Geneeskunde - waar zijn al die mannen gebleven?
Dochter studeert geneeskunde.; bij de bachelor- happening een jaar geleden viel me op dat er erg weinig jongens geneeskunde studeren. Een goede bekende van me was onlangs een tijd lang intensief kind aan huis in een ( ander) ziekenhuis - ook daar voornamelijk vrouwen. Bij schoonzus eveneens.
Is tuurlijk prima, ik vraag me gewoon af wat al die mannen die vroeger graag dokter wilden worden ( en ook werden) tegenwoordig kiezen? En hoe zou dat komen?
Evanlyn
Ja, deze man, 32u werkend - verdient gemiddeld een factor 4 meer dan vrouw - overigens op kosten van man WO afgestudeerd.
Komt dat door onwil aan de keukentafel of door stoer gedoe op de (psychologen) werkvloer, Evanlyn?
Omdat ik het persoonlijk onverantwoord vind dat een vrouw in deze tijd niet in haar eigen onderhoud kan voorzien toch maar weer eens aan de keukentafel aangedrongen, en hopelijk heeft ze binnenkort een nieuwe baan. 
De echt competente en ambitieuze vrouwen die ik ken - op de werkvloer - gaan dan ook als een speer in hun carriere, dus al te veel discriminatie zie ik persoonlijk niet. Natuurlijk wel minder competente vrouwen (en mannen) die hun gebrek aan succes aan een of andere vorm van discriminatie wijten. (doet mijn partner overigens niet)
Evanlyn
Ja, deze man, 32u werkend - verdient gemiddeld een factor 4 meer dan vrouw - overigens op kosten van man WO afgestudeerd.
Komt dat door onwil aan de keukentafel of door stoer gedoe op de (psychologen) werkvloer, Evanlyn?
Omdat ik het persoonlijk onverantwoord vind dat een vrouw in deze tijd niet in haar eigen onderhoud kan voorzien toch maar weer eens aan de keukentafel aangedrongen, en hopelijk heeft ze binnenkort een nieuwe baan.
De echt competente en ambitieuze vrouwen die ik ken - op de werkvloer - gaan dan ook als een speer in hun carriere, dus al te veel discriminatie zie ik persoonlijk niet. Natuurlijk wel minder competente vrouwen (en mannen) die hun gebrek aan succes aan een of andere vorm van discriminatie wijten. (doet mijn partner overigens niet)
Heb je mijn stukjes wel gelezen? Ik heb het nergens over discriminatie op de werkvloer. Wel over verdeling van arbeid en zorg en over onwerkbare situaties - voor mannen en voor vrouwen - in ziekenhuizen. Jouw persoonlijke situatie ken ik niet en daar heb ik het ook niet over. Waar ik het wel met je over oneens ben is dat vrouwen die stranden altijd minder competent zijn. Je ogen sluiten voor het maatschappelijke krachtenveld en alles op incompetentie gooien is wel degelijk discriminatie.
Enkele jaren geleden zou ik promotie maken, maar naja, ik werd zwanger en de promotie ging niet door. Zo een stomiteit was een man nooit overkomen, maar naja, ik ben maar een vrouw.
De promotie was al een keer uitgesteld, want ik werkte nog niet lang op de afdeling en men was bang dat de snelle promotie van een vrouw, die net binnengehaald was, tot sociale onrust onder de mannen zou leiden.
Een paar jaar later kwam ik terug bij mijn oude werkgever. Ik was nu moeder, had ervaring in het buitenland opgedaan en tijdens het moederen daar in het verre buitenland had ik een studie afgerond. Ik werd in onze meest prestigieuze afdeling geplaatst.
Na een paar jaar informeerde ik naar mijn verdere promotiemogelijkheden. Die zijn er niet. Promotie is voor mannen, die jarenlang doorgewerkt hebben, niet voor vrouwen die zich na jaren pauze thuis zaten te vervelen.
Mijn werkgever betaald mij een héél goed salaris. Ik verdien wel minder dan de mannen om me heen.
Laatst kreeg ik een aanbod van de concurrentie. De functie leek interessant totdat ik de hoogte van mijn salaris besproken werd. Promotie voor minder geld dan in mijn oude baan - dank u wel. Alleen omdat ik vrouw ben hoef ik toch niet verdienen als een vrouw? 
Evanlyn & aandekust
"Je ogen sluiten voor het maatschappelijke krachtenveld en alles op incompetentie gooien is wel degelijk discriminatie."
