Fysiek zwaar beroep en onwillige werkgever
Omdat hier onder jullie zoveel kennis van zaken zit toch maar eens voorleggen. De situatie die de laatste tijd (pre-Corona) zoveel in het nieuws was speelt in de praktijk bij ons. Mijn partner (60+) heeft een fysiek zwaar beroep. Hij werkt in een echte 'mannenwereld'. Klein bedrijf, geen afdeling personeelszaken. Nu hij ouder wordt merkt hij dat het werk hem echt te zwaar wordt. Zijn hele lijf begint te protesteren; knieën, rug. Pure slijtage. Hij komt echt 'dood' thuis en heeft steeds meer tijd nodig om te herstellen. Hij is echt op. Gelukkig is er een nieuw pensioenakkoord in de maak en kan hij 3 jaar voor de AOW leeftijd met pensioen. Maar dat betekent zo nog zo'n 2 jaar volhouden en daar is zelfs zijn spreekwoordelijke tandvlees niet sterk genoeg voor.
Je zou denken 'dan ga je toch praten met de werkgever', maar die is niet erg toeschietelijk. Ja, er zijn mogelijkheden binnen de CAO (voor o.a. deeltijdpensioen), maar die zijn gebaseerd op het principe 'ouderen trekken zich terug ten bate van de jongeren'. En er is in de branche, met ouderwetse vakmensen, simpelweg veel te weinig jonge aanwas. Werkgever heeft ook niet genoeg -aangepast- werk, dat fysiek lichter is. Of alternatieve functies. En zoals ik schreef, klein bedrijf, dus het motto is niet zeuren en doorgaan. Zeker nu het zo druk is en het bedrijf al met te weinig personeel kampt.
Tja en wat dan? We denken samen na over de alternatieven die hij heeft. Andere baan, in andere branche, is niet gunstig ivm gebruik maken van vervroegd pensioen van eigen branche pensioenfonds. Daarvoor moet hij binnen de branche blijven werken. En afspraken kunnen maken met de werkgever. Daarnaast; hoeveel kans maakt een 60+er met solliciteren. En dan? Dan maar de ziektewet in en tijd rekken? Voelt zo fout.. hij immers niet echt ziek, hij is gewoon versleten en op. Al ben ik bang dat hij, als hij zo door moet gaan, wel degelijk met iets definitiefs thuis komt te zitten. Daarom kom ik met mijn vraag hier. Zien we misschien iets over het hoofd? Een mogelijkheid waar we nog niet aan hebben gedacht? Advies is erg welkom!
stapje terug
Heeft hij werkelijk dagen die zijn komen te vervallen omdat hij geen verlof krijgt? Dat is een serieuze zaak en mag echt niet. Nogmaals er zijn regels: als hij verlof niet krijgt moet er een andere datum als alternatief komen. Je man moet een beetje opkomen voor zichzelf. Hoe zit het nu precies met al zijn vakantiedagen?
Baas is niet de enige die onwillig is, lijkt het.
#altegoedisbuurmansgek?
Ook
Werkgever kwam midden in de corona-crisis, toen het ineens rustig was, met het dringende verzoek iets aan die dagen-zee te doen. Anders werd t idd uitbetalen. Partner heeft toen toegegeven en opgenomen. Ja, hij had kunnen weigeren. Hij veert nogal mee. En praten, een diep gesprek met werkgever, nee. Mannenwereld, ik schreef het al. Beoordelings- of functioneringsgesprek (waarin je zoiets nog eens op kunt brengen) heeft ie nog nooit gehad. Personeelsmanager is er niet.
Dank voor jullie input. Kunnen we verder mee.
Anonima
Ik snap er steeds minder van. Hij heeft in de coronacrisis dus wél verlof op kunnen nemen. Dat hij die dagen niet helemaal zelf heeft kunnen uitkiezen, maakt voor het bijtanken toch niet uit? Vrij is vrij.
En waarom is er een diep gesprek met de werkgever nodig? Verlof opnemen in plaats van ziek melden is echt geen existentieel onderwerp.
ja maar hij heeft ook gelijk
per 1 juli vervalt gewoon het verlof van vorig jaar wat je niet hebt opgenomen. Dat het hem uitkwam omdat het rustig was is zo maar dat verlof mag NIET uitbetaald worden.
Echt: ga eens goed kijken wat je rechten zijn met die vrije dagen. Je bepaalt zelf wanneer je die op neemt en je werkgever moet het gewoon goedkeuren tenzij (zie de door mij gegeven link).
Verder: valt hij niet onder een cao? Daar staat ook wel wat in over verlof opnemen en de regels daarvoor. Het kan ook zijn dat jullie die regels ook gewoon hebben bij je contract of iets dergelijks.
Gesprek aangaan over die verlofdagen lijkt mij de eerste stap. Benadruk je leeftijd en dat je die vrije dagen nodig hebt. En dat hij als werkgever het eigenlijk moet goedkeuren tenzij maar dat je er ook recht op hebt dat bij afwijzen hij een andere datum geeft waarop het wel kan.
Je kunt wel blijven wijzen dat hij zo niet is en een harde werker is maar ziekmelden is negatiever voor zijn werkgever dan vrij nemen.
Ik weet het verder niet maar wellicht is het prettiger voor de werkgever dat hij op dinsdag en donderdag voortaan eerder naar huis gaat dan dat hij zomaar een dag vrij wil.
Heeft hij verder nog verlof staan dit jaar? Gaan jullie op vakantie?
elenah
misschien niet een top woordkeuze van me de loyaliteit. Maar kapot gaan en het gesprek niet voeten en niet solliciteren. Dat snap ik niet. Is ook geen loyaliteit nee. Eerder angst wellicht. Dat was onzorgvuldig van me. Als bij zijn baan al zoveel vacatures niet in te vullen zijn is er werk zat. Dan zou ik zeker es rond gaan shoppen om te kijken of er elders een betere balans te vinden is. Proberen kan altijd toch?
vakbond
en is er geen kaderlid dat je man kan helpen dit gesprek te voeren?
Of als die er niet is contact opnemen met de bond zodat iemand hem bij dit gesprek kan ondersteunen? En de werkgever duidelijk maken wat de rechten van de medewerker zijn.
Nogmaals dank
Voor jullie enthousiasme. Vergeef me dat ik niet op alle vragen antwoord geef; het gaat niet over mijzelf en de collega's van mijn partner hebben ook kinderen.. ik wil niet dat hij te herkenbaar wordt. De vraag die ik stelde (welke wegen zijn er waar wij nog niet aan hebben gedacht) is beantwoord. Dus ik sluit 'm af.
Nogmaals dank!
erg lastig
en de situatie was wel iets anders maar mijn man heeft destijds elke week 1 dag vrij genomen om zijn werk vol te kunnen houden, waren erg lange werkdagen. Dit was wel altijd een vaste dag.
