Kan iedereen diep in de schulden raken?

Alkes

Nee, ik geloof ook niet dat het 99-1 is .

Ik ben me er zeer van bewust dat sparen voor noodgevallen beter is dan niet sparen. Ik wil dat ook wel en heb daar al meerdere malen een aanzet toe gegeven. Maar we komen nog steeds te vaak in situaties waardoor die pogingen ingehaald worden door andere fratsen. Dat de belasting dus toch weer terugbetaald moest worden, dat lijkt nu eindelijk klaar te zijn, dat we opeens ergens kosten aan hebben, heel stom... een vergeten rekening waar dan al incassokosten bij zitten. Ik baal daar als een stekker van, soms heb ik niet door dat die rekening er is. Ik heb de berichten van de overheid van man inmiddels op mijn mailadres gezet, zodat ik daar ook het zicht op heb. Wij hebben, helaas, allebei eigenschappen waardoor het soms lastig is om adequaat op bepaalde situaties te reageren, de wil is er wel. Toch vind ik dat het nu goed genoeg gaat, op onze niet perfecte manier. Het kan beter en daar werken we ook aan. En dat die manier niet de manier van een ander is, dat zij dan maar zo. Ik vind dat de perfectelingen onder ons daar soms best hooghartig mee omgaan.

Ik blijf toch ook bij het standpunt dat er iets in je leven kan gebeuren, waardoor je ondanks je strakke keuzes en planning volledig vast kunt lopen. Hoe voorspelbaar zijn je gezinsleden? Ik noem maar wat. Hoe voorspelbaar is je toekomst? Een zus van mij is heel georganiseerd. En toch zat ze op een dag met een schuld. Ze kreeg haar appartement niet verkocht. Net een jaar ervoor gekocht, een leuke man ontmoet, bij hem ingetrokken... en toen lukte de verkoop dus niet. Via de gemeentegarantie-regeling is het huis toen voor veel minder verkocht dan haar hypotheekschuld en daar heeft ze dus lang last van gehad. De andere zus had een partner die haar in de nesten heeft laten komen, ze had nog nooit schulden gehad, sinds die tijd wel. Het is te overzien, maar het haalt wel de rek uit haar mogelijkheden. Ik heb in het grijze verleden ook zo'n vriend gehad, je bent er mooi klaar mee. (Nu niet aankomen met dat je ook dat altijd zelf in de hand hebt. Dat is niet zo.)

Ik hoop vandaag of morgen te horen hoe de situatie van 2018 is afgehandeld bij het uwv, daar kan ik dan weer bij de belasting mee aan de gang. Ik zit ze al sinds november achter de broek en krijg nu excuses dat ik de dupe ben van interne problemen. Fijn! Als dat dus allemaal klaar is, kan ons leven redelijk 'eentonig' voortkabbelen. Geen grote schommelingen meer. Zelfs bepaalde kosten zijn vrij zeker. Zo zit ik gewoon standaard met een betalingsregeling voor het eigen risico, een betalingsregeling voor gemeentelijke belastingen, waterschapsbelasting, premies van verzekeringen, e.d. naast de andere vaste lasten, dus erg veel blijft er niet over. Maar als alles dan is zoals het moet gaan, hoop ik dat ik toch wat apart kan gaan zetten, al is het maar 25 euro per maand. Want natuurlijk vind ik dat ook een prettig gevoel!

Knap

Voor iedereen die zich door de WSNP of een andere schuldsaneringsregeling heeft geworsteld: knap. Echt petje af.

Tsjor

Tja

Voor heel veel rampspoed kun je je uiteraard verzekeren. Ik ken mensen met hypotheek die het inkomen hebben verzekerd bij arbeidsongeschiktheid, die kunnen dus als ze arbeidsongeschikt raken blijven wonen waar ze wonen

Er zijn echter ook van die hardleerse mensen. Een ex collega van mij kwam in de schuldsanering en waar ik me dan nog kwaad over kan maken is dat ze vlak voor de schuldsanering ging lopen ze haar vakantiegeld als voorschot heeft laten uitkeren.

