Add en beginnen met medicijnen

Wat bedoel je met 2 pillen?

Wat bedoel je met 2 pillen of 3 pillen? Het gaat niet om het aantal pillen, maar om het aantal mg en je zult zelf in de praktijk moeten ervaren hoe lang de werkingstijd is. Je kunt altijd een hoeveelheid voor school geven en eentje bij de lunch, en dan kijken of dat voldoende is. Mocht het te weinig zijn dan kun je meer geven of vaker geven.
Meestal wordt er laag begonnen en dan bepaal je in overleg met de psychiater/arts of dit de goede dosering is.

Wat ik begreep

Is dat Ritalin een werktijd heeft van 3 a 4 uur en dat je dus om 8 uur , morgens, 12 uur s middags en eventueel rond 4 uur nog een pil moet geven. Die laatste is afhankelijk ervan hoeveel last het kind er thuis van heeft.

Gewoon proberen

Weet je, je hoeft geen lange termijn keuzes te maken. Je kiest voor nu. Bevalt het niet, dan pas je het een week later weer aan. Je stopt, gaat door, probeert een andere dosering of wat dan ook maar. Breek je hoof er maar niet teveel over. Komt tijd, komt raad.
Ik denk dat ik met twee slikmomenten op een dag zou beginnen. Eerst maar eens kijken wat jouw dochter - en de omgeving - ervan merken. Waarschijnlijk begin je heel laag, en ga je na een week zo nodig wat omhoog. Onze zoon startte (toen 8) geloof ik met 2,5 mg per keer. Per week ging de dosering met 2,5 omhoog. Pas bij 10 mg gingen we wat merken.
Houd er rekening mee dat ze aan het begin een sterke rebound kan krijgen, waarschijnlijk in haar geval net na schooltijd, als de medicatie raakt uitgewerkt. Sommige kinderen blijven daar last van houden, maar wij merken er bij onze zoon niets meer van.
Het heeft hier trouwens heel lang geduurd voordat zoon zelf 'toegaf' dat hij iets van de medicatie merkte. Hij heeft zeker twee jaar volgehouden (en nog steeds wel eens) dat hij zelf geen verschil merkte. Volstrekt onmogelijk, omdat het verschil enorm groot is, maar misschien speelt er toch ook wel iets van schaamte of onzekerheid in mee.

Depressie

Hoi, onze zoon was ook depressief toen hij met methylfenidaat begon. Hij heeft ADHD.
Het was een heftige tijd. Door zijn concentratieproblemen, kon hij voor het medicijngebruik, zij depressie wegduwen, vergeten. Als eenballon die je onder water duwt. Met de medicatie lukte dat niet en toen heeft hij een aantal heel vervelende, supersombere weken gehad. We durfden hem niet alleen te laten. Na zes weken begon het beter te gaan en vanaf toen een stijgende lijn.
Maar die eerste weken waren een ramp. We wilden weer stoppen, gelukkig raadde de kinderarts dat af. Kijk het nog even aan, zei die.
Misschien goed om dat te weten?

Lisbeth

Ik heb je in het verleden al eens verteld dat ik veel van mijn eigen kind in jouw dochter herkende. Wij hebben na de start met ritalin een totaal ander kind terug gekregen.
De pillen moeten zichzelf bewijzen, ook voor je dochter.

Mijn dochter slikt 15 mg per dag. s morgens 10 en 's middags 15 mg.

Goed

Lisbeth, jullie hebben al zoveel geprobeerd met je dochter, zo lang getobd. Ga gauw beginnen met de therapie en de pillen. Echt, ik hoop zo dat het helpt. Niet tobben gewoon doen!

Ehh

's morgens 10 en 's middags 5 dus.

