Werken, maar de vakanties dan?

Dat ontken ik ook niet

Werken kost gewoon best veel tijd die je dan niet in je huishouden en kinderen kunt steken. Voordeel van langdurig en veel werken is dat je dan in veel gevallen credits opbouwt bij je werkgever zodat je ook eens flexibel kunt omgaan met je uren en werktijden. Ik heb echter wel het gevoel dat als ik eens afhaak vanwege de kinderen, vroeger weg ga of niet bij een vergadering ben, daar anders op gereageerd wordt dan wanneer een man om 12 uur weg gaat om de kinderen te halen. Die man krijgt volop complimenten terwijl het van vrouwen eerder gelaten geaccepteerd wordt. Die ontwikkeling gaat zo langzaam.

dat is niet mild

Ik ben altijd heel mild geweest in mijn mening over het ma-di-do-prinsesjesfenomeen, en nog steeds vind ik leven en laten leven/popje enz."

Serieus? En dat is mild? Dat is veroordelend, 2 keer.
Mocht je zonen hebben, voed je ze dan zo op dat een een evenredig deel in het huishouden doen zonder de partner als deurmat en nieuwe moeder te gebruiken?

Toen ik meer ging werken ging mijn partner nog steeds niet meer in het huishouden doen. Wat loopt hier scheef en waar komt dat door? Opvoeding?Toen mijn partner een dag minder ging werken, had hij ineens tijd voor zichzelf nodig, nog meer. En iedereen begreep dat en ik, die daar wat van zei was de b.tch in het verhaal, want de schat werkte al zo hard. Ja, maar thuis werd er niet mee opgevoed, veel beloofd maar niets gedaan en een sopdoek heeft partner nog nooit in handen gehad. Ik houd niet van kruimeltjes krijgen. Ik wil gelijkwaardigheid en dat zouden de mannen van vandaag ook moeten snappen en zeker toepassen.

En verder vind ik het gewoon een feit dat de overgang van niet werken naar 32 uur een grote stap is. Net als dat de overgang van basisschool naar VO een grote stap is. Je doet het wel, maar het is in het begin zwaar. Daar zit geen ontmoediging in, maar realiteit. Want in de praktijk doet de vrouw nog steeds het meeste huis/regel/opvoedwerk naast haar baan. Niet iedereen kan 10 ballen in de lucht houden. Opvoeden dus met die zonen.

Dat zit in jullie hoofd

Het was namelijk een vraag.
Letterlijk vraag ik:
'Moet het perse 32 uur zijn?' Het is aan TO om die vraag voor zichzelf te beantwoorden. Zij weet wat ze wil en kan. Ik raad niets aan of af.

En je kunt op je kop gaan staan maar ik zie het hier mijn omgeving toch echt dat een flinke toename in uren niet iets is dat je zomaar doet. En dan is de poets nog wel het kleinste probleem. Meer uren werken betekent niet dat er opeens ook meer uren in een week komen. Het gaat altijd ten koste van iets. En van 0 naar 32 is best behoorlijk.

hmm

''nee joh popje, 32 uur is veel te veel, dan word je te moe om te kunnen poetsen''

Wel makkelijk praten als je werk doet waar je lichamelijk niet moe van wordt en waarbij je met 32 uur meer verdient dan anderen met lichamelijk werk met 50 uur nog niet.

Ook altijd zo leuk dit soort draadjes waar dan vrolijk geroepen wordt: och je kunt ook wel een paar uur thuiswerken. Zucht. Je weet niet eens wat voor werk ze doet maar thuiswerken kan blijkbaar altijd.

Flexibiliteit is erg prettig

Ik heb lang gemiddeld 28 uur gewerkt. In de praktijk betekende dat in de schoolweken 32 uur en in de vakantieweken veel minder.
Mijn werkgevers vonden dat geen probleem. Ik had wel het geluk dat die indeling overeen kwam met de drukte op het werk.

dat is ook zoiets

Er van uit gaan dat je zomaar tijdens schoolweken extra kunt werken en tijdens vakanties minder. Als iedereen dat doet heeft dat bedrijf een groot probleem, moet ook maar kunnen.

