Team-uitje, wat kan ik doen?
Afgelopen week kondigde mijn werkgever aan dat hij ons team een werkweek lang ergens mee naartoe wilde nemen. Een warm land in Europa. Deels teambuilding en fun, deels gewoon werken. We werken remote en ook niet allemaal vanuit NL. Dit plan had hij al eerder geopperd, maar kon niet doorgaan vanwege corona (en het staat nog steeds op losse schroeven natuurlijk).
Ik ben de enige die wat op de vlakte bleef. Ten eerste wil ik gewoon uit principe niet vliegen als het niet nodig is. Op mijn werk heb ik dit nooit zo gedeeld, omdat ik weet dat niemand dit zal begrijpen. Thuis heb ik er ook de nodige discussies over gehad, want mijn partner zou graag eens met mij wat verder met vakantie gaan.
Ten tweede: het zal mij heel veel energie gaan kosten om tussen mensen die intensief met elkaar samenwerken – en dus al meer met elkaar hebben – een plek te vinden. Ik ben introvert. Voor mij werkt het ook andersom: nl. dat ik er dan dus niet zo nodig bij hoef te zijn. Maar als ik weiger, dan weet ik niet wat er gebeurt. Ik kan gewoon mijn werk doen, dus op werkweigering hoeven ze het niet te gooien. Het wordt me waarschijnlijk niet in dank afgenomen, ik onttrek me van het team en daar was dit uitje nou juist voor bedoeld.
Ik wil graag bij mezelf blijven, maar… van tevoren kan ik niet inschatten wat het met me doet als ik dingen meekrijg als foto’s, verhalen en zoom-meetings met mediterrane zonnige achtergronden en ongetwijfeld cynische grapjes dat ik toch zelf wilde thuisblijven. Misschien dat het gevoel alleen maar versterkt wordt dat ik de eenling ben in het bedrijf.
Ik schuif het innemen van een standpunt voor me uit want ik kan het gewoon niet goed doen. Hoe zouden jullie hier mee omgaan? En dan hoop ik vooral op reacties van de introvertere minderheid. Want ik snap heel goed dat de meesten zullen denken: joh, een betaalde werkvakantie is toch hartstikke leuk, maak er gewoon wat van en stel je niet zo aan!
Imi schreef op 23-07-2021 om 11:29:
Eens met Temet. Net zoals de baas een vegetariër niet kan dwingen om vlees te eten, kan hij jou niet dwingen om het vliegtuig te nemen. Ik vlieg ook niet meer. Ik zou het heel akelig vinden als mijn baas dat van mij zou verwachten.
Dat hoeft toch niet? Er zijn steeds meer treinverbindingen. Het kost je wat meer tijd, maar er zijn ook nachttreinen die heel efficiënt zijn.
Zo’n uitje is toch gewoon net als een meerdaagse conferentie? Doen jullie daar ook niet aan mee?
Ik ben zelf ongeveer zo maximaal introvert als je ze kunt vinden, maar als ik een eigen kamer heb om me terug te trekken vind ik zo’n meerdaags event altijd wel leuk. Je bent niet verplicht om je vrije tijd met de collega’s door te brengen, ik denk dat er wel meer zijn die dat liever niet (de hele tijd) doen.
Dat is erg lastig inderdaad. Ook als het niet verplicht is zullen er toch wel 'consequenties ' aan niet meegaan zitten. Je hebt de ervaring niet gedeeld, anderen zullen je een spelbreker vinden (al dan niet terecht), het zal misschien tegen je spelen bij promoties en het verdelen van leuke projecten. Het zal toch wat dat betreft tegen je werken.
Maar wel meegaan is natuurlijk ook niet fijn als je er zo tegen op ziet. Dan heb je een hele vervelende week waarin je constant dingen moet doen die je moeilijk vindt.
Ik ben zelf ook een paar keer meegegaan op een team weekend/week uitje. En inderdaad je doet toch samen ervaringen op en het schept een diepere band met de collega's. Dus wat dat betreft kan ik me goed voorstellen dat een werkgever dit voorstelt. Zeker als de meeste collega's het ook een leuk idee vinden.
