed zelf spelen, zoon veel minder goed. Hij speelt nog steeds het liefst met ons of met een vriendje, dat gaat wel heel goed. Hij is zich pas redelijk gaan vermaken sinds hij op voetbal is gegaan. Nu voetbalt hij zo'n beetje de hele dag. Binnen, buiten en achter de computer.
Een passende hobby zoeken is dus ook zeker een goed idee. Wat zou hij leuk vinden? Scouting? Sport?

Hoe gaat het op school?

Je beschrijving zou ook kunnen passen bij een kind dat groep 2 al ver voorbij is. Misschien niet eens met lezen en rekenen maar wel qua emotionele ontwikkeling.
Vindt hij het wel leuk om met jullie te praten over allerlei onderwerpen, samen Klokhuis filmpjes kijken, en dergelijke?

Moni

Mijn eerste gedachte inderdaad, maar Annikka geeft geen antwoord...

Reactie

Dank voor de reacties, fijn! Ik had zelf even weinig schermtijd de laatste tijd Hierbij mijn (nogal lange) reactie.

Zoon is nummer drie, oudste twee kunnen het wel, zelfstandig spelen, met veel fantasie. We bieden ook van alles aan (van trampoline tot ballen tot knutselspul of gezelschapsspel) maar hij vindt veel nieuwe dingen "stom". Wil er niet aan beginnen. Of we spelen bijv. een vrij simpel, snel te leren spelletje maar dat is dan maar een paar keer leuk. Daarna wil hij niet meer. Brussen van 9 en 12 willen ook met hem spelen, maar dat strandt ook soms wel weer op onwil/frustratie/gebrek aan motivatie van kant van jongste.

Pieter, ik snap je reactie, maar dit kind is juist een van de kinderen die niets liever willen dan lezen en rekenen. Hij las al voor hij 4 was(!), nu twee jaar later leest hij alles (technisch, begrijpend is soms minder en het moeten niet te lange teksten zijn qu concentratie). Donald Duck Junior is een hit, alleen helaas binnen een kwartier uit. Ipad was ook een hit, zoals AnneJ zegt met educatieve programma's en youtube, waar hij zichzelf onder meer wat Spaans heeft geleerd. Inmiddels speelt hij er meer echte kinderseplletje op, maar ook vooral 'cut the rope" en dat soort puzzelwerk. Hij heeft weinig interesse nog in de wereld om hem heen/klokhuis achtige dingen. Is daar nog niet aan toe.
De reden dat hij niet al in groep 3 is was puur het "tekort op Sociaal emotioneel gebied", zoals school vond.

Dus ja, hij verveelt zich enorm in de klas maar is op bepaalde gebieden ook lang nog niet zo 'steetwise' als leeftijdsgenootjes die hem soms een beetje piepelen. Hij heeft wel wat vriendjes in groep 1.Juist die iPad biedt hem wel iets waarmee hij kan praten met anderen die dat ook leuk vinden. Voetballen doet hij per definitie NIET. Dat hangt ws samen met wat faalangst en motorische onhandigheid.

Dat dus qua achtergrond. Ik zou willen dat hij ook eens interesse toont voor iets anders, meer open staat voor wat wij hem aanbieden. De proeflessen scouting en turnen lopen ook uit op een ballorig kind dat er na even geen zin meer in heeft. Zwemles is ook stom, zegt hij, maar dat móet. En hij gaat er vrolijk heen, al is hij meer aan het keten met de andere kinderen en met de drijfmiddelen aan het spelen dan dat hij zijn best doet op het zwemmen. (Dat is namelijk best lastig, die schoolslag, en dan doet hij maar of zijn neus bloedt...)

klinkt als..

Mijn oudste. Wilde ook vroeg vooral veel leren en werkjes doen. Spelen deed hij nauwelijks en had/heeft echt een hekel aan knutselen e.d. Vandaar dat hij juist wel versneld naar groep 3 ging. Was sociaal emotioneel helemaal niet sterk, maar had totaal niks met kleutergedoe als 'spelen in de poppenhoek/bouwhoek'.