Triva

Volgens mij zegt 'men' hier helemaal niet dat thuiswerken altijd kan. En 'men' zegt ook niet dat je altijd extra kunt werken om meer vakantie op te nemen. Ik lees dat in ieder geval niet. Ik lees wel dat een heel aantal mensen schrijft hoe ZIJ het hebben kunnen organiseren.

Vooralsnog heeft TS nog helemaal geen baan. Ik denk dat dit soort info haar juist kan helpen. Bijvoorbeeld door tijdens de sollicitatieprocedure al te vragen welke mogelijkheden er zijn voor thuiswerken of flexibele ureninzet. Want dat is, net als bijvoorbeeld reisafstand, nogal bepalend of je het wel of niet logistiek rond krijgt in het gezin.

Dat is kul Phryne

Nu vul je wel heel erg veel in.
Wij draaien hier thuis de bv Huishouden samen. Het is onzin wat je zegt.

Jij moet blijkbaar fulltime werken om het leuk te houden. Ik hoef dat niet. Kan onder de huidige omstandigheden ook geen enkel argument verzinnen om dat dan toch te gaan doen.

Bovendien ga je nu wel helemaal voorbij aan wat Triva zegt.

Niet iedereen kan fulltime werken, niet iedereen wil fulltime werken en niet iedereen hoeft fulltime te werken.
Gelukkig maar.

Suggestie

de suggestie om minder uren te gaan werken op de vraag hoe opvang tijdens de vakantie regelt komt toch uit een soort gevoel voor dat 32 uur wel heel veel is en dat je beter misschien wat minder kan gaan werken. Als een man die vraag zou stellen dan zou die suggestie een stuk minder snel gedaan worden. de discussie hier ging helemaal niet over hoeveel uren je wel of niet werkt maar over hoe je praktisch opvang regelt voor kinderen die te groot zijn voor de opvang maar nog zo jong dat je ze niet hele dag alleen laat.
De suggestie dat je het aantal uren dat je werkt ook kan heroverwegen vind ik inderdaad vrij typerend voor over hoe men algemeen aankijkt tegen (bijna) fulltime werkende moeders.

Ginny

Werkt jouw man fulltime?
Negen van de tien keer is dat helemaal niet vanwege rationele overwegingen maar gewoon omdat vrouwen makkelijker kiezen voor pt 'omdat dat zo hoort'. Daar moet de man dan wel ft voor werken, maar dat is niet erg omdat dat nu eenmaal is wat mannen doen.

Overwegingen

Inderdaad als vrouwen vertellen waarom ze minder werken dan hun man krijg je altijd antwoorden als:
'hij heeft nu eenmaal een betere baan'
'hij verdient meer dus was het een meer logische keuze' (nee, en dat gat wordt alleen maar groter als je minder gaat werken)
'in zijn sector kan je niet parttime werken'
'van zijn baas mag je niet parttime werken'
'we willen niet te veel kinderopvang'
'ik had toch al ouderverlof genomen en zijn functie kan hij geen ouderverlof nemen'
'wij willen niet fulltime werken want we willen zelf onze kinderen opvoeden'
En andere variaties op het thema.
Omdat het zo eenzijdig is geeft het wel aan dat we nog steeds een probleem hebben met emancipatie. Als zowel mannen als vrouwen deze argumenten met regelmaat aan zouden dragen dan zou je mij niet horen (al blijf ik het geen slimme keuze vinden om economisch afhankelijk te worden voor zowel man als vrouw).
Maar juist die eenzijdigheid geeft al aan dat iets scheef zit.
Net zoals je als man die 32 uur werkt vaak te horen krijgt: fijn zo'n vrije dag. En als als vrouw die 32 uur werkt: zou je dat wel doen, zoveel uren werken.