En dat heb *ik* nou weer niet gezegd.
Wat ik zeg is dat ik een aantal zeer competente vrouwen ken die het zonder uitzondering zeer goed doen. Dus als je goed en ambitieus bent staat je in mijn ervaring in ieder geval in mijn bedrijfstak als vrouw weinig in de weg.
aandekust:
"Mijn werkgever betaald mij een héél goed salaris. Ik verdien wel minder dan de mannen om me heen."
Misschien zijn die mannen gewoon beter in grammatica? (sorry, kon het niet laten)
"Promotie voor minder geld dan in mijn oude baan - dank u wel. Alleen omdat ik vrouw ben hoef ik toch niet verdienen als een vrouw? "
Dat staat een smiley achter. Ik hoop dat dat betekent dat je begrijpt dat dit mannen net zo goed kan overkomen.
Ik begrijp dat het erg aantrekkelijk is om alles aan je 'achtergestelde' positie te wijten maar dat maakt het nog niet waar.
Gelukkig voelen blanke mannen zich tegenwoordig ook steeds vaak gediscrimineerd, dus ik kan altijd nog mee gaan doen.
adje
Ik werk in het buitenland, gebruik daar mijn eigen taal en verdien aldaar een buitenlands salaris. De Nederlandse concurrent wou voor een contract van 40 uur €400 meer betalen dan ik nu verdien met een contract van 12 uur en 20 Minuten.
>>>Ik begrijp dat het erg aantrekkelijk is om alles aan je 'achtergestelde' positie te wijten maar dat maakt het nog niet waar.<<< --- Zonder smiley? Sorry, kon het niet laten. ---
Ik ben niet achtergesteld. Maar ik zou wel achtergesteld worden als ik hier in NL aan de slag wil gaan, dubbel zelfs, want vrouw én allochtoon.
>>>>Dus als je goed en ambitieus bent staat je in mijn ervaring in ieder geval in mijn bedrijfstak als vrouw weinig in de weg.<<<<
Aha, en in welke bedrijfstak ben je bezig?
Kort geleden had de NRC wat portretten van vrouwen die net benoemd waren in besturen van grote Nederlandse bedrijven om daar mannen op te volgen. Vrouwen met partner, vrouwen met kinderen en nog een gemeenzame eigenschap: geen van de vrouwen is Nederlandse.
Voor de lol zou je ook eens 'vrouwen aan de top' kunnen googelen. Wat krijg je dan te lezen? Opmars stokt, te weinig vrouwen aan de top, genoeg geschikte vrouwen, maar......
Je zegt:
De echt competente en ambitieuze vrouwen die ik ken - op de werkvloer - gaan dan ook als een speer in hun carriere, dus al te veel discriminatie zie ik persoonlijk niet. Natuurlijk wel minder competente vrouwen (en mannen) die hun gebrek aan succes aan een of andere vorm van discriminatie wijten.
Dus hoezo heb je nooit gezegd dat het falen van vrouwen aan hun eigen incompetentie ligt?
Als je zwart bent, of vrouw, of beide, dan moet je gewoon beter zijn dan een blanke man, dat is uitgebreid onderzocht en gedocumenteerd. En natuurlijk zijn er zat mensen die daarin slagen. Maar dat betekent niet dat er geen probleem is. En degenen die slagen zijn misschien wel zó goed dat ze nog verder hadden kunnen komen als ze man waren geweest en toegang hadden gehad tot de old boys networks.
Kom eens onder je steen vandaan. Heb je het hele maatschappelijke debat hierover dan gemist?
Evanlyn
Je miste zeker dat er in dat maatschappelijke debat - zoals meestal buiten N-Korea - verschillende meningen en verklaringen waren. In mijn wereld (welke dat is houd ik uit privacyoverwegingen liever voor me) heb je als vrouw en allochtoon juist een streepje voor.
De belangrijkste factor in de opmars van de vrouwen naar de top is n.m.m. dat de verzameling van vrouwen die daar ueberhaupt voor in aanmerking wil komen (en bereid is er de tijd in te steken) nu eenmaal kleiner is dan de verzameling mannen. Let op, ik verwijt ze niks, ik hoef persoonlijk ook niet, is een zwaar leven. Je komt weinig topmensen tegen op ouders.nl als je begrijt wat ik bedoel.
