Te oud, te duur .... en dan functioneer je opeens niet goed

Niet 8 jaar, 4 jaar zonder problemen. Daarna groeide het bedrijf door een nieuwe klant volledig uit z'n voegen en ging er van alles mis bij logistiek. Daar zaten mensen met totaal geen idee van wat haalbaar en mogelijk was op de werkvloer. En toen moesten de ouderen ineens de deur uit in plaats dat logistiek eens kwam kijken wat er mis ging en rond te vragen hoe het beter kon. Het is namelijk zoveel makkelijker de uitvoerenden de schuld te geven.
Ah ik krijg nog kippenvel aan wat ik daar heb meegemaakt. Te triest voor woorden; als ik het iemand vertelde werd ik bijna niet geloofd.

Wat kun je aan?

Ik was niet de enige die onder druk gezet werd, het waren er meer. Vanwege ons vaste contract, lange dienstverband, e.d.. Er waren een paar mensen die meteen de handdoek in de ring gooiden. Heel begrijpelijk vanuit hun situatie. Ik heb het nog een maand of 2 uitgezongen en er zijn er een aantal geweest die gewoon de blik op oneindig hebben gezet en zich niet gek lieten maken. Ik heb daar bewondering voor. Ik stond zelf niet zo stevig in mijn schoenen op dat moment.

Maar nu ziet het ernaar uit dat ze alsnog aan de beurt komen. Treurig.

het is het systeem

Het gooien op niet functioneren heeft te maken met het systeem. Op die manier kunnen bedrijven op de makkelijkste en goedkoopste manier van mensen afkomen. Makkelijk, want mensen gaan aan zichzelf twijfelen en hebben er geen zin meer in dus stappen op. Goedkoop; er is een reden waarom samenwerking niet meer mogelijk is, en daardoor grond voor verbreken arbeidscontract. Als je dat inziet, dan doet het misschien minder pijn. En dat het bij heel mensen voorkomt.
Leidinggevenden slapen ook niet lekker, als zij er niet binnen een bepaalde tijd een x-aantal mensen eruit hebben gewerkt kunnen ze zelf gaan. Eten of gegeten worden.
Soms helpt het om een heel open gesprek te houden onder 4 ogen. Zo van: ' Ik begrijp dat er wat mensen moeten vertrekken hier, of dat jullie iets anders willen met mijn afdeling. Hoe kunnen we het voor elkaar zo aangenaam mogelijk maken. Heb je een voorstel?'
Kortom, gooi het op een akkoordje.
Ik snap dat dit heeeel moeilijk is als je eerst allerlei onzinnige verwijten naar je hoofd geslingerd hebt gekregen. Maar twijfelen aan jezelf is het laatste wat je kunt gebruiken als je baan op de tocht staat.

Diewertje

"Maar twijfelen aan jezelf is het laatste wat je kunt gebruiken als je baan op de tocht staat."

Precies. Dat is wat vaak gebeurt en mij in het begin ook overkwam. Gelukkig ben ik inmiddels een stuk verder, en zie ik het patroon. En weet ik dat het niet aan mij ligt, dat ik prima functioneer .

Zo'n open gesprek als jij voorziet, hoef ik met mijn baas niet te voeren. Ik weet dat hij het gaat ontkennen. Ik heb al gehoord dat het arbeidsrechtelijk in elk geval niet slim is om zelf een suggestie te doen dat je wilt vertrekken met een vergoeding. Daar moeten zij echt over beginnen.

"Leidinggevenden slapen ook niet lekker, als zij er niet binnen een bepaalde tijd een x-aantal mensen eruit hebben gewerkt kunnen ze zelf gaan. Eten of gegeten worden."

Ik vermoed dat dit inderdaad aan de hand is. In die zin nog wel interessant. Als ik lang genoeg rustig volhoud (en zorg dat hij geen goed dossier tegen mij opbouwt), moet hij misschien vertrekken .

welkom

in de wereld van de echte werknemers. Jullie hebben het al die tijd makkelijk gehad, beetje koffie drinken en werken en lastig te zien hoe hard jullie nu precies werken. Als je een gewone laag betaalde arbeidskracht bent doen ze er alles aan om je in de gaten te houden en op te jutten en als het maar even kan je er uit te werken. Niet fijn maar bij ons heel normaal.