Op individueel niveau kunnen de aangedragen argumenten best kloppen maar op maatschappelijk niveau is er duidelijk nog steeds iets mis.

Net zoals er nog steeds veel vrouwen zijn die de naam van hun man aannemen en nauwelijks mannen zijn die de naam van hun vrouw aannemen. Dan hoor je als argument vaak:
'hij heeft een veel mooiere naam'
'hij heeft een veel zeldzamere naam'
'mijn naam moet ik altijd spellen'
'ik heb slechte herinneringen aan mijn naam'
'we willen zo aangeven dat we echt bij elkaar horen'

Argumenten die je bijzonder weinig van mannen hoort die blijkbaar allemaal wel mooie, zeldzame namen hebben die je makkelijk kan spellen.

De eenzijdigheid van al deze zaken geeft aan dat de algehele mentaliteit nog lang zo geemancipeerd is als we zouden willen.

Triva en Nur

Triva, natuurlijk kun je niet bij elke werkgever meer werken in de schoolweken dan in de vakantieweken. Dat was ook niet wat ik beweerde. Maar er zijn wel veel werkgevers waar dat prima uitkomt, zelfs voordelig is voor de werkgever, want in de rustige weken is de werknemer vrij. Dat zorgt voor een efficiënte/flexibele inzet bij een vast aantal uren (gemiddeld) per week.
Het is goed als werkzoekenden zich realiseren dat deze optie er is. Sommige werkgevers denken er ook niet vanzelf aan. Win win dus.

Nur, ik werk minder dan mijn man omdat ik dat prettig vind. Ik heb graag tijd voor mezelf en ik geniet van de vrije uren met mijn kinderen tijdens de schoolvakanties.
In schoolweken werkten we allebei 32 uur per week, in vakantieweken had ik meer vrij. Ideaal voor mijn wensen.
Om jou gerust te stellen heb ik mijn eigen naam gehouden, is ook mijn man korter gaan werken na de geboorte van de oudste, is dat korter werken gewoon geaccepteerd door beide werkgevers en is ons uurloon ongeveer gelijk

Ik snap jouw redenatie wel. Maar het moet wel mogelijk zijn om iemand persoonlijke tips te geven over de mogelijkheden die er zijn.

grappig

'Mijn ervaring is namelijk ook dat hoe meer je werkt hoe efficienter je omgaat met dat soort zaken en een veel scherpere schifting maakt tussen wat echt moet en wat niet echt moet.'

Mijn ervaring (en dat haal ik uit de opsommingen hier van wat de werkster doet) is dat iemand een werkster veel meer laat doen dan het werk wat je doet als je dat zelf moet doen

Triva

Je lijkt wel jaloers. Had je zelf ook liever je opleiding afgemaakt en daarna op hbo-niveau gewerkt? Niet lullig bedoeld overigens, maar dan had je meer vrijheid gehad in je werk (tijden en uitvoering) dan met post lopen of productiewerk. En meer salaris.
Ik heb overigens geen werkster maar ook geen kraakhelder huis.

grappig

Hoe kóm je erbij dat ik mijn opleiding niet zou hebben afgemaakt?

Jaloers? Op iemand die het alleen moet verdienen? Die geen flinke buffer heeft? Haha totaal niet, het idee zeg. Ik vind vooral dat er hier altijd zo makkelijk gepraat wordt over werk boven het minimumloon, over thuiswerken etc. Hadden we niet eens iemand hier die niet wist dat het minimumloon nog verder onder een tientje ligt?

Overigens weet jij al helemaal niet wat ik momenteel doe. Iets waar ik heel veel voldoening uit haal, voldoende uren en geld en waarbij ik ook nog uren thuis kan werken maar dat is hier helemaal geen issue. Mijn zonen zijn zelfstandig en allang gewend nu nadat ik vijf jaar geleden meer ben gaan werken.

