Naar de keuringsarts van het UWV - tips

Kaat

Ik heb niet gezegd dat ik niet kan fietsen, maar dat ik me niet in onoverzichtelijke situaties durf te begeven. Ik rem af als er fietsers van rechts kunnen komen. Of ik neem een route met alleen voorrang en stoplichten. Ik durf niet meer door een bepaalde tunnel, dus kan ik niet op de fiets naar een winkelcentrum. De weg naar het UWV is relatief veilig. Mijn dochter heeft extra goed oogelet. Dat hebben we zo uitgelegd. Daar keken ze begrip voor te hebben. Maar ja achteraf ga ik dan toch lopen stressen.

Even meelezend

Wat is het doel van het UWV maar ook het jouwe?
Zijn zij er echt op uit je weer aan het werk te krijgen? En wat is jouw doel, weer werken of vind je het prettiger om afgekeurd te worden? Ik krijg de indruk dat het laatste je meer rust zou geven, maar wie weet zit ik verkeerd.

Waarom Anno, omdat ik een soortgelijke situatie bij de hand heb en mijn uitval-oorzaak chronisch lijkt te worden en mijn baas overal op internet zit.

Kaaskopje

Ja, ik ben arbeidsongeschikt verklaard.
De arbeidsdeskundige kon met mijn beperkingen niet voldoende functies vinden en daardoor kon ze mijn verdiencapaciteit niet vaststellen.

Martje

Het klinkt zo "fout", maar ik hoop daar ook op.

Anno

Op zich hou ik van werken. Ik fleur daarvan op. Maar ik kan gewoon niet meer omgaan met de stress van solliciteren, leuk gevonden worden, maar tja... niet het tempo wat nodig is. Al zolang ik van school ben speelt dit. Te goed voor begeleiding ihkv arbeidsbeperking, maar toch te slecht vanwege een wel degelijk bestaande arbeidsbeperking. Ik héb nu eindelijk reïntegratie, het is eindelijk toch erg genoeg, maar Visio is tot de conclusie gekomen dat "we" eigenlijk helemaal niet meer moeten willen dat ik nog ga werken. Ik ben ontzettend blij met die conclusie, maar ik hou mijn hart vast.

Niet meer doen

Niet meer op de fiets naar keuringsartsen of UWV gaan als je afgekeurd wil worden. Je snapt toch wel dat dat een raar beeld geeft bij die mensen? Ook al leg je uit hoe je fietst, dat je bepaalde wegen mijdt, veel stopt, wat blijft hangen bij hen is: ze zegt dat ze niet goed ziet, maar ze fietst gewoon. En het UWV heeft de opdracht mensen aan het werk te krijgen.

Ik heb een hernia gehad en kon twee weken niet werken. Maar ik moest wel veel bewegen. Dus liep ik 20km per dag in verschillende shifts. Helaas woon ik tussen mijn werk en het station en kwam ik vaak mensen van mijn werk tegen die me zagen wandelen. Dus kwam het roddelcircuit op gang. Gelukkig gaat het bij mijn mijn ene oor in en andere oor uit en ben ik alleen de bedrijfsarts een verklaring schuldig, maar de volgende keer (hopelijk niet) zal ik de andere kant op gaan.

Nou

jullie maken me ongerust. Mijn indruk was dat ik het goed heb kunnen uitleggen en verklaren. Ze begreep ook hoe ik dan rijd. Afremmen om te kunnen zien of er iets aankomt, niet meer buiten de eigen wijk. Dat ik nu onder begeleiding van mijn dochter was gekomen... Absoluut niet meer door de stad, enzovoorts. Ze hebben de gegevens van het zichtveldonderzoek gekregen en daarin kon ze zien dat ik delen zicht mis. Dat is dan niet een vaag idee van mij, maar bewezen. Daarom legde mijn dochter ook uit dat ze een paar tegenliggende voetgangers min of meer in een hoekje had gedreven, zodat ik ze niet zou aanrijden . Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet eens gemerkt had dat ze dit had gedaan. Ik zag die mensen wel, ze stonden netjes aan de kant, dat wel, maar ik heb niet de indruk dat ze negatief op de kennelijk bewuste actie van dochter reageerden. Ze bleven blij kijken .