Maar je merkte gewoon niets van haar schuldsanering, want ze had wat dingen afgedwongen. De auto waar ze een schuld op had wilde ze niet weg doen want dan kon ze niet naar kantoor komen, ze woonde naast het metrostation met een directe verbinding naar het metrostation of 5 min lopen van kantoor.

Ze is tijdens de schuldsanering periode ieder jaar gewoon op vakantie geweest naar Suriname en de VS. Elke dag tussen de middag at ze een broodje van de broodjeszaak. Haar dochter kreeg dagelijks 2 euro om wat lekkers te kunnen kopen na school.

Ze vond ook dat ze onterecht in de sanering zat want ze kon de schulden die ze zelf aan was gegaan prima betalen maar de schulden die ze met haar ex samen was aangegaan kon ze niet betalen......nee echt. Tijdens het traject werd ze zwanger .... Onbevlekt want er was geen vader.

Ikzelf

Ik lees in jouw verhaal toch te veel aannames zonder te weten wat de afspraken met schuldhulpbeheer waren. Als die bekende van jou haar kind 2 euro kan geven, gaat dat ergens anders af. Als de schuldsanering haar motivatie voor een eigen auto geloofwaardig vindt, mág dat, dat gaat jou verder niets aan. Wie weet vallen de kosten ten opzichte van openbaar vervoer best mee. Ze moet dat echt wel verantwoorden óf het ergens anders weghalen, zodat ze minder voor dat andere heeft.

Je krijgt een bescheiden bedrag aan vakantiegeld. Stel je hebt familie in Suriname of de VS waar je kunt logeren en eten, dan red je het misschien net van je vakantiegeld om tickets te kopen. Je geeft tijdens dat verblijf geen geld uit aan eten thuis, dus dat betaal je tijdens die vakantie gewoon daar. Wij zijn tijdens die jaren ook op vakantie geweest. Ja... wel betaald door schoonvader en -moeder. Een weekje in Groningen, op een boerderij. Onze kinderen hebben nu nog steeds het gevoel dat dat heel bijzonder was en dus geen simpele low budget vakantie. We probeerden het voor de kinderen zo normaal mogelijk te houden, dus kampen gingen zoveel mogelijk door en ze liepen in níeuwe kleren. Zouden wij ook omstanders gehad hebben die dat allemaal in de gaten hielden? Schande! Die kinderen lopen gewoon in nieuwe kleren! Tsss...

Ik vind het wel slim eigenlijk dat ze haar vakantiegeld nog heeft laten uitkeren. De jaren erna werd haar vakantiegeld gekort. Vlak voor je de schuldsanering ingaat gebeuren er wel meer 'opeens'-dingen. Schuldeisers doen dat ook. Ze wéten dat je in de problemen zit, maar ze willen zelf uiteraard ook hun geld hebben. Dus vlak voor je in de schuldsanering gaat, ruiken sommigen bloed en storten zich nog snel even op je. En dat in een fase dat je al absoluut geen nieuwe schulden meer erbij mag maken. Je kunt dus niet zeggen 'oké ik betaal maar even dat gat met dat geld', want dan is het risico dat je daar weer in de problemen komt. Juist ook dat stukje in aanloop naar de 'verlossing' kan heel stressvol zijn.

Kaaskopje en Tsjor: twee vragen

Ik heb dit boeiende draadje gelezen en wat moedig dat mensen hun verhaal vertellen.
Ik heb twee vragen: Kaaskopje, kon je je vijf katten houden toen jullie in de schuldsanering zaten?
En Tsjor, wat ik vreemd vind: jij schrijft ergens dat je mensen kende die allerlei toeslagen hadden aangevraagd, maar daarvan moesten ze later iets terugbetalen en dat bracht ze in problemen. Dan schrijf je als vergoeilijking dat ze niet van hier waren (buitenlanders?) en het dus niet helemaal snapten. (Parafrase, kan even niet terugzoeken op mijn iPad). Het wonderlijke vind ik dan dat ze dus wel precies wisten dat er toeslagen konden worden aangevraagd, maar dat je dan een excuus voor ze zoekt (arme onwetende buitenlanders) zijn als ze te veel krijgen.

