dochter wil niet naar school (lang verhaal)
Mijn dochter (12) heeft een motorische beperking met een neurologische oorzaak. Naast de motorische problemen, kan dit ook gevolgen hebben voor de prikkelverwerking.
Dit is nu waar we tegen een enorm probleem oplopen.
Ze vindt het op school te druk en dan doelt ze met name op auditieve prikkels. Ze vindt het niet te doen en heeft zichzelf volgens mij inmiddels wijsgemaakt dat ze het echt niet trekt, terwijl ik denk dat ze het in haar gedachte veel erger maakt dan het eigenlijk is. Al weken, zo niet maanden, begint ze zo gauw ze 's morgens haar ogen opendoet te klagen dat ze zich niet lekker voelt, in eerste instantie gingen we er vanuit dat ze zich inderdaad niet lekker voelde, wellicht wat oververmoeid was en een dagje moest bijkomen, het is ook niet niks, ze wordt geacht hetzelfde te doen als alle kinderen van haar leeftijd, maar ze heeft wel een lichaam dat niet helemaal lekker meewerkt. Ze is ook nog dit jaar begonnen op de middelbare school, een vrij grote school, terwijl ze op een kleine basisschool zat, dus misschien zijn we in beginsel te meegaand geweest.
En nu is het dus elke ochtend gezeur dat ze zich niet lekker voelt, als we daar niet in mee gaan, dan gaat ze huilen, dat gaat over in krijsen en naar boven vertrekken en dan bestookt ze mij of haar vader dus met whatsapp berichten over hoe rot ze zich voelt, dat ze het echt niet trekt, huilende emojis en als je er tegenin gaat komt er een portie dwarsheid bij die op mij in ieder geval ernstig brutaal overkomt. Gevolg is dus dat nog voor het 7 uur is, iedereen hier boos, verdrietig en overspannen zit te wezen. Vanmorgen heeft mijn man haar ziekgemeld en haar telefoon, muis en afstandsbediening afgepakt, met het idee dat het thuis dan ook niet al te leuk was. Ik weet niet of ik het daarmee eens ben, maar ik begrijp zijn frustratie wel erg goed. Vervolgens krijg ik een berichtje van haar (via de computer die het zonder muis natuurlijk best doet) dat papa haar telefoon en muis heeft afgepakt en ze niet begrijpt waarom hij zo boos is. Terwijl we echt al heel vaak hierover gesproken hebben met haar, op rustige momenten gewoon normale gesprekken.
We hebben gesproken met de mentor, die heeft haar aangemeld bij het zorgteam, daarvan heb ik voor de meivakantie iemand aan de telefoon gehad, ze willen met dochter in gesprek, maar begonnen ook meteen met "misschien is een andere school beter" en over het testen van de oorzaak van die overprikkeling. Dat is leuk, maar ik denk niet dat een andere school per se nut zal hebben, ze heeft er namelijk ook last van in de klas en ik kan me niet voorstellen dat er scholen zijn met significant kleinere klassen, bovendien wil ze eigenlijk niet naar een andere school. En onderzoeken waar de prikkelverwerkingsproblemen vandaag komen lijkt me ook nogal zinloos, want ik weet waar het door komt, school kijkt alleen niet verder dan de motorische problemen en lijkt een label te willen dat ze snappen. Ik heb niet zo'n zin om mijn dochter op bijvoorbeeld autisme te laten testen, wie heeft daar wat aan? Haar beperking kan resulteren in gedrag lijkend op diverse stoornissen, heeft een andere oorzaak, maar dat maakt toch niet uit voor hoe je er mee omgaat?
Ondertussen is mijn dochter hard op weg een thuiszitter te worden en dat wil ik niet, maar we kunnen het gewoon niet meer opbrengen om iedere ochtend dit gevecht aan te gaan en als we "winnen" en ze gaat naar school, dan blijft ze me de hele dag bestoken met berichten, varierend van "ik trek dit niet" tot "en als ik me nou gewoon ziekmeld, wat doe je dan?".
