Facebook onder werktijd?

Toch vervelend

Ik vind het gefacebook of getwitter of het gespeel op de mobiel op mijn werk (zorg) ook vervelend. Ik sta niet altijd op de werkvloer, ik zit ook vaak op kantoor. En heb een account met verdergaande autorisatie dan de 'rest'. Dat is gedeeltelijk omdat ik anders in mijn werkzaamheden 'gehinderd' word en ook een beetje omdat ik qua digitalisering 'voortrekker' ben. Ik kán dus als ik wil facebooken. Als 1 van de weinigen. De meeste andere account is het geblokkeerd, net als msm, twitter etc.etc. Ik kan ook inloggen op de mobiel op het netwerk. Ik vind het vervelend als ik moet 'wachten' op een collega ofzo die net z'n mobieltje aan het checken is...:" Ja, wacht even...typ,typ,typ op mobiel' (verzend blijkbaar wat) en je dan aankijkt met zo'n blik van 'wat wou je zeggen?' en dan tijdens het gesprek, waarbij je net goed op gang komt, word je nog 's onderbroken door de ringtone omdat er wat terug komt...Gesprekspartnet moét natuurlijk even kijken wat het is.
Ik word erdoor afgeleid, raak de draad kwijt van wat ik wilde zeggen, zeg natuurlijk nét niet datgene waar het me om ging. Soms vragen collega's of ze even op mijn account 'iets' mogen checken. Ze wéten dat ze op mijn account meer kunnen dan op die van hun. Dat vind ik niet erg als het zaken betreft die met het werk te maken hebben of als het iets is dat écht belangrijk is ook al is het prive (pas geleden nog iemands zus kwam uit operatie...haar man zou melden hoe het was op facebook). Maar om 'even te checken' of er nog gereageerd is...Nou nee. Ik wil gewoon doorwerken en heb geen zin om de hele tijd alles af te moeten sluiten, op te slaan etc. omdat iemand even z'n facebook moet checken! En dan ben ik de gebeten hond. Laatst weigerde ik een stagaire nog...Dat ik daar nu geen tijd voor had..Beweerde ze dat ik 'chagerijnig' was! Dat wás ik helemaal niet...maar na haar opmerking wel dus. Ik was gewoon hard aan het werk en wilde het nog afmaken en dan naar huis. Bij mij loopt werk en prive ook wel enigzins door elkaar, ik doe vaak zat'iets' voor het werk in mijn vrije tijd. Maar als ik eenmaal op het werk ben, wil ik wérken en niet facebooken. Ik heb er in zo'n werkomgeving ook de 'rust' niet voor, er ligt meestal méér dan zat werk op me te wachten en ik ben al blij als ik dat af kan krijgen. Hoogstens kijk ik even wat nieuws tussendoor of inderdaad buienradar en dan nog meestal in de pauzes, als ik die pauzes alleen moet nemen omdat ik tijdens de gezamelijke pauze bezet was b.v. dan eet ik mijn boterhammen ondertussen of als ik moet wachten op iets op iemand en verder alles klaar heb en het de moeite niet is om aan wat anders te beginnen omdat de tijd te kort is.
Voor mij hoeft het niet dat 'nieuwe werken' en het hinderd mij enigzins in mijn werk als anderen dat doen. Verder kan het me weinig schelen als anderen hun werk maar af hebben en doen wat ze beloven dat ze doen en het niet vergeten omdat ze net op hun mobiel bezig zijn. Als het me écht hinderd (ik word erdoor afgeleid) vraag ik of dat ding weg kan en leg ik de reden uit. (sorry, ik kan me zo niet concentreren.)Meestal accepteerd diegene dat.
groeten albana

Albana

Ik ben wel benieuwd hoe jij reageert op een stagiaire die jou vertelt dat je chagerijnig bent/doet. Jeumig. Ik zou steigeren

Tirza

Kaaskopje

"Ik noteer de situatie en opvatting van mijn werkgever. Ik gaf geen persoonlijke mening"
Ik meende even dat je ook echt ging staan voor die opvattingen, dat je er inmiddels zelf van overtuigd bent dat regels of verboden het enige is dat werk om jou en je losbandige collega's in toom te houden