Katten

Ja, die hadden we al en dan zorg je daarvoor.

Evelyn

Er zijn zelfs voedselbanken die voer voor huisdieren leveren.

Evelyn

@ Tjor helpt mensen met hun aanvraag. Vertelt ze daarbij dat dit voorschotten zijn, gebaseerd op geschat inkomen en dat zij elke verandering aan de belastingdienst moeten doorgeven. Maar ja, dat doen ze dan weer niet.

Zie quote uit draadje # 107
" Nou ja, je kunt het 100 keer vertellen, maar mensen hebben geen idee hoe het werkt, ze zijn namelijk niet opgegroeid in deze cultuur."

Het niet luisteren naar advies heeft niks met cultuur te maken. In kerken, moskeeën, vriendenkring kan men bij gebrek aan Nederlands in eigen taal om advies vragen. Er zijn in meerdere talen folders te verkrijgen. Het is een kwestie van mentaliteit.

Ik ben blij met deze bijdrage. Het bevestigt weer mijn stelling. De meeste mensen komen niet zonder eigen schuld (foute beslissingen) in de schulden.

Ik woon in een buurt waarbij er relatief veel mensen in de schulden zitten en een deel ook gebruik maakt van de voedselbank. Verder ook via mijn werk genoeg "trieste" verhalen gehoord. Maar ik ken maar 1 geval waarvan ik kan zeggen, dat had je niet kunnen voorkomen.

Kaaskopje

Als je je baas voor je karretje kan sparren dan weet je dus dat je een verklaring kan ontvangen waaruit blijkt dat je die auto voor je werk nodig hebt. De 19ct per kilometer is onvoldoende om de kosten van een auto te dekken, een ov kaart wordt volledig vergoed. Maw de auto is altijd duurder als het ov.

In het hoogseizoen 2x2 tickets boeken naar Suriname of de VS van een beetje vakantiegeld wat je wordt gegund in de schuldsanering is onmogelijk. Dat lukt niet eens van het normale vakantiegeld wat ze zou hebben gehad.

Deze dame is een slinkse dame. Ze kon haar schulden prima betalen want had ook flink wat contante opnamen gedaan voordat ze het traject in ging. Maar ondertussen kwam ze in een paar jaartjes van haar schulden af.

Niemand kan een luxe leven veroorloven op bijstandsniveau en dat is de norm voor de schuldsanering.

Yanea

In onze tijd waren er totaal geen voedselbanken in de gemeente. Het was voor mij gewoon een principekwestie. Ik had de verantwoordelijkheid van de dieren op mij genomen, dan doe je ze niet weg. Buiten dat we er ook aan gehecht waren. Je doet ook geen kind het huis uit omdat het te duur is, in Nederland zeker niet. Er waren wel mensen die vonden dat we afstand moesten doen, gewoon buitenstaanders, daar was ik dan duidelijk over: daar gaan wij over. De schuldhulp heeft het er nooit over gehad. Het is je eigen pakkie aan hoe je dat voor elkaar krijgt. Je krijgt je budget en daar moet je het van doen.

En hoe stel je je dan op tegen de mensen waarvan je vindt dat het hun eigen schuld is? Blijf je ze dat verwijten, of accepteer je uiteindelijk dat de situatie is zoals het is, in de hoop dat ze er toch iets van geleerd hebben? Een tweede kans-verhaal dus eigenlijk.

Ik ben het min of meer met je eens, veel mensen hebben iets gedaan, wat niet handig was en zijn daardoor in de problemen gekomen. Maar daar kun je op een paar manieren mee omgaan: tolerant, de mens is niet perfect en maakt fouten, óf zelfgenoegzaam omdat jij het zo goed doet en anderen sukkels zijn. Als ik van iemand met de laatste houding verneem dat hij in de financiële problemen is geraakt, ben ik op mijn beurt weer zo menselijk dat ik wat leedvermaak voel en toch denk 'zie je wel, het kan de besten overkomen!'.

