12 jaar en ontsporen
Welk onderwerp is kiezen, mijn vraag heeft met allerlei dingen te maken. Ik begin maar ergens
mijn dochter zit in laatste klas basisschool en het gaat om haar beste vriendin. Ze zijn beide kwetsbaar, onze situatie thuis is niet ideaal. Vriendinnetje heeft duidelijk geen leuke start gehad van haar leven. Vertoont heel verlegen gedrag in bijzijn van ouders, leraren en zodra er een andere derde van eigen leeftijd bijkomt merk je ook dat ze erg terug houdend is.Nu mijn dochter dikke vriendinnen met haar is, speelt ze al lange tijd soort van enige uitlaadklep voor haar (en andersom ook wel).
Ze zitten tegenwoordig veel op de bekende schermen, wat hier thuis uiteraard ook vaak tot discussie en ergernis leidt. Sinds Corona uiteraard nog erger.
Ten tijde van de eerste lockdown werd media door de meiden gebruikt voor communicatie, terwijl dit voor school(werk) bedoeld is. Ik had ingegrepen maar even later bleek dat de leraar wel blij was want het vriendinnetje had dan in elk geval contact met iemand. Mijn dochter dus. Ik heb me er toen wel over verbaasd maar uit zieligheid heb ik het maar zo gelaten.
Zomer heb ik het programma dus maar van de tablet verwijderd. Maargoed eigen dochter heeft op de telefoon die ze van haar vader heeft blijkbaar de bekende whattsapp geïnstalleerd. Ze heeft van mij geen smartphone dus hoe weet ik ook niet maar het werkt.
In de tijd daarna heeft meisje haar regelmatig geblokkeerd als ze boos was en dochter vond dit natuurlijk niet leuk.
Tijdje geleden heeft geval plaatsgevonden dat mijn dochter zeer overstuur was dat ze weer eens was geblokkeerd. Ik was er toen klaar mee. Had zoiets van even niet meer met haar. Maar dochter is ook zooo verdrietig omdat ze graag vriendinnen wil zijn.
Zelf heb ik verhaal veel besproken, uiteindelijk met school en maatschappelijk werk. Daarna heb ik ook maar weer even gelaten maar deze vriendin heeft gewoon een geschiedenis en psychische problemen. Daarnaast is mijn dochter ook zeer onzeker en beïnvloedbaar.
Heb mijn ex, vader dus ook goed ingelicht en wij zien wel het gedrag wat we niet willen. Komt neer op zaken uithalen op media en de moeder van vriendin werkt heel veel waardoor kind ook toegang heeft tot van alles en nog wat. Onze conclusie is dat mijn dochter wordt ‘gekocht’ door spulletjes die ze krijgt en dezelfde gedachten en taal overneemt. Ze lijkt ook half depressief en afhankelijk van haar vriendin.
Het is nu zo uit de hand gelopen door mijn bemoeienis. Ik heb het meisje aangesproken en vervolgens liegt ze en vertelt ze niet alles thuis. Hierom probeer ik juist haarzelf te bereiken en te zeggen wat wij ouders van onze dochter willen. Nadat we alle kanalen contact ontzeggen en dan dus ook niet meer mogen afspreken voelt het voor mijn dochter dat zij nu niets meer mag en haar vriendin kwijt is.
Bovendien is de moeder nu boos omdat ik haar dochter aanspreek en zegt ze dat ik haar beschuldig. Daarnaast zegt de moeder zelf dat ze veel hulp heeft maar steeds niet de juiste heeft gehad en nu waarschijnlijk hulp met opname zal krijgen. Ik vind het allemaal ook heel verdrietig voor hun. Alleen ik voel me ook in een positie zitten dat ik vind dat zij als ouder ook inziet hoe ver haar dochter in ons leven gaat. Ze gaat onder een ander profiel verder en dan zegt ze dat het klaar is ‘met je moeder’ omdat ze denkt dat ze tegen mijn dochter praat.
Ik ervaar haar gedrag dus via al die kanalen en tussen hun vriendschap heel anders dan als ze in het echt zich voordoet. Grote mond en bedreigen en contact blijven zoeken. Op school komt ze niet omdat ze bang is voor bepaalde leraar. Ik blijf me verbazen over wat ik hoor en zie hoe ze controle heeft over grote mensen.