We gaan ervoor

Slechter kan toch niet

Ik had het wel verwacht, het is geen verrassing.
Ik heb er alleen moeite mee dat zoiets als ADD zo'n problemen kan veroorzaken.
Ik heb echter deze week gevraagd of dit haar problemen kan veroorzaken en volgens hun kan dit.
De psychologe vroeg zich ook af of de huidige school wel de juiste school voor haar is. Ze zit nu op een montesorri basisschool. Dit is haar tweede school, gekozen omdat ze erg open staan voor HB kinderen.
Ze verwachten echter wel dat kinderen kunnen plannen. Hun hun eigen planning kunnen maken en bijhouden. Dochter kan het wel maar het is een megastressfactor. Nu snappen we waarom.
Daarbij is er redelijk wat heen en weer geloop, kinderen werken veel in aparte groepjes op verschillende niveaus. In eerste instantie ideaal maar nu is het de vraag of het zo super is. Psychologe en psychiater zien meer in gestructureerd onderwijs.
Wie heeft hier ervaring mee.
Is montesorri toch te doen met de nodige aanpassingen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Liesbeth

Als ik de afgelopen jaren een ding heb geleerd bij onze zorgenzoon, is dat, dat je de dingen een voor een moet proberen op te lossen. Kies het belangrijkste, ga daar mee aan de slag en pas dan ga je het volgende tackelen.
Misschien kunnen er op school nog heel veel dingen voor je dochter verbeteren, maar eerst zal
Ze zich weer wat blijer moeten voelen. Als je depressief bent, kun je veel dingen niet aan, waar je normaal wel tegen kunt.

Add

Zoiets als ADD kan zulke gevolgen hebben. En erger. Maar wees blij dat het slechts ADD is: er is een hele aanpak voor (medicijnen, handvatten). En je hebt ondersteuning gevonden. Begin tzt eens in 'Slim maar...'.
Om de redenen die jij noemt kregen wij het advies om niet de Montessorri uit te kiezen. Je kan niet alles in 1x veranderen hoewel sommige kinderen kunnen dat beter hebben dan anderen. En zeker met medicatie zal dat een stuk beter gaan. Gebruik de tijd tot de zomervakantie om wat dingen te veranderen op school die ze hard nodig heeft. Misschien wil de psychologe je hierbij helpen.
En ga op zoek naar een school met veel structuur. Het advies voor ons was of klassikaal of ontwikkelingsgericht onderwijs. Jullie psychologe kan jullie hier vast ook wat bij helpen.

1 ding tegelijk inderdaad

Ik zou om te beginnen de werking van de medicijnen eens afwachten en kijken hoe het dan op school gaat. Niet gelijk omkijken naar een andere school. En ga alvast in gesprek met school over dat plannen, hoe kan school haar daar zodanig in begeleiden dat het minder stress oplevert? HB wil kennelijk niet zeggen dat je dan automatisch goed kunt plannen, misschien gaat school daar van uit?

Pirata

Dan vraag je Montesorri om voor dit kind geen Montesorri te zijn. Op zelfstandig werken is het Montesorri gestoeld. Dat kan je niet van ze verwachten geen Montesorri meer te zijn. Misschien wel wat aanpassingen (meer rust, (minimale) hulp bij plannen weektaak etc) om school door te komen. Maar dat zal niet voldoende zijn voor kind met add.

Eerst medicijnen

We doen eerst inderdaad wennen aan de medicijnen. In de week na de vakantie staat er een gesprek op school gepland. Dan moeten we wel praten over wat ze nog kunnen doen. Dochter zal ergens meer structuur vandaan moeten halen.

HB zijn is inderdaad geen garantie voor een goede planner. Dochter is werkelijk het prototype verstrooide professor.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Juist ja, eerst de medicijnen

En dan verder kijken. Het zou best kunnen dat het plannen haar daarmee ook makkelijker af gaat. En als de school dan ook nog een beetje kan helpen, ziet de wereld er straks wellicht heel anders uit.

Hier

Hier ook een dochter met add op een montessorischool.
Ook hier ging het plannen niet erg goed toen ze net in groep 6 zat is bij haar add vast gesteld. Omdat er ook nog andere dingen niet goed gingen kreeg ze ook een ambulant begeleider daar ging ze een keer per week en in groep 7 zelfs even 2 keer per week naar toe.
De ambulant begeleider heeft dochter enorm geholpen met de planning. Ze maakte in het begin een heel schema voor dochter welke taak ze op welke dag moest doen. Ook zijn we halverwege groep 6 met medicijnen gestart dit hielp allebei heel erg goed.
Ook wij hebben wel eens getwijfeld of we van school moesten veranderen maar op deze school kon ze zo fijn alles op haar eigen nivo doen. En door de hulp bij de planning ging het steeds beter.
Inmiddels zit ze in groep 8 heeft ze sinds kerst geen ambulant begeleider meer en zei de juf vorige week bij het 10 min gesprek dat dochter de planning van haar werk helemaal zelfstandig doet.
Mischien kan jullie dochter ook extra hulp krijgen bij de planning?