Nou nou

Het is dan weer niet nodig om te gaan katten. Je hebt zelf wel eens verteld dat je je hbo-opleiding niet hebt afgemaakt. Ik praat helemaal niet makkelijk over het combineren van werk en thuis. Ik vind alleen de vanzelfsprekendheid waarmee vrouwen parttime en/of onder hun niveau gaan werken jammer. En dat dat door vrouwen onderling wordt aangemoedigd.

nou nou

Ik kan nooit gezegd hebben dat ik mijn opleiding niet heb afgemaakt want ik heb gewoon een HBOdiploma. Ik heb alleen maar een paar weken gewerkt in dat beroep. Ik verbaas me er over dat jij dat al die tijd hebt gedacht.

Die laatste zinnen hoef je niet naar mij te richten. Dat ik onder mijn niveau werk (voor een deel) en heb gewerkt is mijn keuze en heeft niets te maken met vrouw of moeder zijn. Mijn man had met alle liefde huisman geworden daar waar ik fulltime had gewerkt en veel meer geld had verdient dan hij.

Vreemde wending

Ik verbaas me erover. Veel hangt ook samen met het onderwijsniveau van beide partners. Ik ben destijds 24 uur gaan werken, omdat ik dan net zoveel verdiende als mijn partner met 32 uur. Onze oppas was getrouwd met een leraar en wilde de hele zomervakantie vrij. Dat was voor ons een gegeven en dus vergelijkbaar met de TS.
De kinderen gingen uit logeren, later pasten oudere nichtjes en/of neefjes op en toen onze kinderen ouder werden, namen man en ik de middag vrij, wanneer ze ongeveer wakker werden, was er iemand thuis. Ook was thuiswerk een optie. Maar toen werkte ik inmiddels 32 uur of meer. Nu zijn onze kinderen volwassen en werken we beiden 32 uur per week en dat bevalt prima. Beiden hebben we overigens de mogelijkheid om meer te werken, maar daar
willen we niet voor kiezen.
Ik snap dat de overgang van 0 naar 32 uur groot is, maar het is zeker te doen. Belangrijk hierbij is een leuke baan. Ik ben wel eens gestopt met een internationale baan, die leuker leek dan het was en waarbij mijn kinderen echt leden onder mijn beperkte beschikbaarheid. Om met Confucius te spreken: geef mij een leuke baan, dan hoef ik nooit meer te werken. Zet hem op TS, werken is ook een investering in je toekomst en maakt je minder afhankelijk van je partner.

zo, druk hier!

Ik ben op zoek naar pt werk. Toen kwam ineens die baan van 32 uur voorbij. En die lijkt me erg leuk, is ook in de buurt, maar de overstap lijkt me gewoon groot. Niet zozeer voor de huishoudelijke werkzaamheden, daar kun je (makkelijk?) iemand voor inhuren. Maar het stuk dat de kinderen direct zal raken, vind ik lastig. En misschien is dat makkelijker te behappen met max 24 uur. Want de weken dat de kinderen hele dagen alleen thuis zijn, ook al zijn ze niet heel klein meer, dat zal de grootste verandering zijn hier. En als ik niet (nagenoeg) fulltime werk, ziet zo'n vakantieweek er al weer heel anders uit en is idd uren sparen door meer te werken misschien makkelijker te realiseren.
Nee, mijn man gaat niet ( evenredig veel?) minder werken, idd om de reden dat hij een stuk meer verdient dan ik. We willen​ graag gezamenlijk meer geld overhouden onderaan de streep. We hebben destijds samen besloten: ik thuis, hij buiten de deur. Lange tijd was dat 32 uur, maar door banenwisselingen tegenwoordig weer fulltime. Ik zou het ook niet anders gewild hebben, daarvoor wilde ik te graag thuis zijn bij de kinderen. 1 dag in de week waren we als gezin 'vrij', maar niet zodat ik dan kon werken. Nee, gewoon omdat we met zijn salaris voor 32 uur prima rond konden komen. Maar nu d kinderen groter worden, worden de wensen duurder, de hobbies (van ons allemaal) uitgebreider. Straks komt studeren misschien om de hoek kijken, allemaal praktische overwegingen om meer uren te gaan werken/meer geld te​ generen. En omdat mijn man al aan zijn max zit, ligt het voor de hand dat ik nu ook mijn financiële deel ga bijdragen. Het is alleen even puzzelen/zoeken hoe we dat ( voor de kinderen, maar vooral voor mij(n gevoel)) zo prettig mogelijk kunnen regelen

