Werken, maar de vakanties dan?
Hoi,
Tot nu toe ben ik thuis bij mijn kinderen, maar wil weer aan het werk. Voor de gewone werkdagen zie ik geen probleem, dan zitten ze toch het grootste gedeelte van de dag op school, maar hoe lossen jullie die 12 weken vakantie op? Mijn kinderen zitten op de middelbare en bovenbouw van de basisschool.
Hoeven niet naar opvang ofzo, maar al die weken alleen de kinderen thuis vindt ik ook zowat. Natuurlijk heb ik ook vakantiedagen dan, maar dat is ook maar voor 5 weken ofzo op jaarbasis.
Vakanties verdelen tussen hun vader en mij zou kunnen, maar dan hebben we nooit samen vakantie.
Zelf zullen de kinderen misschien even moeten wennen, als ik niet meer altijd thuis ben, maar erg zullen ze het niet vinden, denk ik. Het is meer mijn ding.
Zoekende
Ik ben zzp'er en wissel regelmatig tussen heel veel thuis werken en heel veel op locatie werken. In periodes dat ik heel veel thuis ben vraag ik me altijd af hoe we dat in hemelsnaam doen als ik veel weg ben. Want kids, huishouden, hond, etc. kosten dan enorm veel tijd naast mijn werk. Maar het grappige is dat het allemaal geen enkel probleem is als ik dan weer een periode veel weg ben. Dan zie ik nl helemaal niet dat er nog kruimels op het aanrecht liggen en de lievelingsbroek van de kinderen niet schoon is. Dan liggen die kruimels er dus wat langer en doen de kinderen een andere broek aan. Zo is het met heel veel dingen, heb ik gemerkt. Ik zie er telkens weer tegenop en als ik dan eenmaal in de opdracht zit vind ik het heerlijk en snap ik niet waar ik mij druk om maakte. En de kinderen lijden er absoluut niet onder. Manlief wel, want die moet aan de bak in het huishouden. En dat doet ie ook, al is het niet altijd zoals ik het zou doen. Maar hij is de eerste die bij een opdracht zegt : doen!
Als zzp'er heb ik dat vakantieprobleem niet, want ik neem de zomervakantie altijd bijna geheel vrij, of ik werk thuis. Maar in heel veel banen kun je extra vakantieuren kopen, waardoor je misschien wel vier weken vrij kunt zijn. Verder zou ik zeggen: als het je leuk lijkt: doen! Je hebt nl heel vaak recht op minder uren werken als je een tijdje in dienst bent en het je toch teveel vindt.
Triva
Even voor de statistieken. Van de 18 jaar als werkende ouder heb ik vijf jaar parttime (80%) gewerkt, het eerste jaar van oudste en de eerste vier jaar na de geboorte van jongste. Deels mbv ouderschapsverlof. Pas vanaf 2004 heb ik werk waarbij ik thuis kan werken. Daarvoor had ik wel flexibele begin- en eindtijden (die niet zo flexibel zijn als je gebonden bent aan opvangtijden). Oh ja, en de laatste vijftien jaar als alleenstaande ouder, wat ook helemaal zo erg niet is vergeleken met de drie jaar daarvoor.
Verder heb ik nog nooit in mijn leven gedacht dat iemand Haha die had zijn school maar had moeten af maken. Dat was als reactie op jouw stokpaardje over de minimumloners die van 8 tot 17.30 aanwezig móeten zijn. Jij had daar niet bij hoeven horen want je hebt een vak geleerd waarmee je een bovenmodaal inkomen had kunnen verdienen, met meer vrijheid. Dat is niet haha, want je zult er je redenen wel voor gehad hebben.
Tot slot mijn excuses voor het totaal off topic gaan. Ik ga wel binnenkort een draadje starten over de vraag of de emancipatie mislukt is, en hoe dat komt.
phryne
Waarom komt het niet in jouw hoofd op dat iemands stokpaardje niet hoeft te betekenen dat die persoon daar zélf last van heeft? Ik geef alleen aan dat dat niet voor iedereen op gaat.
Wat ik doe is mijn keus en 'trust me', mijn hoofd komt momenteel behoorlijk goed aan bod, ik werk niet van 8-17, ik heb het ontzettend naar mijn zin in mijn werk dus maak je om mij maar geen zorgen.
Baan!!
Gevonden! Niet voor 32 maar voor 24 uur.
Vast helemáál niet emancipatoir, maar wel wat wij in ons gezin willen.
En ja, wij hebben, toen de kinderen geboren werden, de verdeling zorg/werk weldegelijk samen zo gemaakt. Ik wilde perse thuis blijven, fulltime, en mijn man werkte toen 32 uur per week (nu 36). En daar konden en kunnen we het gezin prima draaiende van houden.
En op zich zou dat nog wel kunnen, maar zoals gezegd, zou wat extra financiële ruimte op dit moment wel leuk zijn.
Onze kinderen weten ook dat werken tijd en vrije tijd geld kost. Ik weet niet meer wie dat zo zei, maar ik vond het wel een mooie uitspraak.
Juist omdat ik niet buitenshuis werk, weten/merken ze dat er dingen zijn in de vrije tijd die we niet kunnen doen, die klasgenoten met 2 (soms nagenoeg fulltime) werkende ouders wel kunnen. Maar daar staat tegenover dat er wel meer 'thuis-tijd' is, omdat die niet ingevuld is door een baan voor zowel pa als ma. Met mijn baan gaat dat dadelijk dus een beetje veranderen: minder 'thuis-tijd' (tenminste: minder thuis-tijd met mij, want naar de opvang hoeven ze niet) en meer (financiële) ruimte om in de vrije tijd wat dingen te doen.
Ik ga echt voor de extra pecunia aan de slag, niet voor zelfontplooiing. Daar heb ik namelijk al die jaren al andere manieren voor gevonden, hahahaha.
Ook niet voor de financiële onafhankelijkheid, want zelfs als ik deze 24urige baan naar fulltime om zou zetten, dan kon ik nog niet alleen onze huidige hypotheek opbrengen. We (man en ik) zijn samen verantwoordelijk voor ons geheel: ouders, kinderen, huis, dieren, 'spullen'. En hoe we dat bekostigen en hoe we daarin een verdeling maken, is onze keus.
werken op een school
Dan heb je de schoolvakanties vrij, ideaal! Ik heb gewoon 12 weken vakantie per jaar.
Op sommige scholen wordt van het niet-onderwijzend personeel verwacht dat je de eerste en de laatste schoolweek nog werkt. Er zijn ook scholen die alleen de zomervakantie verplicht stellen en de rest vrij in te vullen, zo ken ik een systeembeheerder op een middelbare school met 52 vakantiedagen, 25 verplicht in te vullen in de zomer, rest gewoon snipperen maar niet in de eerste vier weken in het nieuwe schooljaar en ook niet de laatste vier weken van het schooljaar.
Het onderwijs is trouwens een leuke branche om te werken!