Hulpvraag (sorry lang verhaal)
Onze zoon is ruim 14 jaar zit in 3 Havo (regulier onderwijs) en heeft PDD-nos met kenmerken van ADHD.
Zijn schoolprestaties zijn slecht en afstromen naar VMBO lijkt praktisch zeker, maar iets anders baart ons zorgen.
We kunnen eigenlijk nauwelijks met hem in gesprek. Niet dat hij boos wordt of ons niet begrijpt, maar het antwoord is regelmatig dat hij het niet weet. Hij stelt bijna geen vragen als het moeilijk wordt op school en dus dendert de trein door en haalt hij slechte cijfers. Zijn huiswerk nakijken doet hij alleen op aanwijzing van de leerkracht en nooit uit zichzelf. Zijn huiswerk maakt hij ook op aanwijzing van ons en praktisch niet uit zichzelf. Hij lijkt volledig bij de hand te moeten worden genomen en als ik hem niet dagelijks begeleid doet hij de helft niet. De psycholoog gaf vorig jaar nog aan dat als we hem niet meer begeleiden, hij zeker af glijdt.
Wij twijfelen weleens aan het feit of het dan toch niet om “niet willen” gaat terwijl de balans toch vaker doorslaat naar “niet weten hoe en niet kunnen”. Uiteraard zijn wij in gesprek met school, maar we komen niet echt verder. School denkt aan afstromen en dan komt het verder wel goed. Hij heeft counseling gehad, maar de counseler gaf na 3 bijeenkomsten aan niet met hem te kunnen praten. Wij herkennen dit ook want wij komen ook niet bij hem binnen en hebben geen idee wat er in zijn hoofd om gaat, behalve games 
Wij weten dat we beter geen open vragen kunnen stellen, maar hij heeft gewoon geen antwoord. Hij trekt vaak zijn schouders op en kijkt ons met een lege blik aan. De schoolprestaties zijn over alle vakken slecht en afstromen van de Havo lijkt dus aan de orde. Dat is wat ons betreft geen enkel probleem, maar de zorg of het daar dan wel goed gaat is heel groot.
Al ruim 2 jaar lang zit ik naast hem om hem met zijn huiswerk te begeleiden, echter zonder het gewenste resultaat.
Wij hebben geen PGB omdat ons destijds is verteld dat hij daarvoor niet in aanmerking komt, omdat de problematiek niet zwaar genoeg is, maar het is officieel nooit geprobeerd. Los van een PGB zou ik niet weten welke hulp ik moet inkopen. Als het om huiswerkbegeleiding gaat, dan hebben wij dat ook al geprobeerd, maar dat werd nog erger. Hij is heel stilletjes en dus heeft niemand in de gaten dat hij nauwelijks iets doet. Hij zegt vriendelijk gedag en vertrekt onverrichter zake.
Zijn problematiek richt zich op dit moment dus eigenlijk volledig op het schoolse gedeelte. Het is een verschrikkelijk lief kind met een goed gevoel voor humor.
Ik kan mijn vraag niet kort samenvatten, want het zijn er zoveel! Wij hebben hulp nodig, maar waar kan ik die krijgen? Welke hulp heeft hij nodig? Hoe pakken we dit aan zonder dat er vele jaren verloren gaan? Moeten we ergens toch een cluster IV indicatie zien af te dwingen en hem naar speciaal onderwijs doen? Is VMBO voldoende laag om het wel bij te kunnen benen op regulier onderwijs? Hoe komen we toch achter zijn interesses, aangezien hij dan een vakkenpakket moet kiezen? Hoe hebben andere ouders met dit bijltje gehakt? Wij zijn toch niet de enigen?
het vervolg, en die zelfreflectie nog even
Met onze zoon gaat het goed inmiddels dus, havo diploma binnen en doet technische hbo opleiding. Huiswerkmaken gaat inmiddels goed (gelukkig, want wat hij nu leert kan ik echt niet meer overhoren): onze opgelegde disciplineregels heeft hij nu tot zelfdiscipline gemaakt: hij levert uit zichzelf zijn games in op zondagavond en vraagt of ik ze weg wil zetten (haha), blijft vaak na de lessen op school in de studieruimte om huiswerk te maken, omdat dit lijkt op de prikkelarme omgeving in zijn voormalige huiswerkinstituut, en geeft zichzelf beloningen in het vooruitzicht (een nieuwe game na de tentamenweek), etc. Kan ook nu redelijk goed zelf werkstukken en verslagen maken (ook omdat het technisch is, met veel formules en tabellen en relatief weinig woorden). Ik help hem alleen nog om een dagschema te maken voor de week voor de tentamens.
Maar wat hij nog steeds niet kan: die zelfreflectie dus. Dat moeten ze op het hbo (helaas) ook, dat heet studie-loopbaan begeleiding en dan moeten ze eigen leerdoelen opschrijven en competenties en evaluaties etc, SMART ook nog. Daar snapt hij helemaal niets van, totaal blanco blik ook. Dus daar ga ik als vanouds weer zelf in: ik formuleer voorbeeld antwoorden, leg uit waarom dat een antwoord op hun vraag is en wat voor soort antwoorden ze verwachten (het is ook een soort kunstje). Zo zal hij dat op den duur, net als alles, wel langzaamaan zelf gaan beheersen. Niet van nature en niet vanzelf, maar met geduld, oefening en volhouden, tot hij het kunstje kan.
tegengesteld
Zelfreflexie en pdd-nos is naar mijn mening een contradictie.