Ik heb ook al met de revalidatiearts gesproken, die heeft op zijn beurt een afspraakverzoek gedaan voor de ergotherapeut. Ik zit het alleen nu even helemaal niet meer zitten. We hebben NU hulp nodig, maar ik weet niet meer waar ik nog aan kan kloppen. Ik weet ook niet of ik er nog meer partijen bij moet halen, of dat ik toch maar moet afwachten waar het zorgteam mee komt. De ergo gaat sowieso nog een paar weken duren.
Voor de volledigheid wil ik nog wel melden dat dochter absoluut niet gepest wordt, haar klas is juist heel lief voor haar. Er zal vast wel eens een opmerking gemaakt worden, maar daar kan ze doorgaans goed tegen en het is zeker niet structureel.
Ik weet het gewoon echt niet meer.
Onderwijsconsulenten Anoniem
Kijk, als je zelf al helemaal op de hoogte bent, en je hebt zelfs al een andere school, is er natuurlijk niets aan de hand.
Ik had alleen maar tegenwerking met zoon die echt een diagnose had maar school wilde er niet aan, niet aan ondersteuning op school en niet aan verwijzing naar speciaal onderwijs, terwijl zoon omkwam van de stress. En ik wist er zelf toen nog niets vanaf en heb daar heel erg goed advies gehad. Zowel van onderwijsconsulenten als van onderwijsconsumenten. Zij kennen de sociale kaart, de mogelijkheden op alternatieve scholing, en de alternatieve scenario's, de klachtenroutes, de valkuilen.
Onderwijsconsulenten
De onderwijsconsulent die nu in zuid oost Brabant werkt is een afknapper. Naast onze eigen ervaring heb ik van twee anderen het zelfde verhaal. De oc lijkt erg op de hand van de school te zijn en neemt weinig tot geen eigen initiatief.
Over de oc hier dus ook nog niets goeds gehoord.
Over de vorige oC niets dan goed, hangt echt van de persoon af.
Beetje hetzelfde dus
Overal zitten lapzwansen. Maar je zoekt door tot je de informatie vind die je nodig hebt. Er zijn ook sleutelfiguren in het speciaal onderwijs zelf of aanjagers bij de gemeente. Of ouders die het traject al gevolgd hebben. En uiteraard soms ook in het samenwerkingsverband zelf. Mensen die je met opmerkingen en adviezen de goede kant uit kunnen sturen, die kwartjes laten vallen en opties aangeven.
Niet naar school
Niet naar school gaan als onwenselijk zien is ook maar een mantra. Als je kind overspannen is van school kun je werken aan ontspanning en herstel.
Je kunt haptotherapie inzetten of zelfs zwemmen of een andere beweegsport. Uiteraard kan psychologische of psychiatrische hulp helpen. Dochter heeft veel gehad aan paardrijden dat ze deed op de gehandicaptenmanege waar ze ook hielp met verzorgen en gehandicapten begeleiden.
Op de HAVO heeft school geregeld dat ze een stage van 6 weken kreeg, 2 dagen per week in een winkel.
Dat soort overbrugging en herstelmogelijkheden kun je ook overwegen en inzetten.
Zeker als je dan toch door gaat met leren is dat al heel veel.
Advies gevraagd!
Inmiddels zit ik toch weer een beetje met mijn handen in het haar.... Alle advies is welkom. (Sorry voor het deels kapen van je topic, maar het onderwerp overlapt teveel om zelf ook zo’n topic te beginnen)
Zoals gezegd heb ik mijn zoon aangemeld bij een nieuwe school en ben ik bij de schoolarts geweest, omdat zoon het niet meer trekt op zijn huidige school. Conclusie van de schoolarts was dat zoon overspannen was en op basis van zijn reactie wanneer hij alleen maar dacht aan zijn huidige school, vermoedde ze een trauma tov die school. Zoon zou in staat zijn om zijn schoolgang weer op te bouwen, maar het zou een averecht effect hebben als dat op de huidige school gebeurde. Schoolarts stelde een breder overleg voor met de school over het hoe en waar de schoolgang opgebouwd zou kunnen worden.
Vandaag heb ik contact gezocht met verschillende psychologen om te kijken waar zoon het best terecht kan. Ook een aanmelding gedaan bij onderwijsconsulent (is ook toegewezen) en ik dacht eindelijk verder te kunnen.