Ik weet hoe snel je jezelf in de problemen kunt helpen. Dat is me 21 jaar geleden gebeurd. Ik heb mezelf daar veel te opgewekt neergezet. Ik heb toen ook mijn lenzen ingedaan, omdat ik niet met mijn bril over straat wilde (dat was toen nog een dikke bril met van die ringen in het glas). Had ik dat maar wel gedaan, had ik me maar kippiger voorgedaan dan ik in het dagelijkse leven deed. Maar dat inzicht had ik toen nog niet. Ik was gewoon eerlijk. Mijn zus zit al járen in de wao, ook met -20. Zij kan er niets aan doen, maar ik ben wel boos dat ik door 'het systeem' wel arbeidsgeschikt werd verklaard en zij niet. Dan is er toch sprake van een rare willekeur. Ik heb momenteel gemiddeld min 4,5, maar ik zie vermoedelijk slechter dan mijn zus met nog steeds -20.

De optometrist van Visio verbaasde zich erover dat mijn ogen ondanks alles toch netjes één beeld wisten te vormen. Ze zag wel dat mijn ogen daar hard voor aan het werk waren. Ze gaan kennelijk druk heen en weer als ik iemand aankijk of iets moet zien. Ik zie niet altijd goed diepte, waardoor ik dus van trappen af kan vallen. Ik heb daardoor ook weleens moeite om iets van een ander aan te pakken. Maar iemand de hand schudden kan ik wel en dat is dus tegen me gebruikt in 1997.

Precies dat laatste

Mensen begrijpen niet wat je ziet als je slechtziend bent. Net zoals ik niet begrijp wat je dan ziet als je goed ziet. Want met mijn bijna 40% zicht, een goede baan en een fiets die me overal heenbrengt, snap ik niet wat die 60% nog zou kunnen toevoegen.
Dus dan verzinnen ze dan je zoekend en naar de grond kijkend langzaam over straat schuifelt en als dat niet zo is, dan ‘kun je dus gewoon zien en stel je je aan’. Wat bij jou gebeurde toen jij de uitgestoken hand zonder problemen pakte. Soms moet je dus maar wat toneelspelen.

Ook slechtziend.

Wat mensen denken heb je verder niet veel aan. Zicht of slecht zicht is nu eenmaal lastig uitleggen, net zoals slechthorend, reuma of rugklachten.

"een goede baan en een fiets die me overal heenbrengt", schrijf je. Daar gaat het om, jij kunt werken, je hoeft niet te leven van een uitkering. Bedoel je nu dat je ook liever een uitkering had gehad ipv je baan? Dat toneelspelen daarvoor de aangewezen weg is?

Het is een serieuze vraag, geen verwijt, maar ik begrijp niet zo goed wat je dus wilt duidelijk maken met je reactie.

Wil40

Absoluut niet dat ik een uitkering wil!
Maar Kaaskopje heeft zoveel problemen met haar zicht en haar ogen, daarnaast een lage opleiding en gevorderde leeftijd (sorry Kaaskopje), dat voor haar werken er niet echt in zit. Tenminste, een geschikte baan vinden is heel moeilijk. Ik begrijp uit haar posts dat zij wel graag afgekeurd zou worden om de stress van het moeten solliciteren naar banen waarvoor ze niet wordt aangenomen achter zich te kunnen laten.

Je citeert me, maar laat de helft van de zin weg en trekt dan een rare conclusie.
Ik zie dus heel slecht, maar heb het geluk dat ik intelligent ben en heb kunnen studeren en promoveren en dat ik nu een heel goede baan heb.

Kaaskopje is ook intelligent, ook slechtziend, maar heeft vroeger niet de kans gekregen te studeren, waardoor haar kansen op de arbeidsmarkt veel slechter zijn dan die van mij. En ze nu al maanden in deze onzekere en afhankelijke situatie zit, waar ze graag een einde aan wil. Dat snap ik heel goed.

Nee hoor.