Nu is hij 9, zit in groep 6 en kan zichzelf nog steeds moeilijk vermaken. Ja wel met de ipad of wii, of met gezelschapsspelletjes maar daar heeft hij dus altijd ons voor nodig. Voetbal vond hij altijd stom, maar sinds een jaar vindt hij het gelukkig wel fantastisch en speelt daardoor gelukkig ook buiten. Voor de rest heeft hij geen idee hoe hij zichzelf moet vermaken, i.t.t. tot zijn jongere broertje. Die is 6, ook slim, maar hij geniet gelukkig wel van kleuteractiviteiten en gaat gewoon conform leeftijd naar groep 3.

Geen tips helaas, het wordt vanzelf (iets) beter maar wel veel herkenning.

Voetballen

Het probleem kan zijn dat hij het moeilijk vind om samen te spelen. Het advies hier bij zoon was om hem sporten aan te bieden die 1 op 1 zijn. Uiteindelijk had zoon mazzel. Door de leerkrachten werd hij keeper gemaakt en doordat hij daar succesvol in was werd hij minder gepest. Als keeper heb je meer een solopositie en zo kon hij toch meedoen.
Niet goed dus om kinderen te laten zitten vanwege de sociaal emotionele ontwikkeling.
Bij mijn kinderen kwam dat ook pas veel veel later op gang, en ze zijn nog vaak naief waar we het dan ook over hebben en wat ze ook toenemend bespreken met andere kinderen en mensen. Ze leren met name in de situaties zelf maar hebben het dan wel nodig om zaken intellectueel te beredeneren en in vakjes te stoppen. Het komt ze niet aanwaaien.
Maar gelukkig zijn ze nooit blijven zitten om die reden, dan hadden ze zich waarschijnlijk kapot verveeld. Het was nu al vaak lastig en ik gaf ze dan ook eigen boeken mee naar school zodat ze niet aangewezen waren op de saaie aviboekjes.

Judo

Judo heeft zoon jaren met veel plezier gedaan. Daar werd ook gelet op je goed gedragen en je kracht leren hanteren. Zoon en dochter zijn ook wat motorisch onhandig. Ook met de fijne motoriek. Daar hebben we van die verdikkers bij aangeschaft voor school. Hier kwam school ook niet zelf op het idee om kinderen daarbij te steunen.

Zwemles

Ook daar kan het zijn dat je zoon meer een op een aandacht en instructie nodig heeft omdat het hem anders niet lukt en uit balorigheid gaat keten. Een kind dat zich niet verveelt is niet vervelend.
Het kan wel belangrijk zijn om daar nu scherp op te zijn. Want anders leren kinderen ook verkeerde gewoonten aan. Ze zeggen niet dat het ze niet lukt maar het lukt ze niet, daarmee vallen ze op en ze begrijpen niet waarom een ander kind het wel lukt en om hun ego te beschermen reageren ze zich af en leiden de aandacht af van hun onderprestatie.
Terwijl ze meer uitleg, instructie en erbij blijven nodig hebben zodat het wel gaat lukken.
Hand in hand begeleiding. Lastig, maar groepen zijn voor sommige kinderen niet geschikt die hebben priveles nodig.

