12 jaar en ontsporen
Welk onderwerp is kiezen, mijn vraag heeft met allerlei dingen te maken. Ik begin maar ergens
mijn dochter zit in laatste klas basisschool en het gaat om haar beste vriendin. Ze zijn beide kwetsbaar, onze situatie thuis is niet ideaal. Vriendinnetje heeft duidelijk geen leuke start gehad van haar leven. Vertoont heel verlegen gedrag in bijzijn van ouders, leraren en zodra er een andere derde van eigen leeftijd bijkomt merk je ook dat ze erg terug houdend is.Nu mijn dochter dikke vriendinnen met haar is, speelt ze al lange tijd soort van enige uitlaadklep voor haar (en andersom ook wel).
Ze zitten tegenwoordig veel op de bekende schermen, wat hier thuis uiteraard ook vaak tot discussie en ergernis leidt. Sinds Corona uiteraard nog erger.
Ten tijde van de eerste lockdown werd media door de meiden gebruikt voor communicatie, terwijl dit voor school(werk) bedoeld is. Ik had ingegrepen maar even later bleek dat de leraar wel blij was want het vriendinnetje had dan in elk geval contact met iemand. Mijn dochter dus. Ik heb me er toen wel over verbaasd maar uit zieligheid heb ik het maar zo gelaten.
Zomer heb ik het programma dus maar van de tablet verwijderd. Maargoed eigen dochter heeft op de telefoon die ze van haar vader heeft blijkbaar de bekende whattsapp geïnstalleerd. Ze heeft van mij geen smartphone dus hoe weet ik ook niet maar het werkt.
In de tijd daarna heeft meisje haar regelmatig geblokkeerd als ze boos was en dochter vond dit natuurlijk niet leuk.
Tijdje geleden heeft geval plaatsgevonden dat mijn dochter zeer overstuur was dat ze weer eens was geblokkeerd. Ik was er toen klaar mee. Had zoiets van even niet meer met haar. Maar dochter is ook zooo verdrietig omdat ze graag vriendinnen wil zijn.
Zelf heb ik verhaal veel besproken, uiteindelijk met school en maatschappelijk werk. Daarna heb ik ook maar weer even gelaten maar deze vriendin heeft gewoon een geschiedenis en psychische problemen. Daarnaast is mijn dochter ook zeer onzeker en beïnvloedbaar.
Heb mijn ex, vader dus ook goed ingelicht en wij zien wel het gedrag wat we niet willen. Komt neer op zaken uithalen op media en de moeder van vriendin werkt heel veel waardoor kind ook toegang heeft tot van alles en nog wat. Onze conclusie is dat mijn dochter wordt ‘gekocht’ door spulletjes die ze krijgt en dezelfde gedachten en taal overneemt. Ze lijkt ook half depressief en afhankelijk van haar vriendin.
Het is nu zo uit de hand gelopen door mijn bemoeienis. Ik heb het meisje aangesproken en vervolgens liegt ze en vertelt ze niet alles thuis. Hierom probeer ik juist haarzelf te bereiken en te zeggen wat wij ouders van onze dochter willen. Nadat we alle kanalen contact ontzeggen en dan dus ook niet meer mogen afspreken voelt het voor mijn dochter dat zij nu niets meer mag en haar vriendin kwijt is.
Bovendien is de moeder nu boos omdat ik haar dochter aanspreek en zegt ze dat ik haar beschuldig. Daarnaast zegt de moeder zelf dat ze veel hulp heeft maar steeds niet de juiste heeft gehad en nu waarschijnlijk hulp met opname zal krijgen. Ik vind het allemaal ook heel verdrietig voor hun. Alleen ik voel me ook in een positie zitten dat ik vind dat zij als ouder ook inziet hoe ver haar dochter in ons leven gaat. Ze gaat onder een ander profiel verder en dan zegt ze dat het klaar is ‘met je moeder’ omdat ze denkt dat ze tegen mijn dochter praat.
Ik ervaar haar gedrag dus via al die kanalen en tussen hun vriendschap heel anders dan als ze in het echt zich voordoet. Grote mond en bedreigen en contact blijven zoeken. Op school komt ze niet omdat ze bang is voor bepaalde leraar. Ik blijf me verbazen over wat ik hoor en zie hoe ze controle heeft over grote mensen.
Ik heb dus nu sterk controle op de telefoon en de tablet maar ze zien elkaar wel op school. De leraar bagatelliseert wat ik tot nu toe aankaart en ik heb me zorgen al meermaals geuit. En ik wil hun vriendschap ook niet afkeuren, ik keur gedrag af en ik weet dat de moeder hulp zoekt, dus ik wil me ook niet meer druk maken. Ik proef echt wel dat er zaken in gang zijn en dat het hardstikke moeilijk is. Juist vanwege dat ik thuis ook zwaar heb en moet blijven opletten.