Overigens

Gebruikt onze dochter medikinet. Dit werkt ongeveer 6 uur. Ze neemt deze medicijnen alleen s'morgens als ze naar school moet.
In de weekenden krijgt ze geen medicijnen.
Voor nu is die 6 uur genoeg volgend schooljaar moeten we even gaan kijken hoe we dit gaan oplossen als ze naar de middelbare school gaat en langere dagen gaat maken.

Even zo

"Maar dat zal niet voldoende zijn voor kind met add."
Hm, dat hangt er maar van af hoor. ADD of ADHD betekent niet automatisch dat kinderen niet zelfstandig kunnen werken. Ik heb hier een exemplaar dat dat juist uitstekend kan. Bovendien zijn plannen en zelfstandigheid geen dingen die je wel of niet kunt, maar vaardigheden die je kunt (en vaak moet) leren. Ik heb er altijd wat moeite mee als "hij kan niet plannen" als een gegeven wordt beschouwd. De dochter van Lisbeth is pas acht en kan nog ontzettend veel leren en zich ontwikkelen. Maar vanzelf gaat het meestal niet

Misschien helpt het feit dat ze ook HB is wel bij het plannen, omdat ze niet goed geplande zaken toch kan opvangen (bijvoorbeeld topo alsnog even leren tijdens het ontbijt). Niet dat dat op de langere termijn de bedoeling is hoor. Maar om een goede school op te geven omdat het een Montessori is, lijkt me ook zo wat. Wie weet wat je dan krijgt? HB en ADD lijkt me een uitdagende combinatie voor een school.

Alcedo atthis

Volgens mij bedoelen we precies hetzelfde.
Maar waar ik op doel is dat een Montesorrischool niet de plek is om deze dingen, die al moeilijk zijn bij add, te leren. Dit schooltype gaat er vanuit dat je dat al voor het grootste deel kan. En ja, je kan die vaardigheden aanleren (vandaar ook de aanwijzing "Slim maar...").

Spannene

Morgen is het zover. Vandaag maar nog eens met dochter praten. Kijken of ze aan het idee gewend is en wat ze er nu zelf van vind.
We hebben ons de afgelopen dagen een beetje ingelezen en ik lees veel positieve verhalen. Dat gaf moed. Ik zie wel op tegen de bijwerkingen. Wat als ze nog somberder wordt? Ze gaat het volgende week na een schoolpauze van een paar weken weer op school proberen. Dat wordt dus ook al zwaar.
Ook ben ik wel benieuwd of een aantal zaken haar straks makkelijker afgaan. Collage maken bijvoorbeeld. Ze ziet zoveel info en kan totaal niet filteren waar ze moet beginnen. Gaat ze tussendoor nog ' interessante' filmpjes bekijken. Want extra info en leuk. Of bij sommen. Bereken de helft van 73,80. Ehhh denk denk. Schrijf het nou op!!! Oh ja. Die logische stappen zijn zo moeilijk.
Deze carnaval trouwens een wereldse ontdekking gedaan. Ze had op een bepaald ogenblik een ' ontploffing'. Ik zat dus apart met haar en toen kwam iemand van de leiding met oordopjes voor haar. Dat werkte super. Ze heeft de resterende dagen daarmee rondgelopen en dat hielp echt. Dat is dus ook misschien een idee voor op school

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Lage verwachtingen modus

Hoi Lisbeth,

In periodes van onzekerheid en moeilijke dingen, hebben wij altijd een lage verwachtingen modus, die we aanzetten.