Kaaskopje

Maar wat bedoel je precies met tweede kans?
Ik begrijp dat je nu nog steeds geen buffer hebt?

Buffer creëeren na aflossen schuld

Als je in de schuldsanering terecht komt, dan ben je er niet na die drie jaar. Ja, na die drie jaar ben je schuldvrij, maar dan begint het “bij-boeren”, en daarvoor kun je rustig stellen dat dat ongeveer net zoveel tijd kost als het “achteruit-boeren” pas daarna kun je gaan “vooruit-boeren”

Want na 3 jaar interen op alles, komt de periode dat je moet vervangen. Denk aan kleding, huisraad, vervoer etc. Want daarvoor was in de jaren daarvoor geen geld. En wat je wil/moet vervangen zijn ieders individuele keuze’s, maar tijdens de schuldsanering zijn veel dingen uitgesteld omdat daar domweg het geld niet voor was.

Het kost mijns inziens dan ook een enorme moeite om het bedrag wat eerst naar de schuldeisers toe ging om dat 1 op 1 door te sluizen naar een spaarrekening voor een buffer. Want gegarandeerd gaat je wasmachine dan kapot, moet er een nieuwe bril komen, of is je vloerbedekking dusdanig versleten dat het echt niet meer kan, omdat je die vervanging al 5 jaar hebt uitgesteld. “Bij-boeren” dus.

Pas als je deze periode achter de rug hebt, dan kun je gaan “vooruit boeren”, en dan is het te hopen dat je inkomen hoog genoeg is om te kunnen sparen voor een buffer. Plus, hoe hoog moet die buffer zijn voordat je “rust” hebt? Als je €100 euro per maand kunt sparen voor een buffer, dan ben je voor een buffer van €2500 al snel 2 jaar bezig. Voor een buffer van €5000 ben je minimaal 4 jaar bezig. En dan ga ik er van uit dat je die €100 elke maand KUNT sparen en dat je daar vervolgens ook niet aankomt.
Je zal dan ook nog een bedrag apart moeten zetten om te sparen voor de korte termijn, denk aan de APK van je auto, of je eigen risico, of......

Arrogantie

Ik vind er een zekere toon van arrogantie in doorklinken als je denkt dat iedereen die in de schulden komt dat uitsluitend aan zichzelf te wijten heeft.
Er zijn diverse dingen waar je invloed op hebt, maar ongeluk zit in een klein hoekje, een paar dingen bijeen en het is gebeurd. En soms heb je mazzel, maar bij sommige mensen is dat net de druppel.

Zie het als een vliegtuigongeluk. Die gebeuren zelden doordat er één ding faalt, het gebeurt meestal doordat er 2 of 3 min of meer onschuldige (niet fatale) factoren samen komen wat zorgt dat een vlieg crasht.

En ik ben niet zo arrogant dat ik denk dat mijn vliegtuig nooit zal crashen.

Mentaliteit

Om de metafoor te blijven gebruiken; vliegtuigen crashen nu eenmaal af en toe. Daar kun je niets aan doen. Ofwel; het kan iedereen overkomen. Alleen hoe je daar mee om gaat, dat is een kwestie van verschil in mentaliteit. Ga je op je rug liggen met je pootjes in de lucht als een zielig slachtoffer van de omstandigheden, waarbij je verwacht dat een ander jouw problemen oplost, of pak je aan?

Dat is wel degelijk een verschil. Die collega van Ikzelf lijkt althans een 'pootjes in de lucht' geval. Ik vertelde over mijn partner, die afzakte tot Leger des Heils-niveau en zich daar uit worstelde, als voorbeeld van de andere kant. Net als een kennis, die achterbleef met kind, tophypotheek, een bak met schuld en een ex die met de noorderzon vertrok. Toen ze ook nog langdurig ziek werd waren de rapen echt gaar. Maar ze nam contact op met de schuldeisers om de sitatie uit te leggen en aflossing af te spreken. En wist zich te redden tot de huizenmarkt aantrok en ze haar veel te dure koopwoning zonder restschuld kon inruilen voor een huurflatje. Ik heb heel veel respect voor haar en alle anderen die zich niet rondwentelen in de slachtofferrol.