Eind van de middag opeens een bericht van school met een uitnodiging voor zoon en mij om op school met allerlei partijen in gesprek te gaan over hoe zoon zijn schoolgang weer op zou gaan bouwen. Schoolarts zou daar niet bij zijn, want die kon dan niet en school wilde de afspraak wel door laten gaan, omdat ze zoon zo snel mogelijk weer op school wilden hebbe. Eventuele nieuwe school is er ook niet bij, alleen huidige school en allerlei ‘hulptroepen’ (samenwerkingsverband, buurtteam, leerplicht). Gesprek zou op school plaats moeten vinden en zoon zou dus ook mee moeten.
Zelf kan ik op het moment van die afspraak niet en ik ben geneigd om dat te laten weten en te vragen om een nieuwe afspraak in te plannen op een moment waarop de schoolarts ook kan. Op die manier win ik ook tijd om de onderwijsconsulent aan te laten sluiten. Die is vandaag toegewezen, maar ik heb nog geen gegevens en die zou zich eerst moeten inlezen.
Zoon mee laten gaan vind ik niet verstandig. Schoolarts schrijft dat alleen het denken aan de huidige school al paniek oproept en ook ik zie dat hij een dergelijk overleg met zoveel partijen op school niet gaat trekken. Dit wil ik proberen af te stemmen met de schoolarts.
Verder krijg ik een beetje de kriebels van dat overleg. We hebben een oplossing, daar wordt compleet aan voorbij gegaan, het probleem van zoon wordt voor het gemak ook vergeten en de enige partij die contact heeft gehad met zoon en mij, zal er niet bij zijn. Ik krij inmiddels toch weer dat gevoel bij dat overleg dat dit niet gaat helpen....
Samen
@anoniem, een belangrijk gesprek doe je samen, dus beide ouders.
Ik weet niet of jullie getrouwd zijn of oudergesprekken gezamenlijk bezoeken, maar geef aan dat het gesprek verschoven dient te worden naar een dag waarop jullie beiden kunnen deelnemen aan dit overleg omdat jullie beiden het gesprek over het welzijn van je kind willen bijwonen.
Kom dan zelf met een optie; ongeveer twee dagen later.
De wereld vergaat niet als zij dit gesprek ca. twee dagen moeten uitstellen.
Alleen een lpa kan van mening zijn dat er een proces-verbaal opgemaakt moet worden als een kind dat meer dan twee weken thuis zit.
Maar laat je niet met je rug tegen de muur zetten; daar is je kind te belangrijk voor.
Eerst gesprek met schoolarts en/of consulent en/of orthopedagoog raadplegen zodat deze bij de gesprekken aanwezig kunnen zijn.
Blijf sterk.
Verslag
Wat je ook kunt doen is een goed verslag maken van de situatie.
Dit stuk. En wat er eventueel aan vooraf gegaan is op opvolgt.
"Zoals gezegd heb ik mijn zoon aangemeld bij een nieuwe school en ben ik bij de schoolarts geweest, omdat zoon het niet meer trekt op zijn huidige school. Conclusie van de schoolarts was dat zoon overspannen was en op basis van zijn reactie wanneer hij alleen maar dacht aan zijn huidige school, vermoedde ze een trauma tov die school. Zoon zou in staat zijn om zijn schoolgang weer op te bouwen, maar het zou een averecht effect hebben als dat op de huidige school gebeurde. Schoolarts stelde een breder overleg voor met de school over het hoe en waar de schoolgang opgebouwd zou kunnen worden.
Vandaag heb ik contact gezocht met verschillende psychologen om te kijken waar zoon het best terecht kan. Ook een aanmelding gedaan bij onderwijsconsulent (is ook toegewezen) en ik dacht eindelijk verder te kunnen."
Dat verslag stuur je naar degene die het gesprek regelt op school met het verzoek daar zonodig de andere betrokkenen van op de hoogte te brengen.
Dan vraag je wat een overleg nog kan bijdragen aan dit plan waarvoor zo'n groot overleg noodzakelijk zou zijn, waarbij niet eens alle betrokkenen aanwezig kunnen zijn,
Namelijk jeugdarts niet, jijzelf niet. En zoon kan op dit moment zo'n overleg helemaal niet aan.
Vooral die vraag: wat kan dit overleg opleveren wat nu al geregeld is en als er nog mogelijkheden zijn kan dat dan niet buiten het overleg om?