Ik heb geen conclusie getrokken uit je reactie, een vraag gesteld. Na deze reactie begrijp ik je beter. Ook weet ik de leeftijd van Kaaskopje niet en weet niet of ze de middelbare school wel of niet heeft afgemaakt, als je dat verstaat onder laagopgeleid. (?) Ook weet ik niet of haar leeftijd en opleiding ook redenen zijn voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering.,
Ik begrijp prima dat Kaaskopje een einde wil aan de onzekerheid, het is een vervelend traject waar ze in zit.

Jeetje Wil40

Je verdraait mijn woorden of wil er expres andere dingen in lezen dan ik bedoel.

Wil

Ik was ietwat verontwaardigd omdat ik bij het UWV als laagopgeleid genoteerd sta. Ik heb gewerkt op mbo-4 werk- en denkniveau, maar heb alleen een diploma van mavo-4. Waarom dat dan laagopgeleid heet... ik vind dat best gek. Maar ik heb begrepen dat dit laagopgeleid zijn beter voor mijn situatie is. Ik klaag dus maar niet.

Ik ben 57 overigens. 😊

Ook slechtziend

Ik moet maar even eerlijk zijn: ik kreeg wel de kans om een goede opleiding te doen, maar ik had in die tijd helaas totaal de juiste instelling niet. Dat vind ik nu ook spijtig, maar zo is het nu eenmaal. Vanwege mijn ogen vonden mijn ouders dat ik de MEAO moest doen, maar in december liep ik zo achter, dat ik me afvroeg waar de leraar het over had. In februari heb ik al mijn moed bij elkaar geschraapt en gezegd dat ik van school wilde. Als ik terug kon in de tijd, zou dit wel een verbeterpuntje zijn. 😊

Je hebt verder goed samengevat waarom ik afgekeurd wil worden. De vooruitzichten zijn gewoon niet goed.

Temet

Goed om te horen 😊

Kaaskopje.

Ik begreep idd al niets van de opmerking dat je laag opgeleid zou zijn en vroeger de kans niet zou hebben gehad om te studeren. Dat had ik nooit begrepen uit je verhalen, het is dus ook niet zo, maar zo staat het nu in je dossier.
Over je vooruitzichten durf ik niets te zeggen, daar zijn hopelijk mensen mee bezig die dat beter kunnen beoordelen. Het wikken van je mogelijkheden tegenover je onmogelijkheden.
Nou, afwachten maar. Vervelende onzekere periode, er hangt veel af van de uiteindelijke beslissing.

Wil

Ik kan het niet meer goed uitleggen, maar volgens de maatstaven van het uwv ben ik wel laagopgeleid. Ik heb wel praktijkervaring en traininkje hier en certificaatje daar, maar het officiële diploma is blijven steken op mavo-4.

Ook Slechtziend

"Ik begrijp uit haar posts dat zij wel graag afgekeurd zou worden om de stress van het moeten solliciteren naar banen waarvoor ze niet wordt aangenomen achter zich te kunnen laten."

Dat snap ik niet. Ik heb op latere leeftijd (50)een carrièreswitch gemaakt en door mijn aankomend waarschijnlijk chronisch probleem ben ik daar nu weer mee bezig. Die stress geldt voor iedereen; de banen zijn mij ook niet aan komen waaien. Ik ben nu bezig zelf iets op te zetten, een baan te creeren als het ware, om me voor te bereiden dat, mocht ik mijn baan moeten laten gaan, ik mijn inkomen kan opvangen. Dat gaat niet voor 100% lukken, maar je moet wat.

Praktisch opgeleid of een vak geleerd

https://www.facebook.com/NPORadio1/videos/praktisch-opgeleiden-niet-laagopgeleiden/1798335913559424/

Die discussie loopt ook al een tijdje.

Afgelopen week weer op de radio gehoord, kan het even niet terugvinden.
Maar daar was het voorstel om het praktisch opgeleid te noemen en vakbekwaam opgeleid.

