Waar doktersassistenten onder druk staan!
hallo,
Mijn naam is Roos en werk momenteel in een grote huisartsenpraktijk als doktersassistent. Maar tot heden voel ik me weinig gewaardeerd door de huisartsen en de praktijk manager, laat staan de vaste assistentes. De functie doktersassistent is letterlijk" jij assisteert de arts verder sta je onderaan iedereen".
Heel jammer dat er vaak over alles wordt geklaagd en dat je als assistent maar alles moet pikken. Ook weerspiegelt dit een slecht voorbeeld tegenover de patiënten.
Want die worden uiteindelijk de dupe van de emoties, werkhouding en ruzie van de huisartsen en assistentes onderling zelf.
Zijn er een paar dames die dit ook op de werkvloer ervaren?
Bijvoorbeeld een huisarts die zelf aan geeft wie hij/zij wilt helpen of langer laat wachten omdat hij/zij geen moeite wilt doen?
Ik benieuwd naar je verhaal!
Geen ervaring, maar als het daar zo naar is als je aangeeft zou ik op zoek naar een andere baan/praktijk
Ik weet niet hoe het op de praktijk is waar jij werkt, maar ik heb tot mijn ergernis hier de indruk dat de assistente de taak heeft om zo weinig mogelijk mensen een afspraak te laten maken bij de huisarts. Als je een afspraak met de dokter wil maken wil de assistente altijd weten waar het voor is, wat ik eigenlijk best ongepast vind)en maakt dan een overweging of het nodig is dat je een afspraak maakt en hoe snel (en dat kan best pas over een of twee weken zijn). Afgezien van dat je eerst een kwartier in de wacht hebt gestaan voor je een keer iemand aan de lijn krijgt.
Zelf blijf ik altijd beleefd aan de telefoon, maar ik kan me voorstellen dat je met zulke service regelmatig boze mensen aan de lijn hebt. Als je je dan niet gesteund voelt door de huisarts lijkt me het geen leuk werk.
Troelahoep, de assistente is opgeleid om te bekijken of een afspraak noodzakelijk is en zo ja, op welke termijn, of dat er misschien een andere vorm van hulp of informatie nodig is. Niks ongepasts dus, dat zij vraagt wat de klachten zijn.
"maar ik heb tot mijn ergernis hier de indruk dat de assistente de taak heeft om zo weinig mogelijk mensen een afspraak te laten maken bij de huisarts. Als je een afspraak met de dokter wil maken wil de assistente altijd weten waar het voor is, wat ik eigenlijk best ongepast vind)en maakt dan een overweging of het nodig is dat je een afspraak maakt en hoe snel (en dat kan best pas over een of twee weken zijn). Afgezien van dat je eerst een kwartier in de wacht hebt gestaan voor je een keer iemand aan de lijn krijgt."
- De dokter maakt de regels, er zijn meer patiënten dan afspraakplekjes. Iedereen vindt zijn klacht het ergst. Heb je een klacht, drop die dan rechtstreeks aan het bureau van de arts ipv aan of over de assistente. Ze volgt slechts het beleid van de baas.
- Ze vraagt waarom je komt om tenminste 2 redenen. Moet deze patiënt nu direct, vandaag, morgen of komende week gezien worden. Patiënten maken nl soms een verkeerde inschatting. Zoals de man die langskwam voor een afspraak voor vlg week ivm een verwaarloosd griepje. Ik heb hem vanwege zijn ademhaling direct achter neergezet en een ambulance gebeld. Hij was stervende en had massale longembolie. Half uur later en hij had er niet meer geweest. Dito jonge kinderen enz. Daarnaast moet ze jongleren met de beschikbare plekken. Zit je met een huisarts die na elke 3 patiënten een pauze wil dan mis je 6 plekken op een dag bij wijze van .