Bedankt AnneJ!
Dat is inderdaad precies hoe ik het ervaar en wat ik me afvraag. Maar jij hebt ook de nodige ervaring met dit soort instanties. Zou dit niet juist als hulpweigeren of wat dan ook opgevat worden?
Ik wil namelijk echt geen hulp weigeren, maar ik vraag me dus inderdaad af wat dit gaat toevoegen.
Wat je ook doet Anoniem
Meedoen aan een onvolledig overleg dat tot niets leidt kan je ook nog in de schoenen gewreven worden. Voor hetzelfde geld wordt er dan van alles geroepen door diverse die ook denken bij te dragen wat jij dan weer moet afwijzen. Ben je alsnog de sigaar.
Dus concreet houden en zelf sturen kan helpen.
O en
Overweeg het vanaf je werkmail te sturen als dat in je voordeel is. Ineens zagen sommige betrokkenen dat ik een collega was, soms zelfs in dezelfde instelling. Dat veranderde ook de toon.
Vooral zon mail die ook doorgestuurd kan worden naar derden.
Dat is het irritante
Alles wat ik doe kan verkeerd uitpakken of verkeerd opgevat worden.
Ben in ieder geval blij dat ik de schoolarts achter me heb en een onderwijsconsulent heb ingeschakeld.
Mijn werkmailadres zou in dit geval ook weer twee kanten kunnen op werken. Zit inderdaad ook in het veld, maar zou daardoor ook intimiderend opgevat kunnen worden, maar misschien maar doen.
Doorheen
Zit er echt even doorheen. Lees zojuist een mail van school en uit die mail maak ik op dat ze compleet voorbij gaan aan het advies van de schoolarts. Schoolarts schrijft dat opbouw bij voorkeur niet op de huidige school plaats zal moeten vinden, dat dat waarschijnlijk een averecht effect zal hebben. School schrijft doodleuk dat zoon deze periode in zijn eigen klas en bij zijn eigen mentor kan blijven en dat dat erg fijn voor hem is. Dat we een en ander verder donderdag zullen bespreken.
Volhouden
Blijf bij je eigen idee ! Jij kent je kind en hebt een duidelijk beeld van de lijn die je wilt volgen. Misschien kun je proberen dit ook duidelijk uitdragen en het initiatief wat minder bij de school te laten.
Heel veel sterkte, want ik weet dat dit voelt als knokken tegen een bierkaai.
Terugmailen
Gebruik #38 van AnneJ als basis voor een e-mail terug aan de school. Dat overleg voegt niks toe en heeft geen enkele zin, zeker niet als de schoolarts en jij er niet bij kunnen zijn.
Stel eventueel voordat jij met de schoolarts en de consulent in overleg gaat en en met een andere datum (en insteek) voor het gesprek komt. Zet iedereen in cc. Je weigert dan niet, je zoekt een betere oplossing.
Update
Binnen een dag toch al weer een korte update.
Vanmiddag uitgebreid overleg gehad met een collega die toevallig (professioneel) specialist thuiszitters is. Heb veel handige informatie van haar gehad en we hebben ook even gekeken wat ik zou kunnen doen en wat ik van school mag verwachten.
Er bleken nu al dingen te gebeuren die officieel niet helemaal klopten, maar alleen al door de kennis die ik nu heb, voel ik me weer wat zelfverzekerder en minder machteloos. Collega bevestigde dat het inschakelen van de onderwijsconsulent een goede stap was.
Toegewezen onderwijsconsulent heb ik inmiddels ook gesproken en de kennismakingsafspraak staat eind deze week. Helaas kan de consulent niet mee naar het gesprek, omdat hij dan al vol zat.
Schoolarts belde me ook nogmaals. Zij kon niet bij het geplande gesprek aanwezig zijn en wilde in ieder geval aan de andere partijen laten weten dat zij van mening was dat het niet verstandig was om op te bouwen op de huidige school. Wel vond ze dat het overleg eigenlijk zo snel mogelijk plaats zou moeten vinden.
