Naar de keuringsarts van het UWV - tips

Zelf binnenkort aan de beurt

Hoewel ik zelf al redelijk bewust ben van de werkwijze van zo'n arts, heb ik zeker wat aan deze tips.

Wat ik niet snap

Een observatie hoort een objectief verslag te zijn. De conclusie die er steeds achter staat is een subjectieve en hoort niet in een verslag thuis lijkt me. Want iemand kan een bekertje pakken maar knijpen doe je er niet in.

in het algemeen eens

Goede tips, hoewel ik het niet zo eens ben met het idee dat als je veel vertelt, de arts daaraan de conclusie zou verbinden dat er niks aan de hand is.

De kanttekening die ik zou willen maken is dat je ook niet moet doorslaan naar de andere kant. Niet te slordig gekleed, niet te enthousiast pijn aangeven. Want dan staat er weer "aggraverende (overdrijvende) presentatie" of woorden van vergelijkbare strekking.

Dat de observaties niet stoppen bij de hoorzitting klopt als een bus. Al te vlot de onderzoeksbank op- en afgaan of te vlotjes weglopen uit het UWV-gebouw als je eerder de onderzoekskamer bent binnengekomen moet inderdaad worden afgeraden
O ja, nog een kanttekening bij dat dagverhaal-verhaal: als de dag waarnaar gevraagd wordt afwijkend is van het normale patroon, meld dat dan meteen.

Mijn aanvullende tip is verder nog: als je huishoudelijke of andere activiteiten op een aangepaste/ongebruikelijke manier doet, zeg dat er dan bij, want dat kan die arts niet ruiken. Dus als je desgevraagd verklaart dat je de afwas op de hand doet, maar er niet bij vertelt dat je daarbij op een (sta)kruk zit, dan denkt die arts dat je probleemloos een kwartier aaneengesloten kunt staan.

Groeten,

Temet

Ja verhuiswagen, die opmerking is bij mij ook 'genoteerd'

Ik heb het 20 jaar geleden ook al meegemaakt en ik was mijn bescheiden ik, dus het kwam niet in mij op om het een en ander aan te dikken, voorzichtig te zijn met de indruk die ik maakte e.d.. Achteraf vind ik mezelf érg naïef. Mijn zus, met zo goed als dezelfde problemen heeft nog steeds WAO/WIA. Het is het systeem en de arts en arbeidsdeskundige, wat dit er zo uitspuugt, dus ik kan het mijn zus niet kwalijk nemen, maar ik vind het af en toe wel erg, dat ik tegen van alles aanloop op dit gebied, terwijl we vergelijkbaar zijn.

Maar goed, zeg ik met een zucht... nieuwe ronde, nieuwe kansen... ik ben ouder en wijzer. Ik zie wel hoe het afloopt, ik ben nu beter voorbereid. Meer kan ik niet doen.

Kaaskopje

"Mijn zus, met zo goed als dezelfde problemen heeft nog steeds WAO/WIA."

Het hoeft niet alleen aan het verschil in presentatie te hebben gelegen, maar hoogstwaarschijnlijk vooral aan het feit dat zij een andere verzekeringsarts heeft getroffen. Die keuring is een tombola. De ene arts beoordeelt de beperkingen van een patiënt zus, de andere zo. Het is niet zo dat ze verschillende diagnoses stellen (was het maar waar, dan kan je nog wat), maar ze oordelen gewoon verschillend over de gevolgen van de bewuste aandoening(en).

Daarin zijn ze niet anders dan andere artsen, denk ik, maar hun taak is een andere (beperkingen in arbeid in kaart brengen - dat hoeft een internist niet), en de financiële gevolgen kunnen verstrekkend zijn.

Ik vermoed dat je vergelijkbare verschillen zou zien als je zou kijken naar de beoordelingen voor vrijstelling van de arbeidsverplichting bij bijstandsklanten, en bij de beoordeling van aanvragen van gehandicaptenparkeerkaarten.

Groeten,

Temet

Klopt, Temet

"Ik vermoed dat je vergelijkbare verschillen zou zien als je zou kijken naar de beoordelingen voor vrijstelling van de arbeidsverplichting bij bijstandsklanten, en bij de beoordeling van aanvragen van gehandicaptenparkeerkaarten."

Vergeet de (her)indicaties voor WMO of WLZ niet... Er wordt altijd gekeken naar een voorliggende voorziening. En in het geval van het UWV: naar werkvermogen dat er nog wel is. Hoe dat in de praktijk uit pakt, is niet hun probleem (dit bedoel ik letterlijk en niet cynisch of zo).