Wat kan ik verder nog doen dan wat ik al doe. En hoe bereik ik wel dat meisje zelf indien ze buiten school contact zoekt en mijn dochter erin mee dreigt te gaan?
Ik krijg niet helder wat je nu eigenlijk wil. Het lijkt alsof je via derden (vriendinnetje, moeder van vriendinnetje, leraar) iets voor elkaar wil krijgen in het gedrag van je dochter.
Ik begrijp ook niet zo goed hoe jij erin zit. Het lijkt alsof je volop via sociale media communiceert en de boel probeert te leiden.
Heb je al eens overwogen om het vriendinnetje 'life' in huis te halen, zodat ze 'life' met elkaar kunnen communiceren? Het vriendinnetje lijkt wel erg belangrijk voor je dochter, zeker ook omdat beiden het thuis niet gemakkelijk hebben.
Tsjor
Ik ben ouderwets waarschijnlijk en begrijp zelf ook wel dat de jeugd hiermee opgroeit, zelf zie ik mensen liefst in het echt. Hoe dit zo lijkt vraag ik me af. Uiteraard hou ik dan ook niet alles tegen. Ik vind het prima dat er gebruik van wordt gemaakt maar ik ga vaak in gesprek met eigen kind. Dat er bijvoorbeeld niet urenlang video wordt gebeld terwijl ze praktisch niet praten maar gewoon allebei hun eigen ding aan het doen zijn.
Wat ik verwachtte, is dat met aankaarten in gesprek mijn zorg werd gehoord omdat ze vrij jong zijn. Graag zou ik dan adviezen ter harte nemen en ook horen wat misschien overtrokken is maar waar ik dochter inderdaad zelf wel inzicht kan geven. Juist betreft de grens aangeven, indien zij wel weet dat ze iets doen dat niet in orde is.
Vriendinnetje kwam hier uiteraard waarbij het gedrag elke keer weer opvalt. Niet mee eten omdat ze dat niet wil wanneer wij gewoon eten. Onverstaanbaar zacht praten, zo snel mogelijk naar boven/buiten. Je krijgt al moeilijk contact en bijna geen antwoord. Zodra ze samen zijn zonder toezicht veranderd het in schuttingtaal en over grens gaan.
En inderdaad zijn ze elkaars toeverlaat en dat is prima. Ik heb alleen zicht op wat hier gebeurt. Laatste tijd is het wel duidelijk dat meisje problemen ontwijkt want gelijk na dat blokkeren en ik me ermee bemoeide komt ze niet op school. Enige uitleg is haar problematiek. Ik vind het gewoon ook heel vervelend dat het zo is maar er moet wel wat mee. Ik besef heel goed dat ik niets aan hoe het daar gaat verander. Het voelt niet lekker dat ik dochter voor mijn gevoel afstraf. Bovendien ziet ze niet zo goed wat er precies verkeerd aan vriendin is. Ze zegt net zoals de moeder van vriendin dat ze er niets aan kan doen. Dat het zo werkt momenteel ben ik getuige van. Goede hulp vinden is ook lastig. Het zit me wel behoorlijk dwars dat ze de aandacht thuis niet genoeg krijgt en dus kan uitvreten wat ze wil.
Ze krijgen op school al extra aandacht. Daar heb ik de zorg eerst gedeeld. Niet met wijzende vinger, wat me opviel. Wat ik wil is dat het thuis om ons gaat en niet om een vriendin van dochter. En of mensen dit herkennen en wat ik beter juist niet en wel kan doen.
Ten eerste zou ik wat doen aan je negatieve houding en je obsessie daarin over sociale media. Je kunt ze goed gebruiken en je kunt er minder goed gebruik van maken en er problemen meet opdoen.
Verdiep je er eens in. Daar gaat je kind van profiteren en je kunt gelijkwaardiger bespreken wat de voor- en nadelen zijn van het gebruik van sociale media. Je kind wordt puber die gaat jou daar buiten laten en dat wil je niet, je wil het juist bespreekbaar houden.
Voorbeeld:
"Ten tijde van de eerste lockdown werd media door de meiden gebruikt voor communicatie, terwijl dit voor school(werk) bedoeld is. Ik had ingegrepen maar even later bleek dat de leraar wel blij was want het vriendinnetje had dan in elk geval contact met iemand. Mijn dochter dus. Ik heb me er toen wel over verbaasd maar uit zieligheid heb ik het maar zo gelaten."