Meelezer

Wat een rare reactie. Hoezo in de wereld van 'echte' werknemers en een beetje koffiedrinken? Ik weet niet waarom je deze reactie op deze manier hebt gegeven. Had je gewoon zin om een trap na te geven? Of heb je het zelf ondervonden? Hoe dan ook... iemand op zo'n manier eruit werken is níet normaal, maar getuigt van grote hufterigheid. Dat jij het als normaal ervaart zegt iets over hoe gewend je inmiddels aan deze manier van werken bent geraakt, maar dat is iets anders dan dat het normaal ís. Leidinggevenden zijn ook maar mensen, dus zullen de goeien er inderdaad wakker van liggen, maar mijn ervaring is, dat er ook speciaal mensen voor aangetrokken worden, die dat varkentje wel even wassen voor een bedrijf. De persoon waar ik mee te maken had, wilde ook bewust geen binding met het personeel, want je zou er eens bij betrokken raken. En ja, dan heb je altijd nog mensen binnen een bedrijf die er dan ook niet zo mee zitten om zich bij zo'n schoon-schip-veger in te likken, want tja... je wilt zelf toch graag in een goed blaadje staan bij zo iemand.

standaard

Mijn werkgever doet het standaard. En dat is ook algemeen bekend. Continu reorganisaties. Continu vliegen er mensen uit. En dat zijn vooral oudere werknemers

Tot nu toe hebben de vakbonden goede afkoopregelingen kunnen bedingen daardoor gaan de meeste werknemers wel akkoord. Maar vanaf volgend jaar wordt het een variant op de transitievergoeding. Ik denk dat dan mensen niet meer zo snel akkoord gaan en veel meer bezwaar zullen gaan maken.

Ik ben niet lui en ik drink niet de hele dag koffie. Wij werken altijd hard. Met altijd te weinig mensen en continu reorganisaties om vervolgens weer anders te moeten werken. Steeds weer aanpassingen aan je functie. Steeds nieuwe eisen aan opleidingen.

En heel fijn. Weer een nieuwe dreiging dat onze afdeling ophoudt met bestaan en er mensen uit moeten. Ik hoop wel dat ze dit keer een beetje snel zijn want die continue dreigingen zijn niet fijn en zorgen voor een vervelende sfeer op de afdeling.

nee

'herkennen jullie dat (soms) oudere werknemers die jaaaaren (zeer) goed functioneerden opeens op hun functioneren worden aangesproken en eruit gewerkt/ontslagen?'

Nee. ik herken wel dat sommige oudere werknemers moeite hebben met de hele automatisering in het werk, en soms ook eigenlijk helemaal geen zin meer hebben om weer een nieuw systeem te leren. Maar ik ken ook zat oudere werknemers die zo dol zijn op gadgets dat ze mij uitleggen hoe ik iets op mijn mobiel-van-de-zaak kan installeren.

'wat zouden jullie doen als je opeens erop aangesproken wordt dat je niet goed functioneert terwijl je jarenlang zeer goed of goed functioneerde (vaak ziet dat dan opeens op “vage” aspecten of eenmalige incidenten), terwijl je vermoedt of weet dat ze je gewoon weg willen hebben omdat er teveel ouderen op de afdeling/in het bedrijf zitten en dat te duur wordt?'

Ik zou het niet weten, want ik heb daar geen ervaring mee. Wat ik bij collega's wel zie, is dat ze niet beseffen dat de functie-eisen nu anders zijn dan 10 of 15 jaar geleden. Er worden, in ieder geval bij ons, andere competenties gevraagd (mediationvaardigheden, klantgericht denken, oplossingsgericht in plaats van regeltjes volgen) en niet iedereen kan daar makkelijk in mee.
Maar ik weet eigenlijk wel zeker dat er bij ons nooit iemand ontslagen (of weg gepest) wordt omdat hij of zij te duur is. Dan kunnen ze de halve afdeling wel naar huis sturen

Alicia

Nee. ik herken wel dat sommige oudere werknemers moeite hebben met de hele automatisering in het werk, en soms ook eigenlijk helemaal geen zin meer hebben om weer een nieuw systeem te leren. Maar ik ken ook zat oudere werknemers die zo dol zijn op gadgets dat ze mij uitleggen hoe ik iets op mijn mobiel-van-de-zaak kan installeren.===

Ik heb geen moeite met automatisering en ik vind het ook leuk om allerlei snufjes op mijn telefoon te hebben. Maar waar ik wel moeite mee heb is om mij bepaalde vaardigheden aan te leren in het tempo wat gewenst is. Geef mij twee weken meer dan 'normaal' en ik kan het ook, bij wijze van spreken. Maar niet overal wordt die extra tijd gegund, weet ik inmiddels. Bij de laatste werkgever mocht ik niet blijven, omdat ik nog niet snel genoeg kon schakelen e.d.. Het frustrerende is dat ik wéét dat me dat wel gaat lukken. En dan doe ik niet onder voor iemand die het in het gewenste tempo heeft aangeleerd.Het is me al twee keer eerder gelukt, dus waarom geen derde keer...

