Zwager stervende, huis moet leeg: mag/kan dat?
Beetje lastig omschrijven qua titel.
Verduidelijking: broer van mijn man is gisteren op intensive care opgenomen met (o.a.) hersenbloeding. Tijdens familiegesprek vandaag zeiden artsen dat hij binnen enkele dagen komt te overlijden want ook nieren, lever, hart... enfin. Hij heeft er zelf vrede mee.
Hij was een loner, geen partner of kinderen, 1 goede vriend. Contact met zijn broers was beperkt tot elkaar treffen bij mijn schoonmoeder, en af en toe wat telefonisch contact.
Hij leefde in een gemeubileerd appartementje bij zijn werk, dat van werkgever is. Blijkt volgens vriend ook behoorlijk vervuild. Ook geeft deze aan dat hij vaak post had van deurwaarders, en dat hij rekeningen (o.a. van zorgverzekering) vaak ongeopend weggooide.
Mijn man gaf aan dit weekend met andere broer alvast zijn spullen daar weg te gaan halen en schoon te maken zodat het weer schoon en leeg naar werkgever kan.
Het zou kunnen zijn dat er (flinke?) schulden zijn. Ik vraag me af: is het zo dat als je nu spullen (vnl kleding en persoonlijke spullen) uit het appartement haalt je een (schulden-)erfenis aanvaard? Of is het verstandiger om het juist wel te doen vóór zijn overlijden? Hij heeft af en toe flinke bedragen gewonnen met gokken dus misschien valt het mee, maar hij kon het ook wel flink uitgeven. Vermoeden is dat hij ook niks heeft geregeld qua uitvaartverzekering.
Ook is er niemand gemachtigd over zijn rekening(en).
Het voelt wat raar zakelijk tussen de heftigheid van dit bericht maar misschien heeft iemand van jullie iets dergelijks bij de hand gehad?
Heb al wat gegoogeld en kom info tegen over beneficiair aanvaarden - maar hier is er nog de mogelijkheid bij leven nog iets te doen.
Hoor graag!
Te vroeg en te laat
Voor het regelen van een uitvaartverzekering en een gemachtigde voor zijn rekeningen ben je te laat.
Voor het weghalen van zijn spullen te vroeg. Er is nj nog geen sprake van erfgenamen. Stel dat er schulden zijn, dan zijn de spullen in principe van de schuldeisers. Je hebt dan geen mogelijkheid meer om de erfenis beneficiair te aanvaarden en bent ook aansprakelijk voor de schulden.
Ik snap dat in alle paniek dit soort gedachten door je hoofd gaan, maar laat het even gaan. Er komen wel momenten waarop je al die dingen waarvan je je nu afvraagt hoe dat moet geregeld moeten worden. Op dat moment kun je je erover gaan buigen.
Veel sterkte voor je echtgenoot, en voor jou en alle betrokkenen.
Tsjor
Spullen weghalen.
Natuurlijk kan je wel zijn persoonlijke spullen weghalen. Sieraden, foto's, papieren, andere dingen die van emotionele waarde zijn. Misschien kan je dat bij zijn moeder neerleggen.
Opletten als hij overleden is wie de opdracht geeft voor de uitvaart, de opdrachtgever is verantwoordelijk voor de rekening. Alternatief is om na zijn overlijden de gemeente te bellen, daardoor geef je wel de uitvaart uit handen, heb je geen inspraak, maar komen er geen kosten.
Geen idee hoe je schoonmoeder hier over denkt, zij en de broers zijn de erfgenamen van de lusten maar ook de lasten.