Heb inmiddels aan school laten weten dat er een onderwijsconsulent betrokken is en dat hij op het moment van dat gesprek niet kan. Het heeft mijn voorkeur om het gesprek te verplaatsen naar begin volgende week. Als dat niet kan, zal ik wel naar het gesprek gaan, maar dan vooral luisteren en vervolgens een en ander terugkoppelen aan de onderwijsconsulent. Ik ga hoe dan ook niets toezeggen en niemand kan mij in een dergelijk gesprek verplichten om zoon toch terug te sturen.
Mooi zeg
Altijd handig als je specialisten in je eigen netwerk hebt. Dat geeft je net weer dat beetje extra waarmee je sterker in het proces staat.
En verder
Zet in elk geval je eigen plannen met zoon door, wacht niet op de uitslag van dit soort gesprekken.
Je kunt ook volstaan met tijdig rapporteren aan het overleg zonder er zelf bij te zijn, dan kunnen ze er een goedkeuring aan geven. Natuurlijk kan het helpen om dat op het overleg zelf mee te delen maar dat is veel twijfelachtiger. Je krijgt misschien de kans niet, men is niet geinteresseerd en luistert half want heeft zich zelf al, vaak kort van tevoren, voorbereid op een overleg. Als je dan zelf net iets eerder een plan voor de hersteltijd en het schoolse vervolg en wat de specialisten er van vinden, in een overzicht meegeeft, ben je ze voor.
Ik heb zelf wel eens toestemming gegeven voor een ZAT, kon niet anders, terwijl ik wist dat er elders al aan de oplossing gewerkt werd. In mijn tijd mocht ik er als ouder niet bij zijn, hoewel ik er om vroeg. Al kon ik op de gang blijven. Maar dat was niet de bedoeling indertijd dus. Aan een kant is het natuurlijk prima dat je er als ouder dan wel bij bent, maar dan is het zaak dat je je weet te verhouden in een groep van professionals die er allemaal hun eigen ideetjes bij hebben. En dan toch zorgen dat je gehoord wordt.
Op papier
Je kunt dan nog overwegen om op het gesprek zelf een kort overzicht op papier uit te delen. Volledig, zonder dat het vragen oproept, concrete tekst, goed in de lay out, zonder overbodige plichtplegingen of lange zinnen. Meer punten.
Wat zou jij dan op papier zetten?
Wat zou jij in zo’n geval op papier zetten?
Heb inmiddels reactie van school dat ze niet willen wachten tot begin volgende week als de onderwijsconsulent ook aan zou kunnen schuiven. Overleg moet en zal donderdag doorgaan en ik moet de consulent zelf maar bijpraten is de strekking van de mail.
Ben op alle fronten hard aan een oplossing aan het werken, maar zelf heb ik voor donderdag geen oplossing voor wat betreft schoolgang. Wil eventuele verdere stappen richting andere scholen ook graag nog even afstemmen met die consulent en had liever ook mijn plan vantevoren met hem afgestemd. Lijkt me nu ook niet slim om op eigen houtje met een plan of ideeën te komen, al heb ik die uiteraard wel.
Overzicht Anoniem
Het overzicht waar we het hierboven al over hebben gehad. Toegevoegd met het telefoontje waar je naar verwijst dat de jeugdarts bericht heeft (aan wie? wanneer?) en de afspraak die je inmiddels hebt met de onderwijsconsulent die er niet bij kan zijn.
Wat je al aan plan hebt zou ik op papier zetten al is het een agendapunt voor je overleg met de onderwijsconsulent. Dat geef je dan ook aan.
Ook alle medische afspraken kun je aangeven.
En ook in het kort hoe je zoon er nu aan toe is. Met name in de tekst van het laatste bezoek aan de jeugdarts.
En schoolgang is niet aan de orde, je bent bezig met een andere school en je hoopt op hun steun om hem daar aan te melden zodat hij daar kan reintegreren.
Niet naar school
Wees vooral beslist dat hij niet meer naar deze school gaat. Dat is het advies van de jeugdarts (dacht ik) maar vooral ook kan zoon dat niet aan.
"Conclusie van de schoolarts was dat zoon overspannen was en op basis van zijn reactie wanneer hij alleen maar dacht aan zijn huidige school, vermoedde ze een trauma tov die school. Zoon zou in staat zijn om zijn schoolgang weer op te bouwen, maar het zou een averecht effect hebben als dat op de huidige school gebeurde. "
Je kunt het puntsgewijs doen, historisch
bijvoorbeeld:
Eerst een rijtje met al je afspraken, in dit traject, ook de toekomstige, met data in en betrokkenen met naam, functie. En een korte conclusie.