toekomst

Zo heel lang 'hoef' ik niet eens meer te werken. Wij waren al een stuk ouder dan gemiddeld om ons heen toen de kinderen geboren werden. Ik ben ook echt een oude moeder op het schoolplein bij onze jongste. Dus carrière maken 'voor later' is echt niet nodig. Het gaat ons echt om 'meer geld in het laadje'. Gezien onze opleidingen zal mijn man altijd kostwinner blijven, mijn bijdrage zit meer aan de zijlijn.
Nog even mijn praktische vakantiestress: oppas hoeft qua leeftijd niet echt, want onze oudste past bij avondjes uit van pa en ma regelmatig op de jongste. Maar 4 hele dagen is toch weer anders. Jongste doe ik, denk ik, geen plezier met een oppas thuis.

Ideaal zoekende

Ik had ook werk vlakbij. Dat is ideaal. Mocht er onverhoopt toch een incident zijn ben je zo thuis. Kinderen kunnen je zelfs van je werk halen als dat nodig is. Je hebt weinig reistijd en je hebt niet het gevoel, als je wel ver weg moet werken, dat je niet tijdig beschikbaar bent als er eens iets is.
Omdat ik alleenstaand ben deed ik het fulltime. 36 uur. Met een beetje handigheid, ik bereidde het eten de avond vooraf, kun je nog om 18.00 uur eten.

Pryne

Nu weer wel, maar hij heeft ook een hele tijd een zo geheten 'papadag' (ja ik weet het) gehad.
En zelfs met zijn fulltime werken is de vakantie-opvang niet mijn probleem. Sterker nog, als er een kind onder werktijd naar de dokter moet doet hij dat meestal.Het beeld dat jij schetst, klopt echt niet. En onze 5 om 3 verdeling is niet direct zijn keuze geweest, maar zo gegroeid. 4 om 4 was eigenlijk de afspraak, en dat is toen tijdelijk 4 om 5 geworden en uiteindelijk heb ik daar 3 om 5 van gemaakt, maar wat hem betreft had dat best weer 4 om 4 mogen worden, alleen werk ik al weer heel wat jaren in deze functie en zit urenuitbreidiing er niet in en hoeft dat ook niet per se wat mij betreft.

Als ik zou kiezen voor een fulltime baan zou hij, als dat nodig is, meteen uren inleveren. Maar hier kan dat. Financieel en praktisch. .Je doet hem en een heleboel andere mannen die ik ken echt tekort. En mijn ervaring is sowieso dat het eerder de werkgever is die nog moet wennen aan al die geemancipeerde mannen. Daar kan ik ook nog wel een boek over schrijven. Zijn huidige werkgever staat dasr gelukkig anders in. Zelf ook vader en een werkende vrouw. Dat scheelt...

Nee nur #44

Dat komt niet omdat ik 32 uur veel vind, maar omdat TO aangeeft dat ze dat moelijk vind. Dat gaf ze impliciet aan, en net hierboven zelfs letterlijk.
Dat mag. En daar kun je dan over nadenken. Een tussenstap zou dan zijn om het eerst eens met wat minder uren te proberen. Dat geef ik als denkrichting mee.