Ergernissen

bij ons op de werkvloer zou je zeggen, als je kijkt naar de mensen, dat we met allemaal volwassenen zijn, maar in de praktijk is dat toch wel even anders.
Ik denk dat je, op een bedrijf met hoger opgeleid personeel en dito functies, kunt spreken over volwassenen met hun eigen verantwoordelijkheden, dus als die willen facebooken en het werk komt gewoon klaar:niets aan de hand.
Bij ons is het een zaak van veel parttimers die vaak het werk van elkaar over moeten nemen. Er zijn werkneemsters met enorm lage productie die ook nog alle tijd vinden om de buienradar, hyves of ander nieuws te volgen, ik vind dat niet kunnen. Ook prive telefoon gesprekken tijdens het werk vind ik not done, alleen als het echt nodig is (bijv.ziek kind thuis en dan nog het liefst alleen in de pauzes).
Eens een keer een website of wat leuks laten zien vind ik wat anders, maar continu ingelogd staan op je hyves/facebook en ook nog moeten reageren op alle berichtjes, ik denk niet dat je daarvoor betaald krijgt. Het stoort dan ook dat jij de volgende dag alles wat is blijven liggen op kunt lossen. Dus ja, ik erger mij ook, vooral de volgende dag als ik het werk over kan nemen.

Steigeren (tirza)

Niet zoveel, ik heb het ontkent en gezegd dat ik wél chagerijnig word van dat soort opmerkingen en mijn schouders maar eens opgehaald. 1 van mijn collega's zat erbij, met háár moest stagaire 'meelopen' en rolde met haar ogen in de trant van 'wat een brutaal nest' naar mij Dat scheelde de helft al. Ik wist ook allang dat stagaire bepaald niet goed 'beviel'. Ach wat zal ik me druk maken om zo'n meid...die komt zichzelf nog wel tegen, moet d'r school eerst maar eens afmaken, iets wat ik allang heb gedaan en ook eerst maar eens zien of ze überhaupt wel een baan kan vinden. Heb mooi mijn werk afgemaakt en als ze erg aardig was geweest had ik mijn account w.s. wel aan laten staan zodat ze alsnog erop kon onder supervisie van collega, maar daar had ik nu natuurlijk geen zin meer in Ik was al chagerijnig toch?
groeten albana

Wat het moeilijk maakt

Dat inloggen op mijn account vind ik toch wel 'lastig' soms. Ik ben geen rechter ofzo..en moet ik nu oordelen of 'iets' online belangrijk is of niet? En dan nog voor die persoon zelf...Daar heb ik minder moeite mee met stagiares, maar met collega's wel. Vooral als ze nadat ik weg ben meteen pauze hebben...Dan is het wel geoorloofd lijkt me, toch? Ik heb zelfs al wel eens overwogen om mijn autorisaties eraf te laten halen. Het zet me voor dillema's, voor het blok.Geef mij maar autorisatie net als de rest. Het enige dat me tegenhoud is dat het mijn werk zal belemmeren. Daar kan ik wel omheen werken w.s. maar dat kost me meer moeite en tijd. En dan die verzoeken om het aan te laten staan. Ik vind het niet 'leuk' zo is het de beste omschrijving denk ik, niet dat ik ze niet vetrouw, ik weet best dat ze alleen maar internetten en vast niet mijn post en bestanden gaan bekijken en ook als ze dat doen, maakt dat eigenlijk niks uit, het geeft me een gevoel alsof iemand over je schouder de krant meeleest. Wat me ook opvalt, de collega's met kleine contracten zijn altijd veel meer van de sociale media dan de mensen die hele dagen werken. Misschien een kwestie van dat anderen in die sociale media 'verwachten' dat ze reageren? Omdat ze meer thuis zijn en tijd hebben? En dat de contacten van de 'hele dagen werken collega's' niks verwachten omdat ze weten dat ze zijn werken?
Nou ja, misschien gaat het vanzelf over, omdat de autorisaties van iedereen wat losser worden binnenkort. En dan lachen we erom dat ze 'toen' alleen op bepaalde accounts konden facebooken....
groeten albana

Albana

Je moet je wachtworden en autorisaties helemaal niet delen. Die zijn bedoeld om de bedrijfsvoering te kunnen beheersen, en voor de veiligheid van jullie informatie. Stel je voor dat jij een stagiaire toestaat om op jouw pc te facebooken, en ze gaat ondertussen in andere bestanden neuzen... Als het goed is hebben medewerkers alleen toegang tot systemen die ze nodig hebben voor de uitvoering van hun werk. Als iemand vanwege bepaalde redenen meent ook uitgebreide bevoegdheden te moeten hebben, moet hij dat aanvragen bij zijn leidinggevende. Bij ons staat er nog net niet (of net wel) ontslag op het delen van wachtwoorden of het laten werken van een ander op jouw account. Dat is écht niet de bedoeling.