Temet

Oh ja, dat is ook zo hoor. Je moet echt 'geluk' hebben met wie je treft. Het is al 20 jaar geleden, maar ik zie het hele tafereel nog voor me. Deze arts stond ook helemaal niet open voor hoe het me was. Het ging zuiver om de oorzaak van dat ik in de WAO gekomen was en de rest deed niet ter zake. Het werd dus niet meegenomen in de banen die de arbeidsdeskundige voor me moest optrommelen. Mijn zus kreeg allerlei testen en daaruit kwam naar voren dat ze niet geschikt was voor de arbeidsmarkt. Náást haar ogen dus.

Sally

Toen ik uit de WAO gekeurd werd, was dat in zo'n 'we moeten van al die wao'ers af' periode. De overheid vond dat er teveel waren en het kaf moest van het koren gescheiden worden zeg maar. Ik kan me herinneren dat ergens in die periode ook trots gemeld werd dat er inderdaad minder wao'ers waren. Wat ze nalieten te vertellen, was dat die mensen toch ergens hun geld vandaan moesten krijgen. De WW dus. Minder arbeidsongeschikten, meer werklozen.

Kaaskopje

"Minder arbeidsongeschikten, meer werklozen."

hebben ze dat probleem destijds niet aangepakt door oudere werklozen collectief vrij te stellen van de sollicitatieplicht, waardoor ze uit de bakken van het arbeidsbureau verdwenen? Ik meen me zo'n manoevre te herinneren uit de tijd van Lubbers, die eerst zijn lot verbond aan het niet te zeer stijgen van de aantallen werkzoekenden, waarna vervolgens de ouderen dus werden vrijgesteld.

Als je een probleem niet kan oplossen kan je het altijd nog wegdefiniëren.

Groeten,

Temet

Tombola

Met dank aan Kaaskopje zie ik deze draad weer. Met een Wajongherkeuring in zicht heb ik hier toen meegelezen. Dank voor de tips Temet schreef dat een herkeuring een tombola is en ik had gelukkig prijs en mag in de Wajong blijven.
Dat is zo'n enorme opluchting, dat kun je je niet voorstellen. Dat er herkeuringen aan kwamen heb ik al meer dan een jaar geleden gehoord. Sinds die tijd zit ik me ontzettend op te fokken hier over. Ik sliep slecht en vaak niet van het gepieker, ben afgevallen van de stress en naarmate het langer duurde was ik op van de zenuwen. Mijn behandelaar zei elke keer dat het echt wel goed zou komen maar ik kon dat niet geloven.
Uiteindelijk heb ik een gesprek gehad waarbij ik alleen nog maar kon huilen van alle stress en waarvan ik naderhand een paniekaanval kreeg. Echt hel
Ik dacht echt dat ik nu alles verpest had én ik kreeg nog meer stress want er zou nog een gesprek komen. Ik zat er zo door. En toen kwam de brief. Ik mag in de Wajong blijven en hoef niet meer op gesprek. Ik kon alleen nog maar huilen van opluchting. Eindelijk van die stress af.
Dit jaar nog wat enerverende dingen en daarna wil ik proberen om de medicatie te gaan afbouwen. De psychiater zegt dat ik die moet blijven slikken maar ik vind dat moeilijk. Het stuit me tegen de borst om afhankelijk te zijn van al die pillen. Aan de andere kant hebben ze me wel enorm geholpen.
Maar eerst nog wat lastige dingen overleven en verder met de therapie. Ooit komt het goed. Dit is tenslotte ook goed gekomen
Kaaskopje, ik wil je graag heel veel succes wensen en hoop dat jij snel duidelijkheid krijgt.

Wajonger

Ook al ben je nog niet waar je wilt zijn, is het inderdaad al een hele geruststelling dat het deel van de Wajong nu achter de rug is. Heel fijn voor je. Ik kan me zo voorstellen dat je het in eerste instantie bijna niet durfde te geloven.

Ik ga er eigenlijk vanuit dat ik weer aan het werk zal moeten, daar stel ik me op in. Maar ja, ondertussen verbaas ik me dus over het wegblijven van de uitnodiging voor de uwv-arts. In april zat ik er al op te wachten, in mei en nu is het bijna juni.

kaaskopje

Ik moest het even opzoeken en vond het antwoord in art 19aa lid 4 (ik verzin dit niet) van de Ziektewet, dat ik even knip/plak:

-4. Voor het bepalen van het tijdvak van 52 weken, bedoeld in het eerste lid, worden tijdvakken van ongeschiktheid tot werken samengeteld indien zij elkaar met een onderbreking van minder dan vier weken opvolgen of indien zij direct voorafgaan aan en aansluiten op een periode waarin uitkering in verband met zwangerschap of bevalling op grond van artikel 3:7, eerste lid, 3:8 of 3:10, eerste lid, van de Wet arbeid en zorg wordt genoten, tenzij de ongeschiktheid redelijkerwijs niet geacht kan worden voort te vloeien uit dezelfde oorzaak.

