Beloningsysteem voor add-puber gezocht
Voor puberkind met add zoeken wij een geschikt belongssysteem om opruimen (kamer) en omkijken als je van de eettafel loopt.. te bevorderen. We hopen dat het onder de knie krijgen hiervan later ook helpt bij het nakijken van het (huis)werk of gemaakte toets.
Voorheen gebruikten we een systeem uit Slim maar, basisschooleditie, alleen kind zit in een fase dat het voornamelijk interesse in iets doen voor zichzelf heeft. Dat werkte goed bij bepaalde dingen. Slim maar, pubereditie nog niet in huis, wel besteld.. maar weet ook niet of er daar wel een staat. (By the way, heeft iemand die gelezen, hoe beviel die?).
Ben zo moe van het spoor door huis van rotzooi, kruimels etc.. elke dag, de hele dag door (want dadelijk is het vakantie, o gruwel).
Tips om tijdens vakantieperiode structuur in de dag behouden zonder als een Stasi rond te hoeven lopen, ook heel welkom.
Drempels
Als ik alle reactie hier lees, vraag ik me af of ik niet beter had kunnen vragen hoe jullie lastige taken voor adders leuker maken om die drempel wat prettiger te maken zonder dat het al te veel draait om de volwassenen in het gezin.
Wat ik veel zie gebeuren is vermijdingsgedrag. Kind weet niet goed hoe het moet, durft niet te vragen en begint er niet eens aan. Dat is wat anders dan iets niet kunnen of iets dat nooit zal lukken. Óók kinderen met add worden volwassenen met add en krijgen een baan, hebben een agenda nodig, moeten op tijd bij de baas verschijnen.
Add gaat nooit over maar dat betekent niet dat je niet kan leren omgaan met je zwakkere kanten. Voor mij betekent add hebben dat bepaalde dingen lastiger zijn en blijven maar het is geen handicap.
Wij belonen weer niet voor hoge cijfers maar dat is misschien wel makkelijk als je een kind hebt met een intrinksieke motivatie. En het is natuurlijk een leuke traditie om sushi te eten. We belonen wel voor hard werken of extra je best doen, voor je inzet dus, bij de dingen waarvan we weten dat het niet vanzelf gaat.
Saphier
'Wat ik veel zie gebeuren is vermijdingsgedrag. Kind weet niet goed hoe het moet, durft niet te vragen en begint er niet eens aan. '
Grappig, dat zie ik bij mijn ex-man (ADHD). Onbekende dingen maakt hij dan in zijn hoofd zo groot en ingewikkeld, dat hij er niet eens meer aan begint.
Daarmee heb je nog geen oplossing natuurlijk (hij heeft er op zijn 50e nog steeds last van) 😕
Vermijdingsgedrag
"Wat ik veel zie gebeuren is vermijdingsgedrag. Kind weet niet goed hoe het moet, durft niet te vragen en begint er niet eens aan." en "Onbekende dingen maakt hij dan in zijn hoofd zo groot en ingewikkeld, dat hij er niet eens meer aan begint."
Zeg, heb jij wel opgelet bij al die seminars die je hebt gevolgd? Dit is HET typische gedrag van een ADD'er (een adder is een slang 
) die voor een taak staat.
Het vergt enorm veel oefening en psychische hulp voordat een ADD'er misschien (!) kan leren om de zaken in zijn of haar hoofd niet meer zo groot te maken of op te delen in kleine stukjes. Dat heeft niks met willen te maken, wilskracht is er vaak genoeg. Ze kunnen het gewoon niet spontaan, omdat jij het wilt. Ze missen het overzicht.
Mijn autizoon die ook ADD heeft, krijgt van mij geen beloningen meer. Ja, met woorden (dank je, goed gedaan, trots op je), een knuffel enz. Beloningen hielpen niet. Routine helpt wel. Elke dag, elke keer hetzelfde, geen uitzonderingen. Staat hij op van tafel zonder op te ruimen: zoon, kom eens terug, volgens mij vergeet je iets. Niet boos, maar vriendelijk. Ontgaat het mij en is hij al weg, dan ruim ik het op. Pech. Verder heb ik een aantal "regels" over douchen en schone kleding en vuile was op zijn kamer opgehangen. Vroeger gebruikte ik pictogrammen daarvoor. Zo wordt hij elke dag aan die routines herinnerd, dat geeft houvast. Zo hangt er al jarenlang een briefje in het toilet om hem eraan te herinneren dat hij moet doorspoelen. Dat gaat nu al een tijdlang altijd goed, dat briefje mag nu denk ik wel weg. Weer een succesje geboekt. 