Wat houdt dat in: In principe doen we dan vooral plan C (uit het explosieve kind). Onze verwachtingen van zoon zijn dan laag, minimaal. Als hij moe is, mag hij een middag of dag thuisblijven van zoon. We gaan niet naar feesten, of andere drukke omgevingen. Hij mag kiezen wat we eten. Hij mag langer achter de computer. Kortom: hij hoeft niet veel en mag van alles.
Dat is geen verwennen, omdat we het samen afspreken, als oplossing voor de zware periode. Het gaat dan zoiets als: 'He Pipo, dit gaat waarschijnlijk wel moeilijk voor je worden. Je hebt nieuwe medicijnen/moet wennen aan je nieuwe klas/bent moe omdat je net ziek bent geweest/bent verdrietig omdat opa ziek is, hierom lijkt het ons een goed idee, om de verwachtingen wat omlaag te doen. Om goed voor elkaar te zorgen en de dingen die niet zo heel erg belangrijk zijn, even te laten voor wat ze zijn. Als het dan weer beter gaat, pakken we die dingen weer op.'
Hier werkt dat super, we hebben zo menig stormfront goed kunnen doorkomen. Dus dat even als tipje.

Verder klinkt het dus, alsof je dochter moeite heeft met overprikkeling. Klopt dat? Heb je je daar al op ingelezen. Veel mensen zijn hoogsensitief. Prikkels (geluiden/geuren/aanrakingen/smaken/warmte-kou/labeltjes in kleding/verkeerd zittende sokken) komen dat zeer hard binnen. Voor veel mensen die dit hebben, is het een grote opluchting als dat gezien wordt en er in ieder geval in de directe omgeving rekening mee wordt gehouden.
Wij hebben ene dochter die er echt absoluut niet tegen kan, als je haar plotseling aanraakt. Het is fijn als de (impulsieve) gezinsleden dat weten en er rekening mee houden. Dat scheelt een hoop negatieve gevoelens voor deze dochter.

Nou ja, misschien wist je dit allemaal al, maar dan heeft een meelezer er misschien ooit wat aan
Het was handig voor mij geweest, als ik bij de geboorte van mijn kinderen al geweten had wat dat is: overprikkeling. Dan was de babytijd van mijn oudste waarschijnlijk een stuk gezelliger geweest (huilbaby).

Grappig karmijn

Beeje ot, maar ik zat me net af te vragen waarom ik zo gefrustreerd ben dat ik zonet de kinderen maar hun zin heb gegeven en een filmpje aanmocht, oudste mocht computeren.. Dat was ZO niet mijn plan voor deze middag..

Ben maar even de kamer uitgegaan en nu hoor ik ze samen dansen en zingen bij de digitale piano, en hoor ik zoon vrolijk kletsen (hij praat momenteel helemaal niet).

Dus tja, misschien moet ik nu blij zijn dat hij vrolijk is en het verder maar loslaten. Tot we in rustiger vaarwater komen..

Karmijn

Ja ze is snel overprikkeld, gevoelig voor geuren, kleding en geluid.
Ze staat echter dolgraag in de schijnwerpers, ze is dus majorette met carnaval. Vind ze heerlijk, die buhne, het applaus, de aandacht. Ik ga echter altijd mee om haar op tijd op te vangen. Ze kan opeens helemaal genoeg ervan hebben en dan komen er flinke waterlanders.
Ik begrijp dat het overprikkeld zijn zowel bij hoogsensitiviteit als ADD terugkomt.

Jouw eerste tip vind ik wel een goede, die ga ik zeker onthouden

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Overprikkelt

Ja heel herkenbaar. Eigenlijk is dat bij mijn dochter het probleem. In haar hoofd loopt het over (door alles wat binnenkomt) en dan klapt ze eruit.

Ritalin doet daar iets mee. Dat helpt haar beter filteren waardoor ze meer kan hebben.

De lage verwachtingen modus van Karmijn ga ik ook bewuster toepassen. Onbewust deed ik dit vaak al, maar dan inderdaad vaak ook tegen wil en dank. Bewust kiezen voor plan C voelt dan zoveel beter!

Overprikkelt en school

Dochter zei het maanden terug eens heel treffend.
Mijn dag is als een lang touw, als ik opsta heb ik nog het hele touw, zo gauw als ik op school ben wordt er steeds een stukje vanaf geknipt, totdat ik bijna niets meer over heb. Pas als ik weer bij jou ben kan mijn touw weer groeien.
Ik vond dat zo mooi en duidelijk omschreven.

