Dieet voor adhd helpt?

Fiorucci

Ik had je wel gehoord hoor!

Dieet zwaar voor volwassenen (niet voor kinderen???)

07-02-2011 - ADHD dieet zwaar voor volwassenen

"‘ADHD-dieet’ voor volwassenen extreem zwaar"

Kinderen met ADHD kunnen veel baat hebben bij een strikt dieet, zo blijkt uit een Nederlands onderzoek, geleid door professor Jan Buitelaar, dat dit weekeinde is gepubliceerd in The Lancet. Hoewel nog niet duidelijk is hoe het precies werkt, was bij tweederde van de kinderen de ADHD over zolang zij zich aan het dieet bleven houden.

Wat betekent dit nieuws voor volwassenen met ADHD? Moeten zij dit dieet ook gaan proberen?
Lidy Pelsser, oprichter van het ADHD Research Centrum in Eindhoven en hoofdauteur van het onderzoek, heeft haar bedenkingen.

Zij vertelt:
“Ik heb ook tien volwassenen met ADHD begeleid, die allemaal zeer gemotiveerd waren. De helft hield het desondanks niet vol. Je mag geen koffie, geen alcohol, geen sigaretten en dan dus nog een heel streng dieet. Dat is voor een volwassen iemand ongelofelijk zwaar. Daarnaast is er nog het sociale en praktische aspect. Eten is bij een volwassene zo verweven met een bepaalde levensstijl, dat hij voortdurend met de beperkingen van het dieet geconfronteerd wordt. Ook het jezelf steeds moeten motiveren is een zware opgave, is mijn ervaring.”

Minimaal zes weken
Waarom dat zo is weet Pelsser niet, maar het duurt bij volwassen langer dan bij jonge kinderen voordat duidelijk is wat de effecten van het dieet zijn. Zij zouden minimaal zes weken het dieet moeten volgen. Kortom: Hoe veelbelovend de uitkomsten van dit onderzoek voor kinderen ook zijn, zij raadt het volwassen ADHD’ers niet aan.

Geen begeleiding
Maar wat als je nu zo gemotiveerd bent, dat je het toch wilt proberen? Het ADHD Research Centrum in Eindhoven en dat in Rotterdam, begeleiden om bovenstaande redenen geen volwassenen meer. Volgens Pelsser kan het natuurlijk nooit kwaad om zelf de meest strikte vorm van het dieet uit te proberen; rijst, kalkoen, peer, groenten en water zijn dan de enige dingen die je tot je mag nemen. Maar om er echt goed mee aan de slag te gaan heb je beslist begeleiding nodig, stellen de onderzoekers. En die is er dus niet.

Placebo-effect?
Daarnaast zijn er ook nog wel wat vraagtekens te plaatsen bij de werking van dit dieet. Martijn Katan, emeritus-hoogleraar voedingsleer, noemt er een aantal in de Volkskrant van zaterdag 5 februari:
“De resultaten zijn interessant genoeg om nader uit te zoeken, stelt emeritus hoogleraar voedingsleer Martijn Katan. Maar het probleem is dat het onderzoek niet dubbelblind was: ouders, kinderen en leerkrachten wisten waarvoor het dieet was bedoeld. Daardoor kan er een placebo-effect zijn. 'De resultaten zijn altijd gevoelig voor wat mensen denken. Er zijn zelfs onderzoeken die aantonen dat placebo's ook nog werken als mensen wéten dat het om een placebo gaat.'

Onderzoek herhalen
Gedrag van kinderen is bij uitstek gevoelig voor suggestie, zegt hij. 'Zijn die kinderen makkelijker omdat ze bepaalde dingen niet aten, of komt het doordat ouders meer aandacht voor hen hadden? En ik zou ook graag zien dat het onderzoek wordt herhaald door mensen die niet van tevoren al geloven dat het werkt. Het kan heel goed zijn dat het bij herhaling een stuk minder werkt. Dat gebeurt namelijk vaak.'”

Veel vragen
Er zijn dus nog veel vragen te beantwoorden. Waarom reageert een derde van de kinderen NIET op het dieet? Hebben zijn een ‘andere’ vorm van ADHD? En zou zo’n dieet bij volwassenen die het wel volhouden, hetzelfde effect hebben? Immers, hoe ouder je word, hoe vaker je ook over bepaalde allergieën en overgevoeligheden heengroeit (denk aan astma). Het ziet er niet naar uit dat een dergelijk onderzoek ook met volwassenen uitgevoerd gaat worden, maar hopelijk gaan vervolgonderzoeken wel meer inzicht geven in het onderliggende mechanisme van de relatie tussen voeding en ADHD.