Als je ziek was, weer hersteld, vervolgens weer ziek, en er zit meer dan 4 weken tussen die twee ziekteperiodes, dan zijn ze dus inderdaad weer opnieuw begonnen met tellen.

Groeten,

Temet

Wajonger

"De psychiater zegt dat ik die moet blijven slikken maar ik vind dat moeilijk. Het stuit me tegen de borst om afhankelijk te zijn van al die pillen."

Als je suikerziekte had was je ook afhankelijk van pillen (of spuiten), en daar maakt nou nooit iemand een punt van. Wat mot dat mot...

En fijn dat de tombola in jouw geval goed is afgelopen en je in elk geval nu rust hebt en niet nog een bezwaarprocedure hoeft te starten of meer van die ongein.

Groeten,

Temet

Temet

Maar zou dat dan ook gelden als, zoals bij mij, de beter-melding als onterechte beslissing weer teruggedraaid wordt naar voortgang van de ziektewet? In de praktijk is er dus wel een onderbreking geweest, maar die is 'weggepoetst' doordat de betermelding onterecht gedaan is.

Kaaskopje

Staat in de desbetreffende brief geen datum van 1e ziektedag vermeld?

Misschien helemaal bovenaan?

Wanneer is de beslissing teruggedraaid? Rond of na de 44 weken? Zou het kunnen dat ze je vergeten zijn, omdat je toen bij hun als korter ziek bekend stond?

Dat denk ik ook

Ik denk ook dat dat gebeurd is, op de een of andere manier is de beslissing in de bezwaarzaak niet goed verwerkt. Vooral stil blijven zitten...

Groeten,

Temet

Dit staat er

Wij hebben bericht ontvangen van onze afdeling bezwaar en beroep dat u op en na 22
november 2016 doorlopend arbeidsongeschikt bent bevonden.
Wij zullen de Ziektewetuitkering per 30 januari 2017 voortzetten.
De periode 22 november 2016 tot en met 29 januari 2017 zullen wij reserveren voor
verrekening met de door u reeds ontvangen WW uitkering.

Ik denk

Ik denk dat ze je vergeten zijn en dat je 17 mei 2016 als 1e ziektedag hebt.

Ja hè...

dus stil blijven zitten maar. Als het zo fantastisch gaat met de werkgelegenheid, ook in mijn leeftijdsgroep, zullen ze het toch niet zo druk hebben, dat ze daardoor al twee maanden uitloop hebben? - vraag ik een beetje sarcastisch.

Temet + Kaaskopje

Daar heb je ook weer gelijk in. Aangezien mijn klachten al mijn hele leven spelen zal ik er maar vanuit gaan dat die blijven en dat ik dus ook aan die medicijnen vast zit. Ik heb gelukkig bijna geen bijwerkingen. Het oorsuizen is erger geworden maar daar valt goed mee te leven tot nu toe.
Kaaskopje, heeeeeeel stil blijven zitten Ik duim voor je.

Wajonger

Oh oorsuizen lijkt mij zo vervelend!

En verder... ssssttttt

Update

In september! kreeg ik dan toch een oproep voor de keuringsarts van het UWV. In oktober naar Den Haag afgereisd, in onze stad zien ze door de bomen het bos niet meer, dus word je uitbesteed aan andere kantoren. De arts gaf aan dat ik een oproep voor de arbeidsdeskundige kon verwachten. Tot vannacht zat ik in onzekerheid over de uitkomst van het oordeel van deze arts en de oproep voor de arbeidsdeskundige, maar tot mijn stomme verbazing zag ik op de website van het UWV opeens: Beslissing: U heeft recht op een Ziektewetuitkering. Met de datum van 5 dagen na mijn afspraak in Den Haag. Ik kijk praktisch nooit op die bewuste pagina, alleen op een andere bij berichten, documenten. Ik heb nog geen digitale of papieren brief gezien.

goh

Gefeliciteerd met de beslissing. Kennelijk was een bezoek aan de arbeidsdeskundige uiteindelijk toch niet meer nodig.

Laten ze mensen vanuit Alkmaar helemaal naar Den Haag reizen voor een medische beoordeling? Die zijn niet wijs. Het Alkmaarse kantoor is nog steeds open, vziw, en ook in Amsterdam zit een kantoor. Met een tekort aan verzekeringsartsen, toegegeven, maar je kunt die lui ook een dagje naar een regiokantoor sturen vanuit een kantoor dat kennelijk mensen overheeft.

Nou ja, je bent gegaan, en het heeft zin gehad.

Is dit nou een nieuwe beslissing, of een oude beslissing die je nu pas ziet? Idioot dat er geen papieren brief is verstuurd.