-1 telefoon, 1 assistente en 100 telefoontjes in 4 uur tijd. Daarnaast het spreekuur draaien, je praktijkspreekuur, arts assisteren en de rij voor de balie wegwerken, spoedgevallen opvangen, journaals aanvullen, receptenlijn, minuten in de wacht staan bij het zelf moeten bellen naar wmo/laboratoria/thuiszorg om hulp te regelen, mensen die er een uitje van maken of komen net een waslijst/breedsprakig zijn, bedreigingen van patiënten life of aan de telefoon enz. En dan begrijp je misschien waarom het soms iets langer duurt eer de telefoon wordt opgenomen. Niet omdat ze aan de thee zitten in elk geval🙂
Bij mijn huisarts (ik ben 'patient') kun je je afspraak online maken. Je vult in waarvoor je komt, je kiest een datum/tijdstip en klaar. En als je online niet wilt, bel je op en spreek je in wanneer je teruggebeld wilt worden door de assistent(e) Voor mij als patiënt ideaal, en lijkt me voor de assistenten ook veel minder stress geven. Misschien een tip voor jouw werkgever?
Verder overigens heel vervelend voor je dat je zo onder druk staat, juist van een arts zou je wat meer begrip verwachten. Die zal toch vaak genoeg burnout e.d. tegenkomen in de spreekkamer, lijkt me.
madee schreef op 08-11-2022 om 18:32:
Bij mijn huisarts (ik ben 'patient') kun je je afspraak online maken. Je vult in waarvoor je komt, je kiest een datum/tijdstip en klaar. En als je online niet wilt, bel je op en spreek je in wanneer je teruggebeld wilt worden door de assistent(e) Voor mij als patiënt ideaal, en lijkt me voor de assistenten ook veel minder stress geven. Misschien een tip voor jouw werkgever?
Verder overigens heel vervelend voor je dat je zo onder druk staat, juist van een arts zou je wat meer begrip verwachten. Die zal toch vaak genoeg burnout e.d. tegenkomen in de spreekkamer, lijkt me.
Bij onze huisarts is dit ook mogelijk, vind het erg fijn. Heb in de coronatijd ook wel een e-consult gedaan maar ik begrijp wel dat dit niet bij elke klacht mogelijk is.
Ik heb alleen maar goede ervaringen met de assistentes, als ik een afspraak wil maken vragen ze of ze mogen weten waarvoor ik wil komen, zo kunnen zij inschatten of het dezelfde dag nog nodig is of dat een afspraak ook over een paar dagen gepland kan worden. Ze zijn ook vriendelijk en behulpzaam.
Poezekat schreef op 08-11-2022 om 18:41:
[..]
Bij onze huisarts is dit ook mogelijk, vind het erg fijn. Heb in de coronatijd ook wel een e-consult gedaan maar ik begrijp wel dat dit niet bij elke klacht mogelijk is.
Ik bedoel geen e-consult, maar dat je de afspraak online kunt maken om de dokter in de spreekkamer te zien. Maar een e-consult of telefonisch spreekuur (had ik bij een andere dokter, vroeger) lijkt me ook handig in bepaalde gevallen!
madee schreef op 08-11-2022 om 19:46:
[..]
Ik bedoel geen e-consult, maar dat je de afspraak online kunt maken om de dokter in de spreekkamer te zien. Maar een e-consult of telefonisch spreekuur (had ik bij een andere dokter, vroeger) lijkt me ook handig in bepaalde gevallen!
Ja, dat begrijp ik, daar maak ik ook gebruik van. Maar daarnaast kun je bij ons ook een e-consult doen.
"Bijvoorbeeld een huisarts die zelf aan geeft wie hij/zij wilt helpen of
langer laat wachten omdat hij/zij geen moeite wilt doen."
De doktersassistente doet de eerste triage aan de telefoon, maar de arts heeft gestudeerd voor arts. Dus het klinkt mij niet vreemd in de oren dat hij/zij uiteindelijk zélf (ook) prioriteiten stelt.
Als je echt denkt dat de arts diens patiënten verwaarloost ('hij/zij wil geen moeite doen'), dan is er iets anders aan de hand en volstaat het niet om hier een topic (over) te openen.