Dat soort akkefietjes zijn niet best voor mijn zelfvertrouwen moet ik zeggen.

ook yek

Brrr dat managersjargon.
Ik vind dat er op een afschuwelijke manier met mensen, personeel wordt omgegaan.
In ieder geval wel bij 'ons', in de zorg.
Hier echt wel andersom. 'Ze' willen juist jong spul, dat juist goed regeltjes weet toe te passen. Zelf denken, assertief gedrag wordt juist afgestraft.
Iedereen heeft goede kwaliteiten. Een goede baas brengt het best in mensen naar boven. (en daar hoef je niet veel voor te doen, zorgen voor de juiste werksfeer is al heel wat)
Moeilijkheden met automatisering, daar moet je de tijd voor geven. Je gooit anders een hele hoop kwaliteit zomaar weg.
Het draait momenteel wel heel erg om jezelf verkopen, ik vind dat erg jammer.

Bij mij niet maar bij een vriendin. Altijd goed gefunctioneerd, altijd goede beoordelingen, houdt alles goed bij, kan ook vernieuwingen aan etc. Tot vorig jaar zomer. Toen waren er allerlei dingen die niet goed waren. En dat wordt heel langzaam opgebouwd. Haar het gevoel geven dat ze niet functioneert, suggereren dat anderen over haar klagen ook al kan ze dat weerleggen en wordt dat afgedaan als dat het maar roddels zijn (waarom zeg je het dan?). Er wordt duidelijk aan dossiervorming gedaan. En nu wordt ze richting vrijwillig ontslag gestuurd, in ieder geval richting sabbatical, onder het mom van dat ze dan haar eigen bedrijf kan uitbouwen. Dat daar haar toekomst ligt. En het is allemaal zo subtiel dat je het pas later doorhebt. Het bedrijf wil een ander opzet en probeert zo van duurdere mensen af te komen.

Gelukkig

Kan het ook anders. Inmiddels 29 jaar in dienst en begonnen als parttimer bij een andere divisie. 3 jaar geleden op eigen verzoek 32 uur gaan werken en vandaag te horen gekregen dat mijn verzoek om 38 uur te werken gehonoreerd wordt. Ik ben 51! Superblij met mijn werkgever!

Elfje

Dat is fijn

Zeker weten

Ook omdat ze zowel bij de vorige als deze urenverhoging mee hebben laten wegen dat mijn man in de WIA zit en dat vind ik echt super.

Dat kan ik me ook voorstellen.

Mijn man zit ook in de WIA en omdat mijn salaris (als ik werk heb) over het algemeen redelijk is, maar naast een WIA geen overdreven vetpot, ben ik ook eerder te porren voor meer dan 32 uur dan minder. Dat vinden sommigen verrassend. Dan moet ik helemaal uitleggen waarom ik minder dan 32 uur echt niet wil.

Ja, dat herken ik ook ot

Ik moet steeds uitleggen aan buitenstaanders waarom fulltime echt te doen is met kinderen, die trouwens nu volwassen zijn. En dan denk ik, dat wordt bij mannen toch ook niet gevraagd. Zucht.

herken het, maar vanuit een ander gezichtspunt

Ben zelf 49, en net begonnen bij een nieuwe werkgever (!). Ik heb geen twijfel over mijn eigen duurzame inzetbaarheid (mijn oude werkgever baalde vreselijk dat ik opstapte (na 15 jaar), maar ik was zelf echt klaar met de sfeer binnen het bedrijf, en met name in de samenwerking met een aantal vastgeroeste mensen, waarvan enkelen alleen maar liepen te klagen. Daarnaast kende ik het werkveld inmiddels van haver tot gort en had ik echt zin om weer wat nieuws te leren. Een gok, ja, maar ik had genoeg vertrouwen in mijn eigen functioneren/kunnen. Drie serieuze sollicitaties de deur uit gedaan en bij een daarvan ben ik aangenomen. Dus dat niet meer functioneren omdat je oud/duur bent herken ik niet zo.