Dan je plan
* Inzetten op nieuwe school, graag steun daarvoor vanuit het samenwerkingsverband en vanuit dit overleg. Dan kan zoon daar beginnen met rustig aan integreren tijdens zijn herstel. Huidige school is mogelijk traumatisch volgens jeugdarts. Zoon kan dat niet aan.
*
Overspannen
Vergeet nog het woord 'overspannen . Dat is het mooie van dit soort dossiervorming. Je kunt wat je wilt zeggen near perfect neerzetten, waar er in een overleg informatie verloren gaat in de ruimte.
Maar houdt het goed en snel leesbaar, kort en concreet, maar ook volledig.
pitchen
Je kunt ook nog de businesscase pitchen. Zoek een korte formulering wat er fout ging op school en hoe je zoon thuis kwam te zitten. Wat hij nu nodig heeft en welke route je volgt om dat te bereiken.
Als eerste stukje
Bijstand
@Anoniem, de schoolarts en de consulent kunnen je die dag niet bij staan in het gesprek. Maar kan die collega je die dag wel ondersteunen? Twee horen meer dan één. Zij kan je ook waarschuwen wanneer afspraken tegen de regels in, gemaakt worden.
Haar aanwezigheid kan jou rust geven, zekere daar zij bekend is met de materie.
Misschien ook wijs om je huisarts op de hoogte te brengen, zeker nu de schoolarts al heeft aangegeven dat je zoon overspannen is.
De school heeft notabene de schoolarts in geschakeld. Maar ze lijken de constatering van de schoolarts naast zich neer te leggen nu deze hen niet goed uitkomst. Je kan aangeven verbaasd te zijn dat school haar conclusie niet meeneem. Dan zijn zij weer aan zet. (Tijd winnen)
Verder is het toch oppassen met wat je op papier zet; eenmaal zwart op wit gedeeld, kan niet meer teruggedraaid worden. Je weet ook niet wat er intern besproken is. Het is een oriënterend gesprek en ze weten dat je zoon door de schoolarts gezien is. Eerst maar kat uit de boom kijken en aangeven dat je het gesprek van die donderdag met de consulent gaat bespreken.
Sterkte
Bedankt
Echt bedankt voor alle adviezen!
Inmiddels word ik zelf helemaal gek van al het gedoe. Ik ben heel blij met de kennis die ik inmiddels weer heb opgedaan en met het feit dat de onderwijsconsulent betrokken is, maar het voelt inmiddels als drijfzand waar je niet aan kunt ontsnappen. Technisch weet ik nu misschien wel uit dat drijfzand te komen, maar je blijft er maar in belanden. Gisteravond laat nog mailtjes van betrokken partijen, vanmorgen vroeg al weer. Zolang ik wakker ben, is er dit gedoe en dat vermoeit. Ik hoop dus echt dat die consulent wat kan betekenen.
Daar lijkt het voor nu in ieder geval wel op. Vanmorgen vroeg namelijk al een mail van hem dat hij het opmerkelijk vond dat school die afspraak niet wil verzetten en de vraag of hij daar achter aan mocht gaan. Uiteraard. Weet niet of dat inmiddels al gebeurd is, maar later vanmorgen alweer een mail van het samenwerkingsverband dat die wilden dat het overleg door ging.
Volgens mij is het doel van dat overleg het belang van C en volgens mij begint een en ander inmiddels het doel voorbij te schieten. Waarom weet ik niet. School geeft aan haast te hebben omdat zoon inmiddels 5 weken thuis zit. Maar als het echt om het belang van zoon gaat, waarom heb ik dan de voorgaande 4 weken niets van school gehoord? Maakt het dan zoveel uit of het 5 weken zijn of 6 weken? Zou het niet meer in zijn belang zijn om dat overleg juist te voeren op het moment dat de onderwijsconsulent er bij kan zijn, zou dat niet veel efficiënter zijn? Wat willen we nu bereiken donderdag als ik toch nog nergens mee in kan stemmen?