School is dodelijk vermoeiend, overal is geluid, kinderen die praten en roepen, indrukken. En er is geen ontsnappen aan. Ik kan me heel goed voorstellen dat ze soms wanhopig wordt

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

School is topsport

Voor kinderen als de mijne (en die van jullie ook?) is school niets minder dan topsport. Hij kan het wel hoor. Echt.
Maar het kost hem heel veel inspanning. Dat wordt wel minder in de loop der jaren, omdat hij steeds meer vaardigheden op doet. Maar topsport blijft het. Het zal nooit 'gewoon' worden, om naar school te gaan.
Voor hem is het ontzettend belangrijk, dat dit gezien en gewaardeerd wordt. Anders gaat zijn motivatie de deur uit en dan zitten we op een glijbaan naar beneden.
School is een ramp voor kinderen die snel overprikkeld zijn. Geschreeuw, geduw, geplaag, gegil. Leraren die zuigen, klasgenoten die tegen je tafel aanstoten. Gymlessen die niet eerlijk verlopen. Leraren die naar rook stinken. Leraren die schreeuwen. Toetsen die verzet worden. Nablijven. Saaie boeken die gelezen moeten worden. Onvoldoendes. Concierges die ongenuanceerd boos worden op een hele groep kinderen terwijl het er echt maar eentje was, die zijn pakje drinken op de grond gooide. Roosterwijzigingen die toch niet door gaan. Betutteling. Ik kan nog wel even door gaan.
Het is geen afspiegeling van de maatschappij en geen afspiegeling van een volwassen werkend leven. Eigenlijk lijkt school nergens op. Wij geven zoon de boodschap: 'Lieverd, je bent een kanjer. Het valt niet mee, dat zien we. Maar je moet er doorheen, om verder te komen in je leven.' Net als een game. Eerst moet je door de saaie levels, om je skills te verdienen. Gelukkig snapt hij dat wel en verdraagt hij het.

Geweest

net terug van de psychiater. We gaan starten met 5mg per slikmoment. We mogen zelf kiezen of we 2 of 3 per dag willen. We zijn nu aan het twijfelen of 3 toch niet beter is, ook met het oog op huiswerk wat toch wel vaak erg moeizaam gaat.
We kunnen zelf ophogen als we merken dat het niet werkt.
ze mag max 30- mg per dag. Afgesproken is wel dat ik halverwege volgende week bel om te overleggen hoe het gaat.

Karmijn jij geeft treffend de pijnpunten van dochtewr aan. gymlessen die niet eerlijk en lawaaierig verlopen, kinderen die schreeuwen, juffen die boos zijn op de verkeerde kinderen.

Vorig jaar hadden we een volledig drama omdat er steeds 1 kindje vlak langs haar tafeltje liep en dan steeds tegen haar tafel stootte, het heeft maanden geduurd voordat ze kon vertellen wat het probleem was. Hij komt in mijn gebied zei ze toen, ik voel me niet veilig dan.
Nu is er 1 jongen die haar frustreert, die vaak expres tegen haar opbotst, rare opmerkingen maakt. Ze heeft al meerdere keren aangegeven dat hij haar pest maar hij weet het net zo te doen dat niemand het ziet en dat het dus ook niet heel serieus genomen wordt. Dat maakt het voor haar extra moeilijk.

Op reis

weet iemand trouwens hoe het zit met Ritalin meenemen op reis, we gaan morgen voor 3 dagen naar duitsland, kan ik het risico nemen om zonder verklaring te gaan of kan ik dan beter de medicijnen niet mee nemen.

Op reis

In principe moet je voor een reis naar een Schengenland met ritalin, een verklaring bij je hebben. Maar dat is echt heel veel moeite. Je hebt een verklaring van de arts nodig, die moet je dan weer opsturen naar een of andere instantie waarna je van hun die verklaring krijgt. Duurt zo wel een week of zo. Wij doen dat alleen maar als we gaan vliegen (controle) of naar Engeland gaan (heb je ook soms strenge controle; naar de UK hoef je trouwens geen schengenverklaring, maar wel een brief van de arts.) Voor autovakanties naar Duitsland en zo, nemen wij gewoon de minimale hoeveelheid mee (zodat duidelijk is, dat je niet gaat dealen of zo) en doen we verder net of onze neus bloedt.
Als je trouwens net begonnen bent met de medicatie, zou ik niet zo maar weer stoppen. Dan zou ik eerst zes weken netjes iedere dag geven, zodat ze er echt aan kan wennen.