Ik zou wel meegaan, omdat ik denk dat er (waarschijnlijk wel negatief) over gepraat wordt als je niet meegaat. En omdat ik serieus denk dat het je band met je collega’s echt kan versterken. Misschien kun je na de werkvakantie een week vrij krijgen om bij te komen van alles?
Ik zou ook meegaan maar wel van te voren benoemen dat je tijdens de week ook me-time nodig hebt, dan voorkom je gezeur als je daar bent
Leanne schreef op 23-07-2021 om 12:16:
Temet, toevallig ben ik in mijn jonge jaren wel eens met de trein naar het betreffende land geweest… dat was een monsterroute, met de metro door Parijs heen voor de treinen naar het Zuiden. Non-stop 24 uur over gedaan, want urenlang in de zinderende hitte ergens stilgestaan, maar dit terzijde.
Er zijn tegenwoordig tv's die je zonder overstap zeer comfortabel en snel van Brussel naar Zuid-Frankrijk brengen. Ook zijn er nachttreinen. Het hoeft geen uitputtingsslag te zijn.
Ik verschool me altijd achter mijn 'lichamelijke beperkingen'. Maar ik liet tegelijk weten dat ik niet houd van 'verrassingsuitjes' waar mijn laatste afdeling een abonnement op had. Ja, was het idee, want anders meldt men zich al bij voorbaat af.
Nu, hadden we die 'grap' zelfs een keer nadat iedereen op de plaats van het 'teamuitje' gearriveerd was.
Het was zo'n afknapper voor sommigen dat ze, in de stromende regen, terugliepen en de trein terug naar huis namen.
En je wordt nog verkeerd voorgelicht ook, want ze staan niet in jou schoenen, dus inderdaad: geef ze geen uitleg. Een van de laatste 'uitjes' had twee locaties en ze zouden mij stallen op de locatie met de minste problemen.
Echt, dat was het niet. Ik moest op krukken trap op, trap af voor workshopruimtes en toilet en naderhand een halve kilometer lopen om bij de bus te komen. Daar heb ik maar een taxi naar huis genomen.
Ik zou het niet doen, maar ja, ik snap dat het lastig is. Ook is het nog maar de vraag wat je het beste kunt doen. De baas vind het mogelijk minder erg als je het hem persoonlijk meedeelt, dan kan hij de rest nog 'meekrijgen' , maar je collega's willen mogelijk vooraf een waarschuwing, en zijn meer gesteld op alle openheid. En dan heb je meer kans op solidariteit en 'samen tegen de baas en hij kan toch niet iedereen tegelijk ontslaan'.
Ik wens je sterkte.
O ja, het laatste waar ik onlangs niet meer aan meedeed heb ik als volgt verantwoord: xxxx en ik matchen niet.
Bedankt voor al jullie reacties zover. Wel heel wisselende, dus het is niet zozeer makkelijker geworden!
Ik weet wel dat ik het er sowieso niet op aan wil laten komen. Dus niet dat alles voor me wordt geregeld en me dan vlak ervoor ziekmelden terwijl ik al weet dat ik dat wil doen. Ik zou me er niet goed bij voelen, bij zo’n streek.
Ga ik niet mee, dan wordt er vast (negatief) over gepraat, dat geloof ik ook. Ga ik mee, dan is dat om dat in de kiem te smoren… maar daarmee verloochen ik mezelf. En dan is er nog een kans dat daar pijnlijk duidelijk wordt dat ik, ook al ga ik mee, alsnog dat buitenbeentje ben. Want inderdaad ben ik dat nu ook wel, maar het valt minder op dan op zo’n werkvakantie.
En een conferentie hebben we nog nooit gehad. Hoewel, er was even sprake van, iets prijzigs en vaktechnisch’ in de VS, bedoeld ook om te netwerken. Toen kwam net corona kijken en is dat ook niet doorgegaan. Dat was trouwens iets waarvan meteen duidelijk was dat ik er niks aan zou hebben, dus dat werd me ook verteld (sorry, maar… 
).
