Geen kontrakten

Dat is de nieuwe flexmanier

ik weet het Tsjor, of het terecht is, dat is een tweede...

Flexibel

Ik werk in de zorg en wat betreft arbeid en flexibiliteit denk ik dat wij de meeste 'moderne' en goedkope vorm al jaren hebben.
Wij werken al onregelmatig terwijl dat niet eens zo enorm veel extra betaald wordt (niet zoals in bedrijfsleven).
Wij werken 'over' als dat door omstandigheden onverwacht nodig is en krijgen daar geen cent extra voor (krijgen dat gewoon in uren terug).
Werken per 3 maand, werk je de eerste maand véél, dan heb je de volgende 2 maanden wat meer vrij zodat aan het eind van die 3 maand je 'uren' kloppen. Hebben bijna nooit 'vast dagen' en niet standaard weekenden vrij. Werken met feestdagen door. Komen terug voor 1,5 uur vergaderen, diegene die die dag werken kunnen niet bij de vergadering zijn. Moeten 'verplicht' op de hoogte zijn van allerlei voorschriften, wet en regelgeving en bijscholen en veel daarvan in eigen tijd. Hebben nooit betaalde recepties of feestelijkheden en onze werkgever stopt geen geld in onze personeelspot, dat betalen we helemaal zelf. Doen allerlei han en spandiensten op de terugweg van ons werk (urine bij huisartsenpost afleveren b.v.) of in onze vrije tijd.
Tegenwoordig is ons werk niet eens meer 'locatiegebonden' als er op een andere locatie een tekort is aan personeel kan je zomaar overgeplaatst worden, soms tijdelijk (b.v. bij een griepgolf) soms voor langere tijd.
Ik verbaas me wel eens met grote verbazing over allerlei 'rechten' die mensen menen te hebben en moeite om dat in te passen in het dagelijks leven in draadjes hier.
En het lijkt me een behoorlijke kostenpost voor werkgevers zo onflexibel personeel. Ik geloof dat bedrijven al aardig aan het hervormen zijn. Ik verwacht dat gemeentes en onderwijs dat ook zal gaan doen.
Ik denk ook dat we wel moeten willen we de kosten qua productie en de concurentie op de buitenlandse markt het hoofd kunnen bieden.
groeten albana

Lubbersjaren

Ik probeer vaak die wanhoop en angst uit midden jaren tachtig terug te halen, en de euforie van de jaren negentig.

Niet dat ik verwacht dat het nu exact hetzelfde zal gaan, maar ik verwacht wel dat de dingen nu ook weer beter zullen worden. Dat denk ik echt.

Wat ik vooral wilde onthouden van die Lubbersjaren was de uitzichtloosheid en hoe dat weer veranderd is. Dat was voor mij heel erg een les. Dat ik toen te zwartgallig dacht.

Wel zijn er toen mensen tussen de wielen gekomen die er nooit meer uitkwamen, en dat zal nu ook gebeuren. Dat ga ik niet ontkennen. Die kwamen met begin 40 in de WW en gingen de Bijstand in tot hun AOW.

Werkgever

De arbeidsmarkt verandert supersnel en ik heb het gevoel dat welke politieke partij dan ook daar nauwelijks over nadenkt. ===
Ik denk dat de politiek hier juist heel erg goed over nagedacht heeft. Men meent de arbeidsmarkt zo soepel te moeten maken dat werkgevers geen contractangst meer hoeven te voelen. Lig je er nu na 3 tijdelijke contracten standaard uit (tenzij je erg veel geluk hebt en toch een vast contract in de wacht sleept), de toekomstige situatie moet worden dat je dat vaste contract na die drie maanden wel aangeboden krijgt maar dat het niet veel moeite zal kosten om je weer op de keien te zetten. Dat houdt de arbeidsmarkt lekker levendig...

Tsjor

Wat lastig en akelig. Ik wens je toe dat je een van de mensen zult zijn die toch nieuw werk vinden. Die zijn er gelukkig ook nog steeds.

Geen slecht idee.

"de toekomstige situatie moet worden dat je dat vaste contract na die drie maanden wel aangeboden krijgt maar dat het niet veel moeite zal kosten om je weer op de keien te zetten. Dat houdt de arbeidsmarkt lekker levendig... "

Nog niet eens zo'n slecht idee. Werkgevers zijn huiverig om mensen aan te nemen, want van een slechte werknemer komen ze bijna niet meer af!

Zo zitten werkgevers met mensen die de kantjes er af willen lopen, en staan mensen die wel willen werken soms aan de kant, omdat ze een vlekje hebben.