Kobalt

Sorry, ja, dat is zo..

Anna

Waarom reageert een derde van de kinderen NIET op het dieet? Hebben zijn een ‘andere’ vorm van ADHD?
Nee, misschien hebben zij echt ADHD, en de anderen een voedselintolerantie...

Volwassenen

Een onderzoek onder volwassenen is de enige manier om het dubbelblind uit te kunnen voeren. Met kinderen mag dat niet (ethische dinges).
Toch is ook dat weer problematisch want van ADHD is bekend dat een deel van de kinderen eroverhen groeit. Misschien houden alleen de echte ADHD gevallen ADHD, ook als ze volwassen zijn. En is de rest iets anders.
In dat geval zou het logisch zijn dat volwassenen niet of minder reageren op het dieet.
Groet,
Miriam Lavell

Vormen

#Waarom reageert een derde van de kinderen NIET op het dieet? Hebben zijn een ‘andere’ vorm van ADHD?

#Nee, misschien hebben zij echt ADHD, en de anderen een voedselintolerantie...

Of een andere sub-vorm van ADHD. Je kan alleen zeggen dat je het niet weet en dat nader onderzoek nodig is. Ik vind wel dat we moeten waken voor het plakken van een stigma op kinderen die wel baat hebben bij dit dieet of op het stigma op kinderen die er geen baat bij hebben. Of iets echt is of niet.. beiden is echt maar kennelijk hebben beiden een andere aanpak nodig. Misschien heeft het wel te maken met antilichamen.. weten wij veel.

Er is niet uit het onderzoek gekomen dat er echte en neppe ADHD is of dat er voedselintolerantie is en ADHD. Want, wat ik begrijp is dat er deels eea opgelost lijkt bij 2/3 van de groep en dat een deel daarvan zelfs zonder of met veel minder medicatie toekunnen.

Pelle

als je alles uniform tot een brij maalt, en dat maskeert met (dezelfde en veilig geteste) geur- en kleur-stoffen. Maar vind maar eens personen die 5 weken een soort puree naar binnen willen werken.

Wat mij verbaasd

is de berichtgeving. Het nieuws is als een "gezellig item" gebracht. Geen journalist heeft zich druk gemaakt over het feit dat Pelsser al 10 jaar hetzelfde doet en er in feite geen echte doorbraak te melden is.

Stigma?

Judith:"Ik vind wel dat we moeten waken voor het plakken van een stigma op kinderen die wel baat hebben bij dit dieet of op het stigma op kinderen die er geen baat bij hebben."
Stigma? Hoe komt het in je op? Wat is er nu stigmatiserend aan de constatering dat de kwaal niet het een maar het ander blijkt te zijn?
Judith:"Er is niet uit het onderzoek gekomen dat er echte en neppe ADHD is of dat er voedselintolerantie is en ADHD."
Je hebt een volkomen verkeerd beeld van diagnoses in het algemeen en deze discussie in het bijzonder.
Er bestaat geen 'nep' als de klachten reëel zijn. En dat moet je aannemen. Maar omdat de diagnose op zijn best een educated guess is, moet je er rekening mee houden dat er veel verschillende kwalen onder die ene diagnose schuil kunnen gaan.
Het is belangrijk om dat te blijven erkennen, want het doel is de kwaal verhelpen. Het doel is niet om de diagnose in stand te houden.
Groet,
Miriam Lavell

Provocatie

Pelle, Als uit het provocatiedieet reactie op een bepaalde stof vermoed wordt, dan kun je omgekeerd die stof dubbelblind op de werking testen.
Groet,
Miriam Lavell

Nieuws

Inderdaad Pluk, dat verbaast mij niet alleen, het irriteert me ook.
Ik vind het overigens nogal wat, om iets van kinderen te verwachten, wat volwassenen zelf niet in staat zijn vol te houden. En dan gaat het ook nog over kinderen met adhd. Ik vraag me af in hoeverre het hen lukt in de puberteit de foute voedingsmiddelen te vermijden.
Het schijnt bijvoorbeeld een drama te zijn om pubers met suikerziekte verstandig te laten leven. Impusiviteit en dieet is niet echt een handige combinatie.