Je kunt ook zeggen dat het een onzinnig en niet bestaand probleem is waar TO mee zit, maar wat voor jou werkt hoeft nog niet voor TO te werken.

Oh en Phrryne

Ik snap goed dat Triva wat narrig wordt. Bijzonder onaardig zoals jij haar hier wegzet.
En je bedoelt het wellicht niet onaadig maar hef is toch (en bepaald niet voor het eerst) een nare sneer.
Tact is geen aangeboren gave?

Best moeilijk, gaat toch ook om de knderen?

Ik heb bij de opvang een 52 wekencontract, dus er is opvang in de vakantie, maar dat is het probleem niet. Het probleem bij mij is de volle agenda die de kinderen hebben. Ik werk 32 uur en ben voor 1 dag ongeveer 10 uur van huis en dat zijn lange dagen voor de kinderen. De bso heeft in de vakanties een aangepast programma en dat is leuk voor 2 of 3 dagen maar 4 dagen is pittig, ze vinden het leuk maar niet voor een hele dag. Omdat de kinderen in de gewone weken al veel van huis zijn hebben ze juist behoefte aan even rust en niets hoeven in de schoolvakanties. Gelukkig zijn de kinderen een derde van de vakanties bij hun vader maar die brengt hen ook regelmatig naar de bso. In vorige banen kon ik wat plusuren opbouwen en die later weer gebruiken en dat gaat nu niet meer.
Ik heb er last van dat de kinderen in de vakanties niet lekker thuis kunnen lanterfanten.
De oudste gaat naar groep 8 en op die leeftijd gaan er niet veel kinderen meer naar de bso, ik vraag me af hoe ik dat ga regelen. De beste optie zou zijn om een oppas in eigen huis te regelen maar dat is niet te betalen.
Mijn ex-man en ik hebben allebei 24 verlofdagen en ik kan ze alleen opnemen als ik ze ook daadwerkelijk opgebouwd heb en aangezien ik net een nieuwe baan heb, heb ik nog amper iets opgebouwd.

Kiezen voor

De meeste mensen zullen waarschijnlijk wel zeggen dat ze gekozen hebben voor hun werk/zorgverdeling. En ik zie ook zeker de voordelen van het thuisblijven. Meestal gaat dat ook gewoon goed, maar het blijft een kwetsbare positie. Maar, zoals Nur uitlegt, het klopt gewoon niet dat 'we' vrouwen zo makkelijk in die zwakke positie drukken en dat normaler vinden dan een ft werkende moeder. Ik ken best gezinnen waar het zoals bij jou (Ginny) eerlijk onderling wordt verdeeld en ook mannen zonder moeite een half dagje werk inleveren zodat het gezin makkelijker draait. Maar veel vaker is het anders, en moeten vrouwen zelf de logistiek regelen als ze een paar uur meer willen werken. Ik heb het wel letterlijk mannen horen zeggen 'ze mag wel werken, maar ik wil er geen last van hebben.'
Zoals bij Narcis heb ik ook wel periodes gehad, zeker toen mijn jongste nog klein was. Gelukkig werkte hun vader ook vier dagen zodat ze maar drie lange dagen naar de opvang hoefden. Later had ik flexibeler tijden en kon ik in vakanties later beginnen en eerder stoppen, zodat ze maar een paar uur gingen. Wat overigens zeker op de bso geen straf was in de vakanties, want ze maken meer uitstapjes dan de meeste gezinnen.

phryne

Waarom praat je over dat we parttime normaler vinden dan een ft werkende moeder terwijl je zelf niet eens fulltime werkt?

Verder heb je het weer over jouw voordeeltjes (later beginnen, eerder stoppen) en dat heeft niet iedereen. Je komt maar de hele dag of voor jou tien anderen en dat nog voor amper boven minimumloon maar goed blijkbaar schrijf jij dat soort dingen terwijl je denkt: haha hadden ze maar hun opleiding moeten afmaken.