Fer13 schreef op 08-11-2022 om 18:11:
"maar ik heb tot mijn ergernis hier de indruk dat de assistente de taak heeft om zo weinig mogelijk mensen een afspraak te laten maken bij de huisarts. Als je een afspraak met de dokter wil maken wil de assistente altijd weten waar het voor is, wat ik eigenlijk best ongepast vind)en maakt dan een overweging of het nodig is dat je een afspraak maakt en hoe snel (en dat kan best pas over een of twee weken zijn). Afgezien van dat je eerst een kwartier in de wacht hebt gestaan voor je een keer iemand aan de lijn krijgt."
- De dokter maakt de regels, er zijn meer patiënten dan afspraakplekjes. Iedereen vindt zijn klacht het ergst. Heb je een klacht, drop die dan rechtstreeks aan het bureau van de arts ipv aan of over de assistente. Ze volgt slechts het beleid van de baas.
- Ze vraagt waarom je komt om tenminste 2 redenen. Moet deze patiënt nu direct, vandaag, morgen of komende week gezien worden. Patiënten maken nl soms een verkeerde inschatting. Zoals de man die langskwam voor een afspraak voor vlg week ivm een verwaarloosd griepje. Ik heb hem vanwege zijn ademhaling direct achter neergezet en een ambulance gebeld. Hij was stervende en had massale longembolie. Half uur later en hij had er niet meer geweest. Dito jonge kinderen enz. Daarnaast moet ze jongleren met de beschikbare plekken. Zit je met een huisarts die na elke 3 patiënten een pauze wil dan mis je 6 plekken op een dag bij wijze van .
-1 telefoon, 1 assistente en 100 telefoontjes in 4 uur tijd. Daarnaast het spreekuur draaien, je praktijkspreekuur, arts assisteren en de rij voor de balie wegwerken, spoedgevallen opvangen, journaals aanvullen, receptenlijn, minuten in de wacht staan bij het zelf moeten bellen naar wmo/laboratoria/thuiszorg om hulp te regelen, mensen die er een uitje van maken of komen net een waslijst/breedsprakig zijn, bedreigingen van patiënten life of aan de telefoon enz. En dan begrijp je misschien waarom het soms iets langer duurt eer de telefoon wordt opgenomen. Niet omdat ze aan de thee zitten in elk geval🙂
- Ik zeg niet dat ik klaag bij de assistente, maar ik ervaar bij mezelf wel ergernis. Ik kan me voorstellen dat als je belt met een niet levensbedreigende maar toch zeer hinderlijke klacht, je toch je teleurstelling laat blijken bij de assistente als zij pas een plekje over 10 dagen heeft (zoals mij een keer overkomen is toen ik een blessure had). Zelf kom ik betrekkelijk weinig bij de huisarts, evenals mijn man en kinderen. Ik denk dat ikzelf met een chronische aandoening nog het vaakst een afspraak heb, en dat is gemiddeld zo eens in de twee jaar. Áls ik dan bel voor mijzelf of mijn kinderen, dan is het gewoonweg vervelend dat je moet praten als brugman om deze week nog een afspraak te hebben, laat staan deze dag nog. Laatst nog had mijn kind een blessure opgelopen bij gym, bleek een dag later toch eigenlijk nauwelijks te kunnen lopen. Assistente zegt eerst dat zulke klachten meestal vanzelf over gaan en we niet hoeven te komen. Na aandringen - kind kan nauwelijks op die voet staan, beoordeelt dat zij zelf wel even zal kijken of ze een verbandje kan aanleggen; eenmaal in de praktijk lijkt het haar toch verstandig dat de huisarts ernaar kijkt maar vervolgens ruim 1,5 uur in de praktijk zitten wachten. Huisarts oordeelt dat er toch een foto gemaakt moet worden want mogelijk een breuk (was uiteindelijk niet zo, maar toch). Een andere keer had een van onze kinderen een hoofdwond die gehecht moest worden. Zelfs een leek kon zien dat de wond te groot was voor een pleister. Behoorlijk mijn best moeten doen om diezelfde dag nog een afspraak te krijgen.