Uitdaging

Vrij veel is herkenbaar voor mij. Mijn zoon (nu 14) is hoogbegaafd. Het klinkt alsof je kind gewoonweg in veel opzichten niet genoeg uitgedaagd wordt. De verveling, het "stom" vinden van veel dingen, het zich bijna obsessief bezig houden met iets als computeren (uitdagende games), faalangst en de motorische onhandigheid had mijn zoon ook. En net als van veel hb kinderen dacht men dat hij "sociaal-emotioneel" achter liep terwijl dit soort kinderen juist voor lopen maar dit wordt verkeerd uitgelegd. Gevolg is dat kind in een negatieve spiraal naar beneden komt. De uitingen daarvan worden ook weer verkeerd uitgelegd en zo blijf je in een vicieuze cirkel zitten.
Kijk eens naar sites over hb kinderen en school zoals hier:
http://www.hiq.nl/hb-basisschool.php
http://www.ieku.nl/
http://www.choochem.nl/nl/97_Kenmerken%20hoogbegaafd%20kind.htm
http://www.hb-kind-forum.nl/
http://www.hoogbegaafd.nu/

Er worden door het hele land spelletjesmiddagen georganiseerd voor hb kinderen. Die zijn erg leuk en je kind ziet dan ook dat hij niet de enige is en niet "raar" is. Vooral contact met peers is belangrijk.
School moet aangepast onderwijs (kunnen) geven op zijn niveau. Zorg dat school zich gaat richten op de specifieke behoeften van jouw kind en dat ze zijn leerlijn niet tegen houden op basis van dat onzinnige "sociaal-emotionele tekortschieten." Heeft school een Plusklas? Zijn er mogelijkheden tot verdieping/verrijking/verbreding?

Je zoon heeft uitdaging nodig en prikkels op zijn niveau. Goede docenten/juffen/coaches die weten wat voor vlees ze in de kuip hebben zijn dan een must om het leuk en interessant te maken en te houden. Dan nog blijft het lastig maar je moet uitkijken dat je zoon niet gaat onderpresteren en heel ongelukkig wordt.

AnneJ - niet lukken

Ik ben het met je posts eens.

Enerzijds verveling dus, anderzijds niet kunnen/durven en dus niet willen proberen. Maar voor dat niet kunnen, daar zijn juffen (school, zwemles..) het niet mee eens. Ze denken vaak dat hij het wél (een beetje) kan, terwijl ik als toeschouwer zie dat hij worstelt en hij zelf waarschijnlijk ook denkt dat hij niet goed of niet goed genoeg is.

Dat is dus op de min of meer verplichte taakjes. Blijft dat hij bij vrij spelen geen idee heeft wat te doen en liefst niets onderneemt.

Elisa - HB

Dank, de sites die je noemt heb ik al vele malen gelezen Maar geen idee of hij echt voor het HB label in aanmerking komt. Een test in groep 1 ooit is niet heel succesvol geweest vanwege het grote percentage "ik weet het niet".

Vraag van iemand anders hierboven, in de families van man en mij zitten mensen met hb en autistische trekjes (soms allebei tegelijk).

Misschien moeten we hem eens laten testen door iemand die echt verstand van hb (en autistisme) heeft. (Tips op dat gebied?)

(Aan de andere kant, vraag me soms af hoeveel een label toevoegt en of je er ook geen nadelen van ondervindt. Of de school anders met je kind omgaat? Ze zien ook wel wat hij kan en wat niet.)

Goed genoeg

Mijn zoon hield en houdt ook niet van knutselen of bouwen. En hij dacht ook te snel en te vaak dat hij iets niet kon. Hij wilde pas iets doen (fietsen, zwemmen, praten, zindelijk worden) als hij zelf zeker wist dat hij het meteen goed kon. Maar dan ging hij ook als een trein Lukte het niet, dan was het ook meteen over. Ik kan het niet dus ik doe het niet en ik probeer het niet nog eens. Heel herkenbaar dus.
Ik heb mijn zoon laten testen toen hij 6,5 was. De uitslag van e intelligentietest was geen verrassing maar de handvaten aan de hand van de uitslag hebben hem, mij en school enorm geholpen.
Hij is twee keer versneld op de basisschool, zat in de plusklas, kreeg aangepast werk en het gaat nu op het VWO heel goed met hem. Wel met vallen opstaan (zo heeft hij echt moeten "leren leren" en plannen etc.) Nog steeds gaat hij af en toe naar een jongerenmiddag/avond voor hb pubers. Zijn interesses blijven beperkt maar hij heeft vrienden, gaat graag naar school, is niet meer zo faalangstig en hij zit goed in zijn vel. Tijdige her- en erkenning is enorm belangrijk (geweest)!