Benificiair aanvaarden
hebben wij gedaan omdat we zelf het huis leeg wilden ruimen, de huur opzeggen en de begrafenis betalen (verzekering te laag). Uiteindelijk waren wij toen ook gewoon schuldeiser vd overledene, net als de verhuurder, de verzekeringsmaatschappijen etc. Gewoon alle schulden en eventuele plussen keurig verzamelen en aanbieden bij de rechtbank. We hebben zelfs wat spulletjes en de oude auto verkocht en dat keurig opgegeven maar totaal alles kwam zwaar in de min. Wij hebben dus de begrafenis en het afvoeren van spullen naar een rommelmarkt betaalt omdat wij dát wilden betalen als erfgenamen. De andere schuldeisers bleven met achterstallige betalingen ook in de min.
Tips
Ik kan je 2 tips geven:
- bel de notaris telefoon. Kost een beetje geld maar dan hoor je snel en precies wat je wel of niet mag doen voor je zwager overleden is.
Of
- haal nu in overleg met je zwager alvast wat persoonlijke dingen uit zijn huis. Hou daarbij in gedachten dat je (mogelijk) vlak voor zijn overlijden niet alle economisch waardevolle spullen eruit mag halen (dat weet ik niet zeker, niet mijn vakgebied), maar persoonlijke spullen die bij verkoop niets opleveren (zoals fotoalbums) kunnen natuurlijk geen enkel probleem zijn. Het gaat er nl om dat je niet dingen van economische waarde weghaalt ten nadele van de evt schuldeisers.
Ervaring
Wat een verdrietige situatie! Afgezien van alle zorg over je zwager komt er veel op jullie af. Wij hebben het meer dan 10 jaar geleden meegemaakt met mijn zus. Zij bleek na haar overlijden ( suïcide ) veel schulden te hebben. Via de notaris is toen alles geregeld en hebben wij de erfenis benificiar aanvaard. Dat hield in dat wij het huis niet meer in mochten en dat alle inboedel naar een opkoper ging. Wij zijn nog wel even ( stiekem) het huis binnen geweest om persoonlijke dingen mee te nemen , zoals dagboeken etc. Wij wilden niet dat die in handen kwamen van vreemden.
Mijn ouders hebben de uitvaart en de notariskosten betaald ( wilden ze ons niet mee belasten) . Ze zijn nog een jaar lang bestookt door de schuldeisers en bedreigd met deurwaarders. Gelukkig hadden ze een officiële brief van de notaris die ze iedere keer aangetekend terugstuurden. Erg verdrietig allemaal , tijd voor rouwen was er nauwelijks.
Je zwager leeft nog, ik denk niet dat je nu al wat kan regelen, goed informeren hoe het straks kan gaan is het enige denk ik. Veel sterkte!
bel de notaristelefoon
Ik ben dan wel jurist, maar van erfrecht weet ik bitter weinig. Maar net genoeg om te weten dat de regels rond aanvaarding van erfenissen enkele jaren terug zijn gewijzigd (volgens mij op zo'n manier dat iets minder snel wordt aangenomen dat je een nalatenschap hebt aanvaard).
Neemt niet weg dat hier wel wat voetangels en klemmen kunnen liggen, en een vergissing kan je duur komen te staan. Ik zou dus beslist de notaristelefoon oid bellen en je alvast laten voorlichten. Dat kan je inderdaad nu al doen, zodat je straks beter beslagen ten ijs komt. Veel sterkte ermee.
Groeten,
Temet
Terugkoppeling
Mare, nu twee juristen je het geadviseerd hebben hoop ik dat ie de notaristelefoon gebeld hebt
.
Indien dat het geval is, wil je terugkoppelen wat ze gezegd hebben?
Ik ben benieuwd of je voor het overlijden het huis wel leeg zou mogen halen.
En of het uitmaakt als je toestemming op schrift met datum, ik denk dat het handig is als je het kunt bewijzen) van je zwager hebt.
Alvast dank
Zo fijn, deze prompte reacties en steun.
Hij is vandaag overgebracht naar een hospice, dat is een erg fijne omgeving. We zijn net pas thuis, maar gaan morgen zeker de notaristelefoon bellen!
Nogmaals dank!
Mare.