Ja, de media was blijkbaar voor schoolwerk bedoeld maar is OOK, DAARNAAST bedoeld voor communicatie. Komop zeg, in coronatijd kun je niets, nergens heen en dan mag zo'n ding maar 1 doel dienen? Dat is niet ouderwets dat is slecht geinformeerd, kortzichtig en onverstandig.
Dan zou ik me meer verdiepen in wat je dochter drijft en daarbij aansluiten nu ze 12 is, niet steeds denken: moet ik dit toelaten of verbieden? Alleen strafbare dingen of dingen die met levensgevaar te maken hebbe kun je bij een puber nog verbieden. Verder bespreek je zaken en je betrekt ze erbij en je neemt hun gedachten serieus ook al zijn ze soms onrijp, geef het even de tijd en leg eens wat uit of wijs op een verhaal in je familie of de krant dat 'leerzaam' is met een 'clou'.
Vroeger konden we ongeremd buiten spelen zonder toezicht en boeken lezen -ook zelfs zonder toezicht!- en dan zou je nu ingeperkt moeten worden met sociale media?
Alleen als het uit de hand loopt en de dagelijkse dingen er door verdrongen worden zou ik daar wat in 'sturen'.
En verder lijkt het me prima als je je hier op de hoogte stelt. Mensen hebben diverse meningen waar je mogelijk wat aan hebt. Maar dwingen en zo, kan je nog wat te wachten staan met je puber. Of ze gaan de confrontatie met je aan en heb je heibel of ze onttrekken zich aan jou en doen elders wat ze willen.
" ze praktisch niet praten maar gewoon allebei hun eigen ding aan het doen zijn."
Wat heb je daar toch tegen? MIjn zoon had een vriendinnetje een stad verderop en dan maakte ze s'avonds zo huiswerk, ieder in de eigen kamer en als ik langs kwam zwaaide ik even naar het meisje, daardoor kende ik haar ook beter.
Eppos je verhaal is lang maar het is me niet duidelijk wat er nou precies aan de hand is. Welke problemen spelen er precies? En kan je hier concrete voorbeelden van geven.
Ik lees iets over het gedrag van de vriendin zoals het blokkeren op sociale media en verder wat voorbeelden die los staan van sociale media zoals praten met een zachte stem, niet aan tafel komen, dochter omkopen met spullen en ongepast taalgebruik.
En wat is dan de rol van jouw dochter? Waar heb je precies moeite mee? Waar loop je tegen aan?
Het is lastig! Ik merk ook dat het een beeld schept, dat niet zo is bedoeld maar zo overkomt. Ik sta er grotendeels zelf zo in. Ik wil niet moeten verbieden en we praten erover maar ook niet te vaak.
Ik wil het liefst haar vertrouwen en dat is gewoon ook de puberteit. Ik heb ook door dat heel veel juist door Corona eventjes anders is. Juist voor hun en voor meer van ons. Lastige tijd.
Aanleiding nu is dat ik iets vond en nav dat vragen heb gesteld. Verder denk ik ook dat ik weinig goeds doe met verbieden. Het is gewoon heel hard gezegd dat je bang bent dat ze de verkeerde kant op gaan.
Vind juist fijn te horen hoe anderen dit zien. Een andere ouder heeft contact met me opgenomen. En dit gebeurt en dus nu. De vriendin in kwestie appt nu met andere vriendin, hun dochter. Na ons gesprek blijkt ook wel hoe deze persoon er naar kijkt. Het gedrag van het meisje is verdedigend en logisch. Wat deze ouder meent is dat wat hier boven staat dat ze je niet aankijkt en zacht praat, ze zich zo voordoet. Het voorbeeld dat ik te horen kreeg is welke taal het meisje aanslaat, en je daar wat op zegt. En ze ook geen idee blijkt te hebben van wat ze zegt. En dat omdat ze niet heeft gezien dat jij er was. Ze gedraagt zich duidelijk verschillend wanneer en wie er bij is.
Dat is op zich heel onschuldig en toch is gevoel wel bevestigd. Ook is er duidelijk verband met soort van geweld, in verleden.
Het is een soort claimen tegenover mijn dochter. En dochter vind het prima omdat ze erin mee gaat. Ben overtuigd dat ze het als wederzijdse vriendschap beschouwt. Dus is beste toch deels te accepteren. Ik moet zeker meer loslaten.
Het belletje geeft wel weer moeite in de zin dat ik hetzelfde hoor bij andere ouder. Bovendien stuurt ze nu naar die dochter nu heel veel berichten. Dus dat viel gewoon op.