Wat ik wel om me heen zie, zowel bij mijn oude als bij mijn nieuwe werkgever is dat mensen niet meegaan met vernieuwing (dat kan zijn het omgaan met nieuwe computersystemen, maar ook het meegaan in denkwijzen/andere benadering van de klantvraag/nieuwe markten/jongere leidinggevenden met 20 jaar jongere ideeën/ander jargon); vernieuwing per definitie argwanend tegemoet treden, angstvallig blijven zitten achter hun bureau vasthoudend aan oude praktijken en denkwijzen, iedere leidinggevende met nieuwe ideeën met argusogen bekijken en altijd wat te mitsen en maren hebben waarom iets niet mogelijk is.

In mijn optiek is het zo dat degene die betaalt bepaalt: voor je eigen baanbehoud en lekker kunnen werken is het belangrijk om of de strategie te handhaven: "go with the flow" ook al vind je een ontwikkeling niet slim, handig, werkbaar, noem maar op, probeer aaansluiting te blijven houden, en probeer te begrijpen waarom er voor iets wordt gekozen, zodat je erachter kan staan. Als je dat niet doet trek je inderdaad uiteindelijk aan het kortste eind. Klagen helpt niet, verziekt alleen maar de sfeer en werkgevers zullen eerder proberen van iemand af te komen die niet meewerkt, dan van iemand die zijn best doet om mee te gaan in de koers van de organisatie. Als je je echt niet kan verenigen met de koers van het bedrijf moet je inderdaad iets anders gaan zoeken, maar om dan daarvan de schuld neer te leggen bij de werkgever vind ik wat te gemakkelijk. Alles verandert, altijd, en als je dat niet wil, tsja, dan ben jij toch degene met een probleem uiteindelijk. En om dan daarover weer te gaan klagen....

Misschien tegen het zere been, maar ik herken echt niet het eruit werken op basis van leeftijd,. Dan is er echt iets anders aan de hand.

Ander geluid

Fijn dat het bij jou zo goed uitpakt.

Toch vrees ik dat jouw ervaring niet de enige norm is, want ook ik zie het om me heen dat oudere werknemers steeds vaker gedwongen moeten afhaken.
Ik heb er zelf gelukkig geen ervaring mee, maar ik werk in een grote organisatie en ik zie het helaas wel gebeuren. Het gebeurt ook te vaak om te bedenken dat het allemaal mensen zijn die niet functioneren, niet met hun tijd meegingen, niet op tijd bijschoolden enzovoorts. Ik zie collega's die langzaam maar zeker onder druk komen te staan. Er wordt geprobeerd het functioneren ineens af te kammen en als dat niet lukt (geen harde bewijzen gevonden dat iemand niet functioneerde) dan komt er vroeg of laat wel een kans om met een interne reorganisatie iemand boventallig te verklaren, terwijl er in dezelfde functie elders in de organisatie nog iemand op een tijdelijk contract zit.
Ik houd zelf mijn vak goed bij, stel me positief op en denk mee in vernieuwing. Maar ik merk dat het onveilig voelt: als het die anderen kan overkomen, kan het mij ook gebeuren.

Aagje

Ander geluid

"Dan is er echt iets anders aan de hand."

Weet je dat zeker?
Was je er bij in die andere situaties? .

Wat Aagje schrijft is ook mijn beeld:
"Het gebeurt ook te vaak om te bedenken dat het allemaal mensen zijn die niet functioneren, niet met hun tijd meegingen, niet op tijd bijschoolden enzovoorts."

Als men (dus het management/ de leidinggevende) bedacht heeft dat een oudere werknemer weg moet, of dat het in elk geval wel heel fijn zou zijn als de oudere werknemer weg zou gaan, dan vindt men altijd wel een stok om de hond mee te slaan.

Het is opvallend dat bij mensen die jarenlang goed of zeer goed functioneerden, en als ze bijv. intern adviseur zijn, door degenen die ze adviseerden zeer worden gewaardeerd opeens tegen veel kritiek van hun leidinggevende aanlopen.

Dat is apart.

Als het management/de leidinggevende wil dat iemand, in dit geval een ouder persoon, op een bepaald vlak verandert en het daadwerkelijk goed met diegene voorheeft, dan zal het management/de leidinggevende de oudere werknemer positief stimuleren om dingen te veranderen en niet aldoor met een stok te slaan.