Ik heb dus nu sterk controle op de telefoon en de tablet maar ze zien elkaar wel op school. De leraar bagatelliseert wat ik tot nu toe aankaart en ik heb me zorgen al meermaals geuit. En ik wil hun vriendschap ook niet afkeuren, ik keur gedrag af en ik weet dat de moeder hulp zoekt, dus ik wil me ook niet meer druk maken. Ik proef echt wel dat er zaken in gang zijn en dat het hardstikke moeilijk is. Juist vanwege dat ik thuis ook zwaar heb en moet blijven opletten.
Wat kan ik verder nog doen dan wat ik al doe. En hoe bereik ik wel dat meisje zelf indien ze buiten school contact zoekt en mijn dochter erin mee dreigt te gaan?
Wat bedoel je?
ik heb bij een aantal groepen wel de meldingen uitstaan.
ik begrijp je probleem met je dochter ook niet. Je hebt het over ontsporen maar ik lees niks ontsporends. Er is een meisje met problemen maar geen idee wat je daarmee bedoelt en wat daar dan nadelig aan is voor je dochter.
Wat is het ergste dat zou kunnen gebeuren als je die controledwang, wel of niet, met beperkingen, met toezicht, op sociale media, interventies zonder inzicht en overleg met de jongeren, los kunt laten?
Misschien ook geen goede titel.
Ja het leek mij ook gewoon als je geen WiFi hebt dan niet online bent en dan daardoor geen berichten ontvangt. Het was een verklaring van de dames onderling waarvan ik dacht, waar zit die functie?
Ik krijg vooral idee dat ik er teveel bovenop zit. Dat is ook juist niet wat ik graag doe. Het ergste wat ik denk is wat is het volgende? De meningen hierover zijn merkbaar verdeeld. Los van dit forum kan het bij de een veel strakker en bij de ander heel los. Ik zit ergens in het midden. Ik wilde het niet negeren maar ook niet supergroot maken.
Dat is het wel geworden. De moeder van vriendinnetje heeft zich opnieuw geuit en dat was niet mals. Hier was ik dus ook bang voor. Dat het mogelijk zo gaat aflopen.
'De moeder van vriendinnetje heeft zich opnieuw geuit en dat was niet
mals. Hier was ik dus ook bang voor. Dat het mogelijk zo gaat aflopen.'
Er is nu dus een conflict tussen de moeder van het meisje en jou. Waarover heeft de moeder van het vriendinnetje zich geuit, waarover was ze zo boos?
Blijkbaar vreesde je al dat het zo gaat aflopen. Wat kun je doen om het te keren? Is er al een vriendelijk gesprek geweest tussen jou en moeder van vriendinnetje, dus een gesprek zonder verwijten?
Is er ooit al een vriendelijk gesprek geweest met het vriendinnetje? zijn er dingen die zij wel goed kan of wat ze wel goed zou willen kunnen doen?
Tsjor
Zoals ik het lees, is het vriendinnetje van je dochter in jouw ogen helemaal niet zo’n fijn vriendinnetje. Jouw dochter noemt het een vriendin, maar jij vraagt je af of het wel echt vriendschap is. Jouw dochter heeft ook geen makkelijke achtergrond en laat zich voor jouw gevoel meeslepen door deze vriendin. Het klinkt alsof de vriendin macht uitoefent op vriendinnetjes waaronder jouw dochter door ze over te halen dingen te doen die niet zo leuk zijn. Dit gebeurt buiten het zicht van volwassenen, bij volwassenen is ze juist heel timide.
Het doet me denken aan een vriendinnetje wat ik had op de basisschool dat gekke spelletjes wilde spelen als we ergens waren zonder ouders. Spelletjes waarvan ik het gevoel had dat ze een grens over gingen. Ik stond sterk genoeg in mijn schoenen om nee te zeggen maar een ander vriendinnetje deed wel mee. Naar volwassenen en andere kinderen die wat verder weg stonden oogde ze als een keurig meisje. Thuis werd ze heel streng opgevoed, ik denk achteraf dat ze op deze manier controle probeerde uit te oefenen.
Als het klopt wat ik beschrijf, want inderdaad het is een klein puzzeltje om de posts te ontleden, dan denk ik dat je vraag aan dochter moet zijn wat vriendschap voor haar is. Heb daar een gesprek over. En heb gesprekken over grenzen en grenzen aangeven. Niet lukraak dingen verbieden, dan creëer je hooguit afstand. Maar vraag eens wat er zo fijn is aan de vriendschap en wat er minder leuk is. Praat er over hoe ze met die minder leuke dingen om kan gaan. Misschien is ze bang straks geen vriendinnen meer te hebben, stimuleer haar dan deel te nemen aan dingen waar ze nieuwe mensen ontmoet.