Maar wat doet je dochter bijvoorbeeld, dat niet in orde is? '... indien zij wel weet dat ze iets doen dat niet in orde is.'
Of wat heb je gevonden en welke vragen heb je dan gesteld? 'Aanleiding nu is dat ik iets vond en nav dat vragen heb gesteld.'
Tsjor
Een briefje met aanwijzingen van hetgeen ze hebben gedaan. En het gaat ook om gegevens die nog in het apparaat stonden, van de voorganger. Daar heb ik met name mijn eigen kind over gesproken en gewoon uitgelegd dat nou net dat ook niet slim is.
Dat snapt ze ergens wel en toch ook doet ze mee. Besef is vaak achteraf he. Daarnaast zijn er wel meer afspraken die betreft digitaal ze wat aan haar laars lapt.
TikTok is ook tot bepaalde hoogte leuk. Je merkt hoeveel volgers je hebt enzo.
Betreft hoe de vriendin is, valt wel op en je wilt het niet zeggen. Alsof je steeds denkt zal wel meevallen en toch weet dat er iets niet klopt. En ik wil die twee dingen niet door elkaar gooien.
Ik heb je teksten meerdere keren gelezen maar kom er ook niet uit wat er nu is. Je praat heel vaag en cryptisch:
Je schrijft: 'Tijdje geleden heeft geval plaatsgevonden'
En dit: "Aanleiding nu is dat ik iets vond en nav dat vragen heb gesteld"
En daarna dit: "Een briefje met aanwijzingen van hetgeen ze hebben gedaan. En het gaat ook om gegevens die nog in het apparaat stonden, van de voorganger."
Ik heb geen idee waar het over gaat en of het erg is.
Kan je gewoon met voorbeelden komen, eventueel een beetje aangepast ivm herkenning. Ik denk dat je dan betere tips krijgt.
Eppos, begrijp ik goed dat deze vriendin van jouw dochter zich ten opzichte van volwassenen voordoet als een heel timide, rustig meisje maar tegen andere kinderen zich behoorlijk asociaal en tokkie gedraagt? En ben jij bang dat jouw dochter daarin meegaat?
Jep anoniem dat is waarom het cryptisch is. Kan me ook voorstellen dat het meedenken niet makkelijk is daardoor. En het gaat ook niet om 1 incident op zich natuurlijk. Dit laatste met waar ze dus bleken aan de haal te zijn geweest. En precies waarom ik geen oude mobiele telefoon aan kind geef, er staan zo vaak nog allerlei gegevens in. Die heeft ze ook niet van mij maar van mijn ex gekregen. Ik ben bang dat ik het beschrijven dan exact moet doen.
Wat poezie schrijft is hard gezegd uiteraard wat je bespeurd. En dat dochter daarin meegaat is deels al zo. Het is dan ook wel de leeftijd.
Heb gisteren best wel lang gesproken met die ouder van klasgenoot en die zegt dat deze vriendin principe bij hun thuis niet welkom is bij dochter. Omdat ze zoals die ouder het benoemt, gevaarlijk is en heel stiekem. Tokkie is niet wat het is. Oorzaak ligt in het huiselijk geweld leed en verleden. Vind ook heel triest te horen dat deze ouder die contact opnam al zegt dat het al te laat is.
Je wilt niet wijzen maar de vinger op de zere plek leggen. Zonder te (ver)oordelen. En hoe beste eigen dochter te behandelen en zelf erin te staan.
Ik denk dat je ze niet echt kunt verbieden om met elkaar om te gaan, maar dat je ze wel heel duidelijk moet maken dat je gelieg en bedrog niet tolereert. (En dat je dat heus wel door hebt als dat speelt-een beetje bluf van jou uit kan geen kwaad-)
Even heel specifieke vraag; kun je op whatsapp instellen dat je alleen berichten ontvangt als je zelf online bent?
je kunt per definitie geen berichten ontvangen als je niet online bent. dus daar valt niets aan in te stellen.
Maar als je bedoelt: alleen berichten 'binnenhalen in de applicatie' als je 'm opent, nee dat kan niet. whatsapp staat altijd aan en als er ergens dataverbinding of wifi is dan haalt ie berichten op.
Ik denk wel dat je kunt instellen dat het niet werkt als je geen wifi hebt of anders. Dat zou je in de instellingen van de applicatie kunnen zien (en dan via de instellingen van de telefoon).
gr Angela
Eppos schreef op 11-05-2021 om 16:10:
Even heel specifieke vraag; kun je op whatsapp instellen dat je alleen berichten ontvangt als he online bent?
Wat wil je daar dan mee?