Enige wat ik me voor kan stellen is dat instanties op deze manier gemakkelijker druk kunnen zetten, maar misschien bekijk ik het nu te negatief.
Collega heeft donderdag zelf al afspraken staan, dus heeft gene nut om haar te vragen. Wel heb ik echt heel veel aan de informatie die ik van haar heb gekregen. Documenten over een actuele aanpassing in de wet, over hoe je bepaalde artikel uit de leerplichtwet zou moeten interpreteren, voorbeelden van casussen, procedures. Het geeft me wel moed al hoop ik dat de consulent wat bereikt.
Vanmorgen nog een mail gekregen van de collega om me er op te attenderen dat symbiose-overeenkomsten tegenwoordig ook binnen het reguliere onderwijs mogen worden gesloten. Op die manier zou zoon mee kunnen draaien/kunnen wennen op een andere school, zonder dat die andere school al ergens aan vast zit. Juist in ons geval erg handig en dus fijn om te weten.
Maar ben er toch ook wel een beetje klaar mee. Vraag me echt af in wiens belang men nu bezig is.
Belang
Zeker als ik jouw verhaal lees ben ik zo ontzettend blij en opgelucht dat mijn kinderen van school af zijn. Die jarenlange strijd en dat gedoe allemaal heeft me zoveel energie gekost.
Jij vraagt je af om wie zijn belang het gaat. School kijkt alleen naar hun eigen belang. Het belang van het kind is daar ten allen tijde aan ondergeschikt.
Een oplossing is alleen de juiste als de school er met zo min mogelijk inspanning, kosten en zonder gezichtsverlies er af komt.
En school is breed. Dat zijn alle min of meer betrokkenen. Zelfs als iets overduidelijk niet goed is voor een kind maar wel voordeliger voor bijvoorbeeld een leerkracht, zul je daar nooit van winnen.
Ga er maar vanuit dat jij de enige bent die pal staat voor je kind. Hulp is dan ook heel fijn maar blijf kritisch.
Heel veel kracht en wijsheid gewenst.
Overleg
Aan de ene kant is zo'n overleg gewoon protocol en om aan iedereen te laten zien dat men zich ingezet heeft voor de leerling.
Maar omdat de sleutelfiguren er niet bij kunnen zijn, zie je wel vaker, is het ook geen overleg maar wil men 'zenden'. De boodschap ligt waarschijnlijk al klaar.
Gelukkig ben je goed geinformeerd en je laat je niet intimideren. En inderdaad, geef tijdens het 'overleg' geen uitsluitsel maar laat het eerst op je inwerken.
En blijf je herstelplan met je zoon volgen.
Wacht even af
De mail van de samenwerking zegt niets. De consulent kan nog niet in de gelegenheid zijn geweest hen te spreken en er zijn nog twee dagen...
Geen overhaaste conclusies.
Maar zelfs als de afspraak van donderdag blijft staan, wees dan bewust van het feit dat ze je op die dag niet kunnen verplichten tot iets of bv tot het tekenen van zorgplannen.
De 5-6 weken is meer toe te schrijven aan het feit dat ze dit moeten melden bij de lpa. Een actie waar ze jullie blijkbaar voor willen behoeden.
Toch ook een ander vraagje..
Waarom denk je dat je zoon op de andere school wel zijn draai kan vinden? Dat is een vraag die de school zich ook zal afvragen. Wat zouden ze kunnen doen? Hebben ze alles gedaan of is het alleen de massaliteit van het gebouw, wat vaak gewenning vergt.
Op zich geen rare vragen. Vragen die een inspecteur ook kan stellen om de kwaliteit van school te beoordelen.
Meeste leerlingen veranderen van school vanwege slechte prestaties, pestgedrag, conflicten met docenten. Dat lees ik hier niet. Op een andere school ondergaat je kind ook prikkels, oa door wisselingen van klas tijdens de vakken of bijgebouwen, huiswerk, leeftijdsverschillen etc. Je kan de vraag verwachten waarom je denkt dat de andere school wel een succes gaat worden. En wat is dan je antwoord..is hij daar wel eens binnen geweest?
Een lastige vraag die je beter nu voorgeschoteld krijgt via een forum, dan tijdens het overleg.
Tekst
Hele goeie van Flanagan.