Een broertje een een neef van mij werken heel hard aan hun school, zijn altijd de eerste die hun spul af hebben en ergeren zich aan klasgenoten, die tig andere prioriteiten hebben en de studentenvereniging belangrijker vinden dan die extra mijl lopen.

Maar het zijn wel die klasgenoten die aan het werk komen, en mijn broertje en neef niet. Want ze hebben een vlekje dus risico..

Die situatie moet veranderen. Die werkgever komt er dan snel genoeg achter wie er altijd op facebook zit, wie altijd ziek zwak en misselijk is of altijd 5 minuten eerder weg moet voor t een of het ander. En dan is het wieberen! Als dit voorstel de vlekjes-angst nou ook wegneemt.. hopelijk..

Een stuk eerlijker.

Is dat echt antiek?

Is dat zo?

Je kan inderdaad wel als bedrijf voor een dubbeltje op de eerste rang willen gaan zitten, maar uiteindelijk is dat toch een domme strategie, zeker als je afhankelijk bent van de kennis en inzet van je werknemers.

Ik denk dat bedrijven die dit doen zich uiteindelijk in de vingers snijden, omdat goedkopere mensen vaak niet de betere zijn en uitgebuit personeel ook geen zin heeft om voor jou die extra mijl te lopen.

Levendige arbeidsmarkt

Ook als een vast contract makkelijker te ontbinden is, zoals het nu de bedoeling gaat worden, wat heeft zo'n contract dan nog voor waarde bij het aangaan van leningen als een hypotheek? Welke bank brandt zijn vingers daar nog aan?

Ja dat is antiek fred

Ik zit in een bedrijfstak waar een werknemer echt weinig waard is. Daar telt alleen dat er genoeg werknemers moeten zijn voor een bepaald project en als dat project afgelopen is, dan is er gelukkig dat tijdelijke contract. Mensen die eigenlijk best goed voor het bedrijf zijn, moeten er dan uit, zéker na het derde contract. Dan zijn ze opeens een keer te vaak ziek geweest, of was er net iets te vaak een waarschuwing afgegeven of zo. En vervolgens worden de overige werknemers aangemoedigd actief nieuwe sollicitanten aan te dragen. Want werk is er momenteel wel. Komt zo'n nieuwe de proefperiode door, dan krijg degene die die 'nieuwe' heeft aangedragen een bonus. Maar er zijn weinig 'nieuwen' die die proefperiode doorkomen, waardoor die bonus amper hoeft te worden uitbetaald. Van een groep van 10 nieuwe collega's blijven er soms maar 3 over uiteindelijk. Je moet tegenwoordig wel érg goed bevallen willen ze je nog met een vast contract belonen, Niet omdat ze dat graag willen, maar omdat er niets aangegrepen kan worden om diegene níet aan te hoeven nemen. Zo gaat dat.

Ergens er tussen in

Ik vind dat in veel bedrijfstakken het arbeidrecht momenteel niet in evenwicht is met de huidige economie. Dat wad allemaal prima in de jaren dat de bomen tot in de hemel groeiden, maar om nu in deze tijden daaraan vast te willen houden, nee. Er zal ingeleverd moeten worden anders groeien de kosten voor die werkgever enorm, die houd dat niet vol in de huidige markt en zal dan ten onder gaan. Arbeidsrechten is 1 van die dingen waarop bezuinigd kan worden. Maar dan wel als onderdeel van een totaalpakket. Wernemers wat flexibeler zal wat meer winst opleveren, winst die weer gestoken kan worden in het bedrijf. Bij heel veel bedrijfstakken gebeurd dat al. En de overheid doet nu ook pogingen, om goedkoper te werken. Hoewel ik persoonlijk denk dat het daar nog enorm achterloopt. Als de economie weer wat aantrekt kunnen die arbeidsvoorwaarden wel weer op de agenda worden gezet. Maar nu even in de ijskast.
Groeten albana

Bedrijfstak

Ik denk ook dat het een functie is van de bedrijfstak.

Als je mensen met bepaalde kennis en vaardigheden nodig hebt, kun je niet vertrouwen op een constante stroom van werkwilligen. Dan merk je het echt als Pietje, met vaardigheid X vertrekt.

Voor andere bedrijven geldt dit inderdaad minder. Ik denk bijvoorbeeld niet dat een schoonmaak bedrijf het merkt als schoonmaker Pietje vertrekt. Ze krijgen heus geen ontevreden klanten aan de lijn 'kun je Pietje niet weer sturen de volgende keer?'.