Uit de verzameling vrouwen die wel beschikbaar en bereid zijn is maar een klein deel kwalitatief voldoende. Dat is bij mannen niet anders. Dat betekent als vanzelfsprekend dat er minder vrouwen aan die top komen dan mannen. Heel logisch.
Al die ambitieuze mannen die worden afgewezen voor topfuncties leggen zich zich daarbij neer, maar voor die vrouwen geldt dat helaas niet, een niet onaanzienlijk percentage daarvan gaat luidkeels klagen over glazen plafonds en discriminatie. Maar wat ze eigenlijk willen is een voorkeursbehandeling.
Dat is *mijn* standpunt in die maatschappelijke discussie. Het jouwe zal waarschijnlijk neerkomen op de grootste gemene deler, maar dat krijg je als je onder een fictieve glazen steen woont
Evanlyn, en je vraag
""De echt competente en ambitieuze vrouwen die ik ken - op de werkvloer - gaan dan ook als een speer in hun carriere, dus al te veel discriminatie zie ik persoonlijk niet. Natuurlijk wel minder competente vrouwen (en mannen) die hun gebrek aan succes aan een of andere vorm van discriminatie wijten.""
"Dus hoezo heb je nooit gezegd dat het falen van vrouwen aan hun eigen incompetentie ligt?"
Dat staat daar toch niet? Wat er staat is dat ik persoonlijk minder competente vrouwen ken die zich beklagen over discriminatie.
Volgens mij geldt zowel voor mannen als vrouwen dat gebrek aan succes meestal aan een gebrek aan ambitie, inzet of capaciteit ligt.
Klopt
maar ik kijk ook naar de redenen achter dat gebrek aan ambitie en inzet. Het is te makkelijk om het bij jouw opsomming te laten.
Dat er weinig mensen met topfuncties op OO zitten klopt wel denk ik. Ik ben heel tevreden met mijn werk, maar ik vind wel stiekem dat ik veel beter kan opvoeden dan mijn man. En mijn man heeft een functie die je moeilijk parttime kan doen. Bovendien heb ik geen zin in de hele tijd ruzie over het huishouden, ik heb wel wat anders aan mijn hoofd. Maar het punt is dat het zo "toevallig" in de meeste gezinnen gaat, ook in het jouwe: man werkt fulltime, vrouw niet of parttime. En dat is toch wat opvallend, en een verspilling van menselijk kapitaal.
En daarmee ben je weer bij het begin van dit draadje. Moet voorrang voor hoge cijfers (vrouwen dus) worden afgeschaft omdat die vrouwen toch trouwen en kinderen krijgen? Kies maar wat anders, of ga terug naar het aanrecht want daar kom je toch terecht? Of moeten we de maatschappij zodanig inrichten dat we al die talenten kunnen gebruiken, en dat we voor mannelijke dokters burnouts en alcohol- of drugsproblemen kunnen vermijden? Ik zie werkelijk niet in waarom niet. Jouw en mijn ervaringen zijn niet maatgevend voor de hele samenleving.
argumenten
Het is natuurlijk allebei waar. Vrouwen zijn vaak minder ambitieus, ze willen hun werk ook kunnen combineren met andere activiteiten daarnaast. Maar als de baan uitdagend genoeg is en je kunt er veel in kwijt speelt dat alweer minder een rol. De periode dat vrouwen kinderen hebben houdt ook weer een keer op zodat ze die aandacht dan niet En dat is toch ook nog een argument. Mensen hebben voor hogere of leidinggevende functies niet altijd hetzelfde vertrouwen in mannen dan in vrouwen. Dat groeit wel maar gelijk is het nog niet.
Dat zie je alleen al als je kijkt naar autorijden. Veel stellen rijdt toch vaak nog de man als ze samen zijn.
Vroeger was men daar openlijker in, beweren dat vrouwen incompetenter zouden zijn, maar tegenwoordig gaat dat heimelijker omdat men weet dat het niet correct is om vrouwen als minder geschikt voor te stellen.
Daardoor krijgt het minder aandacht.
Lang geleden heb ik een argument gehad met een sexistische tussenpersoon. Ik had in Opzij een autoverzekering gevonden die voor vrouwen goedkoper was dan voor mannen omdat vrouwen minder schade maken. Opzij had ik er al express niet bijgenoemd.