Als je het op papier zet dwingt het je ook om tekst te maken en in te printen dat je makkelijker over het voetlicht brengt. Inderdaad formuleer zorgvuldig, waar met bronnen, wat je denkt dat de nieuwe school gaat opleveren.
Al is het alleen maar een nieuwe kans, meer rust, kleinere klasjes, meer kans om je terug te trekken als het teveel wordt, een systeem van begeleiding dat beter bij je zoon past.
Goed om daar alle argumenten alvast voor te formuleren.
En al is er geen heel groot verschil de huidige school heeft hem geen goed gedaan daar kan hij zich niet overheen zetten. Hoe zouden ze zich dat voorstellen? De worsteling om naar school te dwingen heb je al gehad, hetzelfde blijven doen en dan een ander resultaat verwachten?
Geen lastige vraag hoor 
Je vraag is duidelijk en het antwoord hierop heb ik al helemaal paraat.
Wil op dit forum niet nog veel meer in detail treden, maar het is nu helaas toch al herkenbaar genoeg. Komt er heel in het kort op neer dat het de afgelopen anderhalf jaar iedere vorm van zorg en ondersteuning heeft ontbroken. Hierover heb ik een paar maanden geleden een klacht ingediend. Over deze klacht heb ik een goed gesprek met de directeur gehad. In het gesprek gaf de directeur bijvoorbeeld aan dat het dyslexie protocol pas eind vorig jaar is opgesteld en dat hij het een week voor ons gesprek had geëvalueerd en zijn conclusie was dat het protocol nog niet had gewerkt en dat een en ander vooral docent en kind afhankelijk was geweest. Dit had veel onzekerheid bij kinderen opgeleverd. Ook andere zorg is in feite niet geboden.
Van dit gesprek heb ik een verslag ontvangen en uiteraard nuanceert men op papier de boel wat, maar ook op papier staat dat de conclusie was dat de zorg niet altijd had plaats gevonden. Wat dat betreft ben ik dus op zoek gegaan naar scholen waar een en ander al wel loopt.
Daarnaast is mijn zoon een kind dat behoefte heeft aan structuur. Zijn huidige school biedt deze structuur niet. De school maakt vrijwel geen gebruik van methodes (ook niet de digitale variant van de methodes) en tot deze kerstvakantie waren er geen planners te vinden van de meeste vakken. Ook dit heb ik destijds bij de mentor aangekaart. Mijn zoon heeft behoefte aan duidelijkheid over wat er van hem verwacht wordt en als ouder vind ik het prettig om te weten wat er van hem verwacht wordt, zodat ik kan ondersteunen.
Mentor erkende ook dat de structuur er niet was en dat was intern ook een van de verbeterpunten. Ik moest echter ook beseffen dat de school vooral projectmatig werkte (was niet bekend op het moment van aanmelding) en dat dat gewoon minder gestructureerd was. Ook toen heb ik al aangegeven dat er toch ook binnen projectonderwijs enige vorm van structuur moet zijn.
Voor de nieuwe school heb ik daarom een sterke voor een school met een goed zorgsysteem en het liefst ook structuur.
Als ouder is dit pas mijn tweede kind op het vo en vanuit dat opzicht is mijn beeld niet heel breed, maar ik werk bij de inspectie en heb van daaruit wel een wat breder beeld over wat ik kan en mag verwachten, al blijft het als ouder lastig.
Tot slot geeft ook de schoolarts aan geen problemen te verwachten bij een schoolwissel. Zoon klapte volledig dicht als zij over de huidige school begon, maar over de basisschool vertelde hij heel vrolijk. Ook over zijn bezoek aan een mogelijke nieuwe school was hij heel enthousiast en ook haar verklaring onderbouwt daardoor mijn verhaal.
Natuurlijk kan ik niet uitsluiten dat dit weer gebeurt, hij zal echt wel beschadigd blijven. Ik wil echter koste wat het kost voorkomen dat ik hem nog verder beschadig door hem terug te laten gaan naar de oude school. Ook wil ik hoe dan ook dat hij doubleert, ongeacht het niveau. Zijn basis moet eerst goed zijn, voor hij verder kan. Die rust wil ik inbouwen en ook daarom denk ik dat het straks beter gaat.