Maar ook een schoonmaak bedrijf zal dan niet veel credits opbouwen bij haar werknemers. Vraag is of het voordeel van gemotiveerd personeel opweegt tegen het nadeel van duurder zijn dan de concurrent.

Schoonmaken mag 3x niks kosten. Want bedrijven en overheidsinstellingen zijn allemaal 'slim aan het inkopen' waardoor er 'minder geld verspild wordt'.

Dat juichen veel mensen toe. Hoeft er minder bezuinigd te worden op de dingen die hen persoonlijk aan gaan. Maar betekent ook dat bedrijven voor een dubbeltje op de eerste rang willen gaan zitten.

Misschien moeten we beslissen dat we dat met zijn allen niet meer willen. een keurmerk of zo, voor bedrijven die fatsoenlijk met contracten en personeel omgaan. hoe je dat meet? Geen idee. Maar nu de arbeidsmarkt weer wat levendiger wordt wordt, wordt een vast contract ook weer aantrekkelijker.

Inwisselbaarheid

Albana, hoe kun je een band opbouwen met je werk en de mensen die daarbij horen, als je weet dat je zo inwisselbaar bent dat een vast contract er standaard niet meer in zit? Dan werk je je verplichtingen af om in ieder geval het maximum eruit te kunnen halen en tegensputteren laat je dan wel uit je hoofd.
Jij praat, denk ik, vanuit de riante positie van een vaste aanstelling. Ik ook. Maar ook die vaste aanstelling is momenteel steeds minder waard en ik vind dat een zorgwekkende situatie.
Fred: mijn werkgever is aanvankelijk in zee gegaan met een schoonmaakbedrijf, maar is daar na een paar slechte ervaringen op teruggekomen. De schoonmakers maakten er echt een potje van, werktijd uitzitten en driekwart overslaan. Het schoonmaken is nu in handen van een 'eigen' werknemer en die poetst zo fris en vrolijk dat het hele bedrijf er op dat gebied blij van wordt. Ze is beloond met een jaarcontract. Nou... dan moet je het goed doen!

Ongelijk

"Het schoonmaken is nu in handen van een \'eigen\' werknemer en die poetst zo fris en vrolijk dat het hele bedrijf er op dat gebied blij van wordt. Ze is beloond met een jaarcontract. Nou... dan moet je het goed doen!"

Haha, dan heb ik in dit geval ongelijk : )

Riante positie

Die riante positie heb ik niet zomaar.....In de tijd dat vaste contracten nog gewoon waren ( bij ons dan) En eenautomatischme had ik veel minder uren.Ik ben vrij makkelijk. Pas me snel aan kan gauw me instellen op iets ander werk of iets andere tijden. Ondertussen heb ik veel meer uren. En dat is gewoon omdat ik niet zo moeilijk doe. Zijn er extra uren en moeten die gewerkt worden? Geen groot probleem dan werk ik toch een week erg veel? Neem ik volgende week wel even rust. Op een andere locatie? Ook goed.... En als dat maar vaak genoeg gebeurd breiden ze je contract vanzelf uit.... Mijn gezin past zich ook aan. Mijn werk is belangrijk voor me, ik houd ervan..En de omstandigheden, plek of tijden is maar bijzaak.Zolang het de spuigaten niet uitloopt ......Niet iedereen is zo. Er zijn collega, s die ongeacht wat er loos is om 16.00 uur de deur uitlopen. Ook als er paniek is, er 3 naar het ziekenhuis moeten of weigeren te dweilen want dat is hun ' taak' niet Ook als er in het weekend geen schoonmaakster is. Nku het is mijn taak ook niet, maar soms maken de omstandigheden het anders en het moet gewoon gebeuren als iemand op zaterdag de gang onderspuugt Zulke dingetjes. En dan kan ik wel tegensputteren over mijn ' taak' maar eigenlijk snap ik die werkgever wel. Een schoonmaker openbare ruimten kost geld zeker in het weekend, eigenlijk zie ik zelf ook, liever dat geld besteed aan nuttiger doelen.
Aan bijscholing of voorzieningen voor de mensen..
Het is ook een kwestie van je eigen instelling. Ik blijf ook het gevoel houden dat mijn werkgever het waardeert. Is er een uitdaging dan word die mij aangeboden.....Dat brengt de sjeu in mijn werk. Daar heb ik meer aan dan precies op tijd naar huis.
Groeten albana

Tegenstelling

Gisteren sprak ik iemand die net begonnen is na een ziekteperiode waarin hij zijn baan kwijt was geraakt. Nu is hij tijdelijk in dienst bij een bedrijf met CAO. Werk op mbo niveau, logistiek branche. Hij was helemaal verbaasd, maar ook wel geamuseerd, toen bleek dat ik in de zakelijke dienstverlening HBO/WO niveau exact dezelfde ervaringen had gehad.