En wat kreeg je voor adviezen van de notaris? Net zoals Jurist ben ik best benieuwd welke adviezen je kreeg.
Tussentijdse update
Zwager krijgt inmiddels dormicum, verwachting is dat het nu heel snel zal gaan.
Daarnaast dus bezig geweest info te vergaren. Notaristelefoon was erg lastig bereikbaar maar is toch gelukt. Gaven eigenlijk vnl bevestiging van wat we al hadden achterhaald, meest waardevol was wel de tip om te kijken op rechtspraak.nl.
Samengevat: de broers/erfgenamen moeten geen opdracht geven tot begrafenis daarmee accepteren ze nl impliciet de erfenis cq schuldenlast in dit geval. In zo’n geval zal de gemeente het doen, maar dat betkent dat je er ook niet bij kunt zijn. Ze hebben afgesproken, ook met broer toen hij het nog snapte, om een afscheidsborreltje te doen bij bar waar hij kwam met broers met aanhang en 1 vriend. Dat vond hij fijn idee.
Ook bij niet aanvaarden zal de gemeente proberen om het alsnog te verhalen op de erfgenamen: de broers, hun moeder, daarna onze kinderen, hun eventuele kinderen.
Zij moeten allemaal verklaren dat zij de erfenis verwerpen.
Zo ook, al eerder genoemd, mogen er geen spullen uit zijn (gemeubileerde huur-) appartement gehaald worden. Nog geen theelepeltje. Wat wel mocht waren persoonlijke spullen zolang hij nog leeft: wat kleding, deodorant.
Man en broer willen na bericht overlijden eigenlijk toch meteen naar hospice. Mij lijkt dat niet verstandig. Ondanks dat zij beiden op 1 lijn zitten kan ik me zo voorstellen dat in de emotie van het moment ze toch iets doen of zeggen waardoor ze alsnog betrokken raken. Nog los van feit dat je dan toch niks kunt doen.
Dat gezegd hebbende: het is gewoon een verdrietig verhaal. Het is toch hun broer, los van de kwaliteit van het contact. Hun moeder weet dus van niks, want dementerend (met soms wel wat heldere momenten). Dus het is een rare combi van emoties: verdriet om zo’n verloren leven, onbegrip om de puinhoop die hij er van gemaakt heeft, twijfel over of/hoe delen met moeder, angst voor onbekend gedoe met (wie weet hoeveel?) schuldeisers. En de vermoeidheid van naast werk steeds weer 1,5 uur rijden om naar zknhs/hospice te gaan.
En daarnaast nemen broers nu wel al de kosten van hospice en medicatie op zich, omdat hij anders daar niet heen had gekund. En hij heeft het daar toch nog even echt fijn gehad.
Dank voor meeleven/meedenken!
voor overlijden
Mare, attent dat je nog even terugkoppeling geeft.
Je schrijft:
Zo ook, al eerder genoemd, mogen er geen spullen uit zijn (gemeubileerde huur-) appartement gehaald worden. Nog geen theelepeltje. Wat wel mocht waren persoonlijke spullen zolang hij nog leeft: wat kleding, deodorant.
Hebben ze aan de notaristelefoon niet gezegd dat het om dingen van economische waarde gaat?
Dus bijv. zelfs een (recente, niet historische) familiefoto (van nul en generlei waarde als de inboedel verkocht wordt) zou je tijdens zijn leven niet mee mogen nemen?
Wauw. Dat verbaast me.
Maar goed. Ik weet niet of dat soort dingen er überhaupt zijn bij je zwager in huis.
Veel sterkte met alle emoties, verdriet, het op en neer reizen (extra vermoeiend) etc.
Wel
Wij hebben wel de fotoalbums en zo mogen meenemen. Maar ja, dat is al ruim 30 jaar geleden. Kan best zijn dat de wet op dat punt gewijzigd is.
Wat verdrietig allemaal.
