Ziekmelden of gaan werken?
Normaalgesproken ben ik 1,x pjr 1 of 2-3 dagen ziek (zware verkoudheid/griep). Verder ga ik altijd wel naar mijn werk,ook als ik me niet geweldig voel (maar het nog (net) wel gaat. Vind mijn werk leuk en voel me verantwoordelijk. En als ik ziek ben, blijft het werk toch voor mezelf liggen.
Een 3-4 weken geleden was ik te ziek om te werken (ook weer grieperigheid) en heb me 3 dagen ziekgemeld. daarna weekend om bij te komen en daarna weer aan de slag.
Nu ben ik verdorie weer ziek (weer grieperigheid). Sinds vrijdag. Eigenlijk vandaag nog beroerder dan gisteren (nog een extra bijkomend ongemak erbij, allemaal griepgerelateerd).
Nou is mijn enige collega (die hetzelfde werk doet als ik) met vakantie en is het dus erg onhandig als ik ziek thuis ben. Afgelopen week was ik vrij en ligt er dus al werk op mij te wachten. Erg onhandig allemaal.
Hoe zouden jullie het doen met ziekmelden of weer gaan werken?
Als ik me echt beroerd voel ga ik vanzelfsprekend niet werken. Maar wat als ik me zo zo voel? Dat ik het liefst in mijn bed of thuis zou blijven maar als het moet wel kan werken? (en laten we wel weten, als het echt moet, kan dat vaak natuurlijk wel). Een vriendin zei "vooral goed uitzieken". Maar zouden jullie dat in deze omstandigheden ook doen?
Ik kan niet zo goed kiezen tussen goede werkethos en wat verstandig is voor mij (ook omdat ik niet weet of het echt van belang is goed uit te zoeken).
Vraag me af hoe jullie hierin staan.
Zieke
Duidelijk te ziek om te werken. Sterkte. Ze redden het vast op het werk zonder je.
Ja, die persoon die me op visite liet komen wist van mijn ziekte. Maar had zich kennelijk niet gerealiseerd welke impact het op mijn kan hebben.
De meeste van mijn collega's weten het van mij niet overigens. Dus ze kunnen niet speciaal aan mij denken. Ik probeer zo ver mogelijk van zichtbaar onfitte collega's te blijven en was zoveel mogelijk mijn handen. Af en toe het raam open voor frisse lucht in plaats van de viruslucht.
Maar los van mezelf, er kunnen altijd andere collega's zijn die ook extra kwetsbaar zijn en dit ook niet met iedereen delen.
In het algemeen
In het algemeen is het zo dat je lijf ho zegt als je ziek wordt. Als je op tijd je rust neemt en zorgt voor voldoende voedingsstoffen is de kans al kleiner. Zelf plof ik even in kort voor of aan het begin van de menstruatie. Ook een teken dat ik niet in balans ben maar ik heb in mijn leven maar een paar keer griep gehad.
Zorgen voor evenwichtige voeding en wat extra voedingsstoffen kan schelen in je hele gezondheid. Zo kunnen vitamine C en D en zink helpen je weerstand te verbeteren. Hormonale anticonceptie kan je weerstand verminderen en zorgt voor voedingstekorten, waaronder zink. Verder kan een vlierbessenextract, zoals Sambucol, helpen je weerstand te verbeteren en je wat minder ziek voelen. Dan nog jezelf in acht nemen. Werken of niet werken, lastig in jouw situatie.
Aha Guppie
daar ben je weer, een 'mooie' bewering waar je nog even de wetenschappelijke onderbouwing bij mag leveren: "Hormonale anticonceptie kan je weerstand verminderen en zorgt voor voedingstekorten, waaronder zink. " Mag evt in het Engels.
Anders graag een extra posting dat het jouw persoonlijke idee/mening is.
gr Angela
"Ziekte"
is meestal erg eenvoudig objectief vast te stellen op basis van enkele vaststellingen.
Best mogelijk, dat al die lijders aan fibromyalgioe, CVS, depressie, ... niet in staat zijn om te werken, maar ik heb er mijn twijfels over en ik stel me de vraag of die patiënten niet meer geholpen zouden zijn met een baan, aangepast aan hun mogelijkheden, in plaats van thuis te zitten kniezen met een ziekte-uitkering.
Zieke
Ja zieke in de loop van de dag knap je al dan niet op.
Zieke
Maar ik zie dat je gedurende de dag prima in staat bent geweest de reacties te lezen en te beantwoorden dus je gaat morgen vast wel weer lekker aan de slag.
Deze vraag
Toen ik hem las dacht ik, de vraag stellen is hem beantwoorden - voor mij. Bij twijfel kun je naar je werk. Dan ben je niet helemaal fit, kun je misschien niet alle klusjes aanpakken, ligt je tempo lager, maar je kunt wel werken. Als je niet uit je bed kunt komen zonder kotsen, of je ogen niet open kunt doen vanwege de migraine, dan niet.