Nora

Waarom deze persoonlijke vraag op een algemene opmerking van mij? Ik had het met tweede kans over iedereen, niet over mij persoonlijk. Soms vind ik echt weleens iets van hoe iemand zich gedraagt, onderling bespreek ik dat ook weleens met iemand, maar ik probeer toch in het oog te houden dat iedereen 'maar mens' is. Iedereen mag fouten maken en een tweede kans krijgen. Dat staat los van of ik een buffer heb of niet.

Paasei

Kan het zijn dat jouw voorbeeld-vrouw geen belastingschuld had? Of energieschuld? Dat zijn de organisaties waar je flink van in de puree kunt raken. Dat is al jaren zo. Juist overheidsinstellingen of noodzakelijke kwaden als energiebedrijven kunnen zich erg stug opstellen. Daar is nu ook (weer) aandacht voor. De overheid is er totaal niet bij gebaat om mensen steeds verder in de problemen te duwen en toch gebeurt dat. Verder is het natuurlijk heel knap hoe ze zich hieruit gered heeft.

Kaaskopje

Ik weet het niet goed, maar krijg toch (ook) een beetje een vreemd gevoel bij je postings.
Zoals je 'energiebedrijven' een noodzakelijk kwaad noemt, mmhh. Ik kan niet echt zeggen dat ik het een straf vind, dat ik lekker onder een warme douche kan of verwarming hoog kan zetten.
De maatschappij, dat zijn wij samen hé.
Ik snap wel wat je bedoelt maar vind eea ook wat slachtofferig klinken.

Energiebedrijven

Bedrijven die niet horen bij de meest begripvolle van dit land.
Jaren geleden toen er nog iemand kwam om de meter op te nemen had die suffe werkstudent de datum 28121997 ingevuld bij de meterstand.
Toen de papieren eindafrekening kwam moesten wij (net huis gekocht en volop aan het verbouwen) 3967 gulden bijbetalen.
Wij bellen dat er een fout gemaakt was en dat we zoveel geld op dit moment helemaal niet hadden. Waar wij meteen de datum van opname herkenden in de meterstand deed het aan de andere kant van de telefoon geen belletje rinkelen. We moesten maar schriftelijk een betalingsregeling treffen en het gesprek werd afgekapt.

Man werkt de hele dag met kWh stroomverbruik dus voordat wij het volgende telefoontje gingen doen eerst maar eens uitgerekend wat wij hadden moeten doen om zo idioot veel stroom te verbruiken. In mei was onze nieuwe keuken geplaatst met een nieuwe oven. Als wij die vanaf de dag van plaatsen tot aan de dag van het meter opnemen 24 uur per dag met de deur open op de heetste stand hadden laten aanstaan dan hadden we nog niet de helft van de, ons toegerekende, hoeveelheid stroom verbruikt.
Toen we dat bij telefoontje 2 ter sprake brachten kregen we het advies om eerst maar even te betalen en dan zou er daarna iemand komen om een en ander te controleren en dan zouden we het geld wel teruggestort krijgen.

We hebben niet betaald en uiteindelijk gelijk gekregen maar daar is heel wat telefoongeld en papieren correspondentie aan te pas gekomen.

Ik kan mij voorstellen dat mensen met minder verstand van zaken niet meer weten wie ze moeten geloven en dan een betalingsregeling treffen of de betaling doen zoals dat in ons tweede gesprek geadviseerd werd. Dan moet je strak de vinger aan de pols houden om dat mannetje te laten komen en je geld terug te krijgen.
Midden in zo'n proces je been breken en je hebt het begin van wat kan worden een grote schuld.
Zeker als jong stel met pas kort aan het werk net een huis gekocht en nog geen royale buffer op de bank, wel iets maar te weinig om van die idiote dwalingen van zo'n student op te vangen.