Volgens
mij mag er meer.
https://verklaringvanerfrechtservice.nl/gedragingen-die-leiden-tot-zuivere-aanvaarding/
Volgens mij
Is en blijft het een inschatting.
Veiligste is om niets mee te nemen, maar een foto zal vermoedelijk niemand missen uit de boedel. En als er bij het opmaken van de eindafrekening blijkt dat er geen foto-albums in de boedel zitten dan kun je nog aannemen dat dit niet de aandacht had van de overledene. Als er geen tv is, wordt dat al moeilijker te verkopen.
De kat
Wij mochten ook de kat meenemen, realiseer ik me ineens. Was uiteraard geen dure raskat.
Triest
Wat triest. Afgezien van het wel of niet aanvaarden van de erfenis zou ik ook er naar toe willen vlak na het overlijden als ik jouw man was. Begrijp ik het goed dat jullie het telefoontje met de melding van overlijden afwachten? Is er geen mogelijkheid tot waken zodat de broer niet alleen of in bijzijn van vreemden sterft? Het verbaast mij dat als de gemeente opdracht tot cremeren of begraven geeft er geen familie bij mag zijn. Sterkte, hoop dat jullie het goed kunnen regelen lijkt me zo'n katergevoel als dat laatste stukje van iemands leven, of eigenlijk dood, ook nog zo moeizaam verloopt.
wel begrafenis
Wij hebben het wel gedaan als familie: de begrafenis betalen voor mijn zwager. Maar er waren geen schulden. Voor een andere zwager zullen we dit weer zo moeten doen.
Je zou kunnen overwegen wel de begrafenis te betalen, met alle familie samen en de erfenis beneficiair aanvaarden (want je wil zijn schulden niet) Ik weet niet of dit kan, maar niet goed afscheid kunnen nemen is niet goed.
Heel veel sterkte.
Soms
Als de gemeente de begrafenis betaalt, zal de gemeente ook bepalen hoe de uitvaart zal verlopen. Maar dat wil niet zeggen dat er nooit familie bij aanwezig mag zijn. Je zou bij de gemeente kunnen informeren hoe dat zit. Soms is familie gewoon toegestaan (inclusief gelegenheid tot afscheid nemen).
Wat ik vind
Naast allemaal heel oude informatie, vind ik dit uit 2018, dus misschien is het alweer anders:
Is er geen testament en wil niemand de uitvaart verzorgen dan is de burgemeester op grond van artikel 21 van de Wet op de lijkbezorging de aangewezen persoon. De burgemeester moet de uitvaart dan regelen. Via artikel 19 van de Wet op de lijkbezorging kan de burgemeester wel naaste verwanten aanspreken voor de kosten van de lijkbezorging. Het verwerpen van een nalatenschap lost dus niet alles op!
Dus het kan zijn dat je alsnog moet betalen voor de begrafenis.
dat kan uiteindelijk duurder uitvallen dan het zelf te regelen.
Zolang hij nog leeft kan je wel in de woning komen om uit te vissen hoe het ongeveer zit met die schulden.
Update2
Na overlijden zwager heeft hospice de gemeente gebeld. Begrepen dat die niet wilden komen maar hospice heeft doorgezet. Gemeente heeft uitvaartbegeleider opdracht gegeven. Deze heeft broer 2 geïnformeerd wanneer het zou plaatsvinden zodat ze dat iig wisten.
Er komt as weekend een soort herdenkingsdienst met de broers, die vriend en een paar collega’s.
Intussen hebben de broers, hun moeder (laten tekenen, want dement dus besloten niks te vertellen) en zelfs onze kinderen moeten tekenen voor afstand. Dat gaat allemaal naar de notaris.
Lastig zijn zaken als: er komt rekening vd apotheek voor de medicatie in het hospice. Ik denk niet betalen want daarmee neem je immers ook een schuld op je. Man en broer willen wel betalen want ‘de apotheek kan er niets aan doen’ en dankzij die medicijnen heeft zwager een rustig levenseinde gehad.