- Ik begrijp ook dat er een beperkt aantal plaatsen is en dat het handig is om te kunnen inschatten wie er als eerste geholpen moet worden. Maar zoals ik eerder aangaf: bij mij thuis zijn we eigenlijk zeer zelden ziek en als we een afspraak willen is er ook echt wat. Stel ik bel met iets wat écht heel persoonlijk of vervelend is, dan wil je toch niet moeten zeggen aan de telefoon moeten laten beoordelen of jouw klacht wel erg is? Als een assistente vráágt of ze mag weten wat de klacht is, is het alweer een ander verhaal. Maar de ervaring hier is dat je soms aardig onder druk wordt gezet.
- 100 telefoontjes in een paar uur tijd betekent feitelijk een personeelstekort toch? Ik begrijp echt dat een assistente werkt als een paard, maar als er niemand de telefoon kan aannemen is het gewoon een slechte service. En bovendien erger nog: zouden mensen die bang zijn om te bellen of in het algemeen niet assertief zijn, niet vaker afhaken als ze een half uur in de wacht staan? Volgens mij kost dat levens (om jouw voorbeeld aan te halen van de man met de longembolie. Wie weet heeft ie al vaker geprobeerd te bellen en besloot hij nu hij zich echt vreselijk beroerd voelde pas dat hij moest volhouden tot hij aan de beurt kwam).
Deze beste man had 112 moeten bellen. Ik heb zelf ooit deze fout gemaakt, bellen naar de huisarts ipv direct een ambulance laten komen.
Helaas is het soms niet helemaal duidelijk wanneer iets een noodgeval is. Ook voor een huisarts niet en dan is er veel kostbare tijd verloren.
Topicstartster kan beter op zoek naar een praktijk met een betere sfeer en meer collegialiteit. Er wordt zelfs ruzie gemaakt en er is geen waardering voor elkaar. Ik zeg, wegwezen daar.
troelahoep schreef op 08-11-2022 om 20:28:
[..]
- Ik zeg niet dat ik klaag bij de assistente, maar ik ervaar bij mezelf wel ergernis. Ik kan me voorstellen dat als je belt met een niet levensbedreigende maar toch zeer hinderlijke klacht, je toch je teleurstelling laat blijken bij de assistente als zij pas een plekje over 10 dagen heeft (zoals mij een keer overkomen is toen ik een blessure had). Zelf kom ik betrekkelijk weinig bij de huisarts, evenals mijn man en kinderen. Ik denk dat ikzelf met een chronische aandoening nog het vaakst een afspraak heb, en dat is gemiddeld zo eens in de twee jaar. Áls ik dan bel voor mijzelf of mijn kinderen, dan is het gewoonweg vervelend dat je moet praten als brugman om deze week nog een afspraak te hebben, laat staan deze dag nog. Laatst nog had mijn kind een blessure opgelopen bij gym, bleek een dag later toch eigenlijk nauwelijks te kunnen lopen. Assistente zegt eerst dat zulke klachten meestal vanzelf over gaan en we niet hoeven te komen. Na aandringen - kind kan nauwelijks op die voet staan, beoordeelt dat zij zelf wel even zal kijken of ze een verbandje kan aanleggen; eenmaal in de praktijk lijkt het haar toch verstandig dat de huisarts ernaar kijkt maar vervolgens ruim 1,5 uur in de praktijk zitten wachten. Huisarts oordeelt dat er toch een foto gemaakt moet worden want mogelijk een breuk (was uiteindelijk niet zo, maar toch). Een andere keer had een van onze kinderen een hoofdwond die gehecht moest worden. Zelfs een leek kon zien dat de wond te groot was voor een pleister. Behoorlijk mijn best moeten doen om diezelfde dag nog een afspraak te krijgen.
- Ik begrijp ook dat er een beperkt aantal plaatsen is en dat het handig is om te kunnen inschatten wie er als eerste geholpen moet worden. Maar zoals ik eerder aangaf: bij mij thuis zijn we eigenlijk zeer zelden ziek en als we een afspraak willen is er ook echt wat. Stel ik bel met iets wat écht heel persoonlijk of vervelend is, dan wil je toch niet moeten zeggen aan de telefoon moeten laten beoordelen of jouw klacht wel erg is? Als een assistente vráágt of ze mag weten wat de klacht is, is het alweer een ander verhaal. Maar de ervaring hier is dat je soms aardig onder druk wordt gezet.