Albana

Op het gevaar af dat je een standje krijgt, bespreek het eens met je leidinggevende. Grote kans dat die zegt dat je geen anderen meer op je computer mag laten internetten en dan heb jij iemand om je achter te verschuilen.

Sociale media is leuk tijdverdrijf maar als er echt iets dringends aan de hand is dat iemand metéén moet weten, dan kan er worden gebeld of een sms gestuurd worden. Vergoeilijkend geredeneer dat "vrienden" van parttimers rekenen op een snelle reactie slaat nergens op.

Nou dat zal wel meevallen

Dat ik meer autorisatie heb betekent in ons bedrijf niet dat ik meer kan inzien. Ik kan niks meer inzien dan mijn collega's, minder zelfs...want zij hebben patiëntengegevens die ik voor mijn werk niet hoef te gebruiken (medische gegevens). De stagaires hebben een vergelijkbaar account dat ze delen. Die zien afhankelijk van hun werk dus hetzelfde als mijn collega's. Ik 'mag' alleen meer qua overzetten in het netwerk en heb meer rechten m.b.t. de printer(s) en overzetten van laptop of geheugenstick. En ik heb verdergaande autorisatie op internet en in de mailbox. Ik kan 'plaatjes' zien en gebruiken b.v. als ik zoek op googel, kan foto's verzenden, overzetten, bewerken en me aanmelden bij online groothandels en bestelling daar doen. En ik heb excel, dat heeft de rest weer niet...
Dat heb ik, omdat ik dat voor mijn werk nodig heb. Net zo als dat mijn collega's die medische gegevens nodig hebben. Mijn collega's mogen mijn account b.v. ook gebruiken om er foto's van 'iets' ( werkgerelateerd feestje ofzo) op te zetten en te bewaren. Mijn 'ruimte' op het netwerk is ook véél groter qua GB dan die van hun.
Ik geloof er niks van dat mijn leidingevende daar een probleem mee heeft, dat van die foto's was zijn eigen idee...Zet ze maar bij albana's account erop, bij haar kan dat wel! (En bij hem, maar hij had geen plaats meer in zijn account). Er is dus niks privegevoeligs dat kan worden ingezien meer dan bij hun eigen accounts. Alleen mijn eigen bestanden, maar die zijn bestemd grotendeels voor cliënten en voor collega's, die zien ze toch wel als ze uitgeprint zijn Dan worden ze rondgedeeld. Vrijwel alle account worden bij ons 'gedeeld' door meer personen die hetzelfde werk doen en dan 1 voor 1 werken omdat wij een 24 uurs bedrijf zijn. Dan is dat niet zo'n probleem. Alleen ben ik de enige met 'mijn' functie. In het verleden deelde ik mijn account ook met 2 collega's met dezelfde functie. Maar nu ben ik de enige met die functie.
Dus dat maakt de situatie wat anders denk ik.
groeten albana

Oeps

Albana toch... niet meer doen hoor. Verwijs je collega's maar naar de betreffende beleidsstukken hierover.
En nu ben ik geneigd er een smiley achter te plakken (omdat jij het bent) maar nee, ik doe het niet (omdat ik het ben).

Nee daar ben ik niet bang voor

Ik ben niet bang dat collega's van die bevoegdheden gebruik maken, nee...De manieren waarop dat moet zijn (nog) te lastig om dat als buitenstaander zomaar 'even' te doen...Niet zoals je thuis doet b.v.
Maar doordat ik die bevoegdheden heb, doet facebook het (veel plaatjes) en bij hun niet.
Jullie hebben met wel aan het denken gezet...Als dat zo 'not done' is moet ik er misschien maar eens paal en perk aan stellen. Zal 't eens overdenken hoe dit weer terug te draaien. Misschien toch 's met mijn leidinggevende overleggen....of met de netwerkbeheerder. Denk alleen niet dat mijn collega's dat in dank afnemen. Die zullen wel gepikeerd zijn. Getverderrie...
groeten albana

Albana

Het is wel goed om het eens aan te kaarten (werkoverleg?). Jullie gaan blijkbaar 'makkelijk' om met de procedures rondom de automatisering. Vaak zie je dat dat gemakkelijke gedrag zich dan ook voordoet op andere vlakken en bij andere regels. En dat lijkt me niet zo gewenst bij een zorginstelling waar levens kunnen afhangen van protocollen en procedures.