Dieet als training?

Het 'nieuws' is natuurlijk ingegeven door het persbericht over de publicatie. Het beetje nieuws dat daarvan overblijft is dat het inderdaad gepubliceerd is.
Kobalt:"Het schijnt bijvoorbeeld een drama te zijn om pubers met suikerziekte verstandig te laten leven."
Klopt. Niet alleen suikerziekte trouwens. Ook het regelmatig innemen van medicijnen bij andere aandoeningen (liefst op de klok) is een probleem bij pubers.
"Impusiviteit en dieet is niet echt een handige combinatie."
Een theorietje uit eigen werk. Mijn dochter wilde net als haar grote broer viool spelen. Ze begon toen ze een jaar of vier was. Maar twee jaar oefenen leverde niet echt veel resultaat op. Ze had vooral moeite met de motorische kant. Ze kreeg haar linkerhand niet los van haar rechterhand, waardoor de strijkstok bedienen verlies van coördinatie in haar 'toetsen'hand opleverde. Ze kwam niet tot het zetten van tonen.
Gestopt dus.
Enkele jaren later viel ze voor drummen. Ik vreesde dat dat een teleurstelling zou worden, want daarbij moeten alle ledematen hun eigen gecoördineerde beweging kunnen doen. Talent daarvoor bezat ze overduidelijk niet.
En toch is dat een succes geworden. Zonder aanleg heeft ze de vaardigheid wel weten te ontwikkelen tot een niveau dat ze zonder deze oefening uit zichzelf niet behaald had.
Stel nu dat ADHD samengaat met een beperkte aanleg voor het onderdrukken van impulsen. Dan zou een dieet vanaf jonge leeftijd, al is het maar tot de puberteit, wel degelijk kunnen helpen om ondanks die zwakke aanleg de vaardigheid toch beter te ontwikkelen dan zonder een dieet.
Groet,
Miriam Lavell

Volwassenen

Het zou de moeite waard kunnen zijn om uit te proberen of je minder klachten hebt met het verminderen van bekende allergenen in je voeding en meer zelf te bereiden zonder allerlei toevoegingen. Minder histamineopwekkende voeding als varkensvlees.
Dat kun je langzaam opbouwen in je huishouden.
We lijden collectief aan overprikkeling op diverse fronten. Het terugbrengen van het aantal stofjes in de voeding kan een verbetering zijn.
Ik heug me ook een project in een Engelse gevangenis waar door het verbeteren van het voedsel alleen al het aantal gedragsproblemen afnam.

Kwalen

"Maar omdat de diagnose op zijn best een educated guess is, moet je er rekening mee houden dat er veel verschillende kwalen onder die ene diagnose schuil kunnen gaan. Het is belangrijk om dat te blijven erkennen, want het doel is de kwaal verhelpen. Het doel is niet om de diagnose in stand te houden."
Goed verwoord Miriam, helemaal mee eens.

Haha

Ik zou het erg fijn vinden als mijn zoon een nep-ADHDer zou zijn die ik klachtenvrij kon krijgen door hem te voeren met een onduidelijke drab.

Guinevere, zalm

ik denk ook dat zalm heel gezond is, maar of het iets doet met ADHD. Pelsser doet geen uitspraken specifiek over zalm, maar geeft wel resultaten van onderzoek gedaan (door anderen ) naar de invloed van visolie:
http://www.adhdenvoeding.nl/visolie-geen-invloed-op-adhd/ ; en dan ga ik er van uit, dat het vet van de zalm specifiek de (al dan niet) "werkende" component zal zijn.
Het blijft raadselachtig hoe zulke zaken zo verschillend kunnen uitpakken.

Zalm

Sinds die zalm-overvloed hier in huis is zoon in elk geval veel gelukkiger. Iedere keer juicht hij weer als het op het menu staat. Dus ik kan niet beoordelen of het positieve effect komt door zijn blijdschap of door de bestanddelen van dit voedsel.
Ik ga een site opzetten en dan een dieet met veel zalm voorschrijven. En dan binnenlopen, financieel. $$$$!

Guinevere

de truuk om binnen te lopen is, om de "begeleiding" essentieel te maken (en redelijk duur natuurlijk). Je zult dus in elk geval ingewikkeld moeten doen met controle-formulieren en enquetes.
Voor dat ik beschuldigd wordt van al te goedkope persiflage: ik denk wel dat mevr. Pelsser integer bezig is. Ik weet alleen niet of ze op het goede spoor zit.