- 100 telefoontjes in een paar uur tijd betekent feitelijk een personeelstekort toch? Ik begrijp echt dat een assistente werkt als een paard, maar als er niemand de telefoon kan aannemen is het gewoon een slechte service. En bovendien erger nog: zouden mensen die bang zijn om te bellen of in het algemeen niet assertief zijn, niet vaker afhaken als ze een half uur in de wacht staan? Volgens mij kost dat levens (om jouw voorbeeld aan te halen van de man met de longembolie. Wie weet heeft ie al vaker geprobeerd te bellen en besloot hij nu hij zich echt vreselijk beroerd voelde pas dat hij moest volhouden tot hij aan de beurt kwam).
Maar ik zeg ook: klaag bij de huisarts, die is degene die over het beleid gaat. Zeg dat de telefonische bereikbaarheid je tegen valt, dan hebben de assistentes namelijk een voet aan de grond. Ik heb 3 jaar gezeurd over een extra collega, een tweede telefoon, het verwijderen van iets omdat het ongelukken zou veroorzaken ( kosste me mijn werkbaar leven helaas) en alles is een geldkwestie, vraag stijgt, maar het aanbod niet voldoende.
Als ik de journaals moest bijwerken, komt daar vanzelf je klacht voorbij, ook als het op het overleg wordt besproken, of uitslagen worden verwerkt. Het heeft daarom weinig zin om het niet te zeggen. Niet dat je móet, maar dan zeg je dat erbij, je loopt dan alleen het risico dat je wat naar achteren wordt geplaatst. Ik had bij een patiënt een akelig gevoel over de emotie in haar stem en zij wilde de dag erna langskomen maar niet zeggen waarom. Via een omweg toch wat meer info gekregen en die kon gelijk door naar het ziekenhuis.
De meneer was geen doktersganger en belde nooit en bij ons was een ongeschreven regel: mensen die zelden bellen hebben geluk of mankeren echt wat...die kwamen er echt wel door.
Als assistente vang je de meeste klappen op en soms is dat oneerlijk.
Kortom, praat met je arts over ergernissen, dat is voor de werkzaamheid in de praktijk letterlijk veel beter dan je ergeren👍
wil40 schreef op 08-11-2022 om 21:43:
Deze beste man had 112 moeten bellen. Ik heb zelf ooit deze fout gemaakt, bellen naar de huisarts ipv direct een ambulance laten komen.
Helaas is het soms niet helemaal duidelijk wanneer iets een noodgeval is. Ook voor een huisarts niet en dan is er veel kostbare tijd verloren.
Topicstartster kan beter op zoek naar een praktijk met een betere sfeer en meer collegialiteit. Er wordt zelfs ruzie gemaakt en er is geen waardering voor elkaar. Ik zeg, wegwezen daar.
Klopt, maar hij-ging-of-belde-nooit-een-dokter zei hij. 65 jaar en dacht dat ie een griepje had...die had nooit zelf gebeld en daarom is t zo belangrijk om wat meer te vertellen in de meeste gevallen.
Volgens mij is een assistente er ook om te beoordelen of een afspraak noodzakelijk is en of een afspraak op kortere of langere termijn moet plaatsvinden. Ik leg ook altijd eerst mijn probleem voor en laat de assistente beoordelen of langskomen noodzakelijk is. En natuurlijk zal de huisarts aangeven bij welke patiënten ze best een afspraak af mag houden vooral omdat er patiënten zijn zoals mijn moeder. Zij komt langs als er een scheet dwars zit en heeft altijd de ergste klachten die als sneeuw voor de zon verdwijnen als een specialist heeft vastgesteld dat er niets aan de hand lijkt te zijn.
Veel mensen die de huisarts bellen zijn ook gebaad bij het advies wat een assistente geeft. Overigens hebben onze huisartsen ook zelf weleens de telefoon aangenomen bij afwezigheid van de assistente en dan krijg je vaak vergelijkbare adviezen.