Etiketje

Hb en autisme overlappen elkaar qua symptomen en komen ook vaak samen voor. Helaas worden daardoor te vaak onjuiste "etiketjes" opgeplakt. Wij hebben heel veel gehad aan dat "etiketje". Zeker wat school betreft. Maar wij hadden het geluk dat school al veel kennis van en ervaring met hb kinderen had.
Trouwens, die testen zijn pas zinvol als een kind wat ouder is (dus niet in groep 1) en met name als ze worden gedaan door iemand/een bureau wat gespecialiseerd en vaardig is. En hb of niet; je zoon heeft extra uitdaging nodig. Welk etiketje dan ook of niet. Ook zonder etiketje kan je veel zinvolle tips en handvaten gebruiken voor hb kinderen en kinderen met autisme.

School

Denk ook niet te snel dat "school ook wel ziet wat hij kan en wat niet." Integendeel, zo is mijn ervaring en die van vele andere ouders. Neem nou dat sociaal-emotionele gedoe. Of ze denken dat je kind ergens niet goed in is terwijl hij er wel goed in is maar het er om een of andere reden niet uitkomt. Met zo'n etiketje sta je veel sterker. Maar je moet er als ouder achteraan blijven gaan, je mond open blijven doen en vechten voor je kind. Want er is nog te veel gebrek aan kennis alsook onwil/onkunde als het gaat om kinderen die wat slimmer zijn.

Waarom geef je hem Donald Duck junior dan? Dat is voor kinderen in groep 3 die moeten leren lezen.

Verder is het mij een raadsel waarom Annej het advies geeft terwijl ze helemaal niet kon weten dat hij al las. De DD geven aan kinderen in groep 2 die nog niet kunnen lezen heeft weinig zin. Als kinderen willen leren lezen pakken ze dat zelf wel.

Sociaal

In het boek "Hoogbegaafd" van Tessa Kieboom staat trouwens een prachtig voorbeeld over hoe hb kinderen worden afgeschilderd als ongeinteresseerd, verveeld en sociaal-emotioneel achter terwijl dat juist niet zo is. Waarom speelt je kind niet mee met leeftijdsgenootjes? Omdat hij het niet leuk vindt wat zij onder spelen verstaan Het sluit niet aan bij zijn denk- en belevingswereld en bij waarin hij uitdaging vindt. Bij wat hij leuk en dus interessant vindt. Hij is de rest in alle opzichten vier stappen voor. Maar hij wordt verdacht van te "jong" gedrag, onwillendheid of zelfs asociaal gedrag of autisme. De andere kinderen vinden hem raar. Ze snappen zijn gedrag, zijn taalgebruik en zijn humor niet. Hij is niet sociaal-emotioneel achter; de rest loop sociaal-emotioneel achter bij hem. In plaats van knutselen en bouwen wil je kind liever lezen, schrijven en interessante, uitdagende games spelen. Liever ook met oudere kinderen maar die vinden hem misschien ook "raar". Hij valt dus tussen de wal en het schip. Te groot voor het servet maar te klein voor het tafellaken. Hij gebruikt liever zijn hersenen dan zijn handen. Wat hij zou willen knutselen of bouwen lukt toch niet want hij beheerst de vaardigheden (nog) niet perfect. Het beeld wat hij in zijn hoofd heeft kan hij niet vertalen naar de praktijk. En dat wordt dan weer gezien als "motorisch achter". Herkenbaar?