Kom tot de kern bij je dochter. De problemen die de vriendin heeft kun jij niet oplossen.
Het is inderdaad controle hebben en voor beide verlies van de enige vriendin die ze hebben. En ik leg nergens een schuld neer. Is meer signaleren van precies; wat houdt deze vriendschap in. Daar is regelmatig maar zeker niet te vaak de kern uitgevraagd.
Een ander voorbeeld wat ik ook mooi vond was dat mijn dochter haar steeds een heel stuk ophaalde uit onze richting en ook smiddags heel stuk mee reed naar haar huis. Ik vond alleen dat ze het wel moest doen als ze het zelf wil, en verder heb ik me er niet aan gestoord. Alleen gedacht, kan vriendin wel zonder mijn dochter? Overdreven gedacht: helpen ok, maar ze heeft al een moeder.
En het is niet de enige vriendin, er zijn genoeg andere mensen. Ook daarin heb ik best los gelaten en af en toe benoemd waar ligt voor dochter de grens?
tij keren? Nou ik denk dat ik mijn zin nu heb maar niet op de manier hoe. Alle verwijten zijn er wel gemaakt. Ik was niet de perfecte moeder en heel hoop stront tot aan dat ze zich zorgen om mijn kind maakte. Het ergste vond ik wel dat ik niet op mobiel van dochter mezelf als haar (mijn dochter) voor moest doen. Ik heb echt niets gezegd tegen die vrouw, ik heb alles tig keer gewogen. En die dochter vertelt gewoon een versie die de moeder geloofd en nu ben ik de slechterik. De wens was hun met rust te laten. Gevalletje omgekeerd. Dus ik heb maar geantwoord ik bepaal over mijn dochter haar spullen ga. Dat kwam nog aan maar verder blijkt uit alles dat zij invult en gezien de antwoorden, heeft vriendinnetje het niet van een vreemde. Meisje gaat nu waarschijnlijk toch niet naar school, weet ik nu al
sorry, echt, maar ik kan er geen touw aan vastknopen allemaal 😳
Jippox schreef op 13-05-2021 om 22:17:
sorry, echt, maar ik kan er geen touw aan vastknopen allemaal 😳
nee ik ook niet..
Moest er even met een knipoog heel erg om lachen. Ivm herkenning is het een opgaaf Jippox maar welgemeend bedankt voor deze opmerking. Ik heb gelukkig zeker reacties die op de situatie lijken gezien. Ook reacties van wat ik ver voor deze post zo heb gedaan in hoe ermee omgaan.
Dat verbieden van elkaar zien/contacten was niet zo handig in ieder geval. Alleen de situatie lijkt 180 graden omgedraaid vanwege het contact met de moeder van vriendin dochter. De vraag eerder hier was of ik wel vriendelijk gesprek had gehad (met vriendin of haar moeder). Beide uiteraard, al wel langer geleden maar ook via de app afgelopen schooljaar ook. Dochters zijn nu ouder en dat claimen van dochter door vriendin is ook van dit schooljaar.
De moeder reageerde op zich wel begrijpelijk. Helaas is haar reactie veranderd in een verwijtende toon en moet mijn dochter haar dochter met rust laten. Moederheeft mij geblokkeerd en heeft me niets zeggen. Dus dat is wel klaar.
Nu komt de vriendin nu via een ander klasgenootje weer in beeld hier. Die stuurt ze nu berichten waar ze haar verhaal en waarheid uit. Dochter was met dit andere klasgenootje aan het videobellen en ondertussen stuurde deze berichten naar mijn dochter wat er over mij wordt gezegd door ‘de vriendin’. Dochter vroeg aan klasgenoot of ze dat mocht zeggen tegen mij. We (klasgenoot, mijn dochter en ik) hebben het er over gehad, logisch dat het vriendinnetje iemand zoekt om zich te uiten. Dochter en klasgenoot kwamen er zelf op dat vriendin enkel haar versie beleeft.
Bovendien was het vooral wat voor soort berichten ze nog meer stuurt aan die klasgenoot. Ze zoekt gewoon gevaar op terwijl ze zich anders voordoet. Ik heb het los gelaten. Het is niet aan mij.
Wellicht kunnen ze goed aangeven waar ze wel en niet aan ‘meedoen’ en elkaar onderling helpen in grenzen aangeven. Dat was in elk geval pijnpunt bij mijn eigen dochter. En zoals mijn dochter zelf aangaf, dan komt er een raar moment op school als ze elkaar weer zien waarbij iedereen stil valt. En dan moeten ze het op school van de leraar uitpraten. Maar dit is niet enkel een schoolaangelegenheid. Speelt constant en juist na school.