Maar die figuur kon dat gewoon niet geloven, het bestond gewoon niet dat er zo'n verzekering was. Ik was ooit de relatie begonnen bij zijn baas, dus daar stapte ik maar eens naar binnen omdat ik er niet doorheen kwam. Dat werd natuurlijk nog een groter egodingetje want baas vroeg medewerker om toch die verzekering bij deze verzekeraar af te sluiten.
Bij het vertrek zei ik nog sorry vanwege het gedoe, om het wat vriendelijk af te sluiten, uit beleefdheid, eigenlijk zou die hufter mij een excuus moeten maken.
Maar hij nam het te baat als gelegenheid om mij toe te voegen dat hij wel 'tuig' gewend was, hij had in de gevangenis gewerkt.
Ik had al heel jong ambitie in een leidinggevende baan in de zorg. Maar de medewerkers kozen er liever voor om aan de lippen te hangen van een passant die er tijdelijk was in afwachting van een opleiding elders in het land.
We vulden samen de functie tijdelijk in en ik had altijd gedoe met die jongen. We werden, ondanks leidinggevende functie, geacht in het weekend ons kantoor netjes achter te laten en te stofzuigen. Daar kwam verder niemand want zat op slot met waardevolle spullen en medicatie.
Man deed dat gewoon nooit en als ik vroeg waarom niet, vond hij het gewoon niet nodig. De doperwten smeerden onder je voeten als hij er geweest was. Want je at er ook.
Afijn, dat waren nog eens tijden. Daarna ben ik maar gaan studeren. Elk nadeel heeft zijn voordeel. Toen dacht ik nog dat het misschien met kennis te maken had.
annej
"Mensen hebben voor hogere of leidinggevende functies niet altijd hetzelfde vertrouwen in mannen dan in vrouwen. Dat groeit wel maar gelijk is het nog niet.
Dat zie je alleen al als je kijkt naar autorijden. Veel stellen rijdt toch vaak nog de man als ze samen zijn."
Dat vrouwen meestal niet rijden als de man ook mee gaat heeft niets te maken met 'vertrouwen' maar dat mannen dat een soort 'dingetje' vinden en dat vrouwen daar geen moeite voor doen. Mannen willen laten zien dat ze de man zijn en vrouwen vinden over het algemeen het zelf rijden niet de moeite waard om daar de strijd over aan te gaan. Volgens is dat belangrijker dan geen vertrouwen hebben in je vrouw.
net zo Barvaux
Blijkbaar vinden vrouwen het ook minder noodzakelijk om hun leidinggevende capaciteiten te laten zien waar mannen in de buurt zijn. Je krijgt makkelijk van die egodingetjes ook al zijn sommige mensen zich daar echt wel van bewust.
Mijn broer vond het toch wel even slikken toen zijn vrouw meer ging verdienen dan hij. Dat meldde hij met de nodige relativering gelukkig, maar het is wel een dingetje dat behoorlijk in de weg kan zitten.
Ideale man
Ik ben blijkbaar de ideale man. Verdien flink, part time maar moedig vriendin aan om toch vooral te gaan werken zodat ze indien nodig in eigen onderhoud kan voorzien. Twee auto's, maar niets zo lekker als je door je vriendin te laten chaufferen. Ging ook niet geheel zonder strubbelingen toen ze net haar rijbewijs had wilde ze niet en had ze altijd de verkeerde schoenen aan. Wat scheelt is dat ze niet drinkt, dus als ik wat op heb is de keus gemaakt.
Nu alleen nog op zoek naar de ideale vrouw die mij eens laat voelen hoe het voelt om 'minder' te verdienen. Zou dat net zo'n lekker gevoel zijn als gereden worden?
Barvaux/AnneJ, misschien is dat rijden inderdaad wel illustratief voor de verhouding man/vrouw. In theorie is iedereen gelijk, maar de praktijk is weerbarstig. Bij anderen dan...
Ad Hombre
Er is meer voor nodig om de ideale man te zijn. Je komt op mij over alsof je je nogal vaderlijk gedraagt naar je vriendin, jij weet wel wat goed voor haar is. Geen fijne eigenschap.
ideale vrouw
Als ideale man Hombre krijgt je vast de nodige complimenten. Egostrelend. Andersom is het vaak wat minder.
Zelf ben ik de 'ideale' vrouw.
Verdiende het meeste, had mijn eigen auto, kon een band verwisselen, ging net zo lief behangen als de was doen en werkte fulltime naast een paar zorgenkinderen. Vrij normaal eigenlijk want het heeft me maar zelden extra 'punten' opgeleverd.