Ik heb het draadje even teruggelezen, kennelijk was dit de eerstejaars-ZW beoordeling. Maar die had al in mei moeten plaatsvinden? Dan zou je in principe in het vroege voorjaar aan de beurt zijn voor je einde-wachttijdbeoordeling voor je recht op WIA. Hopelijk mag je dan weer gewoon naar je eigen UWV kantoor

Groeten,

Temet

o ja

Je moet die WIA-uitkering wel aanvragen dan natuurlijk. Als je op 1 maart nog niets van het UWV hebt gehoord daarover dan moet je ze bellen en vragen of er niet iets aangevraagd moet worden.

Groeten,

Temet

Temet

Dank je wel, hoewel het een wat dubbele bedoening is.

Het is een al wat oude beslissing, maar van ná het bezoek aan de arts. De arts was13 oktober, de melding van de ziektewet 18 oktober.

Ja absurd hè, helemaal naar Den Haag! Dochter en ik hebben er maar een gezellig dagje Amsterdam aan vast geknoopt.

Even kijken of ik je goed begrijp... de aanvraag voor WIA, moet ik pas doen als de datum in mei verstreken is en zij mij niet voor zijn met andere 'opdrachten', toch?

Het is me hier wel een kneuzenholletje. Dochter heeft ook een tweede jaar toegekend gekregen, dat kon ook echt niet anders. Alle hoop is nu gevestigd op de jongste ).

Kaaskopje

Die WIA-aanvraag moet gedaan worden voordat de twee jaar ziekte om zijn. Ik heb even gekeken op de site van het UWV: na 93 weken, dat is (zeggen ze er zelf bij) na ongeveer 1 jaar en 9 maanden ziekte.

Omdat jij geen werkgever hebt en onder het UWV valt, neem ik aan dat het UWV zelf jou wijst op de noodzaak van het doen van een aanvraag. Houd die digitale toestanden in de gaten. Maar als je niks op papier en niks digitaals hebt gekregen tegen de tijd dat er 1 jaar en 8,5 maand om zijn, bel dan met het UWV. Hoe later die aanvraag, hoe later die beoordeling, en hoe later er duidelijkheid is over het recht op WIA. En dat is om allerlei redenen heel vervelend.

Jouw eerste ziektedag lag, meen ik, halverwege mei. Dus ik herzie mijn eerdere advies: als je op 1 *februari* nog niks van Uwv hebt gehoord, moet je gaan bellen.

Groeten,

Temet

Dank je wel Temet

Dat zal ik nog wel vaker doen denk ik .

Nou... terug naar de WW

Vandaag had ik een telefonische afspraak met de arbeidsdeskundige van het uwv. Tot mijn verbazing was dit tóch nog het vervolg van de afspraak met de UWV-arts in oktober van vorig jaar. Dus de melding van 18 oktober: "u heeft recht op een ziektewet-uitkering", was geen beslissing dat de arts vond dat ik terecht in de ziektewet zat en ik dus nu een WIA uitkering moet aanvragen (waar ik vanmorgen alvast een begin mee gemaakt had). Er is dus zoveel vertraging, dat ik wat vorig jaar vóór mei eigenlijk al had moeten plaatsvinden nu pas is afgerond. Daar klaag ik niet over. Wel over de functies waarvoor ik geschikt wordt geacht. Ik heb er nu een gehoord, volgende week komt de rest per post.

Het rapport van de arts vermeldde dat ik niet terug kon naar het werk wat ik deed. Geen callcenter/klantenservice dus meer. Ik moest een baan vinden waarbij ik wisselende houdingen kan aannemen, dus afwisselend zitten, staan en lopen. Geen hectische omgeving ook. Eerste functie die uit hun programma is gekomen: inpakwerk.... De arbeidsdeskundige vond het heel erg vervelend, maar "het gaat er nu ook niet om dat je het werk léuk moet vinden." Nee, dat weet ik, antwoordde ik, maar het laat wel zien dat totaal niet wordt begrepen wat er met mij is. Ik kon wel janken, dat deed ik dan ook. Op een gegeven moment drong kennelijk toch door dat dit echt geen fijne uitkomst is en stelde ze voor dat ik contact op kon nemen met Visio, dat is een centrum voor slechtzienden en blinden. Ik ben officieel nog niet slechtziend, dus ik heb daar zelf nog geen contact mee gezocht, maar oké, ik vond het wel een goede tip. Maar omdat kennelijk meer en meer doordrong wat ik zei, besloot ze opeens om zélf contact met Visio op te nemen en ze te vragen of er een reïntegratieplan voor mij opgesteld zou kunnen worden. Dat vond ik op zich wel positief. Wie weet. Maar toch ga ik weer bezwaar maken tegen deze beslissing.