Wat je zegt, Guera, die gedachte is natuurlijk ook bij mij langsgekomen: zit ik daar wel op mijn plek? Wanneer ik niet mee ga, wordt het moeilijker om vol te houden van wel. Dat plannetje van mijn baas is wel iets wat me met mijn neus op de feiten drukt.
Maar dan moet ik dus actief op zoek naar iets anders en ik ben niet meer de jongste… dan komen dat soort angsten weer om de hoek kijken, hoewel dat natuurlijk los staat van wat er nu gebeurt.
Dit is te lang voor teambuilding, dit wordt een teamafbraak. Ik denk dat geen enkel teambuildingsburo een voorstander is voor zoiets. Veel te lang en te ver van huis. Prima om dat gewoon op 2 uur rijden afstand met de auto te doen. Heel vreemd dat iedereen dit leuk zou vinden. Hebben die mensen geen partners of kinderen?
Overigens ben ik ook introvert en heb ik best moeite met tweedaagsen (1 nacht, heel soms 2 nachten) maar met een eigen kamer houd ik het wel vol. Geef mij goed eten en drinken en een ontbijtbuffet en ik houd het wel vol maar langer dan 2 dagen is echt niet goed. Ik wil dat ook niet met familie.
Ik denk niet dat introvert het probleem is, maar je onzekerheid zit je in de weg.
Dat je niet van grote groepen en van lang van huis zijn houdt is voldoende reden om dit niet te willen, maar het is de onzekerheid die maakt dat je geen knoop door durft te hakken, want dan denken of vinden ze vast dingen van je. Je denkt dat ze je een buitenbeentje vinden als je mee gaat én je denkt dat ze je veroordelen als je niet mee gaat.
Kortom, je laat wat jij denkt dat je collega's vinden te veel invloed hebben, terwijl je zelf ook wel weet dat je een valide argumentatie hebt.
Je wil dit niet, je vakkundigheid wordt er niet door beïnvloedt en je hebt er goed over nagedacht.
Introvert en onzeker zijn niet synoniem. Ik heb genoeg collega's die hier niet van gediend zouden zijn en dat ook gewoon zouden zeggen en juist daarom respecteert de rest hun mening. Meer dan wanneer ze om de hete brei heen zouden draaien, om zich last minute af te melden (want iedereen weet natuurlijk ook wel dat dat griepje een excuus is).
En blijkt, na je aankondiging, dat ze er toch lullig over doen en de spot met je drijven, kun je je afvragen of dit de juiste werkomgeving voor je is, want in een functioneel team wordt iedereen gerespecteerd.
ik zou het gewoon in een 1 op 1 aan je baas vertellen. Het maakt namelijk niet uit voor je klik met het team of je meegaat of niet. Het verschil is zo groot, daar zitten zij en jij niet op te wachten. Dus breng het als iets neutraals, in ieder geval: zorg dat zij niet het gevoel krijgen dat jij het raar vindt wat zij gaan doen!
gr Angela
Ik vind een meerdaagse conferentie/event iets heel anders dan een vakantie. Zo'n conferentie is onderdeel van het werk zelf en kan misschien niet anders dan daar op locatie plaatsvinden. Een teambuildingsactiviteit kan ook korter dan een week en hoeft niet aan de andere kant van Europa plaats te vinden.
Granola schreef op 23-07-2021 om 15:43:
[..]
Dat hoeft toch niet? Er zijn steeds meer treinverbindingen. Het kost je wat meer tijd, maar er zijn ook nachttreinen die heel efficiënt zijn.
Dat nachttreinennet is nogal uitgekleed de laatste jaren,
Ysenda schreef op 23-07-2021 om 20:50:
[..]
Dat nachttreinennet is nogal uitgekleed de laatste jaren,
En het wordt nu ook weer aangekleed. 🙂