Maar fijn als jij die ervaring niet hebt, dat er bedrijven zijn die niet zo onheus met hun medewerkers omgaan.

werkneemster

'Maar fijn als jij die ervaring niet hebt, dat er bedrijven zijn die niet zo onheus met hun medewerkers omgaan.'

Maar Ander geluid is gelukkig niet de enige die niet die ervaring heeft. Ik schreef eerder al dat ik het bij mijn organisatie ook niet herken, noch bij de vorige organisatie waar ik tot mijn 44e gewerkt heb. Natuurlijk zijn er bedrijven die makkelijk mensen ontslaan, zowel ouderen als jongeren. Maar het gaat echt te ver om dat een 'algehele tendens' voor het Nederlandse bedrijfsleven te noemen.

slechte beoordeling

Op het werk van mijn man moet hij elk jaar tenminste 1 iemand een slechte beoordeling geven. Daar heeft hij altijd ontzettend veel moeite mee, want soms heeft hij een club die echt allemaal zich goed hebben ingezet en dan moet er toch 1 iemand het haasje zijn! Ik walg van zulk HRM beleid.

Bedrijven waar het minder gaat

Ik kan niet voor elk bedrijf spreken, maar bedrijven waar het financieel minder gaat, zullen altijd hun best doen om er zelf zo voordelig mogelijk uit te komen. Dus die hebben niets aan werknemers die ontslagen moeten worden op economische grond. Dan moet er namelijk evengoed een ontslagregeling getroffen worden, met de hele santenkraam daar omheen. Het bedrijf waar ik in de winter afscheid moest nemen, heeft de vervelende taak om dat voor heel veel mensen zo te regelen en het lijkt erop dat dit een keurig bedrijf blijft en niemand het haasje wordt door gemene praktijken. Het ontslag wordt rechtvaardig en volgens de wet afgehandeld. De ontslagen vallen ook niet omdat het bedrijf geen gezond bedrijf meer is, maar omdat het wel ongezond zou worden als het de werknemers in dienst zou moeten houden. De werkgever waar ik daarvoor bij werkte, zat al wel in zwaar weer en die ging echt wegen zoeken om mensen te lozen. En dan zijn oudere werknemers, die duurder zijn dan mensen van begin twintig, sta in de wegs. De werkgever zal heus niets persoonlijks tegen een oudere werknemer hebben, maar ja dat verdraaide geld...

ontslag van oudere is duur

Een 55 plusser heeft meestal heel wat dienstjaren daarmee wordt de ontslagvergoeding via de kantonrechter of de transitievergoeding via uwv best wel hoog. Het lijkt mij voor een bedrijf voordeliger om de ouderen te laten zitten, er van uitgaande dat ze goed functioneren, en dan is er nog veel kans dat ze vrijwillig eerder met pensioen gaan.

Goed functioneren

En dat is nu dus het punt. Als een duur ontslag dreigt, kan wegpesten interessant worden. Zorg dat iemand graag wil vertrekken, dat scheelt geld.

Andere nick

Mininmaal 1 met slechte beoordeling ongeacht het werkelijke functioneren? Meen je dat nou? Wat een vreselijk bedrijf!!

elfje65

Helemaal met je eens Elfje, vreselijk, ik zou er dus nooit solliciteren, maar het is toch een heel groot beursgenoteerd bedrijf ...
Daar wippen ze ouderen (50+!) er ook met enige regelmaat uit dmv reorganisatierondes.

50+ en een nieuwe baan

Ik ben 50+ en heb sinds januari een nieuwe baan, in een ander vakgebied, waarvoor ik niet eens 100% gekwalificeerd ben. Sterker nog: ik moet nog een opleiding gaan doen, mijn werkgever geeft daar tijd voor en betaalt ook de opleiding. Waarom ik dan toch aangenomen ben? Mijn dijk aan ervaring, mijn enthousiasme en de wil om vooruit te komen. Mijn jongere collega's zijn blij met mij en ik met hen. Zij leren van mij en andersom. Heerlijk!

Dat is heerlijk

Bij mij is ligt het probleem ook niet bij mijn houding. Daar word ik, hoe leuk is dat, ook altijd voor de hemel ingeprezen. Wel bij mijn beperkingen. Ik zit nu nog in de lappenmand ook, dus ik kan me nu niet echt presenteren als fris en fruitige, met de mouwen opgestroopte kandidaat. Mijn positieve houding van zo'n 4 maanden geleden is dan ook weer flink ingezakt.