Nora

Je gaat nu op alle slakken zout leggen. Energie ís toch een noodzakelijk kwaad? Je hebt het nodig of je wilt of niet. Daarom is het belangrijk dat vanuit die hoek zelf ook verstandig omgegaan wordt met mensen die de rekeningen niet of nauwelijks kunnen betalen. Datzelfde geldt voor de belastingdienst. Zonder boeh of bah loonbeslagen laten leggen, waardoor mensen volledig klem komen te zitten, werkt averechts.

Ik voel me totaal geen slachtoffer van energiebedrijven . Ik ben een koukleum geworden en ben maar wat blij met de verwarming.

Tsja

Voor ons is het allemaal super vanzelfsprekend, we vinden ons (vaak zeer overdadige) gebruik van energie zelfs noodzakelijk. Snap ik best en ben ik zelf ook schuldig aan, het een noodzakelijk kwaad noemen vind ik wel erg ver gaan. En lijkt me voor jezelf niet helpen om financieel structureel gezond te zijn en blijven.

Kaaskopje

'In onze tijd waren er totaal geen voedselbanken in de gemeente.'

De wereld is groter dan jij.

Yanea

Maar ik had niet te maken met die grotere wereld . In ónze gemeente bestond het niet, dus was er geen mogelijkheid om onze boodschappen aan te vullen zonder te hoeven betalen. Nu is er veel meer voor mensen met weinig geld. Dat is mooi.

Nora

Het was een 'bij wijze van spreken' uitdrukking. Ik ben zeer dankbaar voor de warmte die elke dag ons huis binnen wappert (heteluchtverwarming). Ik ben mij zéér bewust van alles wat we tot onze beschikking hebben. Misschien wel meer dan iemand die nooit zorgen heeft gehad op financieel gebied.

Nou Nora....

Volgens mij is energie (g/w/l) wel degelijk een noodzaak. Het zijn ook niet voor niets nutsbedrijven.
Kijk, dat je een warme douche onnodig vind, vooruit, maar zelfs voor een kattenwasje bij de wastafel heb je water nodig. Sterker nog: je MOET ook iets drinken. En is water uit de kraan toch echt het goedkoopst. En dan heb ik het alleen nog maar over water.....
Overigens is solliciteren met vette haren, ongewassen lijf en kleren ook niet echt een optie. En voor een huis zonder verwarming heb je extra truien en dekens nodig.
Dus waarom jij dat vat zout op die slak legt....? Geen idee.

Vanavond op tv

NPO 2

VANAVOND

22:00 - 22:45

BEOORDEEL
Het nieuws en sportnieuws met achtergronden, duiding en analyse.
Met in deze uitzending:

* Worstelen met problematische schulden: Naar schatting 1,4 miljoen Nederlandse huishoudens worstelen met problematische schulden. Een worsteling die maar niet lijkt te kunnen worden verlicht.De Tweede Kamer overlegt deze week opnieuw over de brede schuldenaanpak van het kabinet. Sommigen, onder wie de Nationale Ombudsman, vinden dat de overheid op dit moment mensen met schulden zo hard aanpakt dat ze alleen maar dieper in de problemen komen.

Wat zul jij 's avonds lekker slapen, wetende dat jij de juiste mentaliteit hebt en de mensen in jouw buurt en op je werk niet. Op die ene na dan.
Overigens kan je vreugde over 'zie je wel dat het mentaliteit is' alleen maar tot stand komen nadat je zelf een paar vooronderstellingen in het verhaal hebt gevlochten, bijvoorbeeld de vooronderstelling dat er folders beschikbaar zijn in talen die mensen beheersen en dat mensen hun eigen taal kunnen lezen. Of dat mensen naar moskeeën gaan (je weet blijkbaar wel goed, dat in kerken dergelijke voorlichting niet gegeven wordt).

'Verder ook via mijn werk genoeg "trieste" verhalen gehoord.' Nou ja, in elk geval verdien je je inkomen met het aanhoren van die verhalen van al die mensen met een verkeerde mentaliteit. Komt er toch nog iets goeds uit. Voor eentje dan.

Tsjor

Bepaaldgeencalvinist

Ditzelfde werd deze week ook bij Kassa besproken, dus ook interessant om te zien.