Jammer dat ex het niet trok want samen waren we het ideale paar.
Ex is een jurk aan het naaien voor dochter zodat hij haar naar de Kerstavond op school kan brengen en weer ophalen. Ach ja, mag ook weleens glorieren.
En daar ben ik oprecht blij mee. Gelijk is het misschien nog niet maar er is wel veel veranderd en er is veel meer 'gelijkheid' mogelijk dan je vaak in eerste instantie denkt.
Katniss
"Er is meer voor nodig om de ideale man te zijn. Je komt op mij over alsof je je nogal vaderlijk gedraagt naar je vriendin, jij weet wel wat goed voor haar is. Geen fijne eigenschap."
Nee, dan zou ik hier aan moeten komen met een vriendin die lekker thuis bij de kinderen blijft en nooit auto rijdt als ik erbij ben. Moet je eens afwachten wat ik dan over me heen krijg!
Het is niet goed of het deugt niet!
(volledig gelijkwaardige natuurlijk verhoudingen zijn een modern sprookje, een illusie die nogal eens leidt tot teleurstellingen. Emancipatie is mooi, maar je moet wel bij jezelf blijven. Wie zegt dat mijn vriendin niet juist een man zoals ik wil? En wie zegt dat ik niet op andere momenten juist moederlijk behandeld word. En wie bepaalt of dat al dan niet fijne eigenschappen zijn? Jij Katniss? Nee, hou jij je eigen relatie maar goed, dat lijkt me al een hele toer met zo'n betweterig persoonlijkheidje)
PS: Jullie dachten toch niet dat dat ideale man serieus bedoeld was???
mannelijke artsen
Een aantal jaren geleden trof ik een aardig tafereeltje. In het kantoor van een aantal hoog gespecialiseerde compleet mannelijke artsen zat een oudere arts die zijn kleinkind had meegenomen die vanwege de herfstvakantie bij grootouders verbleef en een andere (allochtone) mannelijke arts zat hevig te puzzelen met het rooster om een paar diensten kwijt te raken want zijn vrouw werd opgenomen en dan had hij meer tijd nodig voor zijn nog kleine kinderen en om achter zijn vrouw aan te lopen in het ziekenhuis.
Evengoed 'cowboys' want ze konden net zo goed trots met een dvd binnenkomen wandelen om even op de pc te laten zien welk geneeskundig heldhaftig 'kunstje' ze verricht hadden op een traumapatiënt.
AnneJ
"Als ideale man Hombre krijgt je vast de nodige complimenten. Egostrelend."
Eigenlijk nooit, ik moet mensen ook vertellen dat ik de ideale man ben en zelfs dan geloven ze het niet.
"Andersom is het vaak wat minder. Zelf ben ik de 'ideale' vrouw."
In jouw universum? Ongetwijfeld!
ps hombre
"Jullie dachten toch niet dat dat ideale man serieus bedoeld was???"
haha, nee natúúrlijk niet!!
Hombre
Klopt, ik lijd af en toe aan betweterigheid. Misschien dat ik het daarom maar al te goed herken bij een ander
Ik ben overigens niet echt geëmancipeerd, ondanks mijn eigen huis, eigen auto en eigen baan. Ik heb mijn man graag slimmer en meer verdienend dan ik en autorijden is niet mijn hobby.
Om over na te denken...
De ideale man/vrouw bestaat net zo min als het ideale puzzlestukje.
puzzelstukje
Ik kan me juist van alles voorstellen bij het ideale puzzelstukje .
Maar inderdaad, de ideale man of vrouw ligt moeilijker, hoewel ik hier soms op Oo toch dingen lees die daar wel toe neigen (in mijn ogen dan). Ik heb hem in elk geval niet 
.
Autorijden
Inderdaad als een man en vrouw samen in de auto zitten rijdt de man bijna altijd. En dan zie je ook in andere situaties. Ik zie daar wel een symptoom in van nog niet helemaal geslaagde emancipatie.
Mijn man is ook niet goed geëmancipeerd. Ik vind het ook ergerlijk dat hij altijd wil rijden. Zo dol is hij namelijk helemaal niet op auto's en autorijden. Ik overigens ook niet zo enorm. Maar ik merk gewoon aan hem dat hij het vervelend vindt als ik achter het stuur ga zitten als we samen zijn. En dat ergert me inderdaad. Ik doe er verder niet moeilijk over want ik weet dat hij conservatiever is dan ik ben. Het is alsof hij het onbewust het idee heeft dat hij dan niet als mannelijk wordt gezien of zo.