Guinevere

Ook het zalmdieet gaat het niet worden bij mijn zoon. 'Mam, ik vind zalm wel lekker, maar niet zo vaak hoor, ik word het, zeg maar, een beetje zat of zo...'

Beter dan

Een zalmdieet is in elk geval lekkerder dan een kalkoen met rijst-dieet! Ik ga cashen. Nog even iets commerciëler gaan denken, dan kom ik er wel. Voor de niet-zalmfans: ik wissel af met haring en pizza met ansjovis.
Sorry mensen, dit gewauwel zegt meer over mij dan over mw. Pelsser.

Miriam

"Stigma? Hoe komt het in je op? Wat is er nu stigmatiserend aan de constatering dat de kwaal niet het een maar het ander blijkt te zijn?"

Als je, zonder dat het onderzoek daarover rept een gaat speculeren of het ene wel echt is en het andere niet. Dadelijk gaat dat een eigen leven lijden.

"Je hebt een volkomen verkeerd beeld van diagnoses in het algemeen en deze discussie in het bijzonder."

Ach Miriam, gelukkig ben jij er nog .

Om vervolgens te zeggen:
"Er bestaat geen 'nep' als de klachten reëel zijn. En dat moet je aannemen. Maar omdat de diagnose op zijn best een educated guess is, moet je er rekening mee houden dat er veel verschillende kwalen onder die ene diagnose schuil kunnen gaan."

Precies dat bedoel ik al die tijd.

Hier is spuit elf

Ik vind 100 kinderen ook veel te weinig. En dan ook niet dubbelblind, en zonder "harde" testen (bloedtest of zo), en op een te jonge groep. En de een is dan overgevoelig voor dit en de ander voor dat. Ik vind het niet overtuigend.

Wij blijven gewoon met het overheerlijke zalmdieet werken, net als Guinevere. Maar dan vooral omdat we het allemaal lekker vinden en het al moielijk genoeg is om eten klaar te maken naar de zin van iemand die ook nog auitsme heeft.

Waar is het bewijs?

Moek, jij bent niet overtuigd van het dieet. Prima, moet je zelf weten. Maar waarop baseer jij dan dat dat zalmdieet helpt?? Is daar een dubbelblind onderzoek naar gedaan? Is daar onderzoek naar gedaan? Lijkt me niet. Waarom vertrouw je wel op veel zalm eten en niet op iemand die er wel onderzoek naar heeft gedaan? Met overigens wel bloedonderzoek. Dat vraag ik me echt af.

Zalmdieet

Sorry Nienke, dat was een grap - ik geloof idd ook niet in een zalmdieet. We vinden het gewoon lekker, bedoelde ik. Dat Ritalin werkt, zie ik aan de CITO scores (van E naar A). En dat is ook uitgebreid getest in grote trials over meerdere jaren.

Verder sta ik er redelijk blanco tegenover dit soort zaken. Als je het gevoel hebt dat iets helpt, dan is dat prima. Maar daarmee is het niet wetenschappelijk bewezen. Aan de andere kant is natuurlijk ook niet wetenschappelijk bewezen dat het NIET werkt, dus wie weet wat er uiteindelijk boven komt drijven.

Hysterische vrouw

Judith:"Als je, zonder dat het onderzoek daarover rept een gaat speculeren of het ene wel echt is en het andere niet. Dadelijk gaat dat een eigen leven lijden. "
Een eeuw geleden had je om deze eigenwijze volhardending de diagnose 'hysterische vrouw' gekregen. Ik citeer tinus nog maar eens "een eeuw geleden was 'hysterie' een officieel erkende diagnose, waar vrouwen last van konden hebben (hystere = baarmoeder...). Achteraf waren veel van die vrouwen waarschijnlijk om diverse redenen of ongelukkig, variërend van depressie, PMS, schildklier en/of een slecht huwelijk."
Er is echt wat met je aan de hand. Je bent kopschuw geworden voor opmerkingen die doen alsof er met het gedrag van jouw kind helemaal niks raars is en dat het aan jou ligt.
Dat begrijp ik. Maar het is niet zo verstandig om je met die frustratie in een discussie als deze te storten.
De diagnose ADHD is net zo 'echt' als de diagnose 'hysterie' honderd jaar geleden was. Het is een educated guess en hij geldt, totdat er meer van bekend is. Bijvoorbeeld dat het een verzamelnaam is voor verschillende kwalen met een andere oorzaak. Net als hysterie. Dat zegt niks over de klachten (die zijn heus echt), het zegt wel wat over het labeltje dat je eraan kunt hangen en de oplossing die erbij past.
Groet,
Miriam Lavell

Huh?