Maar mijn collega’s en ik zitten in een cultuur waarin dat vrij ver is doorgevoerd, geef ik direct toe. Ik denk dat het ook te maken heeft of je alleen met ‘papier’ (computer) werkt of met afspraken met anderen die zich er op hebben voorbereid (vrij genomen?)om naar jou te komen.
Chrono, me ziek melden met een snotneus omdat jij mijn collega bent zal ik toch niet snel doen. Idd niet aanhoesten of -niezen, goed handen wassen na het snuiten, geen handcontact, dat moet het ook doen. Geldt voor iedereen om je heen en niet alleen voor mensen met een zwakke weerstand. Virussen springen niet zomaar over en zweven niet vrij door de lucht.
Teuntje
Je hoeft je niet ver van mij te begeven met een natte neus.
Maar bij een flink ziekmakend virus, waar je koorts van krijgt en beroerd van wordt, dan aub rekening houden met de omgeving. Een licht verkoudheidje kan ik zelf prima hebben.
Als meer mensen vaker hun handen zouden wassen etc. zou dat voor iedereen fijn zijn. En voor mij nog iets fijner dan voor de rest.
Als iedereen met een natte neus zich zou gaan ziekmelden.... dan is volgens mij voortdurend 1/3e van de medewerkers thuis.
werk
Ik denk dat het ook af hangt van het werk dat je doet. Ik herken het wel, dat gevoel van 'als ik niet kom loopt alles in het honderd'. Maar (als ik echt ziek ben) troost ik me met de gedachten dat ik 'maar' gewoon een kantoorbaan heb en er geen doden vallen als ik niet kom. Lijkt me erger als je in de zorg werkt en weet dat je patienten en collega's erg dupeert als jij niet verschijnt. Het gevoel dat je ze -letterlijk- in de stront laat zakken cq zitten.
Houd voor mezelf meestal het regime aan dat ik ook voor zieke kinderen (wel of niet naar school) heb gebruikt. Koorts en/of boven de pot hangen? Dan niet. Alleen maar lamlendig? Paracetamol er in en gaan. Naar huis komen kan altijd.
lastig
zelf meld ik me weinig ziek, meestal probeer ik wel en als het dan echt niet gaat, dan ga ik terug naar huis. Maar dat laatste heb ik nog maar 2 keer gehad in meer dan 25 jaar tijd.
Ik denk dat het ook wel te maken heeft met het soort werk dat je doet en natuurlijk met je klachten. Met diarree ben ik sneller geneigd thuis te blijven maar dan voel ik me ook echt beroerd. Met een flinke verkoudheid voel ik me ook niet fijn maar dan werk ik in een wat langzamer tempo en probeer contact met patiënten zoveel mogelijk te vermijden.(ik werk in een zorginstelling, wel ondersteunende functie). Verder let ik dan nóg beter op het toepassen van handhygiëne.
"Griep" bestaat niet.
Althans niet als een door een huisarts aangeleverde diagnose.
Om met enige zekerheid de diagnose griep te stellen en het ongemak te differentiëren van de hele reeks seizoenaal voorkomende virussen, die alle ongeveer dezelfde symptomen geven, is virologisch onderzoek van op kweek gezette stalen van patiënten nodig.
Dat is erg duur en het wordt daarom in de klinische praktijk niet gedaan.
Het zou ook niet veel zin hebben: er is toch geen behandeling voorhanden, afgezien van wat symptoombestrijding en wat comfortmedicatie.
Yvan
"ik stel me de vraag of die patiënten niet meer geholpen zouden zijn met een baan, aangepast aan hun mogelijkheden, in plaats van thuis te zitten kniezen met een ziekte-uitkering."
O, dat zijn die mensen enorm met je eens, laat me je dat verzekeren.
De vraag is dan wel wat hun mogelijkheden zijn. Dat leidt nogal eens tot discussies tussen bijvoorbeeld uitkeringsinstanties en de betrokkenen - ik kan het weten, ik verdien er deels mijn brood mee.
Dit alles nog los van het feit dat banen die zijn aangepast aan de mogelijkheden van zieken & zwakkeren niet voor het oprapen liggen.
Maar de mensen die aan dit soort aandoeningen lijden verklaren bijna standaard dat ze maar wat graag zouden willen werken, maar ja, er is geen werk dat met hun mogelijkheden overeenstemt.
Veel van deze mensen zitten overigens thuis *zonder* ziekteuitkering, omdat die uitkering wordt geweigerd (vanwege die discussies waarover ik het al had). .
Groeten,
Temet