Anno

Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde. Ik kan heel veel hebben, er hangen ook de nodige kruisjes op ons huisje, maar de rek is daar een beetje uit. Wie weet ontdek ik iets waar ik goed in blijk te zijn, maar dat kan ik dan op vrijwillige basis doen. Ik heb mijn leven lang al een chronisch probleem. De laatste jaren zijn er extra (chronische) problemen bijgekomen, waardoor ik o.a. inmiddels slechtziend ben. Ik zie veel kleuren niet goed, ik heb last van overbelichting, onderbelichting, stukken geen zicht, vervorming van het beeld, geen diepte kunnen zien, kortom... niet echt een fijne basis voor een carrièreswitch. Ik verwachtte min of meer dat het niet goed af zou lopen, over 20 jaar of zo, maar het is afgelopen jaar flink verslechterd.

Ik heb vaak nagedacht over een eigen bedrijfje, maar dat is niet zomaar wat. Een beetje startkapitaal is wel prettig, maar niet onbelangrijk... een product of dienst waar vraag naar is ook. Leuk dat jij die switch hebt kunnen maken, maar daar heb je dan geluk mee.

AnneJ

Praktisch opgeleid kan hetzelfde zijn als vakbekwaam opgeleid. Lijkt mij.

Blijkbaar ben je met mavo-4 ook laagopgeleid, maar dat is geen praktisch onderwijs. Ik heb er geen vak geleerd, alleen de basis waarmee ik een vak kan gaan leren. Een timmerman is praktisch opgeleid, maar door zijn opleiding ook vakbekwaam. Dat kan ook voor mbo-beroepen gelden.

Oud systeem

Vroeger was je na vier jaar LBO ' iets'. Nu ben je na vier jaar VMBO nooit 'iets'. Dus ik snap dat wel. Laag/ middelbaar/ hoog opgeleid.

Algemeen:

Vakbekwaam vind ik dan weer een vreemde term. Is een fysiotherapeut niet vakbekwaam? Een chirurg?

Praktisch en theoretisch opgeleid: ik vind het best hoor maar is iemand die de richting economie doet op MBO4 nu praktisch opgeleid en een laborant op HBO theoretisch?

Dan

Kun je in elk geval melden dat je een middelbare schoolopleiding hebt gedaan. Eventueel aangevuld met 'op mavoniveau'.

Ik ben voor. Het is concreter en wat heb je er aan om mensen voortdurend aan elkaar af te meten in hoger en lager.

Een HBO-opleiding, een universitaire opleiding.

Annej

Op welke vraag geef jij nu antwoord? Kun je ook antwootd geven op mijn onderste vragen?

En wat is vakbekwaam eihenlijk?

Ik vind mavo overigens niet middelbaar maar laag opgeleid.

Kaaskopje

"Ik heb vaak nagedacht over een eigen bedrijfje, maar dat is niet zomaar wat. Een beetje startkapitaal is wel prettig, maar niet onbelangrijk... een product of dienst waar vraag naar is ook. Leuk dat jij die switch hebt kunnen maken, maar daar heb je dan geluk mee."

Maar dat startkapitaal is mij niet aan komen waaien, ik ben alleenstaand, dat komt uit bij elkaar gespaard geld met een minimaal inkomen omdat ik minimale uren werk verricht i.v.m. gezondheid. Ik heb geen geluk gehad, ik heb altijd vooruit gezien.
Ik ben er nog niet, ik ben nog opstartend en moet het nog waarmaken.
Ik krijg het gevoel dat je de handdoek in de ring gooit. Ga bv. schrijven, probeer het, al wat je nodig hebt is een laptop/pc/of je telefoon.