' Het ergste vond ik wel dat ik niet op mobiel van dochter mezelf als haar (mijn dochter) voor moest doen.' Heb je dat dan gedaan? Onder het motto: ik ga over de spullen van mijn dochter?
In jouw verhaal lijken de sociale media (en het onder controle willen houden daarvan) me echt een probleem. Appen met de moeder van het vriendinnetje etc., dat lost niets op, het escaleert dan alleen maar.
' Met rust laten' lijkt mij een goed advies, zeker voor de sociale media.
Tsjor
Het blijft een vaag verhaal en misschien een tip, kan je deze mensen allemaal niet een zelf verzonnen naam geven. Nu lees ik dochter, vriendin (de eerste) moeder van vriendin, andere vriendin, moeder van andere vriendin...ik ben het spoor bijster. Als je ze allemaal een verzonnen naam geef (ook geen x en moeder van x...want dat doen mensen ook wel eens, dan ben ik het ook zo kwijt) dan is het allemaal wat beter te volgen, inclusief voorvallen, al verzin je maar iets vergelijkbaars om het verhaal minder vaag te maken, voor jou is het advies dan neem ik aan nog steeds goed bruikbaar.
Tsjor, of ik dat heb gedaan? Ik had vriendinnetje gevraagd om even niet meer te appen of berichten te sturen. Daarbij had ik vooraf gemeld hoi ... hier de moeder van (naam van mijn dochter). Idem dito met de moeder die heb ik ook gesproken op de app van dochter. Waarbij ook ze wist dat ze met mij praatte.
Dat de sociale media nu een controleding lijkt geloof ik. Dat was dus helemaal niet zo maar nu in elk geval geworden.
De telefoon van mijn dochter is nu compleet leeg. Haar vader zou gegevens verwijderen maar die heeft per ongeluk op alles wissen gedrukt.
Ik wil voor haar een smartphone kopen binnenkort. De oude die ze nu heeft is compleet beschadigd. Maar tips waar ik op moet letten blijven welkom. Geen controle in elk geval.
Dus jij gaat op de mobiele telefoon van je dochter met het vriendinnetje en de moeder van het vriendinnetje appen? Ik hoop dat je in hebt gezien dat zoiets geen oplossing is, maar zorgt voor escalatie.
Je dochter is 13, ze kan zelf berichtjes sturen of jou om advies vragen, maar het is belangrijk dat ze zelf de communicatie in de hand houdt.
Een nieuwe smartphone kan. Volgens mij kun je bij elke smartphone de instellingen zo maken als je zelf wil. Misschien is het goed om dat samen met je dochter dan uit te gaan zoeken: wat wil je, wel of niet geluid aan bij berichtjes, wel of niet traceerbaar zijn etc. Met een nieuwe simkaart heeft ze ook een nieuw telefoonnummer, dus ik zou dat ook overwegen.
Tsjor
Dochter is 12, scheelt maar een jaartje. Doorgaans is het niet nee, en ook niet voor herhaling vatbaar. Vandaar de vragen over de aanschaf van een voor haar.
Ze heeft gewoon een afdanker in handen gekregen, is zelf aan de gang gegaan en ik was nergens van op de hoogte.
Afgelopen week) naast de tips hier (voor wie me nog volgde 
) ook wel wat naasten over de kwestie gesproken. Ik maak me natuurlijk vooral zorgen om eigen dochter.
Heb haar redelijk vrij gelaten, het was immers ook niet de smartphone van mij die ze al jaren gebruikte maar door ex afgestaan en ik stond daar jaren geleden niet achter. Wel gebruikte dochter dat ding hier enkel voor filmpjes kijken op internet,foto's of opnames maken, muziek (als ipod noem je dat toch??). (via Wifi) Prima
Ze heeft alleen ergens zelf whattsap geinstalleerd. Op een rare manier want er zat en zit nog steeds geen simkaart in. Zo snappen wij ouders nog steeds niet hoe maar blijkbaar kan het. Van mij heeft ze een baksteen jaar nul puur voor bereikbaarheid. Er zijn nog andere schermen in huis dus geen zorgen.
Ik wilde het graag in een keer goed aanpakken. Gezien ze zelf van alles is gaan installeren, daar ging het heen. Op zich was ik snel op de hoogte, ik was de eerste die ze appte natuurlijk.