Wat wil het geval: je ligt eruit, begint met een uitzendbaantje tegen amper meer dan minimumloon. Twee keer ziek is 3 maanden wachten, want bij een ziektedag (al is het maar een losse dag) telt het uitzendbureau de volgende werkperiode als losse periode dus flexwet, 3 maanden eruit (ze willen geen contract bieden). Al die dingen die Tsjor net noemt maak je mee.

Dan kom je ergens weer in dienst, dat vind je al heel wat. Een schaal lager ingeschaald dan voor je ziekte maar hey, weer bovenwettelijk verlof, zorgverlof zonder dat je eruit geknikkerd wordt etc. Dus jij blij.

Maarrrr.... dan spreek je je collega's. Die zijn lang niet zo blij als jij. In hun ervaring is alles slechter geworden, terwijl jij, half zo hoog ingeschaald en zonder vast contract, al heel blij bent. Ze zien hun werk en de voorwaarden veranderen, missen grip, en worden ermee geconfronteerd dat ze verwachtingen hadden opgebouwd die ze nu moeten bijstellen.

Die vriend van zit bij het inwerken de hele dag met zo'n klagende scheldende collega in een kleine ruimte. Bij mij was dat anders, ik werk alleen, dus ik hoorde het alleen in pauzes.

En eerlijk is eerlijk, bij doorvragen of op oprechte momenten geven die oudgedienden ook wel toe dat ze er riant gezeten hebben.

Wat moeten we nu met deze tegenstelling? Gaan de werkgevers echt iedereen in dat nieuwe nepflexwerken persen? Met payrollen, zzp-en etcetera? Of komt er een moment dat het tegen ze gaat werken? Ik weet hier echt eerlijk het antwoord niet op. Ik zie dus wel die tegenstelling. Ik denk dat de vakbonden enorme fouten hebben gemaakt dat het zover kon komen. Ik vind het zo oneerlijk dat mijn vriend nu weer moet vrezen of zijn contract wordt verlengd.

Ja dat is een mooi idee tsjor

Dat zou de vakbonden de kans geven om te laten zien dat ze voor iedereen opkomen.

Ik kan zo wel wat dingen bedenken die alleen in een lichte CAO horen. Wat dacht je van een vergoeding voor representatieve kleding buiten werktijd, of ouwelullendagen, of extra kilometervergoedingen die nog decennia worden meegenomen na een verhuizing. Ehh deze dingen dus niet.

Werken zonder cao betekent:

- tijdelijke kontrakten, bij gevaar voor een derde verlenging volgt ontslag 'f wordt het oude kontrakt verscheurd en krijg je een nieuw 'oud' kontrakt met andere einddatum.
>> Dit gebeurt ook als je met een CAO werkt. Bij ons word je nooit direct na einde contract onder andere voorwaarden weer aangenomen. Er moet, bij ons dus, altijd 3 maanden tussen ontslag en nieuwe aanstelling zitten.

- vakantie opnemen mag alleen na overleg en als het niet kan kan het niet;
>> is dit typisch iets voor werken zonder cao? Volgens mij niet. Het is vrij normaal om vakantie-afspraken in overleg te maken en het is ook vrij normaal dat een bedrijf geen verlof verleent als daardoor het werk stil komt te liggen, de risico's door onderbezetting te hoog zijn, of bepaalde opdrachten in gevaar komen.

- regelingen als zorgverlof etc. bestaan niet;
>>> zorgverlof is bij wet geregeld. Een werkgever moet zich aan de wet houden.

Kaaskopje

Waar wil je nou precies heen met je betoog?

Aanvulling

De CAO is toch niet het hete hangijzer hier? Die staat alleen maar symbool voor de werkomstandigheden van diegenen die meer aan de 'riante' kant zitten.

Bij de minder fortuinlijken speelt een hele trits factoren, samengevat onder 'flex' of 'flexibele schil'. Zo laat je het bijvoorbeeld wel uit je hoofd om om zorgverlof te vragen als dat je je baan kost. Wettelijk of niet.

Rodebeuk

Misschien had ik in de titel Tsjor moeten noemen. Tsjor had een aantal punten waarop ik heb ingehaakt.