Moreel verplicht vs juridisch verstandig... lastig dus.
Apotheek kan wel even wachten lijkt me
Laat nu eerst het recht maar even z’n loop nemen.
Het is prima aan de apotheker uit te leggen dat jullie nu even niets kunnen, maar dat jullie je uiteindelijk wel coulant willen opstellen richting hun.
Na een overlijden worden sowieso alle rekeningen bevroren tot er helderheid is omtrent de erfgenamen. Dat is nu niet anders.
Vraag jezelf af
Is dit jullie 'aapje' of het 'aapje' van je zwager.
Zou je het ook willen betalen als het om €10.000 gaat?
Waarom dan een onderscheid maken als het om een paar honderd euro gaat?
Een apotheek is een bedrijf, niet een goed doel zonder winst oogmerk geleid door onbetaalde vrijwilligers.
oude sok
Maar je weet toch nog niet zeker of er schulden zijn?
Misschien loop je een oude sok mis 
Jullie hebben al besloten, maar is beneficiair aanvaarden in combinatie met zelf de uitvaart betalen niet mogelijk in deze situatie? Zo'n gemeentebegrafenis vind ik persoonlijk wel erg kil.
Betalen
Als ik jouw man was, en ik kon het betalen, dan zou ik samen met mijn broer de rekening van de apotheek betalen. En een beetje om de zelfde redenen die je man noemt. Ik vind het allemaal wel erg zakelijk en kil overkomen maar ik begrijp ook wel dat je niet de schulden van je zwager wil gaan betalen.
Maar Watervrouw
Als de apotheek betalen uit eigen zak betekent dat je daarmee de erfenis aanvaardt, lopen ze een risico. Ik denk dat ze echt wel vermoeden dat er geen erfenis is, maar schulden, dus dan is het beter die rekening te laten liggen. Hetzelfde geldt voor de begrafenis.
Wat Ginny zegt.
De apotheker op de hoogte brengen dat jullie even willen afwachten wat er na de uitvaart juridisch gaat volgen en dat jullie er later op terug komen. Er is nu ook iemand ( de broers) die de post opent en ik zou dat keurig ordenen en even in de wachtstand zetten.
De herdenkingsdienst klinkt wel erg triest, verder geen familie, buren die zouden willen gaan? Of is het gebonden aan een bepaald aantal mensen? Ik zou ook gaan, als schoonzus zijnde, al was het maar voor man en zwager, maar de familieverhoudingen zijn overal anders.
Waarom wel en waarom niet?
Waarom wil je wel de apotheek betalen maar niet de andere schuldeisers?
Wat is er zo anders aan een apotheek?
Het is een bedrijf dat medicatie verkoopt. Over het algemeen behoorlijk winstgevend, als apotheker heb je een goed salaris, als assistent minder.
Die andere bedrijven hebben ook goederen of diensten aan je zwager geleverd waarvan hij vond dat het noodzakelijk was of dat het zijn leven comfortabeler maakte.
bizar inderdaad
Wij zaten met een benificiaire toestand en hebben dus zelf de begrafenis betaalt. Geen haar op mijn hoofd die daar de gemeente voor zou laten opdraaien maar goed dat ging om mijn vader. Je moet geen verschil maken tussen de apotheek en anderen. Gaat het hospice via de zorgverzekering? Daar krijg je toch ook nog het eigen risico van?
Ach waarom niet
Je moet je eigen glazen niet ingooien.
Maar dat betekent niet dat je iedereen gelijk moet behandelen. De broers en moeder hebben geen verplichting, maar als ze voor iemand een uitzondering willen maken is dat natuurlijk hun goed recht.
Ik snap die logica niet zo. Zeker niet als het een kleine zelfstandige apotheker betreft. Dan heb je het wel over iemand anders z’n brood.