Anno

Ja, ik neem direct aan dat je hard hebt gespaard voor dat startkapitaal. Vanwege mijn situatie heb ik dus nagedacht over een eigen bedrijfje. Dan zou ik eindelijk van een 'baas' af zijn, kan ik het zelf bepalen... Maar zo simpel is het niet. Mijn schoonzoon is deze maand voor zichzelf begonnen, net zoals veel mensen in de zorg doen. Daarbij is 'zelf doen' geen risico, er is zoveel werk, dat dat geld verder wel goed zit. Ik heb eens gekeken wat je moet doen om tekstschrijver te worden. Je kunt er cursussen voor volgen. Mijn vader is vanuit zijn kennis gewoon begonnen. Hij was technisch vertaler. Maar tijdens het rondkijken ben ik een beetje afgeschrokken door wat ik tegenkwam. Met mijn huis, tuin en keuken-Nederlands sta ik wel onderaan de ladder. Ik sluit niet uit dat ik op vrijwillige basis kan gaan proberen om ergens ervaring op te doen. Maar dan kan ik dat dus zonder de druk van werken voor geld doen. Geen harde targets, kijken wat ik kan en anders jammer. Ik blijk gewoon niet te kunnen voldoen aan de eisen van werkgevers. Voor mij een ander die het vlotter kan. Mijn vader liep daar eigenlijk ook tegenaan. Het was een constante strijd tegen de klok. Ik lijk op mijn vader in dit opzicht. Hij deed het ook niet alleen. Maar dat was in de tijd zonder computers. Mijn vader schreef, deed de lay-out en mijn moeder typte en kopieerde. Ik heb vele nachten naast een typende moeder geslapen.

Een boek schrijven, gewoon dus een boek, ik fantaseer daar wel eens over, maar dan sla ik ook meteen dicht. Waarover? Maar wie weet.

Wat je reactie in het algemeen betreft, die ik een beetje samenvat als 'ik heb het ook gedaan, ik doe het ook, dus jij zou het ook kunnen', daar kan ik nooit zo goed tegen. Zo werkt dat niet. Ik ben anders. Ik ben ook niet alleen, dus ik kan niet bepalen dat een deel van het geld voor mij opgespaard moet worden, waardoor we moeten bezuinigen op normale uitgaven. Ik vind 100 euro uitgeven aan 'proberen of dat wat is' al heel veel geld. Ik voel me schuldig als dat dan niet lukt. Maar op zich vind ik het wel motiverend om te zien dat anderen voor zichzelf begonnen zijn en daar in slagen. Dat zet mij wel aan het denken. Dus zo sluit ik toch positief af.

Vooruitzichten.

Met een Mavo diploma en 57 jaar liggen de banen niet voor het oprapen, het moet ook nog binnen de mogelijkheden liggen qua gezondheid. Dus de vooruitzichten op een baan zijn niet rooskleurig, dat lijkt me wel een feit.
En niet iedereen bezit de ondernemersvaardigheden om een eigen bedrijfje op te richten.
Persoonlijk ben ik ook van het type:"voor iedereen is er een baan en als dat écht niet lukt bestaan er gelukkig sociale voorzieningen, maar pas als alles is geprobeerd je eigen broek op te houden".

Kaaskopje heeft voor haar gevoel alles geprobeerd, hoopt nu in aanmerking te komen voor een passende uitkering. Ik vind dat geen "handdoek in de ring gooien". Als je er recht op hebt, heb je er recht op. Als anderen je dan het gevoel geven dat je zelf opgeeft, die handdoek dus, zit je straks met een schuldgevoel.

De regels om in aanmerking te komen voor een uitkering zijn dusdanig verscherpt, je krijgt geen uitkering voor je flaporen.

Triva

Als mavo laagopgeleid is, is de benaming onjuist. Het is Middelbaar a.v.o. Niet Lager a.v.o.. Net zo middelbaar als vmbo-tl. Het is dan alleen nog niet klaar. Het is een voor-opleiding voor middelbaar beroepsonderwijs. Toen ik op de mavo zat, was dat een prima uitgangsbasis voor de rest. Dus daarom raak ik dan toch een beetje in de war van de laagopgeleid kwalificatie. Zo gold dat vroeger niet.

Misschien zou er daarom onderscheid gemaakt moeten worden in vooropleiding en beroepsopleiding als het gaat om laag of middelbaar. Laag/middelbaar/hoog/wetenschappelijk-vooropgeleid, kan in combinatie met laag/middelbaar/hoog/wetenschappelijk vakbekwaam. Daarvan zou je kunnen stellen dat het minder overzichtelijk wordt, maar het doet dan wel meer recht aan de vooropleiding.