Ik verdien dan wel weer meer dan hij. Dat dan wel. We werken allebei overigens gewoon fulltime. Ik weet niet of hij er moeite mee heeft dat ik meer verdien. Hij zegt van niet. Maar of het echt zo is weet ik niet.
En toch, ik begrijp het niet zo goed
Ik werk al jaren als salarisadministrateur. Eerst in het bedrijfsleven, nu bij een onderwijsstichting. De hogere functies (afd. hoofden, MT, directie, bestuur, zowel bij de commerciele bedrijven als nu bij de onderwijsstichting worden vervuld door zowel mannen als vrouwen. Soms meer mannen, soms meer vrouwen, soms enigszins gelijk. Maar...... de salarissen? Die zijn identiek! Conform de CAO zit een functie (dus een persoon) in een bepaalde schaal (normaliter gebonden aan een CAO). Niet meer en niet minder. In die schaal zijn tredes (stapjes, periodieken, hoe je het wilt noemen), die je in principe jaarlijks krijgt. Zowel man als vrouw, uiteraard. Ik zie daar geen enkel verschil.
En verder. Mijn man is ook redelijk conservatief. Soms wel irritant ja, maar ach, hij heeft mannelijke hormonen, hersenen en lichaam, ik vrouwelijke. Hij vindt dat hij van de 'vuilnisbuitenzetten' is, nou prima hoor, be my guest. Hij vindt dat ik de vaatwasser niet goed inruim. Prima, doet hij het lekker toch. En als ik de rotzooi op het aanrecht kwijt wil, zet ik het gewoon lekker in de vaatwasser. Als hij het nodig vindt om dat later te 'herorganiseren', laat gaaaaaaan........ Hij z'n zin, en ik heb er geen last van. Hij 'kan' geen overhemden strijken, zegt'ie (nooit gedaan). Nou best hoor, dan neem ik die taak op me. En als'ie wat te zeuren heeft (geen overhemden gestreken omdat ik geen tijd had, of vergeten ben). Lekker laten zeuren. Ik zeg dan altijd: 'schat, als je daar de regie over wilt hebben, moet je het zelf maar 'leren'.
En ja, af en toe kan iets wel irritant zijn, maar anderzijds, ik ben niet getrouwd met een vrouw, wordt niet verliefd op een vrouw, dus blijkbaar val ik dan toch voor de charmes van een man. Een aanvulling op mijn vrouw zijn denk ik dan maar.
Bibi
Bibi
"In die schaal zijn tredes (stapjes, periodieken, hoe je het wilt noemen), die je in principe jaarlijks krijgt. Zowel man als vrouw, uiteraard. Ik zie daar geen enkel verschil."
Snap ik ook niet. Toch lees je het steeds, minder vrouwen in hogere functies en als ze er al zitten verdienen ze minder dan mannen in gelijkwaardige functies. Blijft vreemd.
" Een aanvulling op mijn vrouw zijn denk ik dan maar."
Je hebt je puzzlestukje gevonden!
Wel grappig dat ik me in dat soort voorbeelden vaak (niet altijd) helemaal niet kan vinden. De afwasser inruimen? Maakt mij weinig uit hoe dat gebeurt. De vuilnis buiten zetten? Vindt iemand dat leuk?
Blijkbaar ben ik - als ik al niet de ideale man ben - in ieder geval geen typische man. Gelukkig is mijn puzzlestukje ook geen typische vrouw (logisch eigenlijk).
onderhandelen
mannen zijn beter in onderhandelen, vragen sneller om loonsverhoging of secundaire voorwaarden. Zij gaan daardoor sneller door die schalen heen.
en vaak zit er in dat soort salaris schalen nog een vrij stuk waar de cao nogal vaag over blijft.
Ik ben voor mezelf begonnen
Omdat ik (als vrouw ja) niet dezelfde waardering en salaris voor mijn werk kreeg als mijn mannelijke collega's. Met het salaris kon ik nog bijna leven, maar als je mannelijke collega de veren in zijn reet krijgt om iets wat jij voor 95% hebt gemaakt dan word je het wel zat (als dit steeds weer voorkomt).
En dit bij twee verschillende werkgevers.