Hb en autisme

Je zou je ook kunnen verdiepen in de geschiedenissen van de mensen in je familie met hb en autisme. Hoe hebben zij dat gedaan, hoe hebben hun ouders en de omgeving dag gedaan, hoe ging het op school. Uit de social stories kun je vaak ook veel leren en tips opdoen. Je hoeft het wiel niet altijd zelf uit te vinden. Mensen gingen je voor.
Wat voor mij bijvoorbeeld een thema is is 'overaanpassing' naar buiten toe, je beter en aangepaster voordoen dan je bent in het publiek. Thuis gefrustreerd afreageren wat zo moeilijk gaat en zo oneerlijk aanvoelt.
In mijn familie dus soms overachievers die door iedereen geprezen worden en gezien als charmant en aangepast en die hun huiselijk leven, relaties, kinderen, het leven moeilijk hebben gemaakt. Onbegrepen soms wonderlijke incidenten. En de een kon dat beter pareren dan de ander.
Bij mijn kinderen ook een drama op de basisschool omdat men niet kon begrijpen dat een kind dat een tien voor rekenen haalt, het niet lukt om de werkboekjes uit te delen na een veel te algemene instructie. Of totaal van de leg raakt vanwege een samenwerkingsopdracht om een dansje op te voeren met andere kinderen. Zo slim om dat op school te verbergen en thuis uit te leven.

Elisa

Ja, ik snap wel heel goed wat er bedoeld wordt met dat misverstand over sociaal emotioneel voor/achter bij hb kinderen. Is ook wel beetje herkenbaar, maar weet niet zeker of de juf niet gelijk heeft en dit jongetje echt nog heel kinderlijk is. Hij is qua ontwikkeling wel beetje scheef.

Annika

Dat was/is mijn zoon ook. Er is geen goede balans tussen kalenderleeftijd, gedrag, cognitie/intelligentie en sociaal-emotioneel functioneren. En vergeet niet dat kinderen van die leeftijd zich niet gelijkmatig ontwikkelen maar in sprongen. En als hij cognitief niet voldoende uitgedaagd wordt, is het heel goed mogelijk dat hij sociaal-emotioneel ook niet volgt. En andersom. Ik zo ook niet zo een blind vertrouwen hebben in juffen. De meesten hebben geen of heel weinig kaas gegeten van dit soort zaken. Dat is ook een van de redenen dat ik mijn zoon aan het eind van groep 1 van school heb laten veranderen waarna hij opbloeide; ook dankzij leraren met kennis van zaken en ervaring met kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong. Geen gezeur meer van: "ja maar hij moet echt knippen, kleuren en plakken want dat hoort bij de ontwikkeling en hij is motorisch onhandig" "hij moet vooral met leeftijdsgenootjes omgaan en niet met oudere kinderen". Hou zo'n kind in alle opzichten een worst voor op grote hoogte en ze groeien. Maar ik denk dat het zinvol is om hem eens goed te laten testen. Je bent er nu nog vroeg genoeg bij.

Wat doet school met de test?

In ons geval hebben we de test niet aan school gegeven, maar wat info die we wilden delen gedeeld. Het gaf ons wel echt inzicht.

Met zes wilde ze echt niet knutselen. Als we toen al minecraft hadden, had ze vast wel uren gebouwd. Iedere week tien informatieve boeken uit de bieb. Uren en uren dierentuinen bouwen in Zoo tycoon. En godzijdank in groep 3 direct pluswerk.
Sluit aan bij wat zijn interesse heeft, niet bij wat je verwacht van een 'gemiddelde zesjarige'.

wel goede balans

Kans is groot dat je zoon prima balans heeft. Maar een enorme mismatch met omgeving. Als hij veel verder is dan leeftijdsgenoten dan is hij uiteraard ook niet happy (en kan zich niet goed ontwikkelen!)
Doe maar wel, testen. Hoeft niet nodig te zijn, maar is wel nodig als een kind zonder test niet gezien wordt. Het is zaak dat hij gezien gaat worden! In de eerste plaats door jullie.