Miriam, volgens mij zijn jij en Judith het eigenlijk met elkaar eens. En ook met mij: we weten het gewoon nog niet en er moet nog veel onderzocht worden.

Of ben ik nou gek? (schot voor open doel).

Perceptieverschil

Er is belangrijk verschil. Judith verdedigt het label (ADHD is echt), ik heb het over de kwaal, los van het label.
Judith laat geen ruimte voor de mogelijkheid dat de kwaal waarbij het dieet werkt een andere is dan de kwaal met vergelijkbare verschijnselen waarbij het dieet niet helpt.
Groet,
Miriam Lavell

Dames

Dames Moek en Miriam, ik denk dat jullie het uiteindelijk wel eens zijn, maar dat jullie blijven hangen op de definitiekwestie van ADHD. Overigens terecht, want dat raakt de kern van het probleem volgens mij.
En het zalmdieet is half serieus, half schertsend bedoeld. Want hier thuis heb ik er wel degelijk resultaat van gezien. Tenminste, ik heb grote verbeteringen gezien op het gebied van hyperactiviteit, vlak nadat ik ben begonnen minstens 2 keer per week zalm op het menu te zetten. Dat kan al dan niet toeval zijn of samenhangen met ??? (het weer, de leeftijd, de klas, ons gedrag als ouders, het kapsel van de buurman).

Welk kapsel

heeft jouw buurman ?

Ik zei het al eerder. Ik denk dat op een gegeven moment de kinderen waar het dieet bij blijkt te werken een andere benaming voor hun stoornis krijgen. Zoals ASS ook onderverdeeld is in verschillende benamingen (PDD-NOS, klassiek autisme, asperger), zo zal ADHD misschien ook subvormen krijgen. Misschien is het wel zo dat ik de euforie van die Pelsser gewoon niet kan pruimen...En daarom meteen zo'n gevoel krijg, laat maar. Plus dat ik zoon nu zover niet meer zou krijgen, gelet op zijn leeftijd (ik vraag me overigens af of dit een paar jaar geleden wel gelukt zou zijn, aangezien zoon toen helemaal niks van ons wilde aannemen of geloven...)

Waar haal je het vandaan?

Miriam schrijft:
"Er is belangrijk verschil. Judith verdedigt het label (ADHD is echt), ik heb het over de kwaal, los van het label."

Ik zeg: het label is wellicht aan verandering toe *maar* dat is pas na meer onderzoek wellicht aan de orde. Hoe het heet, vind ik op dit moment niet zo belangrijk maar als je kijkt naar de groep van kwalen, dan is alles bij elkaar geraapt en noemt men dit ADHD.

"Judith laat geen ruimte voor de mogelijkheid dat de kwaal waarbij het dieet werkt een andere is dan de kwaal met vergelijkbare verschijnselen waarbij het dieet niet helpt."

Ik zeg dat je daarover wel kan speculeren maar geen conclusies kan trekken omdat daar meer onderzoek voor nodig is. Jij speculeert steeds dat dat aan de orde is: mi is dat iets dat nu nog niet kan zeggen.

De vergelijking met hysterie gaat niet op vind ik tenzij je adhv dit ongelukkig gekozen voorbeeld eigenlijk wil zeggen: toen noemde men dat zo en later bleek dat toch anders in elkaar te zitten. Als je dat wilt zeggen, zeg ik: JA precies! maar daar is men achtergekomen na het loslaten van een 'sociaal geaccepteerd stigma' dat oa verband houdt met angst en afdoen van vrouwen en het doen van nader onderzoek!

Daarbij, vind ik de toon in jouw afgelopen 2 of 3 postings beetje nare ondertoon en met een persoonlijke sfeer. Iets dat je een ander verwijt, doe je mi zelf. Ik voel mij niet aangesproken door de toon noch wat je mij in m'n schoenen schuift. En daar wil ik het even bij laten, denk ik.