Nu ben ik (web)ontwerper en dat is soms een beetje technisch. Vrouwen kunnen dat niet in de ogen van mannen (mijn collega's en baas dan).
En ik zie nog steeds veel discriminatie om me heen, al vanaf kinds af aan worden jongens geleerd dat meisjes minder waard zijn. "Je voetbalt als een meisje!" Heb ik een vader horen zeggen tegen zijn zoon.
"Je bent toch geen meisje" tegen een huilend jongetje (een kinderopvang juf!). Of toen min dochter met atletiek van een even oud jongetje won (ze lopen vaak tegelijk wegens weinig deelnemers); dat jongetje was daar zo kwaad om! Verloren van een meisje!
Ja en als je dan als net afgestudeerde vrouw maar vaak genoeg te horen krijgt dat dit werk wel erg moeilijk is voor een vrouw (hoezo dan?!). Of als er kinderen zijn je man je botweg mededeelt dat zijn baas niet aan deeltijd doet. Of dat zijn carrière dan naar de knoppen is omdat jij ook zonodig moet werken. En dat je man zich schaamt om achter de kinderwagen te lopen. En baalt als hij moet oppassen (hoezo oppassen het is ook jouw kind). Dat is het voor vrouwen bijna moeilijk om gewon vol te houden en toch lekker aan je carrière te gaan.
Dit allen niet allemaal uit eigen ervaring, maar wel allemaal uit mijn directe omgeving.
Ja ik ken inmiddels veel hoog opgeleide vrouwen die die spagaat zat waren en gewoon thuis zitten met eventueel een simpel baantje erbij. Niet zozeer omdat ze het zelf willen, maar omdat ze omgepraat zijn dat dit toch echt beter is.
Ook de basisschool doet hier aan mee, door veel hulp te eisen, vrije dagen slecht door te geven aan de BSO, en de tussen-de-middag stug te handhaven (met een beroerde dure ,overblijf). En het zichtbaar zielig te vinden als kinderen vaak overblijven of naar de BSO moeten.
Dus ja een beroep als arts die heeft nog steeds dat 80 uur in de week imago. En als je als vrouw dan ook nog wordt geacht je huishouden en kinderen te verzorgen ja dan lukt dat niet.
Overigens heb ik als patiënt veel liever een vrouw als arts. Mijn ervaring is toch dat ze beter luisteren en je ook serieuzer nemen. Bij mijn vorige mannelijke huisarts had ik steeds het gevoel dat hij me als kind zag, zo praatte hij tegen me. En een andere arts keek alleen maar op zijn monitor, waar mijn uitslagen op stonden. Volgens die gegevens was ik gezond dus klaar. Maar dat ik me nog doodziek voelde daar ging hij niet op in. Dus...
Verschillende ervaringen op de werkvloer
Ik heb zelf slechte ervaringen met zo'n parttime huisvrouw die ook nog huisarts wil zijn en alsmaar wil luisteren, maar geen diagnoses stelt. onbereikbaar is als ze thee zit te drinken en regelmatig nog haar vakantiedagen en studiedagen opneemt, zonder dat er een duidelijke vervanger is.
Dat er op de werkvloer discriminatie is is evident. Een duidelijk voorbeeld is mijn broer: hij kwam als beginner te werken bij een ervaren vrouw, die hem alles leerde. De baas wilde hem lager inschalen, maar de vrouw vond, dat ze als vollega gelijkwaardig behandeld moest worden. Dat werd ook vastgelegd in het kontrakt: de salarissen van beiden zouden gelijk zijn. Een jaar later wilde de baas mijn broer promoveren tot 'baas' over haar. Dat heeft hij geweigerd (goede broer dus). Zij was daar (terecht) boos over. Op een gegeven moment is zij in de WAO gekomen door een ongeluk (buiten het werk).
Vanaf dat moment steeg het salaris van mijn broer met sprongen, bijvoorbeeld doordat een sollicitant (mannelijk) meer vroeg dan wat hij verdiende. Maar het kontrakt was er nog steeds: haar salaris zou even hoog zijn als zijn salaris. Zij heeft dat bij de WAO afgedwongen: het salaris op basis waarvan haar WAO wordt berekend is hetzelfde salaris als wat mijn broer krijgt. Veel hoger dus dan wat ze zelf ooit verdiende, ook al was zij de ervaren kracht, van wie mijn broer alles geleerd heeft.
Tsjor