Het hele verhaal is dus gevolg op gevolg op... waar je achter de feiten aanloopt maar op zich, ik wel steeds inhaalde wat ik niet wist en daarop gesprekjes heb gevoerd.
Het verhaal rondom de vriendin, ik noem haar maar even Koosje, is dat Koosje al veel behendiger is in zelfbeheer van de media en dat ik vermoeden heb dat de ouder in kwestie het ook niet of minimaal meekrijgt. Wel dat het verder ook niet zo lekker met dochter Koosje gaat op verschillende vlakken en daar een nare voorgeschiedenis aan vooraf gaat.
Mijn dochter Pia (ik verzin maar wat) is natuurlijk goed bijgebracht hoe alles moet doordat ze dikke vriendinnen zijn, dat is ook dik in orde. Alleen ik had tot haar 12 jaar redelijk controle (dat was dan op de tablet thuis) omdat ze steeds mijn akkoord nodig heeft voor installeren van apps. Dus ik wist het meestal omdat ik zelf toegang had verleend. Die smartphone was een beetje onveilig voor mijn gevoel gezien geen leeftijdsgrens voor internet etc. Gelukkig liet ze die dan ook vaak bij pa liggen.
Sinds mijn kind Pia heeft ontdekt wat je met whattsapp kan en op tiktok en noem het maar op ging dat soms buiten mijn weten om. Ook niet gelijk erg, vriendinnen moet je veel gunnen.
Kortom het verhaal samengevat is dat de wereld steeds een stukje groter wordt maar dat er ook gevaren bij komen, waar ze mee om moeten kunnen gaan.
Wat denk je, komt Pia gister thuis en is er iemand van HALT in de klas geweest en die heeft onderwerp social media ook behandeld. Dat was een mooie herhaling van ons ouders van het afgelopen jaar dat wij regelmatig waarschuwen. Ik was hier zeer content mee, want nu vertelde ze mij wel even van alles.
jammer genoeg was Koosje niet op school en heeft die nu net dit gemist (was een verrijking geweest
) Ik heb wel de leraren op de hoogte gesteld van de situatie tussen haar moeder en mij. Pia (mijn dochter) zelf kwam met uitspraken dat het filmpje dat Koosje nu daar en daar online had dan dus verkeerd publiek aantrok.
Ze trekt nu weer meer op met Juultje (dat andere klasgenootje) die altijd pas aandacht krijgt als Koosje Pia niet claimt. En benieuwd of Koosje vanaag op school verschijnt want ze heeft nogal invloed op haar eigen lesrooster (nee ik zeg niets ik denk alleen maar). Ik vind het ook echt jammer dat het gesprek met de moeder van Koosje zo is gelopen. Je kunt elkaar begrijpen en de hand schudden of boos gaan doen.
Er is in ieder geval weer rust gekomen en nee ben er niet trots op dat ik mijn dochters telefoon gebruikte, het was in ieder geval niet de bedoeling te laten escaleren. Dat is gewoon op mijn eigen foon en moeder Koosje haar foon onderling uit zijn voegen gebarst. Alles goed doen zou mooi zijn, ik heb ervan geleerd.
Je kunt inderdaad zonder simkaart gewoon whatsapp op de telefoon zetten, want dat kan via wifi. Google maar eens op "whatsapp installeren zonder simkaart"....en voilà, je krijgt een uitleg hoe het moet.
Ik denk dat je op deze leeftijd niet meer met verboden aan kunt komen, alleen maar met voorbeelden, hoe dingen fout kunnen lopen en veel samen bekijken, ook op die telefoon. Ik zou wel zo nu en dan even wat appjes willen kunnen bekijken, gewoon om te zien hoe gesprekken verlopen, uitleggen dat je nooit ruzie moet maken via whatsapp of andere social media. Geen rare foto's moet sturen en alleen maar vrienden moet worden met mensen die je in het echt ook kent (later kunnen er natuurlijk internet vrienden bij komen, die heeft mijn zoon ook, maar hij is 23 jaar en weet inmiddels wel waar hij op letten moet). Fijn dat ze al wat via school heeft geleerd. Hou de gesprekken open, vertel ook eens blunders van jezelf, of wat je via via hebt gehoord, om de gesprekken open te houden, zo kunnen ze er mee leren omgaan.
En wat anders, volgens mij is 12 jaar ook wel echt zo'n leeftijd voor 'meidengedoe', hier op school had dochter toentertijd ook toestanden met vriendengroepjes en pesterijen.
